 |  Onderwerp: New School. New Life.  vr maa 15 2013, 19:57 | |
| Met Langzame Passen Loopt Seshanki Naar de Kamer Van de HoofdMeester.
Een Zachte Klop Laat ze op de deur komen en ze wacht op antwoord.
"cela prend si longtemps." Een Lage Grinnik Verlaat haar Mond.
Ze begint zich te vervelen dus doet ze maar voor de gein de Ierse Dans.
Als ook dat haar begint te vervelen, Klopt ze nogeens op de deur.
No Answer. Again. Nu begint ze zich eraan te irriteren en gaat naast de deur zitten.
Zacht begint ze te neurien. "Et nous attendons. et d'attendre. et d'attendre. neuf lettres deux mots. Dure longtemps!." |
|
Master Savador
 PROFILE Real Name : Saf Posts : 14626 Points : 0 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Dark // FireKlas: Teacher FireMagicPartner: ♛ Seven Devils all around you
| | Onderwerp: Re: New School. New Life. zo maa 17 2013, 15:30 | |
|  In zijn ene hand hield hij een zwarte schrijfveer vast, die wellicht van een raaf of een zwartgekleurde feniks kon zijn, en in zijn andere een halfvol wijnglas waarin hij de bloedrode drank zachtjes rond liet walsen. Normaliter zou hij nu ijverig aan het werk zijn, maar het leek alsof hem iets dwars zat. Zijn goudgekleurde ogen waren niet gericht op het perkament voor zijn neus, maar in plaats daarvan door het raam op het buitenterrein van de school. Zijn kantoor bevond zich aan de voorkant van het reusachtige kasteel, eigenlijk precies in het midden met manshoge ramen zodat hij kon zien wie de school kwam genaderd. Tussen zijn wenkbrauwen stond een lichte frons die alleen maar dieper werd toen er opeens geklop door het vertrek klonk. In eerste instantie maakte hij geen aanstalten om op te staan en de deur te openen, want hij was van mening dat het ongetwijfeld weer een leerling was, en leerlingen waren in zijn ogen niets meer dan hersenloze hondsbrutale tieners. Het gaf hem geen reden om zich voor zo'n dwaas te haasten. In plaats daarvan deed hij het op zijn eigen gemakje en liet hij het kind intussen voor de deur wachten. Hij kwam wanneer hij kwam en anders niet. Hadden ze het er niet voor over te wachten, dan had hij het er niet voor over om ze überhaupt ook maar binnen te laten. Nors legde hij zijn leesbril neer op zijn bureau en draaide zijn hoofd met een geïrriteerde uitdrukking op zijn gelaat richting de deur toen er even later nogmaals werd geklopt. Geduld was er niet meer bij deze dagen, bij Medusa. Uiteindelijk kwam hij uit zijn stoel overeind. Hij was een lange man, een typische Shadraan. Bleke huid, ravenzwart haar, strenge blik. Bovendien ook altijd gehuld in pak, inclusief stropdas. Ook vandaag. De lage hakken van zijn glanzende zwarte herenschoenen maakten niet hun gebruikelijke klakkende geluiden over het deel van de vloer waar een Oud-Shadraans tapijt was gedrapeerd. Des te meer het als een onverwachte verrassing aan zou kunnen komen toen hij de deur opeens met een ruk openzwaaide. Savador hield zijn kin iets opgeheven terwijl hij minachtend op het meisje dat daar achteloos op de vloer zat neerstaarde en over zijn dunne sikje streek. 'Ja?' kwam er na een tijdje niet al te vriendelijk uit. Hij had immers niet de hele dag. |
|
