You and I need to talk || Savador [Mature Content]

Het zat Eres aardig dwars, de vele gebeurtenissen in die paar minuten. Ze had niet goed geweten wat ze ermee aan had gemoeten. Het leek wel een scene uit een slechte flutroman. Van die boekjes die ze altijd vierkant uitlachte als ze de achterkant in de winkel eens een keertje las. En nu leek ze er in één mee te spelen. Dat haar gedachten erg ver weg waren was kennelijk duidelijk merkbaar aan haar lichaamstaal. Ze schrok even op toen Savador weer naast haar neerplofte op het bed, zijn houding sober. Niet erg gek dat hij zich zo voelde. Nog niet eens een paar minuten geleden hadden ze beiden iets ervaren wat met recht magisch genoemd kon worden. En in één klap was dat allemaal verdwenen. Eres had nooit gedacht ooit nog eens op zo’n aparte manier naar de duisternis te verlangen waarin ze al die tijd waren gehuld. Voor haar was het aanknippen van het licht net zoiets geweest als een harde klap in het gezicht die haar terug bracht naar de werkelijkheid. In één klap waren alle dingen die ze zo zorgvuldig was vergeten voor het moment dat ze haast leek samen te smelten met Savador weer terug gekomen om haar gedachten troebel te maken. Het leek wel een ziekte. Wat ze er wel niet voor over zou hebben om eens helemaal nergens aan te denken.

Haar groene ogen gleden, zich nu weer helemaal bewust van de omgeving en wat er om haar heen gebeurde, terug naar Savador die naast haar op zijn zij lag. Zijn strelingen voelde zacht, zijn kussen gepassioneerd. Maar het kon haar niet meer terug brengen in die staat van compleet vergeten. Alles om je heen kwijt zijn alsof het universum buiten de kamer waar zij waren gewoonweg niet bestond. De werkelijkheid had zich als de kater na een nacht stevig drinken in haar hoofd genesteld en was voorlopig nog niet van plan om te vertrekken. Eres voelde hoe Savador hun positie veranderde door haar bovenop hem te trekken. Ze probeerde helder te blijven, maar indrukken en emoties uit het verleden maakte het haar moeilijk. De meeste bewegingen die Savador maakte gingen daarom een beetje langs haar heen. Instinctmatig probeerde ze haar gewicht zo te verplaatsen dat, telkens als hij bewoog, zij zijn acties niet in de weg zou zitten. Maar wat hij precies uitvoerde, dat ging compleet langs Eres heen.

Ze leek weer een beetje helder te worden bij het horen van de eerste zachte tonen van de achtergrond muziek die Savador kennelijk had aangezet. En ze merkte nu ook dat het licht weer wat gedimd was. Meteen voelde ze zich minder tentoongesteld. Het was toch gewoon zielig dat ze zich voor haar gevoel in het duister moest verstoppen. Ze weigerde de drank die Savador had ingeschonken in een glas. Ze wist niet zeker of alcohol nu wel de juiste beslissing was. Niet nu ze emotioneel niet goed in haar vel zat.

Ze keek op toen ze Savador weer hoorde praten. Ondanks dat hij het verborgen hield dacht ze even dat ze iets van teleurstelling in zijn stem kon horen. Een paar seconden bleef Eres zwijgen, zoekend naar de juiste woorden. ‘Ik vroeg me iets af,’ begon ze uiteindelijk zachtjes. Ze wierp een blik opzij om Savador aan te kunnen kijken, om hopelijk zijn reactie te kunnen peilen. ‘Er komt een keer dat ik mijn geheugen terug krijg. Wij weten allebei dat op dit moment jij meer over mijn verleden weet dan ikzelf. Ik hoef er nu niets over te horen, daar gaat het me niet om. Maar dit is wat ik me wel afvroeg: Als ik mijn geheugen terug krijg, vanwaar gaan we dan verder?,’ zei ze zachtjes. Het was iets wat haar, sinds ze erin toegestemd had met hem naar bed te gaan, dwars had gezeten. Eres had in de korte tijd dat ze Savador opnieuw had leren kennen gevoelens voor hem gekregen ondanks dat ze elkaar ontmoet hadden op basis van leugens. En als zij haar geheugen terug kreeg, hoe zou hun relatie er dan uit zien? Wat zou er in die gevoelens veranderen?

(Yes, I finally did it! Sorry dat je zo lang hebt moeten wachten)