Broccoli trok hevig aan zijn riem van enthousiasme. Man, waar bleef die hond zijn energie vandaan halen? Ze gaf een hevige snok aan de riem aangezien hem waarschuwen niet echt meer hielp. Maar de snok hielp blijkbaar ook niet veel want hij trok gewoon weer verder. Wat was dat met die hond? Ze verzette zich tegen het getrek en gesleur van de hond en dwong hem op haar tempo te lopen. “Broccoli, voet!”, riep ze nog maar eens in de hoop dat het zou werken. Eindelijk. Hij jankte even en wandelde daarna kalmpjes naast haar met zijn kop naar beneden en zijn oren plat. Er was de laatste tijd zoveel gebeurd dat ze moeite had met het te verwerken. Een goede wandeling zou haar eens goed doen. Ze had vlak na de lessen besloten om te gaan wandelen, het moment dat het nog rustig was en er al veel aan hun huiswerk waren begonnen. Het was maar een frisse dag en ze kroop weg onder haar zwarte sjaal. Ze was pas gaan shoppen en had wat meer kleur in haar kast gebracht. Al dat grijs en zwart was ze beu gezien. Het was zo saai en na een tijd zag ze eruit als een emo. Niet alleen had ze nieuwe kleren gekocht, haar haar was ook wit geworden. Ze had de laatste tijd meer witte lokken bijgekregen en uiteindelijk had ze meer wit dan zwart. Nu was haar haar uiteindelijk wit geworden. Vandaag had ze een groene trui aangetrokken met een gewassen jeansbroek en grijze sneakers. Schoenen had ze helaas niet kunnen vinden. Niet veel later zag ze het meer al verschijnen en dus stopte ze even. Ze bukte zich en maakte Broccoli’s riem los zodat hij eventjes vrij kon rondrennen en zwemmen. Broccoli was gek op water en zwemmen, welke temperatuur het ook was. Ze lette niet echt meer op staarde wat voor zich uit. Ze dacht aan wat er de laatste tijd allemaal gebeurd was. Eerst haar familie die haar negeerde en de hele tijd alleen maar verafschuwende blikken schonken en dan Sasuke die vertelde dat hij van haar hield. Het was zwaar voor haar, maar ze voelde zich wel wat beter. Sasuke. Ze vroeg zich af wat hij zou vinden van haar haar dat opeens wit geworden was. Gisteren was de helft nog zwart en was de andere helft wit, verspreid tussen het zwart. En nu was opeens alles wit, zo opeens, poef. Wat zouden andere mensen er eigenlijk van vinden? Waarschijnlijk zou een hoop denken dat ze het gekleurd had aangezien het eerst zwart met wit was. Terwijl ze in de verte staarde, voelde ze opeens een duw van achteren en viel ze met een plons in het ijskoude water. Happend kwam ze boven water en klom ze weer een land. Daarna zag ze de drijfnatte border collie onschuldig naar haar kwispelen. “Broccoli!” Zei ze met een grommende ondertoon. Nu was ze helemaal doorweekt, fijn. Grommend en mopperend begon ze haar trui en witte lokken uit te wringen. Net toen ze het meeste water uit haar kleren en haar gekregen had, schude Broccoli zijn vacht uit waardoor ze weer kleddernat was. Maar Lune was vergeten dat ze windmagie gebruikte en zichzelf ook even droog kon blazen. Mopperend en vloekend ging ze op een bankje zitten om te drogen. Ze kon beter buiten wat drogen nu er een beetje zon scheen.

-open-