Zack knikte “Ik wil die persoon van voor het verlies. Ik kan mijn eigen leven opofferen om iemand tot leven te wekken. Als je wilt kan ik dat doen. Een van je ouders tot leven wekken ofzo” Zei hij zachtjes. Rhines ogen werden groot maar haast meteen schudde ze haar hoofd. Ze bleef hem aanstaren. "Ik heb geleerd om zonder hen te overleven, en ik draag hen mee in mijn hart. Maar ik zou niet kunnen overleven zonder jouw Zack ookal zou ik mijn vader of moeder er voor terugkrijgen. Ik heb jouw nodig, ik hou van je" Zei ze haar ogen brandde van verlangen en hartstocht. Nee ze kon niet meer zonder zack. “Nee lieverd, je bent niet de schuldige, je bent wel de schuldige van die bult van daarnet” zei hij al licht grijnzend. Rhine toonde een zoete glimlach. "Sorry" zei ze voor ze een kusje op de plaats van zijn hart duwde. "beter?" Vroeg ze zachtjes. “Ik hou je inderdaad vast, omdat ik je aanraking niet kan missen meisje” zei hij met een glimlach terwijl zijn puppy oogjes naar haar keken. Rhine vleidde zich nog harder tegen hem aan. Ze kon zijn aanrakingen ook niet missen, sterker nog ze bleef leiver de hele dag tegen hem aangeplakt. Het kon haar niet schelen wat andere dachten. Zack knikte ook en glimlachte weer. Hij ging met zijn hand door zijn haar. Mooi hij was het dus met haar eens, dat vond ze goed. Over dat soort zakenwilde Rhine graag met hem overeenkomen. “Ik ben niet bang, alleen heel onzeker, bang om iets verkeerd te doen.” Zei hij voor hij het deken goedlegde en zijn boxer weer uitdeed. "Jij kan alleen iets verkeerd doen door jezelf pijn te doen Zackie" Mompelde ze tegen zijn borst waar ze zachte kusjes opdrukte. Het was anders nu hij geen boxer meer droeg. Het voelde natuurlijker. Het voelde alsof ze nog dichter bij elkaar waren en dat vond ze fijn. Hij drukte haar tegen zich aan en kuste haar heftiger dan normaal terwijl zijn handen op haar bovenbenen lagen. “Ik hou van je” zei hij zachtjes. Rhine liet haar armen om zijn nek glijden en kustte hem terug. Haar tong gleed in zijn mond. Ze was blij dat hij zich beter voelde dat hij niet meer bang was. Ze was zo opgelucht dat hij eindelijk zichzelf durfde te vertrouwen. Het maakte haar zelfs niet eens uit als hij niet verder wilde, zoalg ze meer de hele nacht in zijn buurt was was Rhine gelukkig.

Zack knikte “Ik wil die persoon van voor het verlies. Ik kan mijn eigen leven opofferen om iemand tot leven te wekken. Als je wilt kan ik dat doen. Een van je ouders tot leven wekken ofzo” Zei hij zachtjes. Rhines ogen werden groot maar haast meteen schudde ze haar hoofd. Ze bleef hem aanstaren. "Ik heb geleerd om zonder hen te overleven, en ik draag hen mee in mijn hart. Maar ik zou niet kunnen overleven zonder jouw Zack ookal zou ik mijn vader of moeder er voor terugkrijgen. Ik heb jouw nodig, ik hou van je" Zei ze haar ogen brandde van verlangen en hartstocht. "Oke" mompelde hij zachtjes "Dan zal ik dat niet doen, beloofd" zei hij met een lichte glimlach. “Nee lieverd, je bent niet de schuldige, je bent wel de schuldige van die bult van daarnet” zei hij al licht grijnzend. Rhine toonde een zoete glimlach. "Sorry" zei ze voor ze een kusje op de plaats van zijn hart duwde. "beter?" Vroeg ze zachtjes. Zack knikte "Véél beter, perfect zelfs eigenlijk, alhoewel, ik wil er wel meer." zei hij lichtelijk uitdagend. “Ik hou je inderdaad vast, omdat ik je aanraking niet kan missen meisje” zei hij met een glimlach terwijl zijn puppy oogjes naar haar keken. Rhine vleidde zich nog harder tegen hem aan. "Ik wil je, blijf bij me, hou van me, ga nooit meer weg" zong hij zachtjes in haar oor en daarna beet hij zachtjes in haar oorlel. Zack knikte ook en glimlachte weer. Hij ging met zijn hand door zijn haar. “Ik ben niet bang, alleen heel onzeker, bang om iets verkeerd te doen.” Zei hij voor hij het deken goedlegde en zijn boxer weer uitdeed. "Jij kan alleen iets verkeerd doen door jezelf pijn te doen Zackie" Mompelde ze tegen zijn borst waar ze zachte kusjes opdrukte. "Hmn me want to have more" zei hij zachtjes. Hij drukte haar tegen zich aan en kuste haar heftiger dan normaal terwijl zijn handen op haar bovenbenen lagen. “Ik hou van je” zei hij zachtjes. Rhine liet haar armen om zijn nek glijden en kustte hem terug. Haar tong gleed in zijn mond. Hij stopte even de kus "Ik heb een liedje dat ik wil zingen" zei hij zachtjes, hij keek haar aan en glimlachte. Hij begon dan te zingen en hij sloot zijn ogen tijdens dat hij zong

"Oke" mompelde hij zachtjes "Dan zal ik dat niet doen, beloofd" zei hij met een lichte glimlach. Rhine liet een opgeluchtte zucht horen. "Mooi dankje." Zei ze zeer opgelucht. Ze wilde neit denken aan zacks dood. Dat vond ze te vreselijk. Zack knikte "Véél beter, perfect zelfs eigenlijk, alhoewel, ik wil er wel meer." zei hij lichtelijk uitdagend. Rhine grijnsde zachtjes. "Die krijg je, erewoord" Zei ze. En ze meende het ze vond het te leuk om hem kusjes te geven. "Ik wil je, blijf bij me, hou van me, ga nooit meer weg" zong hij zachtjes in haar oor en daarna beet hij zachtjes in haar oorlel. Rhine kreunde lichtjes. "Je krijgt me met geen mogelijkheid meer weg" Fluisterde ze haar ogen gesloten van genot. Ja hier genoot ze echt van. Ze gennoot van alles wat ze met zack deed, van basketballen en de conciêrge plagen tot dit. Allemaal vond ze fantastisch, omdat hij er was. "Hmn me want to have more" zei hij zachtjes. Hij drukte haar tegen zich aan en kuste haar heftiger dan normaal terwijl zijn handen op haar bovenbenen lagen. Ze vond het niet ongemakkelijk ze vond het fijn. Hij stopte even de kus "Ik heb een liedje dat ik wil zingen" zei hij zachtjes, hij keek haar aan en glimlachte. Hij begon dan te zingen en hij sloot zijn ogen tijdens dat hij zong. Rhine had zich tegen hem opgekruld toen hij begon te zingen. Ze vond het fijn als hij zong, ze luisterde graag naar zijn stem, zelfs als hij uit een telefoonboek zou voorlezen zou ze uren naar hem kunnen luisteren. Ze duwde hem zachtjes neer en likte zijn borst. drukte kusjes op zijn tepels en in zijn nek, beet in zijn oorlel en uiteindelijk ook in zijn onderlip. Haar ogen waren op hem gericht. "Ik kan niet van je afblijven" Fluisterde ze voor ze zich bovenop hem neerlegde. "Het lukt gewoon niet..." Zei ze nog zachter.

"Oke" mompelde hij zachtjes "Dan zal ik dat niet doen, beloofd" zei hij met een lichte glimlach. Rhine liet een opgeluchtte zucht horen. "Mooi dankje." Zei ze zeer opgelucht. "Graag gedaan lieverd" zei hij al lachend. "Ik ben mijn leven toch nog niet beu." Inderdaad, hij wilde nog wel een tijdje leven eerlijk gezegd. Zeker met haar aan zijn zijde. Dit voelde gewoon goed, alsof het voorbestemd was. Zack knikte "Véél beter, perfect zelfs eigenlijk, alhoewel, ik wil er wel meer." zei hij lichtelijk uitdagend. Rhine grijnsde zachtjes. "Die krijg je, erewoord" Zei ze. Natuurlijk wist hij dat ze het inderdaad meende. Ze hield dingen achter, maar nog nooit had ze gelogen over zo'n dingen. "Ik wil je, blijf bij me, hou van me, ga nooit meer weg" zong hij zachtjes in haar oor en daarna beet hij zachtjes in haar oorlel. Rhine kreunde lichtjes. "Je krijgt me met geen mogelijkheid meer weg" Fluisterde ze. "Mooi, want ik wou je niet laten gaan hoor, desnoods kloon ik je, je bent te perfect om los te laten." zei hij zachtjes met een geamuseerde grijns. Ja dat zou hij nog doen, zolang ze bij hem was, was alles in orde voor hem. Hij stopte even de kus "Ik heb een liedje dat ik wil zingen" zei hij zachtjes, hij keek haar aan en glimlachte. Hij begon dan te zingen en hij sloot zijn ogen tijdens dat hij zong. Rhine had zich tegen hem opgekruld toen hij begon te zingen. Hij wist dat ze dat leuk vond, dus hij deed het ook redelijk vaak. Speciaal voor haar zong hij. Ze duwde hem zachtjes neer en likte zijn borst. drukte kusjes op zijn tepels en in zijn nek, beet in zijn oorlel en uiteindelijk ook in zijn onderlip. Hij kreunde eventjes, dit deed zo goed. Waarom was ze zo goed voor hem. Ze was zo lief, ze was een goede kusser, ze begreep hem, ze luisterde naar hem en wilde hem altijd opbeuren. Haar ogen waren op hem gericht. "Ik kan niet van je afblijven" Fluisterde ze voor ze zich bovenop hem neerlegde. "Het lukt gewoon niet..." Zei ze nog zachter. "Dan moet je toch niet van me afblijven?" zei hij met een glimlach en hij legde zich zoals hij het comfortabelste lag. Met zijn handen onder zijn hoofd en hij keek haar aan. "Ik ben van jou" zei hij zachtjes met een grijns en zijn puppyogen waren op hem gericht. "I love you" zei hij zachtjes voor hij naar het plafond keek.

"Graag gedaan lieverd" zei hij al lachend. "Ik ben mijn leven toch nog niet beu." Rhine grijnsde. "Mooi zo, want we hebben veel tijd nodig om alles te doen wat ik nog met je van plan ben" Zei ze op een mysterieuze toon. "Mooi, want ik wou je niet laten gaan hoor, desnoods kloon ik je, je bent te perfect om los te laten." zei hij zachtjes met een geamuseerde grijns. Oké nu was ze dus verbaasd. Zij perfect? oké dat was iets nieuws. Rhine was in har ogen vrij inperfect, compleet het tegengestelde. Wat hij zag als een godin zag zij als een monster, dus de waarheid moest ergens tussen in liggen. "Je bent een mafkees zack, maar wel een lieve" Zei ze plagendd. Rhine wist dat hij voor haar zong, dat hij wist hoe graag ze er naar luisterde. Ja zijn stem gaf haar een fijn gevoel. Ze duwde hem zachtjes neer en likte zijn borst. drukte kusjes op zijn tepels en in zijn nek, beet in zijn oorlel en uiteindelijk ook in zijn onderlip. Hij kreunde eventjes, mooi hij vond het dus lekker. Ja rhine wist zeer goed wat hij fijn vond en daar maakte ze gebruik van. Haar ogen waren op hem gericht. "Dan moet je toch niet van me afblijven?" zei hij met een glimlach en hij legde zich zoals hij het comfortabelste lag. Met zijn handen onder zijn hoofd en hij keek haar aan. "Ik ben van jou" zei hij zachtjes met een grijns en zijn puppyogen waren op hem gericht. "I love you" zei hij zachtjes voor hij naar het plafond keek. Rhine keek hem twijfelend aan. "Maar wat als ik te ver ga? en euhm...de bobbel terugkomt? Ik wil je niet weer bang maken" Zei ze met een zachte trieste stem voor ze haar hoofd weer op hem neerlegde. "ik wil je geen pijn meer dooen" zei ze zachtjes. Ja daar was ze bang voor dat ze hem pijn zou doen.
Rhine wilde hem nooit pijn doen. ze wilde hem met een glimlach en als ze hem daardoor niet mocht aanraken kon ze daarmee leven.

"Graag gedaan lieverd" zei hij al lachend. "Ik ben mijn leven toch nog niet beu." Rhine grijnsde. "Mooi zo, want we hebben veel tijd nodig om alles te doen wat ik nog met je van plan ben" Zei ze op een mysterieuze toon. "Mooi, want ik wou je niet laten gaan hoor, desnoods kloon ik je, je bent te perfect om los te laten." zei hij zachtjes met een geamuseerde grijns. In zijn ogen was zij alles waarvoor hij ooit had durven dromen. Ze was het meisje van zijn dromen, zijn prinsesje. "Je bent een mafkees zack, maar wel een lieve" Zei ze plagendd. "Ik weet het dat ik soms niet goed bij mijn hoofd ben, maar ik hou wel van je" zei hij zachtjes. Rhine wist dat hij voor haar zong, dat hij wist hoe graag ze er naar luisterde. Daarom deed hij het ook, zong hij voor haar. Gewoon omdat zij het leuk vond om naar te luisteren. Ze duwde hem zachtjes neer en likte zijn borst. drukte kusjes op zijn tepels en in zijn nek, beet in zijn oorlel en uiteindelijk ook in zijn onderlip. Hij kreunde eventjes, dit deed goed, waarom kon zij zo goed hem verwennen? Maar nu mocht hij geen vragen stellen, hij moest gewoon genieten. Haar ogen waren op hem gericht. "Dan moet je toch niet van me afblijven?" zei hij met een glimlach en hij legde zich zoals hij het comfortabelste lag. Met zijn handen onder zijn hoofd en hij keek haar aan. "Ik ben van jou" zei hij zachtjes met een grijns en zijn puppyogen waren op hem gericht. "I love you" zei hij zachtjes voor hij naar het plafond keek. Rhine keek hem twijfelend aan. "Maar wat als ik te ver ga? en euhm...de bobbel terugkomt? Ik wil je niet weer bang maken" Zei ze met een zachte trieste stem voor ze haar hoofd weer op hem neerlegde."Te laat" mompelde hij met een grijnsje en hij wiebelde eventjes kort met zijn wenkbrauwen. "ik wil je geen pijn meer dooen" zei ze zachtjes. Zack begon te lachen en draaide zich weer op zijn zij. "Je doet me heus geen pijn hoor liefje, je zei toch? Het is natuurlijk" Hij keek haar met een dromerige blik aan "Alles komt toch goed? Zie je wel?" zei terwijl hij begon te blozen. Hij drukte dan zijn lippen op de hare.

"Ik weet het dat ik soms niet goed bij mijn hoofd ben, maar ik hou wel van je" zei hij zachtjes. "En dat is meer dan goed genoeg voor mij" Zei ze op een liefelijke plagende toon. Ja Zack was gewoon een droomjongen altijd zijn bestt doen, haar opbeuren, naar haar luisteren en een geheel niet onbelangrijk feit hij zag er waanzinnig uit. ."Te laat" mompelde hij met een grijnsje en hij wiebelde eventjes kort met zijn wenkbrauwen. Rhine keek hem verbaasd aan en streek even met haar been zachtjes over zijn onderlijf, ooh jongens hij had gelijk, er was inderdaad een bobbel. Hij flipte helemaal niet? vreemd? Zack begon te lachen en draaide zich weer op zijn zij. Waardoor Rhine dus doodleuk van hem afrolde. Oké gingen ze nu ineens spelletjes spelen of wat? Zack was zowaar een raadsel voor haar wanneer het ging over dingen doen in de slaapkamer. Over moodswings gesproken. Ja daar had zack last van ongeloofelijk veeel last. "Je doet me heus geen pijn hoor liefje, je zei toch? Het is natuurlijk" Hij keek haar met een dromerige blik aan "Alles komt toch goed? Zie je wel?" zei terwijl hij begon te blozen. Hij drukte dan zijn lippen op de hare. Rhin kustte hem terug maar lostte algauw ze zat met vragen in haar hoofd. Ze lag tegen hem aan en staarde naar het plafond. "Weet je waarvoor die bobbel dient?" Vroeg ze zachtjes. Ja ze wilde het weten, ze wilde weten of hij die stap verder wilde gaan en als hij dat niet wilde - wat ze compleet zou begrijpen en aanvaarden- zou ze hem moeten waarschuwen voor de troep die een ongelukje kon met zich meebtengen.

"Ik weet het dat ik soms niet goed bij mijn hoofd ben, maar ik hou wel van je" zei hij zachtjes. "En dat is meer dan goed genoeg voor mij" Zei ze op een liefelijke plagende toon. "Mooi zo, dan heb ik tenminste nog een beetje nut. Of ben ik onnuttig?" mompelde hij met een beteuterd gezicht. Toen ze begon te vragen achter dat accidentje, begon hij lichtelijk dromerig te grijnzen. ."Te laat" mompelde hij met een grijnsje en hij wiebelde eventjes kort met zijn wenkbrauwen. Rhine keek hem verbaasd aan en streek even met haar been zachtjes over zijn onderlijf. Zack begon te lachen en draaide zich weer op zijn zij. Waardoor Rhine dus doodleuk van hem afrolde. Hij had nu eventjes een speelbui, ja hij had moodswings, maar kon dat veel kwaad? In zijn ogen toch niet, maar ja, iedere mens zag dat anders. De ene vond dit niet erg terwijl de andere er zich dood aan ergerde. "Je doet me heus geen pijn hoor liefje, je zei toch? Het is natuurlijk" Hij keek haar met een dromerige blik aan "Alles komt toch goed? Zie je wel?" zei terwijl hij begon te blozen. Hij drukte dan zijn lippen op de hare. Rhin kustte hem terug maar lostte algauw, hij keek haar met een zielige blik aan. Waarom onderbrak ze het nou? Moest ze weer iets vragen? Ze lag tegen hem aan en staarde naar het plafond. "Weet je waarvoor die bobbel dient?" Vroeg ze zachtjes. "EHm... nee niet echt, sorry" zei hij al lachend, maar hij was eigenlijk bloedserieus. "Waarvoor dient het?" vroeg hij zachtjes en hij keek haar met een nieuwsgierige puppy blik aan. Ja nu werd hij wel nieuwsgierig. "Komaan vertel" zei hij op een dringendere toon. Hij wilde het echt wel weten. Voor de meesten lag het voor de hand dat ze het wisten, maar Zack had er dus geen flauw benul van. Rhine zou zich vast wel doodschamen met zo'n onervaren jongen naast haar, waaraan ze alles moest uitleggen en de pap in de mond moest geven.

"Mooi zo, dan heb ik tenminste nog een beetje nut. Of ben ik onnuttig?" mompelde hij met een beteuterd gezicht. Rhine aaide hem grijnzend over zijn hoofd. "'Zackie jij bent het meest nuttige ding op deze hele planeet" Zei ze grinnikend. Rhine vond Zacks moodswings best wel hilarisch. Ja zo was haar ventje gewoon. En zo had ze hem het liefste. Rhin kustte hem terug maar lostte algauw, hij keek haar met een zielige blik aan. Oké nu moest ze even hard zijn ze moest weten of hij wist wat zijn lijf hem probeerde duidelijk te maken, hoe ongeloofelijk beschamend en verkeerd dat ook klonk. "EHm... nee niet echt, sorry" zei hij al lachend, maar hij was eigenlijk bloedserieus. "Waarvoor dient het?" vroeg hij zachtjes en hij keek haar met een nieuwsgierige puppy blik aan. Rhine bleef hem aanstaren, hij wist het niet. Ooh jongens wat wist hij eigenlijk wel? "Komaan vertel" zei hij op een dringendere toon. Rhine ging recht zitten en wreef even over haar slapen. Ooh jongens wat moest ze nu doen? Moest ze hem serieus dát ook gaan uitleggen? Wat een avond was het toch. "zack dit is echt heel euhm lastig..." Zei ze zachtjes. Ja dit was echt heel moeilijk. "Die bobbel is het begin van euhm...de stapverder, ja zo kan ik het wel uitleggen. Enneu na een tijdje gaat er iets met die bobbel gebeuren waardoor er wat gaat uitkomen...." Zei ze terwijl haar hoofd steeds roder werd. Ze stapte uit bed en stak haar hand naar hem uit. "En als je die stap verder niet wilt doen kunnen we je beter even in bad zetten zodat het hier geen bende wordt." Zei ze zachtjes. Man dit was lastig. Ze had nooit gedacht dat ze dit aan haar liefje zou moeten uitleggen. Jup meest vreemde avond ever. Rhine was er zeker van dat hij niet klaar was voor bverdere stappen en dat begreep ze compleet. Het was waarschijnlijk beter voor hem omp te wachten.

(meest vreemde post ever O3o)

"Mooi zo, dan heb ik tenminste nog een beetje nut. Of ben ik onnuttig?" mompelde hij met een beteuterd gezicht. Rhine aaide hem grijnzend over zijn hoofd. "'Zackie jij bent het meest nuttige ding op deze hele planeet" Zei ze grinnikend. "Ooh, dankje" zei hij met een brede glimlach. "Dat doet goed, zo eens een complimentje krijgen, ik krijg dat graag wist je dat?" zei hij met een geamuseerde blik. Hij had inderdaad veel last van moodswings, maar zo was hij nu eenmaal. Hij kon er niet aan doen, hij was nu eenmaal lichtelijk autistisch. "EHm... nee niet echt, sorry" zei hij al lachend, maar hij was eigenlijk bloedserieus. "Waarvoor dient het?" vroeg hij zachtjes en hij keek haar met een nieuwsgierige puppy blik aan. Rhine bleef hem aanstaren, hij wist het niet. Hij wist er eigenlijk totaal niets van, hij had echt totaal niks van praatje gehad. Angeal was er vast van uitgegaan dat hij er al iets van wist. Daar ging het dus mis. "Komaan vertel" zei hij op een dringendere toon. Rhine ging recht zitten en wreef even over haar slapen. Dit was vast heel beschamend voor haar, maar Zack was nog nooit met een vriendin naar huis gekomen. Angeal dacht gewoon dat hij dat al had gehad maar ja, er was een soort van miscommunicatie geweest. "zack dit is echt heel euhm lastig..." Zei ze zachtjes. Zack keek haar vragend aan, wat was er lastig? Hij had er geen idee van, maar het leek wel een heel beschamend onderwerp. "Die bobbel is het begin van euhm...de stapverder, ja zo kan ik het wel uitleggen. Enneu na een tijdje gaat er iets met die bobbel gebeuren waardoor er wat gaat uitkomen...." Zei ze terwijl haar hoofd steeds roder werd. Ze stapte uit bed en stak haar hand naar hem uit. "En als je die stap verder niet wilt doen kunnen we je beter even in bad zetten zodat het hier geen bende wordt." Zei ze zachtjes. "Lieverd, ik heb alleen een douche. En wat moet ik dan doen? En spul dat eruit komt? Ehm oké" zei hij zachtjes voor hij zijn boxer aandeed en mee met haar naar de badkamer ging. "En wat nu?" vroeg hij zachtjes terwijl hij naar de douche keek. Hij keek dan even naar Rhine en trok haar tegen zich aan. Dan drukte hij zijn lippen op de hare. "Dankje, je bent een schatje dat je dat me allemaal wilt uitleggen, ik hou van je."

"Ooh, dankje" zei hij met een brede glimlach. "Dat doet goed, zo eens een complimentje krijgen, ik krijg dat graag wist je dat?" zei hij met een geamuseerde blik. Rhine grinnikte "Hmmm dan moet ik maar wat meer complimentjes gaan verzinnen" Zei ze op een geamuseerde toon. ze drukte een zoen op zijn wang. "Je bent het aller lekkerstje ventje van het hele helal" Fluisterde ze plagend in zijn oor. Jup hem blijmaken deed ze graag, daar werd ze zelf namelijk ook heel vrolijk van. Oké wat ze nu moest gaan doen was dus echt heel ongemakkelijk voor haar. En voor hem zou het vast ook niet echt bepaald simpel zijn. Goeie god wat kon er vandaag nog allemaal mis gaan? "Lieverd, ik heb alleen een douche. En wat moet ik dan doen? En spul dat eruit komt? Ehm oké" zei hij zachtjes voor hij zijn boxer aandeed en mee met haar naar de badkamer ging. fijn mocht ze zo meteen zijn boxer ook nog gaan uittrekken. Ze nam zijn hand en hield die ook vast toen ze in de badkamer stonden. ze keek een beetje beschaamd opzij. ooh boy het was net alsof ze een moeder en haar kind was. Jup een kind dat ze alles moest uitleggen. "En wat nu?" vroeg hij zachtjes terwijl hij naar de douche keek. Hij keek dan even naar Rhine en trok haar tegen zich aan. Rhine was lichtjes gespannen maar legde haar hoofd wel tegen zijn borst. Ze zuchtte. Dan drukte hij zijn lippen op de hare. "Dankje, je bent een schatje dat je dat me allemaal wilt uitleggen, ik hou van je." Oke die woorden hielpen haar wel. Ze glimlachte zachtjes. "Niet schrikken" Zei ze voor ze langzaam zijn boxers weer omlaag deed. Ze nam zijn hand en trok hem mee onder de douche. Ze aaide zijn wangen en zette langzaam de sproeiers aan. Rhine kromp even ineen toen het warme water haar huid raakte. Ze wist dat ze nu iets moest doen waardoor hij zijn boeltje zou gaan lozen. Man hoe moest ze? Ze ging op haar tenen staan en drukte haar lippen op de zijne. ze nam zijn armen en legde die laag op haar onderrug, half op bhaar achterwerk dus. Ja ze moest iets doen waardoor zijn hormonen even op hol zouden slaan.

"Ooh, dankje" zei hij met een brede glimlach. "Dat doet goed, zo eens een complimentje krijgen, ik krijg dat graag wist je dat?" zei hij met een geamuseerde blik. Rhine grinnikte "Hmmm dan moet ik maar wat meer complimentjes gaan verzinnen" Zei ze op een geamuseerde toon. ze drukte een zoen op zijn wang. "Je bent het aller lekkerstje ventje van het hele helal" Fluisterde ze plagend in zijn oor. "Aahw, doe me nou niet blozen, maar toch bedankt meid, je bent de beste" zei hij met een brede gelukkige glimlach. "Lieverd, ik heb alleen een douche. En wat moet ik dan doen? En spul dat eruit komt? Ehm oké" zei hij zachtjes voor hij zijn boxer aandeed en mee met haar naar de badkamer ging. Ja hij had het eigenlijk best koud, maar dat zei hij niet. Ze voelde zich vast al ongemakkelijk genoeg. Ze nam zijn hand en hield die ook vast toen ze in de badkamer stonden. ze keek een beetje beschaamd opzij en hij deed net hetzelfde. Ja dit was gewoon gênant. En wat nu?" vroeg hij zachtjes terwijl hij naar de douche keek. Hij keek dan even naar Rhine en trok haar tegen zich aan. Hij voelde hoe ze haar hoofd op zijn borstkas legde. Een zucht verliet haar keel en dan drukte hij zijn lippen op de hare, als bedankje. "Dankje, je bent een schatje dat je dat me allemaal wilt uitleggen, ik hou van je." Oke die woorden hielpen haar wel. Ze glimlachte zachtjes. "Niet schrikken" Zei ze voor ze langzaam zijn boxers weer omlaag deed. Ze nam zijn hand en trok hem mee onder de douche. Ze aaide zijn wangen en zette langzaam de sproeiers aan. Het warme water deed heerlijk op zijn huid en hij genoot ervan. Ja dit deed eigenlijk best zalig. Ze ging op haar tenen staan en drukte haar lippen op de zijne. ze nam zijn armen en legde die laag op haar onderrug, half op bhaar achterwerk dus. Maar hij liet zijn handen zakken en sloot zijn ogen, hij kneep ze even dicht en een kreun verliet zijn mond, waarna een tevreden grijns. Hij opende zijn ogen en keek even naar beneden, dan keek hij weer naar Rhine en kuste haar nog verder. Maar hij legde zijn handen gewoon weer op haar rug.

"Aahw, doe me nou niet blozen, maar toch bedankt meid, je bent de beste" zei hij met een brede gelukkige glimlach. Rhine grinnikte "Weet ik toch" Zei ze op een plagende toon. Jup deze avond was echt een van de ongemakkelijkste en meest gênante avonden van haar hele leven. Het warme water deed heerlijk op zijn huid en hij genoot ervan. Dat zag ze gewoon. ze vond het wel grappig om hem zo te zien. En ergens riep het ook herinneringen bij haar op. De eerste keer dat ze samen onder een douche hadden gezeten, ja hoe ze er compleet onderdoor was aan het gaan en hoe hij haar getroost had. Ze ging op haar tenen staan en drukte haar lippen op de zijne. ze nam zijn armen en legde die laag op haar onderrug, half op bhaar achterwerk dus. Maar hij liet zijn handen zakken en sloot zijn ogen, hij kneep ze even dicht en een kreun verliet zijn mond, waarna een tevreden grijns. Rhine was hem blijven aankijken. Was het gelukt? Was hij nu weer normaal? Hij opende zijn ogen en keek even naar beneden, dan keek hij weer naar Rhine en kuste haar nog verder. Maar hij legde zijn handen gewoon weer op haar rug. Hmmmm jup zo was douchen dus veel leuker. Ze duwde zich tegen hem aan en tot gevolg duwde ze hem dus ook tegen de douche wand. Haar haar was één grote klit die tot aan haar middel hing. Rhine was gelukkig maar ergens was ze ooke rg moe, ze kon zo in slaap vallen. Ze had al weken niet tot weinig geslapen en dat bracht nu zijn gevolgen. Rhine lostte hun kus en geeuwde lichtjes voor ze hem glimlachend aankeek. "Voel je je beter nu?" Vroeg ze met een zachte liefdevolle stem.

"Aahw, doe me nou niet blozen, maar toch bedankt meid, je bent de beste" zei hij met een brede gelukkige glimlach. Rhine grinnikte "Weet ik toch" Zei ze op een plagende toon. Het was een gênante avond geweest vandaag. Het warme water deed heerlijk op zijn huid en hij genoot ervan. Wat kon een douche toch fantastisch doen na een hele avond stresseren. Nu kon hij zich degelijk ontspannen. Een herinnering stak weer naar boven. Hoe ze basketbal hadden gespeeld en ze had gevraagd of hij homoseksueel was. Dan had ze hem verteld dat ze verliefd was op hem en was ze gaan huilen onder een koude straal van water. Ze ging op haar tenen staan en drukte haar lippen op de zijne. ze nam zijn armen en legde die laag op haar onderrug, half op bhaar achterwerk dus. Maar hij liet zijn handen zakken en sloot zijn ogen, hij kneep ze even dicht en een kreun verliet zijn mond, waarna een tevreden grijns. Hij opende zijn ogen en keek even naar beneden, dan keek hij weer naar Rhine en kuste haar nog verder. Maar hij legde zijn handen gewoon weer op haar rug. Hij zweeg verder in alle talen. Ze duwde zich tegen hem aan en tot gevolg duwde ze hem dus ook tegen de douche wand. Haar haar was één grote klit die tot aan haar middel hing. Rhine lostte hun kus en geeuwde lichtjes voor ze hem glimlachend aankeek. "Voel je je beter nu?" Vroeg ze met een zachte liefdevolle stem. Zack knikte en deed de kraan uit, droogde zich af en hielp RHine met haar af te drogen. Dan tilde hij haar op legde haar in bed en ging erbij liggen. Hij deed het licht uit, de knop was toch vlakbij hem en hij kuste haar voor hij het deken over hen beiden legde. "Slaapwel schat" zei hij zachtjes voor hij langzaamaan indommelde, met zijn arm over haar buik.

"Voel je je beter nu?" Vroeg ze met een zachte liefdevolle stem. Zack knikte en deed de kraan uit, droogde zich af en hielp RHine met haar af te drogen. Rhine vond eht wel fijn maar ze voelde hoe vermoeidheid toesloeg. Haar benen werden nog al slapjes en ze begon steeds vaker en zwaarder tegen Zack aan te leunen. Ze werd opgetild en ze keek hem slaperig aan. "wat gaan we doen?" Vroeg ze met een zachte stem. ze werd in zijn bed neergelegd en ze keek hem aan met half dichtzakkende ogen. Hij deed het licht uit, de knop was toch vlakbij hem en hij kuste haar voor hij het deken over hen beiden legde. "Slaapwel schat" zei hij zachtjes voor hij langzaamaan indommelde, met zijn arm over haar buik. Rhine mompelde iets terug dat op slaap lekker leek en viel haast meteen in slaap. Als hij bij haar lag had ze geen angst voor nachtmerries want ze wist dat zack al het kwaad kon verdrijven. Voor het eerst in maanden sliep Rhine vredig...

De volgde ochtend werd ze langzaam wakker, de zon scheen op haar gezicht. Ze keek langs zich en zag zack slapen als een baby, of eerder als een puppy. Wat was hij toch schattig. Ja als je naar hem keek, naar zijn grote gspierde lijf zou je niet verwachten dat hij zo een kwetsbaar zieltje had. Rhine kroop uit bed en liep naar de badkamer waar ze een shirt van hem aantrok -aangezien haar kleedje nogal vuil was door de bloedneus van de dag ervoor- Rhine wilde hem nog even laten slapen, dat had hij wel verdiend na alles dat hij gisteren ahd moeten doorstaan. Ze besloot om een stevig ontbijt voor hem te maken. Ze zocht spek en eitjes en maakte een omelet en toast voor hem. Ze vond ammes heel makkelijk, zacks organisatie was voorspelbaar. In een mum van tijd sond er een ontbijt op tafel en liep ze, of beter gezegd huppelde ze naar hem toe. Ze drukte haar lippen zachtjes op zijn slaap en ging op bed zitten. Zijn shirt was een kleedje, een kort kleedje voor Rhine, en ze vond eht prettig het geurde heerlijk naar hem. "Opstaan zackie" Fluisterde ze met een mierzoete glimlach.

Zack kuste haar liefdevol en hij glimlachte. Rhine lostte hun kus en geeuwde lichtjes voor ze hem glimlachend aankeek."Voel je je beter nu?" Vroeg ze met een zachte liefdevolle stem. Zack knikte en deed de kraan uit, droogde zich af en hielp RHine met haar af te drogen. Ook hij was moe, hij wilde in zijn bedje kruipen. Ze werd opgetild en ze keek hem slaperig aan. "wat gaan we doen?" Vroeg ze met een zachte stem. ze werd in zijn bed neergelegd en ze keek hem aan met half dichtzakkende ogen. Hij deed het licht uit, de knop was toch vlakbij hem en hij kuste haar voor hij het deken over hen beiden legde. "Slaapwel schat" zei hij zachtjes voor hij langzaamaan indommelde, met zijn arm over haar buik. Ja dit keer droomde hij zalig, het ging over hem en Rhine. Hij sliep vredig met haar naast zijn zijde. Hij was eens doodgelukkig en vredig.

Hij sliep rustig verder, lichtjes gesnurk was hoorbaar en een licht plekje kwijl was te bekennen op zijn kussen. Hij kreunde lichtjes toen ze rechtstond en hij draaide zich op zijn buik en snurkte rustig verder. Hij werd al snel wakker door de heerlijke geur van eitjes en spek. "Mmmm" mompelde hij en hij kwijlde heel zijn kussen ondertussen onder. En dan werd hij wakker door een mierzoete stem. "Opstaan zackie" zei Rhine. Hij draaide zich om en hij keek naar Rhine met een half slapende blik "An angel?" vroeg hij met een brede grijns en hij ging dan recht zitten. Hij stond dan recht om haar te kussen, niet echt beseffend dat hij niet echt iets aanhad en hij liep naar de badkamer om te douchen, zijn tanden te poetsen en kleren aan te doen. "Goedemorgend" zei hij met een brede glimlach en merkte dan het ontbijt op "Wauw! Voor mij gemaakt! dankje" zei hij met een grijns en liep naar het bord en begon dan meteen te eten.

Rhine was vroeger wakker dan zack. ze kreeg het niet over haar hart om hem te wekken dus dat deed ze niet. hij leek wel een slapende pup met dat zachte gesnurk en dat straaltje kwijl dat uit zijn mod droop. Rhin zocht een shirt en trok dat aan. Ook maakte ze een ontbijt voor hem en toen ze naar bestek zocht stuitte ze op een vreemd uitziend kisjte ze wilde weten wat het was toen ze ineens vbeweging hoorde en zich naar zack bed toe haaste om hem wakker te zoenen zodat hij fijn ontwaakte. Hij draaide zich om en hij keek naar Rhine met een half slapende blik "An angel?" vroeg hij met een brede grijns en hij ging dan recht zitten. Rhine grinnikte "ik moet je teleurstellen ik ebn het maar" Zei zer met een grijnsje. Hij stond dan recht om haar te kussen, niet echt beseffend dat hij niet echt iets aanhad en hij liep naar de badkamer om te douchen. Nu zag ze haar kans ze liep naar het kistje en opende het. Er lach een puppy knuffel in Rhine nam het vast en keek er verwonderd naar. Waarom bewaarde hij die in een kist? ze wilde hem net terugleggen toen zack binnen kwam. Haastig verstopte ze het ding in ahaar bloes waardoor haar boezem groter leek. Hopelijk merkte hij het niet. "Goedemorgend" zei hij met een brede glimlach en merkte dan het ontbijt op "Wauw! Voor mij gemaakt! dankje" zei hij met een grijns en liep naar het bord en begon dan meteen te eten. Rhine knikte zachtjes en ging ook zitten ze at haar eten maar was nogal zenuwachitg. Hoe kreeg ze dat ding terug gelegd zonder dat hij eht merkte?

Een droom waardat hij Rhine voorstelde aan Angeal en Angeal die nogal verwonderd keek sinds hij nooit met een vriendin was thuisgekomen. Angeal die vervolgens zei dat ze hem moest koesteren en zich heel speciaal mocht voelen. Zack had nog nooit interesse getoond in een meisje buiten wat oppervlakkig geflirt. Maar nooit was hij echt verder gegaan dan dat. Zack lag nog vredig te slapen toen zij opstond. Hij was altijd al een langslaper geweest, maar het was ook laat geworden gisteren met al zijn idiote probleempjes. Ook zijn gestress had ervoor gezorgd dat heel de avond wat was uitgelopen. Een kreun verliet zijn mond en hij draaide zich om. Al snel werd hij letterlijk wakkergekust en een lichte grijns verscheen op zijn gezicht. "An angel?" vroeg hij met een brede grijns en hij ging dan recht zitten. Rhine grinnikte "ik moet je teleurstellen ik ebn het maar" Zei zer met een grijnsje. Hij stond dan recht om haar te kussen, niet echt beseffend dat hij niet echt iets aanhad en hij liep naar de badkamer om te douchen. Die geur van de eieren met spek waren zelfs hier te ruiken, oh dat rook toch fantastisch. Hij liet het warme water over zijn lijf stromen, waste zijn haar, waste zijn lijf grondig en dan droogde hij zich af. Hij deed zijn alledaagse kledij aan en poetste zijn tanden. Toen hij binnenkwam stopte ze iets haastig weg onder haar shirt, dat zou hij zo wel eruit nemen. Dat mocht hij, dus hij zou het niet laten. "Wauw! Voor mij gemaakt! dankje" zei hij met een grijns en liep naar het bord en begon dan meteen te eten. Rhine knikte zachtjes en ging ook zitten ze at haar eten maar was nogal zenuwachitg. Zijn bord was leeg en hij stond op zodra haar bord ook leeg was. Hij trok haar recht en kuste haar liefdevol terwijl zijn hand onder haar t-shirt ging en... Zijn knuffel eruit haalde? Hij keek haar even verbaasd aan. "Waar heb je dat gevonden?" vroeg hij zachtjes terwijl hij begon te blozen. Hij drukte de knufel tegen zich aan en zei zachtjes "Toen ik binnenkwam kreeg ik als welkomstgeschenk een aantal dagen erna een puppyknuffel van Angeal. Deze stond voor de puppy die ik wel niet ben" zei hij met een lichte glimlach terwijl hij terugdacht aan die ene dag. Een heftige steek ging door zijn hoofd.

Een bang jongetje stond voor het weeshuis in Shadra waarnaar hij toe was gestuurd omdat zijn moeder niet meer voor hem kon zorgen. Het jongetje klopte aan en meteen werd er opengedaan door een 30-jarige man die hem hartelijk ontving.
Een aantal dagen erna werd hij meegenomen door de man zelf op een gesprek. "Wat is jouw naam?" De jongen keek de man lichtelijk angstig aan en stotterde zijn naam "Z-Zack Fair" De man glimlachte en wreef over het zwarte en korte haar van Zack "Mijn naam is Angeal, ik zal voor jou zorgen tot er ouders zijn die jou willen adopteren, wat vast niet lang gaat duren met die puppyoogjes van je en die energieke uitstraling. Heb je enige dingen waarop we moeten letten, Zack de puppy?" Zack knikte kort "Ik ben allergisch aan hondenhaar en ik heb ADHD" Angeal knikte en glimlachte "Ik ben er zeker van dat je het hier leuk gaat vinden."

Zack zat op de grond maar stond al snel weer recht en staarde wat suf voor zich uit terwijl hij de knuffel nog altijd tegen zich aangedrukt had. Hij liep dan naar de plek waar zijn kistje stond en stopte de puppy knuffel er in weg. "Is er nog iets wat je wilt weten over me?" vroeg hij met een brede glimlach.

Jup zack die sliep was echt een van de meest schattigste dingen die er bestonden. Ze kon uren naar hem blijven kijken, en ergens was de drang om dat te doen ook best groot. Ze hoopte maar dat hij van spek hield want zij zelf at liever het ei alleen met wat toast. Rhine hield niet echt van vlees ze was grotendeels vegetariër en daar was ze blij om. Zijn bord was leeg en hij stond op zodra haar bord ook leeg was. Ze stond ook op en wilde de borden pakken toen Hij haar recht trok en kuste haar liefdevol terwijl zijn hand onder haar t-shirt ging Rhine verstijfde en wilde zichzelf van hem wegduwen maar het was al te laat hij had de knuffel beet. Ooh jee nu had ze een hele hoop uit te leggen. Hij keek haar even verbaasd aan. "Waar heb je dat gevonden?" vroeg hij zachtjes terwijl hij begon te blozen. Rhine bloosde. "Het spijt me, ik vond het kistje toen ik naar borden zocht" Bekende ze goudeerlijk. Hij drukte de knufel tegen zich aan en zei zachtjes "Toen ik binnenkwam kreeg ik als welkomstgeschenk een aantal dagen erna een puppyknuffel van Angeal. Deze stond voor de puppy die ik wel niet ben" zei hij met een lichte glimlach terwijl hij terugdacht aan die ene dag. Ze zag dat hij weer pijn had door zijn herinneringen. Ze ging naar hem toe en drukte hem tegen zich aan. "Hush, hush love" Fluisterde ze zachtjes. ze vond eht vreselijk als hij pijn had. Zack zat op de grond maar stond al snel weer recht en staarde wat suf voor zich uit terwijl hij de knuffel nog altijd tegen zich aangedrukt had. Hij liep dan naar de plek waar zijn kistje stond en stopte de puppy knuffel er in weg. "Is er nog iets wat je wilt weten over me?" vroeg hij met een brede glimlach. Rhine stond er wel van te kijken dat hij niet boos op haar was. Ze wist nog hoe kwaad sasuke altijd was als ze aan zijn spullen had gezeten. ze schudde haar hoofd ze wilde nu niet aan hem denken. "Wanneer mag ik die Angeal eens ontmoeten?" Vroeg ze met een schattige glimlach. Ze drukte een zoen op zijn lippen. "En heb jij eigenlijk vraagjes voor mij?" Vroeg ze nieuwsgierig.

Zack lag nog voor een aantal minuten vredig te slapen, ja hij droomde goed, over dat hij Rhine voorstelde aan Angeal. En hoe hij vreemd had gekeken, Zack die een vriendin had. Ja dat was best grappig om te zien. Hij had de bult bij haar boezem wel gezien en zou zo wel eens kijken wat ze er verstopte, hij mocht dat immers, dus er was geen enkele rede om er gewoon achter te vragen. Na het heerlijke ontbijt dat zij had gemaakt voor hem, stond hij op om dan haar vervolgens recht te trekken en liefdevol te kussen. Met zijn hand ging hij onder haar t-shirt en greep iets zacht vast. Hij trok het onder het t-shirt vandaan. Met een geschrokken blik keek hij ernaar, het was zijn puppy knuffel die hij van Angeal had gekregen als welkomstgeschenk in het weeshuis. Het symboliseerde hoe een puppy hij wel niet was. Hij besloot het uit te leggen aan Rhine, ze mocht immers alles weten van hem wat ze ook wilde. Hij keek haar even verbaasd aan. "Waar heb je dat gevonden?" vroeg hij zachtjes terwijl hij begon te blozen. Rhine bloosde. "Het spijt me, ik vond het kistje toen ik naar borden zocht" Bekende ze goudeerlijk. Een glimlach ontstond op zijn gezicht “Het is oké meid, je mag alles doorzoeken als je wilt, je gaat echt niets verkeerd vinden, daar ben ik zeker van. Ik zal zo mijn fotoalbum bovenhalen als je wilt.” Hij drukte de knufel tegen zich aan en zei zachtjes "Toen ik binnenkwam kreeg ik als welkomstgeschenk een aantal dagen erna een puppyknuffel van Angeal. Deze stond voor de puppy die ik wel niet ben" zei hij met een lichte glimlach terwijl hij terugdacht aan die ene dag. Een steek ging door zijn hoofd, een herinnering werd hetbeleefd.

Een bang jongetje stond voor het weeshuis in Shadra waarnaar hij toe was gestuurd omdat zijn moeder niet meer voor hem kon zorgen. Het jongetje klopte aan en meteen werd er opengedaan door een 30-jarige man die hem hartelijk ontving.
Een aantal dagen erna werd hij meegenomen door de man zelf op een gesprek. "Wat is jouw naam?" De jongen keek de man lichtelijk angstig aan en stotterde zijn naam "Z-Zack Fair" De man glimlachte en wreef over het zwarte en korte haar van Zack "Mijn naam is Angeal, ik zal voor jou zorgen tot er ouders zijn die jou willen adopteren, wat vast niet lang gaat duren met die puppyoogjes van je en die energieke uitstraling. Heb je enige dingen waarop we moeten letten, Zack de puppy?" Zack knikte kort "Ik ben allergisch aan hondenhaar en ik heb ADHD" Angeal knikte en glimlachte "Ik ben er zeker van dat je het hier leuk gaat vinden."

"Hush, hush love" Fluisterde ze zachtjes. “Het is oke, het is maar een korte steek die ontstaat per herinnering die naar boven komt.” Zei hij met een suffe blik terwijl hij weer opstond. Hij was helemaal niet boos op Rhine, waarom zou hij dat zijn? Als je samen was met iemand dan had je gewoon geen enkel geheim voor elkaar. "Wanneer mag ik die Angeal eens ontmoeten?" Vroeg ze met een schattige glimlach. Ze drukte een zoen op zijn lippen. "En heb jij eigenlijk vraagjes voor mij?" Vroeg ze nieuwsgierig. “We gaan hem bezoeken zodra hij tijd heeft. En of ik vraagjes heb? Ja, maar secondje..” Hij bukte zich en haalde van onder zijn bed een zwarte doos en deed deze open. Uit de doos haalde hij een fotoalbum. “Wil je meekijken?” vroeg hij zachtjes terwijl hij met een brede glimlach op bed ging zitten.

Een glimlach ontstond op zijn gezicht “Het is oké meid, je mag alles doorzoeken als je wilt, je gaat echt niets verkeerd vinden, daar ben ik zeker van. Ik zal zo mijn fotoalbum bovenhalen als je wilt.” Nu kwam er ook een glimlach op haar gezicht. Ze was blij dat hij niet boos was, wat ze wel verwacht had. Ze knikte, ze wilde graag zacks oude foto's zien. en ergens wilde ze dat zij hem haar foto's ook kon laten zien maar die waren er niet meer die waren allemaal vernietigd. “Het is oke, het is maar een korte steek die ontstaat per herinnering die naar boven komt.” Zei hij met een suffe blik terwijl hij weer opstond. "Ik was ongerust" Zei ze zachtjes. ze vond het erg als hij pijn had. Dan leed ze zelf ook pijn. “We gaan hem bezoeken zodra hij tijd heeft. En of ik vraagjes heb? Ja, maar secondje..” Hij bukte zich en haalde van onder zijn bed een zwarte doos en deed deze open. Uit de doos haalde hij een fotoalbum. “Wil je meekijken?” vroeg hij zachtjes terwijl hij met een brede glimlach op bed ging zitten. Ze was blij dat ze hem zouden bezoeken, ze wilde graag zien wie er voor zack had gezorgd, wie zo'n goede vriend bleek te zijn. Rhine kroop op bed en nestelde zich tegen hem aan. haar hoofd tegen zijn schouder. Ze zuchtte even en drukte een zoen op zijn wang. "Laat zien" Zei ze met een kinderlijk enthousiasme.

Een glimlach ontstond op zijn gezicht “Het is oké meid, je mag alles doorzoeken als je wilt, je gaat echt niets verkeerd vinden, daar ben ik zeker van. Ik zal zo mijn fotoalbum bovenhalen als je wilt.” Nu kwam er ook een glimlach op haar gezicht. Ja dus dat was al zeker iets wat ze wilde doen, dat was al een antwoord op zijn vraag eigenlijk of ze door zijn foto's wilden kijken. Het is oke, het is maar een korte steek die ontstaat per herinnering die naar boven komt.” Zei hij met een suffe blik terwijl hij weer opstond. "Ik was ongerust" Zei ze zachtjes. "Niet ongerust zijn, alles is goed met me, het doet maar vijf secondjes irritant ofzo, dus echt niet stressen lieverd. Alles is oké met me" zei hij met een glimlach. “We gaan hem bezoeken zodra hij tijd heeft. En of ik vraagjes heb? Ja, maar secondje..” Hij bukte zich en haalde van onder zijn bed een zwarte doos en deed deze open. Uit de doos haalde hij een fotoalbum. “Wil je meekijken?” vroeg hij zachtjes terwijl hij met een brede glimlach op bed ging zitten. Hij zou dan sowieso naar Angeal moeten bellen voor een bezoekje te brengen aan het weeshuis, zijn oude kamer en ja gewoon daar misschien van Angeal's kookkunsten genieten enzo. Ja dat zou zalig zijn, enorm lekker eten en je kon kiezen wat je wilde eten, Angeal kon het bijna allemaal maken. Hij was een goede chef. Rhine kroop op bed en nestelde zich tegen hem aan. haar hoofd tegen zijn schouder. Ze zuchtte even en drukte een zoen op zijn wang. "Laat zien" Zei ze met een kinderlijk enthousiasme. "Natuurlijk, en bij elk fotootje hoort natuurlijk een verhaaltje" zei hij met een glimlach

Spoiler:

"Hierbij was er een weddenschap geweest met een oude vriend van me en Angeal. Dat Angeal me niet kon optillen sinds ik nogal veel weeg. Ik wedde erop dat Angeal het niet kon. Ik was dus een beetje spaarcenten kwijt en een pakje kauwgom. Hij tilde me op alsof ik een pluimpje voor hem was" zei hij al lachend. Ja dat was een goede en grappige herinnering.

Spoiler:

"Hier zaten ik en Ace een van de specialiteiten van het weeshuis te eten die ik had meegekregen vlak na de adoptie. Hij zal het zich vast niet meer herinneren. Dumbapples noemen ze het, ze zijn erg zuur maar hebben een zoete nasmaak." Die appelen had hij niet meer, anders had Zack haar laten proeven. Verder liet hij nog een aantal andere foto's zien, maar daar had hij niet echt een verhaal bij. "Ziezo" zei hij met een lichte glimlach toen hij het boek dichtklapte.

"Niet ongerust zijn, alles is goed met me, het doet maar vijf secondjes irritant ofzo, dus echt niet stressen lieverd. Alles is oké met me" zei hij met een glimlach. Maar ik maak me altijd zorgen als jij pijn hebt. Mopperde ze. Jup zack die pijn had ze vond het vreselijk0. "Natuurlijk, en bij elk fotootje hoort natuurlijk een verhaaltje" zei hij met een glimlach. "oe verhaaltjes" Zei ze vrolijk. Ze keek met hem mee naar de eerste foto. Ze bestudeerde de foto nauwlettend. Degene die hem optilde hij kwam haar bekend voor. Ze hoorde nie tmeer echt wat hij zei bij zijn foto's zei. Rhine beleefde nu haar eigen herinneringen.


Een regenachtige dag. Een 13 jarig meisje, een straat diefje dat bij een weeshuis werd afgezet. Een grote man met een brede glimlach, die ze niet vertrouwde. Hij was de baas hier. En hij was ook degene die ervoor zorgde dat ze niet van het terrein af kon. ze haatte het weeshuis, kinderen meden haar en ze mistte haar huis. Rhine zat vaak alleen en deed alles wat niet mocht om angeal te straffen, hij was degene die haar niet wilde laten gaan, teminste niet zonder pleeggezin. Maar rhine wilde geen pleeggezin. ze hoefde niemand meer om van te houden. Vaak had ze ruzie met angeal gehad, hij zei dat ze verreweg het lastigste geval hier was geweest. Rhine was er zo kwaad door geworden dat ze alle bedden van de slaapzaal in as had veranderd. Ook had Angeal gewild dat Skugga buiten of in de kelder bleef. Nee daar was Rhine niet blij mee. En uiteindelijk na een jaar ontsnapte ze. Om angeal af te leiden had ze een brandje gesticht en in alle chaos was ze met skugga over het hek geklommen.
Rhine had de hele tijd doodstil in de verte zitten staren ze had niet meer gehoord wat zack had gezegd ze was compleet van de wereld geweest. Ze keek hem even aan. "Sorry wat zei je nou?" Vroeg ze lichtelijk verstrooid. "Misschien kunnen we toch maar beter niet naar angeal gaan, hij heeft het vast al druk genoeg. Zei ze met een twijfelende stem.

"Niet ongerust zijn, alles is goed met me, het doet maar vijf secondjes irritant ofzo, dus echt niet stressen lieverd. Alles is oké met me" zei hij met een glimlach. Maar ik maak me altijd zorgen als jij pijn hebt. Mopperde ze. "Maar ik heb geen pijn, het is gewoon irritant meid." zei hij met een glimlach. "Natuurlijk, en bij elk fotootje hoort natuurlijk een verhaaltje" zei hij met een glimlach. "oe verhaaltjes" Zei ze vrolijk. Maar ze luisterde niet echt, maar hij vertelde verder. Sinds hij ook zijn herinneringen terug beleefde..

"Kunsel! Komaan, nee dat kan niet! Angeal kan me niet opheffen gast" zei Zack die al begon te lachen bij het idee dat Angeal hem kon opheffen, wat haast niet mogelijk was. Hij was zwaar en groot. maar toch ging Kunsel naar Angeal en vroeg of dat hij de weddenschap tussen hun kon uitklaren "Oké Kunsel en Zack, genoeg met dat kinderachtige gedoe. Ja Kunsel ik kan hem opheffen en Zack onderschat me niet." zei Angeal serieus terwijl hij Zack optilde en op zijn schouder legde. Zack verstijfde helemaal en begon dan te vloeken. Ja hij had ongelijk gehad. Nu mocht hij Kunsel nog eens geld geven ook nog. Ja dat was toch wel een mindere dag geweest voor zijn portefeuille.

"Sorry wat zei je nou?" Vroeg ze lichtelijk verstrooid. "Misschien kunnen we toch maar beter niet naar angeal gaan, hij heeft het vast al druk genoeg." Zei ze met een twijfelende stem. Zack keek haar even verbaasd aan. "Ik ga het niet nog eens herhalen" zei hij met een licht beteuterd gezicht. "En eerst zeg je van dat we eens naar Angeal moeten gaan en nu krabbel je terug? Wat wil je nou? Gaan? Of niet?" vroeg hij een beetje verward. Ze veranderde nogal snel van gedachte vond hij.

Zack bleef gewoon doorratelen, dat vond ze eigenlijk wel grappig. toen ze uit haar herinnering was keek ze naar hem. Nu voelde ze zich best schuldig dat ze niet geluisterd had. Maar misschien wilde hij het een andere keer nog eens vertellen? Rhine hoopte er wel op. Zack keek haar even verbaasd aan. "Ik ga het niet nog eens herhalen" zei hij met een licht beteuterd gezicht. Rhine drukte een zoen op zijn voorhoofd. "het spijt me schat, ik was afgeleid." Verondschuldigde ze zich. "En eerst zeg je van dat we eens naar Angeal moeten gaan en nu krabbel je terug? Wat wil je nou? Gaan? Of niet?" vroeg hij een beetje verward. Rhines wangen werden rood en ze keek een beetje beschaamd opzij. "Wel euhm...Ik ken Angeal..." Begon ze zachtjes. Ze ging een eindje bij hem vandaan zitten bang dat hij nogal boos zou zijn. "Ik heb ook in dat weeshuis gezeten enneuh ik haatte het daar" Bekende ze. Ja Rhine had iedere dag vervloekt die ze daar had gezeten. "Enneuh ik had nogal vaak "meningsverschillen" met Angeal." Zei ze. Ze keek hem even aan. "Hij zei dat ik verreweg het lastigste geval was dat daar had gezeten" Mopperde ze met een half zuur gezicht. "En ik heb brand gestischt om daar weg te komen....Dusss ik denk dat hij niet echt blij gaat zijn als hij me ziet" bekende ze terwijl ze haar gezicht afwendde. Nu zou hij vast heel boos zijn. natuurlijk zou hij boos zijn ze beledigde hier één van zijn oudste vrienden.