Geïrriteerd staarde ze voor zich uit terwijl ze met moeite haar koffer vooruit probeerde te krijgen. Het was niet dat er veel spullen in zaten, helemaal niet, veel kleren en overige handige dingen. Maar als je zo'n koffer voor twee uur vooruit moet trekken is het te zwaar. Een zucht glipte tussen haar lippen door en terwijl ze dat deed gleed haar blik naar boven, er waren weinig wolken al waren die best donker.. De temperatuur? Prima. Zeker voor de herfst. Haar pikachugele ogen keken zoekend rond, naar iets, gewoon iéts. Onbewust - en toch weer bewust - liep ze richting de bomen, er moest toch wel iéts gebeuren daar. Zelfs al was het een gewond konijn. Nee, nee, eigenlijk was dat te vervelend. Ze mompelde een paar onverstaanbare woorden en liep weer verder. Misschien was dit wel wat ze hoopte? Ze hoorde iets, een waterval? Heel erg bekend kwam het haar niet voor aangezien er niet zoveel op Shadra of Puffoon waren. Maar haar instinct zei dat het een waterval was, en meestal had haar instinct gelijk. Ze wist het wel, met een tevreden grijns op haar smoel keek ze naar de waterval. Ze hurkte en liet haar vingers in het water zakken, fris, misschien koud. Maar wat moest ze anders doen? Ze had geen zin om gelijk naar haar kamer te gaan..dus.. Ze trok haar koffer open, shit. Enkele spullen rolde er uit, haastig dook ze erop af voordat ze ook maar een kans kregen om in het water te vallen. Ze zuchtte op gelucht en deed haar koffer pas dicht toen ze eindelijk een handoek gevonden had. Ze trok haar kleren uit en bond de handoek om haar lichaam, gewoon dat het de 'explicite' plaatsen verborg. Toen stapte ze langzaam het water in, even trok ze haar voet terug. Maar uiteindelijk viel het wel mee. Toen ze aan het water gewend was liep ze langzaam naar de waterval toe en boog haar hoofd. Het water stroomde langzaam langs haar gezicht. De kou deed haar weinig, vooral ook omdat het geen winter was. Meh. Het begon al te vervelen, ze strompelde naar een grote steen toe en ging er op zitten. Ze hoopte dat het wat minder saai was op Starshine. En helaas. Het was er vréselijk saai. Wacht, eigenlijk mocht ze nog geen conclusie's trekken, toch? Ze zou eerst maar is wat mensen moeten ontmoeten, naja. Het was niet alsof ze hier iemand tegenkwam. Al zou het niet zo erg zijn. Ze zette haar handen achter zich neer en leunde naar achteren, ze hoorde wat gerommel van de wolken. Het was ook al donkerder geworden, langzaam voelde ze druppels naar beneden vallen het werden er steeds meer. De bui viel wel mee, ze ging weer gewoon zitten en liet haar hoofd hangen, haar natte haar zat aan haar hoofd geplakt en verveeld keek ze naar de druppels die in het water vielen. Dit was nog wel het leukste wat ze nu kon doen, staren naar hoe de kringen in het water elkaar probeerde te verdrijven. Maar voordat ze dat konden doen was er al weer een nieuwe kring in het water. Zucht, dat was complete onzin en ze kon ook niet aan iets veel beters denken. Ze verlangde eigenlijk toch naar een ander persoon hier, gewoon om haar gezalschap te houden. Het hoefde geen theekransje te zijn, maar dit was ook niets. Met haar voet probeerde ze wat water omhoog te schoppen, het lukte maar met een paar druppels.. Zo lang waren haar benen niet. Ze was zelfs helemaal niet zo lang.. Voor hoever ze zich kon herinneren was ze 1.61 m. Al had ze gehoord dat er wel meer kleine meisjes op Starshine waren. En ook hele lange jongens.. Ach, het zal wel. Weer zuchtte ze en met haar linkerhand haalde ze een deel van haar haren uit haar gezicht en deed het achter haar linkeroor.

[ Sasuke ]

Ze hoorde voetstappen, er was iniedergeval iemand gekomen. Niet dat ze de juiste 'kleding' aan had om iemand te verwelkomen. Maar goed, hij leek er niet op te letten wat haar toch verbaasde en misschien zelfs lichtelijk irriteerde. Een zucht gleed tussen haar lippen door, ze hief haar hoofd en draaide haar ogen in zijn richting. Stil persoon. Of verlegen? Meh. Ze moest geen conclusie trekken nu ze hem alleen maar zag. Hij zag er iniedergeval niet verkeerd uit. Na een tijdje draaide ze ook haar hoofd om. "Heeft meneer toevallig een naam?" een grijns sierde haar lippen terwijl ze haar wenkbrauwen opgetrokken hield. Voordat hij kon antwoordde ging ze al verder. "Ik ben Leia." waarschijnlijk zal het hem weinig interesseren en hij zal haar ook vast snel vergeten zijn. Dat maakt niet uit; voor het geval hij haar toch zal onthouden zei ze het maar. Ze sloeg haar benen over elkaar en liet haar hoofd op haar hand leunen terwijl ze naar hem keek. Gespannen keek ze hem een tijdje aan, toen klikte ze een keer met haar tong. Hij leek erg veel op hem, al was zijn uitstraling anders. Héél anders, minder zoet. Hehe, ja de persoon waar ze aan dacht was een vreselijk persoon. Eigenlijk was hij het niet waard om aan te denken, ze wist zijn naam niet eens meer. "Hmm, je lijkt wel op hem." mompelde ze wat tegen zichzelf, zacht, maar het was waarschijnlijk wel verstaanbaar voor hem. Ze ging weer gewoon zitten en staarde naar boven, de wolken dreven langzaam uitelkaar en waren al een stuk lichter dan toen ze er net was. De regen was inmiddels ook al gestopt, niet dat ze de regen haatte. Helemaal niet, ze zou liever door de regen lopen dan een paraplu meenemen, zelfs al bied iemand het aan. Er was niet eens iemand die de moeite zal doen om háár een paraplu aan te bieden. Niemand gaf zoveel om haar, en het was ook niet alsof ze iemand nodig had die zoveel om haar gaf. Het zou alleen maar irritant zijn, niets meer. "Oh. En als je hier alleen maar bent om me te irriteren kan je beter weggaan. Ik waarschuw je." gewoon om de stilte te verbreken; boos of geïrriteerd was ze niet.. Nou? Misschien wat geïrriteerd maar dat is ze vrijwel altijd. Zo'n gevoel dat hij iets vriendelijks terug ging zeggen had ze ook niet en hij hoefde dat ook niet te doen. Ze tikte wat met de vingers van haar rechterhand op de steen terwijl ze maar wat voorzich uitstaarde, zonder enig doel. Benieuwd naar wat hij ging zeggen was ze wel.

Zinloos keek ze naar de bomen, tot hij sprak. "Aangenaam, Sasuke." zijn naam was al heel anders. Niet dat ze de naam van hém kon herinneren, maar het had gewoon een ander gevoel. Integenstelling tot wat ze gehoopt had maakte het gesprek haar niet blij of op z'n minst geïnteresseerd. Blij was een te groot woord om te gebruiken, zeker omdat ze dat vrijwel nooit was. Ah, hij had haar dus gehoord. Zucht, ze zal hem de uitleg besparen. "Iemand die ik haat. Maar je lijkt alleen op hem kwa uiterlijk, de rest aan hem is om te kotsen." Hij hoefde niet heel het verhaal te weten, nee, hoe kon ze zo'n iemand ooit leuk gevonden hebben? Waarschijnlijke was het pure lust geweest, gezien ze niet iets kent als 'liefde' ze wou alleen wat nieuws, iets wat ze nog nooit geprobeerd of 'gevoeld' had. Uiteindelijk dacht ze het te voelen, maar was er voor de rest niets van gekomen. "Nee. Helemaal niet. Het was gewoon iets onzinnigs wat ik zei." een stil persoon? Dat was ze niet, wou ze dat zijn? Misschien wel, want soms was het gewoon beter om jezelf op te sluiten in de stilte, ver weg van andere mensen. Zelfs al is het enkel om na te denken, zelfs al is het saai. Stilte irriteerde haar, mensen irriteerde haar, dat waren slechts onnozele gedachte's. Het geen wat haar écht irriteerde was haar eigen bestaan, hoe ze eruit zag, hoe ze zich gedroeg, álles. Sinds wanneer was dit eigenlijk haar karakter? Zo'n huilbaby, ze moest gewoon iets vinden wat haar amuseerde, iets wat ze om haar vinger kon binden, iets waar ze mee kon 'spelen' en weg gooien als ze weer klaar was. Zoiets zou ze moeten vinden, hoe lang ze daar ook naar gezocht heeft, hoe veel ze er ook voor gedaan heeft.. nog steeds heeft ze het niet gevonden en het ziet er ook niet naar uit dat ze dat binnenkort zal doen. Ze stond zonder wat te zeggen op richting haar koffer waar ze haar kleren op had leggen, ze waren redelijk droog naar haar gevoel. Ze liet de handoek van zich af glijden en trok haar kleren aan. Sasuke negerend, wat haar betreft keek hij maar. Een zwarte rok, zwarte kniekousen, zwarte laarzen, een wit met grijs shirt een amulet en een leren jack. Dat was haar outfit vandaag. Op een normaal tempo liep ze weer naar de rots toe, ze ging achter Sasuke zitten, zo dat hun ruggen elkaar nog net niet raakte. En haar intentie was ook niet dat deze elkaar raakte, daar was ze momenteel totaal niet in geïnteresseerd.