Will you help me Master? ~Savador bitte

Romance keek naar de grote zware onuitnodigende deur waar ze nu voor stond. Eigenlijk wilde Romance hier helemaal niet zijn, maar het was niet echt dat ze een andere keuze had. Romance had hulp nodig en de enige persoon die haar misschien nog zou kunnen helpen was de man die zich achter deze deur bevond. Haar handen gingen naar de brieven die ze bij zich droeg en kneep ze haast fijn. De puinhoop waar ze nu in stond was allemaal haar eigen schuld sinds de dag dat ze had besloten dat haar oom en tante geen recht meer hadden om op de planeet te verblijven. Hun dood die had moeten zijn weggewerkt door de dieren van het bos was niet geheel gelukt waarschijnlijk en nu had iemand de kleine tempel gevonden waar ze hen had vermoord en waren botten gevonden. Dat is waar ene Combriére met haar over wilde praten en waar haar accountant van had gezegd dat het het beste was als ze een advocaat meenam. Romance had gehoopt op de advocaat die haar familie altijd had bijgestaan, maar hij was een jaar geleden overleden en niemand had zijn werken overgenomen dus zat ze zonder een vaste advocaat. Dus had Romance geen andere keuze gehad dan haar accountant om hulp vragen die haar onmiddellijk terug had gestuurd dat ze dan haar hoofdmeester moest vragen om hulp en waarom ze daar zelf niet aan had gedacht.. Tja, waarom had ze daar zelf niet aan gedacht? Er was natuurlijk geen enkele reden te vinden waarom ze hem niet om hulp zou vragen of wel? Hij was enkel maar een Shadraan, stond bekend als iemand waar zelfs zij stiekem bang voor was en werd getraind tot nieuwe opvolger van de duistere krachten. Bovendien was de laatste keer dat ze hem tegen kwam ook niet een van de beste ontmoetingen, al schoof ze dat meteen weer weg in haar gedachten. Dat zou hij zich vast niet herinneren. Ze wist ook niet wat ze had die dag en waarom ze tegen hem inging, waarschijnlijk gewoon haar beschermendheid voor kleinere kinderen dat haar overnam. Langzaam hief ze haar hand om die tegen het hout aan te kloppen en opende vervolgens de deur een klein beetje. ‘Master? Mag ik binnenkomen?’ Oh god.. wat deed ze nou? Ze opende zomaar zijn deur. Alsnog, ze kon niets zien, maar wat nou als hij net ergens mee bezig was? Ze had zijn hulp werkelijk nodig en dit was misschien niet de beste manier om te beginnen..

Het is flutter dan flut.. Maar ik had geen enkel ander idee hoe ik het had moeten beginnen. Dood

Words; 717 || Mood; Calm || OOC Notes; ((It's alright~))

Such lack of knowledge

Saethion liet een zacht gesis horen terwijl zijn meester zuchtend een scala aan ringen voorhield. Hij stond voor het wandhoge raam dat uitkeek over het buitenterrein van de school, gehuld in zijn traditionele Shadraanse kledij en mantel die hem bijna koninklijk lieten ogen. Een bleke vinger draaide zich bedenkelijk om zijn sikje en intussen probeerde hij een keuze te maken tussen een peperdure gouden ring met een zeldzame Novaanse Noorderlichtkristal en een zilveren met een Erdse Bloedsteen, al even zeldzaam. Zijn mysterieuze smaragdvormige ogen die haast Egyptisch aandeden schoten van het ene sieraad naar het andere. De Raziaanse Reuzencobra om zijn hals keek trouw over zijn schouder mee.
Het werd Savador langzaam maar zeker een sleur; hij kon zich alles verkrijgen waar hij op uit was, alles dat met geld verwezenlijkt kon worden. Ware het nu zijn Shadraanse raspaard Vadorilimo, zijn toekomstige villa waar hij geld voor investeerde, de duurste geweven stoffen voor zijn mantels van de ver geïmporteerde materialen of de sieraden waar hij zijn voorkomen graag vorstelijk mee sierde - het kwam uiteindelijk allemaal op hetzelfde neer. Hij had wat hij wilde, maar niet hetgeen waar hij diep van binnen op uit was. Kwesties als vriendschappen en liefde konden niet gekocht worden. In zijn eenzaamheid had hij dan ook niet veel anders te doen dan zich voor weer een nieuwe dag in de netste maatpakken en duurste mantels te hijsen en deze dag door te komen met fier opgeheven hoofd en minachtende blik in zijn strenge ogen. En dus schoof hij zich voor ook nu met opgeheven kin één van de ringen om die moesten tonen hoe diep hij een zwembad wel niet kon vullen met zijn honorarium. Het was uiteindelijk toch de Erdse Bloedsteen geworden; het stond voor kracht en stabiliteit, een directe weerspiegeling van zijn masker. Achteraf vond hij de Novaanse ring toch niet zo passend bij zijn veelal donkere mantels, al kon een arm gezin van de prijs er drie jaar lang van eten.
Hij stond juist op het punt om een klein moment voor zichzelf te hebben en de ring om zijn gespreide vingers te bekijken toen hij ruw gestoord werd. Een zacht geklop klonk door zijn vertrek. Savador draaide zich met een ruk naar de deur om en sloeg hierbij de zoom van zijn mantel in een hooghartige beweging achter zijn benen. Een gast? Hij had geen enkele afspraak staan deze middag, en als er al één gepland stond dan was dat op de dag dat het hem het beste uitkwam - en dat voor de ander veelal betekende dat er een hoop afspraken verzet of doorgeschoven moesten worden onder zijn totaal onverschillige blik.
'Master? Mag ik binnenkomen?' klonk het bescheiden door het kiertje van de deur die langzaam verder geopend werd. Hij richtte zijn kin op, zijn ogen wat laatdunkend tot spleetjes geknepen, zijn borst machtig vooruit en zijn houding statig en recht. In zijn ogen rustte een koele blik van afkeur, die veelbetekenend naar de arm van zijn gast gleed welke de deur openhield. Logisch gezien was ze dus al voor een deel binnen, het ongemanierde kind. Onmiddellijk zag hij dat het Collocan was, één van zijn leerlingen die zich normaal verstandig zwijgende hield, maar als ze haar mening weerlegde direct haar onverbiddelijke weerwoord klaar had. Dat kon hij niet altijd in zulke schandelijke betweters waarderen. Toch wist hij uit ervaring dat het beter uitpakte als je keer op keer je goeddoende maskertjes wisselde. Even bleef de Hoofdmeester zijn bezoeker nog met diezelfde kille blik gadeslaan voor hij een hand om Saethions lijf legde en nog altijd met opgeheven hoofd en ruisende mantel op haar af beende. De flinke slang om zijn hals siste dreigend en hield de onbekende gast giftig in de gaten toen ze dichter naderden, maar leek zich uiteindelijk al net zo snel aan te kunnen passen aan de houding van zijn meester. Op diens gelaat had zich inmiddels zijn behouden charmes uitgeplooid die zich concentreerde in de rest van zijn houding. Er veranderde nauwelijks iets aan zijn fiere houding toen Savador losjes de vingers van het lichtharige meisje in zijn hand nam, alsof hij het nu als verplichting stelde om haar te behandelen als een breekbare prinses. 'Ergens waar ik je mee van dienst kan zijn, wellicht?'

Romance opende de deur licht voordat ze haar fout doorhad en stilstond om Savador toe te spreken vanuit de opening en hopend dat ze niet naar de kerkers werd meegesleept. Okee, dat was misschien een beetje dramatisch, maar dit was wel de hoofdmeester en je kon beter op alles voorbereid zijn. Toen ze toch niet meteen antwoord hoorde, duwde ze de deur iets verder open zodat ze om het hoekje zou kunnen kijken om te zien of hij wel aanwezig was. Het kon toch zo zijn dat hij nog een les gaf op het moment? Ja inderdaad, dus als ze deels naar binnen kwam om te kijken of de persoon die ze nodig had er was, dan was dat geheel gerechtvaardigd. Daarom hing ze nog iets meer in zijn kamer voordat ze rondom de deur kon kijken en zag dat de master er was, maar haar aandacht gleed eerder naar de reuzenslang die zich om zijn lijf had gedrapeerd. Romance had het niet op slangen en deze slang had haar toentertijd verraden dus ze zond de slang net zo’n giftige blik terug als hij haar had gestuurd voordat ze naar haar Master durfde te kijken. Hij leek niet boos te zijn. Dat was goed toch? Of was het een masker? Hmm.. zou het te laat zijn om nog weg te gaan? Misschien redde het uiteindelijk wel haar leven of was het tegenwoordig voor hem ook lastig om leerlingen zomaar te laten verdwijnen? Te laat, hij had haar hand al vastgepakt en er was geen weg meer terug. Romance liet haar blik glijden naar de hand die de hare vasthad voordat ze opkeek naar zijn gezicht en met alle macht probeerde de slang bij hem te negeren. 'Ergens waar ik je mee van dienst kan zijn, wellicht?' Haar keel werd wat droger en ze knikte. ‘Er is een ding waarbij u met kunt helpen meneer. Er zijn wat dingen gevonden op mijn terrein en ik ben gesommeerd naar Puffoon te gaan om daar met ene Combriere een gesprek te hebben over hoe het daar kon zijn beland en mijn accountant zei dat ik een advocaat mee moest nemen, maar onze familieadvocaat is vorig jaar gestorven en heeft ons niet daarvoor doorgeschoven naar een andere betrouwbare advocaat en nu zit ik dus zonder advocaat en toen zei ik dat tegen mijn accountant en die zei toen dat ik naar u moest gaan e-..’ Dit was het moment dat ze een grote teug lucht naar binnen moest zuigen en keek daarna iets schaapachtiger naar Savador. ‘Volgens mij maak ik het niet duidelijker of wel?’ Ze was zenuwachtig, door de brieven die ze in haar hand vastgeklemd had en de aanwezigheid van de slang. Slangen waren samen met spinnen de enige dieren die ze werkelijk verafschuwde en het hielp dan ook niet om in zo’n dichte aanwezigheid van het dier te zijn al zou die zich waarschijnlijk willen rondtollen van de angst en afschuw die ze voor hem voelde. ‘Het is mijn vraag of u mee zou kunnen gaan naar de meeting?’

» Voice