Doce .
 PROFILEReal Name : SanNi Posts : 496 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: dαrĸKlas: master SavadorPartner: ɪ ωᴀɴɴᴀ ғᴇᴇʟ ᴛʜᴇ ʙʀᴏᴋᴇɴ sʜᴇʟʟs ᴀɴᴅ ʟᴇᴛ ᴛʜᴇᴍ ᴄᴜᴛ ᴍʏ ᴛᴏᴇs. ɪ ᴀᴍ ᴛɪʀᴇᴅ ᴏғ ᴍʏ ᴇsᴄᴏʀᴛ, ɪ ᴀᴍ sɪᴄᴋ ᴏғ ʜɪɢʜs ᴀɴᴅ ʟᴏωs.
 |  Onderwerp: Leyla 'Lost' Meredith Uytl  wo aug 01 2012, 00:11 | |
| G E N E R A L . naam Leyla Meredith Uytl
roepnaam Lost - hoewel ze zichzelf tegenwoordig gewoon voorstelt als Leyla, is ze zo gewend aan haar bendenaam dat ze eigenlijk alleen daar op reageert
leeftijd 20 jaar
afkomst Erd
magie Aarde en water
geaardheid Biseksueel
partner Sinds Apple in de gevangenis zit, beschouwt ze zichzelf als single, maar er is nog niemand die haar zo heeft kunnen overdonderen als Apple gedaan heeft.
O U T S I D E . lengte 1,69 meter
gewicht 60 kilogram
bouw Lost [or Leyla, take your pick] is niet aan te dunne kant, maar dik zou je haar ook niet noemen. Gewoon gemiddeld met genoeg vlees om haar botten te verbergen, maar geen uitpuilende buik. Gewoon, normaal. Qua vrouwelijke vormingen is ze behoorlijk aan de platte kant en dat, in combinatie met haar nauwelijks zichtbare taille, zorgt er voor dat ze vaak veel jonger wordt geschat dan dat ze werkelijk is.
haarkleur Donker-blond en/of licht-bruin.
haarstijl Het standaard kapsel waar ze mee rondt loopt is los en dan vanaf de zijkanten van haar hoofd, een paar plukken strak naar achteren zodat het niet in de weg kan zitten als ze bezig is.
kleur ogen Het verandert met het lichtinval, dan zou je het eerder licht-blauw noemen en de andere keer is echt fel blauw.
extra Ze heeft ontelbare littekens over haar lichaam verspreid zitten, sommige groot – andere klein, die ze zoveel mogelijk probeert te verbergen.
I N S I D E . likes Boeken, dagdromen, pijn, mensen die anders zijn dan de norm, spontane mensen, eten -snoepgoed in het bijzonder-, een flinke ruzie/discussie op z'n tijd, storm, spanning, actie
dislikes Rust, oppervlakkige mensen, mensen die oud zijn geworden – iedereen boven de 40-, elektronica, regels
angst Lost is een persoon zonder vrees. Het type dat zonder twijfelen het diepe inspringt en wel ziet waar het schip strandt. Maar, natuurlijk is er een maar, sinds ze zich onder de 'normale' mensen begeeft, heeft ze ontdekt dat haar masochisme niet als normaal werd gezien en sindsdien probeert ze dat te verbergen. Ze is echt als de dood dat mensen er achter komen en haar (nog) raarder gaan vinden.
Vroeger als klein kind is wel eens opgejaagd door honden waardoor ze nu nog steeds bang voor ze is. Klein, groot - vals of lief, Lost wilt ze niet in haar buurt hebben. Ze zal niet hysterisch gaan gillen, maar loopt liever een blokje om of zorgt dat ze aan de andere kant van de kamer staat. Dogs? No, thank you.
karakter Lost is één grote bron vol energie. Een tropische storm. Ze is open richting iedereen: je kan zo iemand aanwijzen en ze zal er zonder problemen op af stappen. Enthousiasme wat haar behoorlijke klunzig kan maken. Het hoort tot haar dagelijkse routine dat ze tegen een deur aanloopt of ergens over struikelt. Niet dat ze daar problemen mee heeft. Nee, ze is sterk masochistisch. Het meisje is verslaafd aan pijn. Een verslaving die ze goed mogelijk heeft weg gestopt op een donker plekje in haar hoofd. Maar alsnog soms naar boven borrelt als ze geconfronteerd wordt met pijn. Dan is het moeilijk voor haar om dit gevoel te stoppen. En ja, ze vindt ook fijn om overheerst te worden, maar dat is ook iets wat ze stevig geheim houdt. Ze houdt er niet van als mensen haar raar vinden, het maakt haar onzeker. Niet dat ze alsnog raar bestempeld zou worden, haar avontuurlijke gedrag in combinatie met het feit dat ze een sterke dromer is, is niet echt doorsnee. Ja, Lost heeft de tik om -terwijl zij juist jou heeft aan gesproken- compleet weg te dromen als ze met iemand staat te praten. Niet voor niks zit ze graag met haar neus in de boeken. Ze is altijd opzoek naar nieuwe avonturen en smult van verboden liefdes.
verleden Lost, toen nog gewoon Leyla, is geboren in een zeer arme wijk ergens op Erd. Of beter gezegd, in Erd, want ze is opgeroeid in één van de ondergrondse steden die de planeet te bieden heeft. Met haar ouders beiden harde werkers die nooit thuis waren, zwierf ze al sinds jong af aan rond op straat. Daardoor kwam ze in aanraking met de bende. De bende, een beetje Erdse doet die benaming wel een belletje rinkelen. Elke stad van Erd heeft wel een vertakking van de bende die alle rottigheden van de stad tot zich nemen. Denk aan inbraken, illegale casino's, smokellen en dealen. Gewoon de standaard, cliché bende. En Lost raakte met ze in aanraking toen ze nog maar zes jaar oud was. Ze had een appel gestolen, wat had ze toch een honger, en was heel hard weg gerend voor de honden die de verkoper op haar af had gestuurd. Ze had het bijna gehaald, totdat ze struikelde en een wel heel gemakkelijke prooi werd voor de bloeddorstige beesten. Totdat de honden werden neer geschoten. Met grote ogen keek het meisje naar de dode beesten en... janken natuurlijk. Als ze dat niet had gedaan, was haar redder gewoon in de schaduwen verborgen voor haar gebleven, maar nu maakte hij zich zorgen om haar. Ze hoefde maar met haar ogen te knipperen en een jongen, maar een paar jaar ouder dan haar, zat voor haar geknield. Hij veegde haar tranen weg en tilde haar op. Hij bracht haar naar het pakhuis, waar de bende zich verschuilde, om de wonden op haar knieën te verzorgen en sindsdien was Leyla daar niet meer weg te slaan. De echte naam van haar redder heeft ze nooit leren kennen, maar ze noemde hem altijd Apple -naar hun ontmoeting inderdaad- en de rest van de bende-leden volgden haar voorbeeld. Apple was de zoon van een meisje dat lid was van de bende, ze was pas vijftien toen ze zwanger was van Apple en op die manier was de jongen geboren in de bende. Hij was de gids voor het roodharige meisje. Hij stelde haar aan iedereen voor en leerde haar op een goede manier te stelen. En, natuurlijk, werden ze verliefd. Dat was ook de tijd dat Lost, de bijnaam die ze ondertussen had gekregen van de bende, merkte dat Apple niet helemaal normaal was. Totaal niet eigenlijk. De jongen had ronduit sadistische trekjes en was geobsedeerd door de dood. Het duurde niet lang voordat hij Lost mee begon te trekken met zijn fantasieën. Op haar tiende werd ze ontmaagd: vast gebonden op het bed. Maar Lost kon het niet opbrengen om niet verliefd op de psychopaat te zijn. Er was gewoon iets hem dat haar vreselijk aantrok. De momenten dat hij wel lief voor haar was en tegelijk die onvoorspelbare ontploffingen van hem. Hij was gevaar en kennelijk kickte het meisje daarop. Maar al die verwondingen, zowel mentaal als fysiek, veranderde wel iets in Lost. Ze leerde er van te houden en al snel was ze masochistisch: verslaafd aan pijn. Als Apple er niet was om het te doen, begon ze zichzelf maar te snijden en soortgelijke fratsen. Het was dat ze op een dag op gepakt werd door de politie, dat ze uit de bende ging. Haar moeder was geen eens kwaad, maar de diepe teleurstelling die het meisje zag, maakte dat ze vrijwillig uit de bende stapte. De relatie met Apple bleef, maar er was nu meer afstand tussen de twee omdat ze niet meer 24/7 op elkaar geplakt zaten. Daardoor kreeg ze de kans om haar masochisme een plekje te geven en er bovendien vanaf te kicken. Het kwam nu alleen naar boven als ze samen met Apple was en dat vond ze prima. Nog een ander voordeel van het verlaten van de bende was dat ze nu een voorliefde richting boeken ontwikkelde. Vroeger was ze nooit naar school gegaan en had ze ook nooit gelezen. Maar nu ze meer vrije tijd had, ontdekte ze de vreugde die boeken haar konden brengen. Na veel gesmeek, mocht ze van haar ouders een cursus Literatuur doen. Lost was om. Dankzij haar nieuwe passie ging ze weer braaf naar school waar ze geconfronteerd werd met het feit dat de gedragsregels buiten de bende heel anders waren dan ze gewend was. Ze probeerde zich zo goed mogelijk aan te passen, maar nog steeds vormt ze het buitenbeentje. Maar goed, 's middags ging ze naar school en 's avonds was ze bij Apple. Haar leven was happy-de-pappy totdat ze achttien werd en een keuze moest gaan maken wat ze later met haar leven wilde doen. Iets met boeken uiteraard, maar zelf gaan schrijven of bij een uitgever werken was geen optie. Vreemd genoeg was het juist Apple die met het idee kwam dat ze wel lerares kon worden. Enthousiast melde ze zich aan tot de opleiding tot leraar. Wederom happiness, totdat Apple in haar tweede leerjaar opgepakt wordt door moord. Lost wist al lang dat hij al meerdere moorden had gepleegd, het deerde haar nooit veel, maar het feit dat ze geen contact meer konden hebben, was wel een aanslag. Ze besloot dat ze verandering van omgeving nodig had en melde zich aan voor een stage op een school waar ze niemand zou kennen. SSA dus. |
|
|
