Cold on the outside, broken on the inside |Roakes|

Het was al een aantal dagen geleden sinds Sasori had gezegd dat hij Rhine haatte, verachtte, dat hij haat niet meer wilde zien. Hij zat er mee in. De pijn die hij vanbinnen voelde was haast ondraaglijk. Hij was kwaad, verdrietig, alles door elkaar en hij was een complete rommel. Hij plofte neer op de harde grond, de pijn negerend. De pijn vanbinnen was erger. Een diepe zucht verliet zijn mond en tranen vulden zijn ogen zodat zijn zicht troebel werd. Hij knipperde enkele keren met zijn ogen en de tranen verlieten de plek waar ze waren ontstaan. Hij zat voorover gebogen op de grond en met zijn hoofd gebogen. HIj zat te lezen, dat verzette zijn gedachten een beetje, maar toch verschenen er beelden van Rhine door zijn hoofd. Hij nam zijn tas en haalde er het cadeautje uit dat hij van Rhine had gekregen en bekeek het. Hij werd weer woedend toen de beelden van Sasuke door zijn hoofd raasden. Zijn vuist omklemden het cadeau en versplinsterde het. Hij lostte de greep en splinters hout vielen op de grond. Met zijn andere hand veegde hij de splinters van zijn handpalm. Opeens werden er voetstappen hoorbaar en hij keek om. Zijn ogen waren rood en echt glimlachen deed hij niet. Zijn gezicht stond op depressed modus en hij zei dan: "Hey Roakes."

Roakes zuchtte en terwijl ze een oranje jurkje aantrok met haar typische zwarte laarzen. Ze vulde haar tas met wat eten en drinken en nog wat gewone spullen. Ze stond op en wandelde door de school, niet wetend wat te doen. Ze keek opzij toen ze langs de ruïnes passeerde. Ze herkende de rode haren van Sasori. Hij leek iets kapot te maken. Ze stapte naar hem toe. Toen Sasori haar hoorde, draaide hij zich om. Zijn ogen waren rood. Zijn gezicht stond op depressed modus. Hij zei: "Hey Roakes." Roakes antwoordde: "Hoi, Sasori. Gaat het wel?" Ze ging naast Sasori zitten.

--Laatste voor vandaag, ben doodmoe... o.O

Sasori herkende diegene meteen die aankwam, het typische oranje jurkje zou hij overal herkennen, het was Roakes. "Hey Roakes" zei hij. Zijn ogen waren rood van het huilen en zijn gezichtsuitdrukking was ook niet bepaald vrolijk. Roakes antwoordde: "Hoi, Sasori. Gaat het wel?" Sasori schudde heftig zijn hoofd en hij barstte weer in tranen uit. Tranen liepen nu overvloedig over zijn wangen en zijn schouders schokten. Hij was eerst zo gelukkig geweest en nu was alles weg, alles was gewoon weg. Hij staarde voor zich uit terwijl tranen uit zijn ogen bleven komen. HIj probeerde eerst rustig te worden maar die Sasuke, die gast zou hij zo nog de nek omwringen, wat was er nu beter aan die gast. Wat had die wat hij niet had? Nooit zou hij het snappen. Met een triestige blik keek hij naar Roakes "Mijn vriendin heeft me bedrogen met een andere jongen. Ik heb geen idee waarom maar toch heeft ze het gedaan. En ik ben door het lint gegaan, je snapt dat wel. IK werd kwaad en heb haar gedumpt en allerlei verwijten naar haar hoofd gesmeten." Hij keek weer voor zich uit. "Ik heb ze betrapt aan de waterval. Een jongen met zwart haar genaamd Sasuke, daar was Rhine mee aan het zoenen.. IK word er nog maar razend van als ik er aan denk. Ik heb nood aan een knuffel, het spijt me al bij voorbaat." HIj omhelsde Roakes en bedwingde zijn tranen. Hij wou haar prachtige jurk niet ruïneren.

Sasori schudde heftig van nee. Tranen liepen overvloedig over zijn wangen, zijn schouders schokten. Hij staarde voor zich uit terwijl hij bleef huilen. Met een triestige blik keek hij naar Roakes. "Mijn vriendin heeft me bedrogen met een andere jongen. Ik heb geen idee waarom maar toch heeft ze het gedaan. En ik ben door het lint gegaan, je snapt dat wel. IK werd kwaad en heb haar gedumpt en allerlei verwijten naar haar hoofd gesmeten." zei hij. "Ik heb ze betrapt aan de waterval. Een jongen met zwart haar genaamd Sasuke, daar was Rhine mee aan het zoenen.. IK word er nog maar razend van als ik er aan denk. Ik heb nood aan een knuffel, het spijt me al bij voorbaat." Hij omhelsde Roakes. Roakes wist even niet wat te zeggen, ze was bang hem nog triester te maken. "Knuffel maar als je wil, ik snap je helemaal, ik heb ook zo iets meegemaakt, al was ik toen niet samen met hem maar..." Ze stopte even met praten, ze ging nu haar eigen ellende niet beschrijven, want die was toch al voorbij. "En je hoeft je tranen niet in te houden, ik krijg ze wel uit mijn jurk. De beste remedie tegen liefdesverdriet is huilen, plezier maken en veel eten." Ze haalde snel een grote doos taartjes uit haar tas en gaf er een paar aan Sasori.

Roakes vroeg of het met hem ging, Sasori schudde heftig nee terwijl hij dan zijn verhaal deed. Roakes snapte het, ze had het zelf meegemaakt blijkbaar. . "Knuffel maar als je wil, ik snap je helemaal, ik heb ook zo iets meegemaakt, al was ik toen niet samen met hem maar..." Ze stopte even met praten. Sasori keek haar eventjes afwachtend aan "Dus jij hebt ook pijn?" vroeg hij voorzichtig, niet wetend of ze het wou vertellen of niet. Want het zou ook pijn bij haar kunnen doen. "En je hoeft je tranen niet in te houden, ik krijg ze wel uit mijn jurk. De beste remedie tegen liefdesverdriet is huilen, plezier maken en veel eten." Ze haalde snel een grote doos taartjes uit haar tas en gaf er een paar aan Sasori. Hij keek er even naar en zei dan: "Deze doen me denken aan mijn zusje Mizuki, die bakte die vroeger elke dag voor me." Hij nam er een hap van "Ze zijn zelfs even heerlijk." Hij glimlachte eventjes en nadat zijn taartjes op waren omhelsde hij Roakes "Bedankt dat je er voor me bent, dit betekend heel veel voor me." Ja nu zij er was voelde hij zich al een stuk beter. Hij sloot zijn ogen en liet zijn hoofd op haar schouder rusten. Dit voelde vredig, hij voelde zich eindelijk weer rustiger.

"Dus jij hebt ook pijn?" vroeg hij voorzichtig. Roakes antwoordde: "We hebben het er een andere keer wel over." Ze zuchtte en zei: "En je hoeft je tranen niet in te houden, ik krijg ze wel uit mijn jurk. De beste remedie tegen liefdesverdriet is huilen, plezier maken en veel eten." Ze haalde snel een grote doos taartjes uit haar tas en gaf er een paar aan Sasori. Sasori keek er even naar en zei dan: "Deze doen me denken aan mijn zusje Mizuki, die bakte die vroeger elke dag voor me." Hij nam er een hap van en zei: "Ze zijn zelfs even heerlijk." Hij glimlachte eventjes en nadat zijn taartjes op waren omhelsde hij Roakes en zei: "Bedankt dat je er voor me bent, dit betekend heel veel voor me." Sasori sloot zijn ogen en liet zijn hoofd op haar schouder rusten. Roakes glimlachte en zei: "Graag gedaan, ik zal er altijd zijn voor vrienden. En je had natuurlijk ook nog iets tegoed van me na die keer aan het meer, weet je nog?" Ze grinnikte eventjes.

"Dus jij hebt ook pijn?" vroeg hij voorzichtig. Roakes antwoordde: "We hebben het er een andere keer wel over." Ze zuchtte en zei: "En je hoeft je tranen niet in te houden, ik krijg ze wel uit mijn jurk. De beste remedie tegen liefdesverdriet is huilen, plezier maken en veel eten." Ze haalde snel een grote doos taartjes uit haar tas en gaf er een paar aan Sasori. Sasori keek er even naar en zei dan: "Deze doen me denken aan mijn zusje Mizuki, die bakte die vroeger elke dag voor me." Hij nam er een hap van en zei: "Ze zijn zelfs even heerlijk." Hij glimlachte eventjes en nadat zijn taartjes op waren omhelsde hij Roakes en zei: "Bedankt dat je er voor me bent, dit betekend heel veel voor me." Sasori sloot zijn ogen en liet zijn hoofd op haar schouder rusten. Roakes glimlachte en zei: "Graag gedaan, ik zal er altijd zijn voor vrienden. En je had natuurlijk ook nog iets tegoed van me na die keer aan het meer, weet je nog?" Ze grinnikte eventjes. "Jij bent me niets verschuldigd lieve Roakes. Je had gewoon een ongelukje. Dit is anders, ik voel me gewoon wat te veel op dit moment bij iedereen sinds ik gewoon mijn hart bij je uitstort terwijl jij het zelf al te moeilijk hebt." Was hij een vriendin van haar? Dat deed hem lichtjes glimlachen. Ze hield van zoetigheid, van lachen, plezier maken. Ze kon fantastisch troosten. Dat deed hem glimlachen. "Nogmaals bedankt." Hij nam een muffin uit zijn tas en gaf die aan Roakes "Dit maakt m'n zusje heel vaak. Maar ze heeft het vaak ook moeilijk door haar autisme, maar haar passie is bakken en koken."

"Jij bent me niets verschuldigd lieve Roakes. Je had gewoon een ongelukje. Dit is anders, ik voel me gewoon wat te veel op dit moment bij iedereen sinds ik gewoon mijn hart bij je uitstort terwijl jij het zelf al te moeilijk hebt." zei Sasori. Hij glimlachte. "Zo moeilijk heb ik het niet, hoor. Bij mij gaat het al wat beter. Het bewijs dat alles altijd goed komt. Je moet gewoon het licht aan het einde van de tunnel zien." "Nogmaals bedankt." "Graag gedaan, hoor," zei ze vriendelijk. Sasori nam een muffin uit zijn tas en gaf die aan Roakes. "Dit maakt m'n zusje heel vaak. Maar ze heeft het vaak ook moeilijk door haar autisme, maar haar passie is bakken en koken." zei hij. "Dankje." zei Roakes. Ze nam een hapje uit de muffin. "Hmmm, wat lekker," zei ze lachend. "Je zus is vast een heel leuk meisje. Ze kan alleszins goed bakken." Roakes lachte.

"Jij bent me niets verschuldigd lieve Roakes. Je had gewoon een ongelukje. Dit is anders, ik voel me gewoon wat te veel op dit moment bij iedereen sinds ik gewoon mijn hart bij je uitstort terwijl jij het zelf al te moeilijk hebt." zei Sasori. Hij glimlachte. "Zo moeilijk heb ik het niet, hoor. Bij mij gaat het al wat beter. Het bewijs dat alles altijd goed komt. Je moet gewoon het licht aan het einde van de tunnel zien."
"Nogmaals bedankt."
"Graag gedaan, hoor," zei ze vriendelijk. Sasori nam een muffin uit zijn tas en gaf die aan Roakes. "Dit maakt m'n zusje heel vaak. Maar ze heeft het vaak ook moeilijk door haar autisme, maar haar passie is bakken en koken." zei hij. "Dankje." zei Roakes. Ze nam een hapje uit de muffin. "Hmmm, wat lekker," zei ze lachend. "Je zus is vast een heel leuk meisje. Ze kan alleszins goed bakken." Roakes lachte. "Ze houdt van zoete dingen dus ja ze kapt er een hoop suiker in en voor mij is dat soms niet goed sinds ik suikerziekte heb." zei hij zachtjes en hij staarde voor zich uit. Daarna keek hij eventjes op zijn klok. Het was middag, dus hij moest spuiten. "Als je niet tegen spuiten kunt, dan moet je eventjes wegkijken". Hij nam zijn spuit en draaide tot er 18 klikjes hoorbaar waren. Dan spoot hij de vloeistof in zijn lichaam. Hij stopte de spuit weer in zijn tas en hij legde zijn hoofd op de schouder van Roakes. "Jouw liefdesleven is dus ook al even erg als dat van mij" mompelde hij zachtjes.

"Ze houdt van zoete dingen dus ja ze kapt er een hoop suiker in en voor mij is dat soms niet goed sinds ik suikerziekte heb." zei Sasori zachtjes. "Als je niet tegen spuiten kunt, dan moet je eventjes wegkijken" Roakes bleef dapper kijken. Hij spoot de vloeistof in zijn lichaam en stopte de spuit dan weer terug in zijn tas. Hij legde zijn hoofd op Roakes' schouder. "Jouw liefdesleven is dus ook al even erg als dat van mij" mompelde Sasori zachtjes. Roakes legde een hand op Sasori's rug: "Ik heb me ook zo ellendig als jou gevoeld. Ik had nergens zin in, ik wou degene die mijn crush wou haast vermoorden, maar ik heb me erbij neergelegd. Alles komt dus weer goed. Dat beloof ik." Ze glimlachte.

"Ze houdt van zoete dingen dus ja ze kapt er een hoop suiker in en voor mij is dat soms niet goed sinds ik suikerziekte heb." zei Sasori zachtjes. "Als je niet tegen spuiten kunt, dan moet je eventjes wegkijken" Roakes bleef dapper kijken. Hij spoot de vloeistof in zijn lichaam en stopte de spuit dan weer terug in zijn tas. Hij legde zijn hoofd op Roakes' schouder. "Jouw liefdesleven is dus ook al even erg als dat van mij" mompelde Sasori zachtjes. Roakes legde een hand op Sasori's rug: "Ik heb me ook zo ellendig als jou gevoeld. Ik had nergens zin in, ik wou degene die mijn crush wou haast vermoorden, maar ik heb me erbij neergelegd. Alles komt dus weer goed. Dat beloof ik." Ze glimlachte. "Ik wil Sasuke de nek omwringen, geloof me maar. Die komt er niet goed vanaf." zei hij zachtjes en hij glimlachte. Ja hij kon weer glimlachen en daar had Roakes voor gezorgd. "Waarschijnlijk komt alles weer goed ja" mompelde hij terwijl hij afwezig voor zich uit keek terwijl hij zijn hoofd op Roakes' schouder liet rusten. Zij gaf hem een warm gevoel en hij voelde zich zo rustig nu. Dat was hij nog nooit, zo rustig vanbinnen. Hij sloot zijn ogen en genoot van de stilte. De stilte en haar warmte die hem zo rustig maakte.

"Ik wil Sasuke de nek omwringen, geloof me maar. Die komt er niet goed vanaf."zei Sasori zachtjes. Hij glimlachte. "Waarschijnlijk komt alles weer goed ja" mompelde hij. Hij keek afwezig voor zich uit terwijl hij zijn hoofd op Roakes' schouder liet rusten. Hij sloot zijn ogen en genoot van de stilte. Ook Roakes genoot van de stilte. Ze keek naar voren en wist niet wat ze moest zeggen. Ze dacht aan wat zij had meegemaakt met Alois, die enkel vrienden wou zijn, maar toch van Taiga bleek te houden. Roakes had zich erbij neergelegd, maar toch deed het pijn. "Gaat het al wat beter met je?" vroeg ze vriendelijk.

[Ohmy, inspi is op]

"Ik wil Sasuke de nek omwringen, geloof me maar. Die komt er niet goed vanaf."zei Sasori zachtjes. Hij glimlachte. "Waarschijnlijk komt alles weer goed ja" mompelde hij. Hij keek afwezig voor zich uit terwijl hij zijn hoofd op Roakes' schouder liet rusten. Hij sloot zijn ogen en genoot van de stilte. "Gaat het al wat beter met je?" vroeg ze vriendelijk. "Ja hoor dankzij jou, ik ben je zoveel verschuldigd en er is iets met me... Ik heb dit bij niemand maar bij jou voel ik me zo rustig, zo goed in m'n vel." Hij keek voor zich, ja het was een raar gevoel. Bij Rhine had hij dit nooit gehad. Hij zweeg maar over zijn gevoelens, hij wou er niet over praten. Hij moest nog er even over Rhine heen raken voor hij met iets nieuws begon. En hij had er ook geen idee van of Roakes hetzelfde voelde dus hij hield het voor zichzelf. Hij staarde voor zich uit en geeuwde dan. Hij was zo stil omdat hij zich moest inhouden om niet te blozen of iets vreemds te doen. Hij had zijn hoofd nog altijd op Roakes' schouder gehouden terwijl haar hand op zijn rug lach. Hij glimlachte en kuste haar dan op haar kaak. Opeens, geen idee waarvan dat kwam. "Bedankt" zei hij zachtjes en hij keek dan met zijn bruine ogen naar haar rode ogen. Hij zette zich vervolgens recht.

"Ja hoor dankzij jou, ik ben je zoveel verschuldigd en er is iets met me... Ik heb dit bij niemand maar bij jou voel ik me zo rustig, zo goed in m'n vel." zei Sasori. Er verscheen een lichte blos op Roakes, bijna onzichtbaar door de schaduw. Hij keek voor zich en geeuwde. Sasori glimlachte en kuste Roakes plots op haar kaak. "Bedankt" zei Sasori zachtjes en hij zette zich recht. Roakes glimlachte en schoof met haar voeten heen en weer over de stenen die op de grond lagen. Ze keek naar de grond en zei: "Graag gedaan." Ze nam nog wat taartjes en schoof de doos naar Sasori. "Neem er nog eentje," zei ze. Zelf begon ze aan eentje te knabbelen met de doos in haar andere hand.

(paarsblauwe ogen! Zien ze er rood uit? o.O)

"Ja hoor dankzij jou, ik ben je zoveel verschuldigd en er is iets met me... Ik heb dit bij niemand maar bij jou voel ik me zo rustig, zo goed in m'n vel." zei Sasori. Er verscheen een lichte blos op Roakes, bijna onzichtbaar door de schaduw. Hij keek voor zich en geeuwde. Sasori glimlachte en kuste Roakes plots op haar kaak. "Bedankt" zei Sasori zachtjes en hij zette zich recht. Roakes glimlachte en schoof met haar voeten heen en weer over de stenen die op de grond lagen. Ze keek naar de grond en zei: "Graag gedaan." Ze nam nog wat taartjes en schoof de doos naar Sasori. "Neem er nog eentje," zei ze. Zelf begon ze aan eentje te knabbelen met de doos in haar andere hand. "Ik moet eigenlijk aan mijn suiker denken maar omdat jij het bent neem ik er nog eentje" zei hij met een glimlach en hij at het taartje op. "Roakes? Wat zou je zeggen mocht ik nu opeens zeggen dat ik een crush op je heb?" De vraag klonk alsof het niet zo was maar het was wel zo. Zijn hart klopte lichtjes sneller en zijn ademhaling ging ook sneller dan normaal. Hij keek haar afwachtend aan, wachtend op een antwoord op zijn niet zo makkelijk te beantwoorden vraag.

(Sorry heb last met kleuren te onderscheiden, voor mij zien ze er rood/roze uit)

"Ik moet eigenlijk aan mijn suiker denken maar omdat jij het bent neem ik er nog eentje" zei Sasori met een glimlach. "Roakes? Wat zou je zeggen mocht ik nu opeens zeggen dat ik een crush op je heb?" zei Sasori plots. Sasori's ademhaling ging wat sneller. Hij keek Roakes afwachtend aan. Roakes keek naar haar laarzen, ze wist niet wat ze moest zeggen. Ze nam nog een taartje en begon er zenuwachtig op te knabbelen. Ze wist niet wat ze moest antwoorden. Ze wist hiervoor zo goed wat te zeggen, hoe ze Sasori moest troosten, maar nu leek het alsof ze vergeten was hoe ze moest praten. "Ik... Ik zou het echt niet weten.." zei ze hees. Ze at nog een taartje en schoof zenuwachtig over en weer

(no problem ^^ rood en roze is ook mooi hur ^^)
(hoe zou jij reageren als ik jou dat vroeg? o.O nice.)

"Ik moet eigenlijk aan mijn suiker denken maar omdat jij het bent neem ik er nog eentje" zei Sasori met een glimlach. "Roakes? Wat zou je zeggen mocht ik nu opeens zeggen dat ik een crush op je heb?" zei Sasori plots. Sasori's ademhaling ging wat sneller. Hij keek Roakes afwachtend aan. Roakes keek naar haar laarzen, ze wist niet wat ze moest zeggen. Ze nam nog een taartje en begon er zenuwachtig op te knabbelen. Ze wist niet wat ze moest antwoorden. Ze wist hiervoor zo goed wat te zeggen, hoe ze Sasori moest troosten, maar nu leek het alsof ze vergeten was hoe ze moest praten. "Ik... Ik zou het echt niet weten.." zei ze hees. Ze at nog een taartje en schoof zenuwachtig over en weer. "Roakes, doe dat taartje eens weg?" zei hij zachtjes en hij maakte haar mond vrij. Eenmaal ze alles had doorgeslikt drukte hij zijn lippen op de hare. Zijn hand ging door haar haar en hij sloot zijn ogen. Dit voelde goed, dit voelde perfect. Hij stopte en omhelsde haar. "Misschien is het niet wederzijds maar ik voel degelijk wel wat voor je. Ik heb het misschien een tijd gewoon onderdrukt." Hij zweeg en hij sloot zijn ogen. Dit voelde zalig.

"Roakes, doe dat taartje eens weg?" zei Sasori. Ze slikte het taartje door. Plots voelde ze Sasori's lippen op de hare. Sasori's hand ging door haar haar en hij sloot zijn ogen. Hij stopte en omhelsde haar. Roakes voelde haar wangen gloeien. "Misschien is het niet wederzijds maar ik voel degelijk wel wat voor je. Ik heb het misschien een tijd gewoon onderdrukt." Sasori zweeg en sloot zijn ogen. Roakes wist niet hoe ze moest reageren. Dit was zo plots, zo plots na Alois. Niet dat ze er problemen mee had, maar het was gewoon zo kort opeen... Ze besloot het maar te proberen. Misschien was dit wel haar échte ware liefde en misschien was dat niet Alois. Ze sloeg haar armen om Sasori's nek en zei zacht: "Je hoeft het niet langer te onderdrukken. Weet je, nieuwe liefde is ook een goede remedie tegen liefdesverdriet. We zullen die maar toepassen." Ze drukte een kus op Sasori's wang.

(Change ya school profile ^^)

"Roakes, doe dat taartje eens weg?" zei Sasori. Ze slikte het taartje door. Plots voelde ze Sasori's lippen op de hare. Sasori's hand ging door haar haar en hij sloot zijn ogen. Hij stopte en omhelsde haar. "Misschien is het niet wederzijds maar ik voel degelijk wel wat voor je. Ik heb het misschien een tijd gewoon onderdrukt." Sasori zweeg en sloot zijn ogen. Ze reageerde eventjes niet en dat snapte hij wel. Hij had zo opeens gezegd dat hij haar leuk vond en dat kwam misschien nogal schokkend. Hij zweeg en hij keek haar met een lichte glimlach aan. Ze sloeg haar armen om Sasori's nek en zei zacht: "Je hoeft het niet langer te onderdrukken. Weet je, nieuwe liefde is ook een goede remedie tegen liefdesverdriet. We zullen die maar toepassen." Ze drukte een kus op Sasori's wang. "Inderdaad laten we dat toepassen."zei hij zachtjes en kuste haar wang, haar zachte wang. En ze rook nog eens goed ook nog. Dit alles deed hem glimlachen. "Ik had het misschien niet zo direct mogen zeggen. maar ik ben wel gelukkig, de gevoelens die wederzijds zijn." Hij zweeg weer en hij kuste haar lippen nog eens. Hij moest het wel rustig aan doen. Ze was echt zo'n lief meisje, en haar kleurrijke kledij fleurde hem op.

(you too then ^^)

"Inderdaad laten we dat toepassen." zei Sasori zachtjes en hij kuste haar op haar wang. Hij glimlachte. "Ik had het misschien niet zo direct mogen zeggen. maar ik ben wel gelukkig, de gevoelens die wederzijds zijn." zei Sasori. Hij zweeg weer en hij kuste haar lippen nog eens. "Inderdaad... Ik moet ook over mijn verleden zien te komen, net als jou, en dus is het een goede manier om dat samen te doen." Ze glimlachte en dacht aan Rhine. Wat zou haar reactie zijn? Ze wuifde de gedachte weg en glimlachte weer naar Sasori.

Hij zweeg en hij keek haar met een lichte glimlach aan. Ze sloeg haar armen om Sasori's nek en zei zacht: "Je hoeft het niet langer te onderdrukken. Weet je, nieuwe liefde is ook een goede remedie tegen liefdesverdriet. We zullen die maar toepassen." Ze drukte een kus op Sasori's wang. "Inderdaad laten we dat toepassen."zei hij zachtjes en kuste haar wang, haar zachte wang. En ze rook nog eens goed ook nog. Dit alles deed hem glimlachen. "Ik had het misschien niet zo direct mogen zeggen. maar ik ben wel gelukkig, de gevoelens die wederzijds zijn." Hij zweeg weer en hij kuste haar lippen nog eens. Hij moest het wel rustig aan doen. Ze was echt zo'n lief meisje, en haar kleurrijke kledij fleurde hem op. "Inderdaad... Ik moet ook over mijn verleden zien te komen, net als jou, en dus is het een goede manier om dat samen te doen." Ze glimlachte. Sasori keek eventjes onzeker "Je vind mijn leeftijd toch niet al te erg, ik ben 18 jaar en ik schat jou op een 14 jaar. Vind je vier jaar verschil niet wat veel? Ik niet, maar ja, liefde kent geen leeftijden naar mijn mening." Hij keek even voor zich uit. "Wat waren jouw plannen vandaag eigenlijk voor je mij tegenkwam?" Hij keek haar weer aan "Ik ging normaal gezien iets drinken op mijn eentje. Maar we kunnen dat straks gaan doen als je dat wilt." Hij grijnsde eventjes en hij nam haar hand vast en hij streelde de rug van haar hand met zijn duim.

Sasori keek eventjes onzeker en zei: "Je vind mijn leeftijd toch niet al te erg, ik ben 18 jaar en ik schat jou op een 14 jaar. Vind je vier jaar verschil niet wat veel? Ik niet, maar ja, liefde kent geen leeftijden naar mijn mening." Roakes antwoordde: "13 jaar. Hmm, ja, liefde kent geen leeftijd." Roakes lachte. Sasori keek even voor zich uit. "Wat waren jouw plannen vandaag eigenlijk voor je mij tegenkwam?" Hij keek haar aan en zei: "Ik ging normaal gezien iets drinken op mijn eentje. Maar we kunnen dat straks gaan doen als je dat wilt." Hij grijnsde eventjes en hij nam haar hand vast en hij streelde de rug van haar hand met zijn duim. Roakes knikte en zei: "Ik heb nog niks gepland voor vandaag, eigenlijk, dus we kunnen wel eens naar de stad gaan."

Sasori was onzeker, zeker om dat zijn liefde zeer jong was. Hij moest oppassen met wat hij deed sinds ze zo'n leeftijdsverschil hadden. "Je vind mijn leeftijd toch niet al te erg, ik ben 18 jaar en ik schat jou op een 14 jaar. Vind je vier jaar verschil niet wat veel? Ik niet, maar ja, liefde kent geen leeftijden naar mijn mening." Blijkbaar kon het Roakes niet deren want hij en zij deelden dezelfde mening: "13 jaar. Hmm, ja, liefde kent geen leeftijd." Roakes lachte. Sasori grijnsde ook eventjes omdat ze ermee lachtte alsof het niets was. Het zat hem wel een beetje dwars maar zolang ze er niets mee inzat dat hij 5 jaar ouder was. Sowieso zou hij nooit iets willen doen bij haar waar ze zich niet goed bij voelde. Zijn blik ging even naar hetgene wat zich voor hem bevond. "Wat waren jouw plannen vandaag eigenlijk voor je mij tegenkwam?" vroeg hij puur uit nieuwsgierigheid, hij wou wel weten wat ze eerst wou gaan doen eerlijk gezegd. Toen zei hij wat hij van plan was vandaag, een glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij dat zei: "Ik ging normaal gezien iets drinken op mijn eentje. Maar we kunnen dat straks gaan doen als je dat wilt." Een grijns verscheen op zijn gezicht, hij voelde zich weer zo goed, hij begon weer te leven vanbinnenin. hij nam haar hand vast en hij streelde de rug van haar hand met zijn duim. Roakes knikte en zei: "Ik heb nog niks gepland voor vandaag, eigenlijk, dus we kunnen wel eens naar de stad gaan." Sasori raakte met zijn lippen de hare "Als dat hetgene is wat je wilt gaan doen is dat goed voor me. We kunnen winkels gaan afschuimen en lol trappen." Hij voelde zich weer 14 jaar alsof het de dag was van gisteren. "Wat kunnen we nog doen... Even denken, ik wil je vrienden wel goed leren kennen trouwens als je dat goed vind." Hij had die ene keer die blonde jongen gezien die had gehuild. Roakes was verliefd op die jongen geweest, dus Sasori wou de naam van die jongen best weten.

Sasori raakte met zijn lippen de hare en zei: "Als dat hetgene is wat je wilt gaan doen is dat goed voor me. We kunnen winkels gaan afschuimen en lol trappen. Wat kunnen we nog doen... Even denken, ik wil je vrienden wel goed leren kennen trouwens als je dat goed vind." Roakes dacht even na. "Ja, misschien is dat wel goed, misschien kunnen we met ons allen eens ergens heengaan, dus ook met jouw vrienden, misschien naar de stad. Da's misschien wel gezellig." stelde ze voor. Ze dacht aan Deidara. Ze waren ooit goede vrienden geweest, maar nu niet meer... Ze glimlachte naar Sasori en gaf hem een lieve kus op zijn wang. "Tenzij jij liever alleen bent natuurlijk." Ze lachte.

Sasori had haar gekust maar dat was normaal sinds hij van haar hield. Zijn glimlach werd breder met elke seconde, ze had zo'n mooie ogen, hij leek er haast in te verdrinken. Hij wendde zijn blik voor kort even af en hij stelde voor of ze samen met haar vrienden in de stad iets konden gaan drinken. Ze stemde meteen in: "Ja, misschien is dat wel goed, misschien kunnen we met ons allen eens ergens heengaan, dus ook met jouw vrienden, misschien naar de stad. Da's misschien wel gezellig." ze stelde ineens ook voor of zijn vrienden mee konden komen. Sasori had maar één goede vriend en dat was Deidara. Maar ze hadden elkaar niet meer gezien sinds dat de ruzie was bijgelegd dus dat was misschien de ideale manier om weer in contact met hem te komen. Hij zou zo wel een briefje onder zijn deur schuiven, zodat hij er op tijd zou zijn. Sasori keek weer naar Roakes en zei dan: "Ik heb maar één vriend om eerlijk te zijn liefje. Zijn naam is Deidara, we kennen elkaar al van kleins af aan. Hij zat samen met me op school in Shadra maar eigenlijk is hij helemaal geen Shadraan. Maar ik vroeg nooit naar zijn verleden." Hij zweeg weer, misschien kende ze Deidara of misschien ook niet. Het viel eigenlijk allemaal af te wachten. "Tenzij jij liever alleen bent natuurlijk." Ze lachte. Sasori lachte met haar mee en hij schudde zijn hoofd, nee hij was niet graag alleen maar hij maakte gewoon niet zo snel vrienden omdat hij anders was. Deidara was ook anders en ze vonden elkaar op school en dat was gewoon puur toeval. "Ik ben niet graag alleen, maar ik heb gewoon nooit veel vrienden gehad." was zijn antwoord.

PROFILE MAGICIAN

» Broken...Healed...Broken. // Layth
» Gz; Just look inside
» And let me kiss you inside out.
» The beast inside
» Deep inside me... (open)

Cold on the outside, broken on the inside |Roakes|

Cold on the outside, broken on the inside |Roakes|

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen