The new beginning

Lutka voelde zich een beetje verloren in deze wereld zo zonder haar vader. Ze wist niet goed wat of hoe alles werkte. Ja ze kon wel praten en ze was geprogrameerd met de gedachtes van een puber, ze had zelfs een chip die voor emoties zorgde maar toch voor iemand die maar 15 dagen oud is en die haar "vader" pas heeft verloren is het niet erg simpel. met haar schoudertas over haar fragiel uitziende schouders geslagen liep ze door een hoop brokstukken van iets dat ooit een gebouw moest geweest zijn. Ze had de brieven die haar vader had geschreven voor het geval hij moest sterven meegenomen. Er stonden dingen in die ze moest doen, in de eerste brief stond dat ze naar hier naar deze school moest gaan om een normaal leven te leiden dat is wat hij voor haar wilde. Hij was geen slecht mens geweest nee hij had haar gemaakt om niet meer eenzaam te zijn. Haar huid was nep natuurlijk maar hij zag en voelde echt en door de batterijen waar ze op functioneerde was hij ook warm. je kon op het eerste zicht niet zien dat Lutka geen mens was. Haar groene ogen speurde de omgeving af ze was nog nooit zover van huis geweest en zeker niet alleen. Ze liep al 3 dagen en ze besloot om nu even een pauze te nemen in de schaduw van haar boom. Ze was natuurlijk niet moe ofzo nee haar batterijen moesten gewoon even opladen en dat gebeurde door de verborgen zonnepanelen verspreid over haar hele lichaam. Ze nam haar tas en ze bekeek de brieven van haar vader nog eens de uitdrukking op haar gelaat was emotieloos omdat ze nog niet goed wist hoe ze emoties moest tonen.

En bam! Weer een hoop stenen die aan diggelen werden geslagen door Hidan's triple-bladed scythe en blijkbaar had hij er nog lol aan ook. Die grijns ging niet van zijn gezicht af. Hij amuseerde zich enorm echt fantastisch. Hij liep dan verder en hij zag een meisje verderop zitten. Ze was een hoop papieren aan het lezen. Hij keek naar het meisje en een brede grijns was op zijn gezicht te zien. Hij had daarstraks nog geoffert en daarom was hij zo goedgezind. Hij kreeg weer compassie van jashin, dus hij mocht nog wat langer onsterfelijk blijven. Hij zwaaide nog even rond met zijn scythe alsof het ding niets woog en hij keek dan eventjes ernaar. Hij veegde het steenpuin van het wapen af zodat het weer mooi blonk en hij liet de scythe op zijn schouder leunen. Hij liep richting het meisje en hield halt toen hij vlak voor haar stond. "En wat doe jij hier?" vroeg hij met opgetrokken wenkbrauw en hij omklemde zijn scythe met zijn rechterhand alsof hij het meisje niet vertrouwde, aan de ene kant inderdaad, vertrouwde hij haar niet. Hij keek haar een beetje geïrriteerd afwachtend aan. Ze had hem vast zien trainen en dat irriteerde hem een beetje.

(flutjes)

Lutka schrok wel een beetje toen ze een stem hoorde. "En wat doe jij hier?" klonk de stem Lutka richtte haar hoofd op en ze annaliseerde de man. Mens/ type : mannelijk/leeftijds categorie : 18-21 / spiermassa : veel / Gevaar : gemiddelde dreiging. Ging de berekening in haar hoofd. Ze raapte de papieren bij elkaar en ze propte ze weer in haar tas. Ze bedacht wat mogelijke antwoorden waren. Uitrusten Zei ze op een emotieloze toon haar groene best wel enge ogen op de man gericht. Lutka kon best nogal eng overkomen maar ergens was dazt ook wel normaal ze wist alleen hoe mensen zich gedraagde uit boeken en een ship die niet helemaal voltooit was. Ze stond langzaam op haar armen langs haar koepel jurkje. Ze keek hem met een schuin hoofd haan haar porseleine huid glom lichtjes. En u? Zei ze weer op die emotieloze toon.

PROFILE MAGICIAN

» the beginning
» The beginning and the end
» The beginning
» The Beginning of the Beginning
» The beginning of something||Milo

The new beginning

The new beginning

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen