Raffin had niet echt het idee dat ze zich thuis zou voelen op starshine academy omdat ze haar hele leven niet echt met andere magiërs om is gegaan ,maar meer met draken. Ze liep naar de ingang van het kasteel wat de school was. Starfire liep achter haar en keek naar het grote kasteel. 'wat een groot kasteel.' zei ze. 'ja echt heel groot..' zei Raffin terug in de taal die starfire kon verstaan. Ze was eigenlijk nooit zenuwachtig voor iets ,maar nu was ze heel erg zenuwachtig. Ze wist niet zeker of de andere magiërs haar zouden accepteren en of ze vrienden zou maken. 'Ben je zenuwachtig?' vroeg starfire. 'ja,heel erg..' zei ze terug. 'komt wel goed, ik weet zeker dat je vrienden zal maken.' 'laten we dan maar naar binnen gaan.' zei ze en ze liep naar binnen.

Een groep kwebbelende meisjes liep langs, welke Dominic slechts een blik waardig gunde. Het was hem al meteen duidelijk dat hij bij hen niets interessants zou vinden, nee, dit was een clan cliché schoolmeisjes. Zo saai, zo standaard. Dominic had liever iemand die wat bijzonderder was. Hij hield niet van voorspelbaar, van saai. Dat was slaapverwekkend. Hij had dan wel een chronisch slaapgebrek, maar had toch liever iets spannenders.
Gekleed in zijn losvallende kraakheldere overhemd, met daarover een nette zwarte jas liep Dominic dichting de hal. Om zijn arm zat een rode band met een glanzend gouden teken erop. Hij opende de deur, meteen oog in oog staande met een blauwharig meisje. "Oh." Klonk het kalm van zijn kant. "Goedemiddag." Hij stapte voorzichtig langs haar, zodat hij buiten stond.
Zijn hemelsblauwe ogen bekeken het jonge meisje kort, een geamuseerd lachje gleed over zijn lippen. "Je weet toch dat draken het kasteel niet in mogen?" 

[Heyhey, hierbij wat tips!
Na een openings " komt altijd een hoofdletter, let op je spaties.
Verder kun je proberen meer van het uiterlijk van Raffin en haar draak en de omgevingen beschrijven. Natuurlijk ook gedachtes en zulke dingen.
Ga vooral zo door, je krijgt er vanzelf meer handigheid in ]

"mag dat echt niet?" zei Raffin en ze keek geschrokken naar Starfire. Maar ik ga nergens heen zonder haar dacht ze. "starfire..jij mag het kasteel niet in.." zei ze tegen starfire in een taal die starfire kon verstaan. Ze hoopte stiekem dat de jongen het niet kon verstaan. "Wat?!" zei starfire en haar tekens begonnen te gloeien. Haar tekens begonnen blauw te kleuren en er kwam ijs op de grond om haar heen. "Starfire ,rustig nou het komt goed dat beloof ik." zei Raffin en ze legde haar hand op starfire's hoofd.

Blablabla, huil, huil. Het meisje was duidelijk een zachtgekookt ei. Wat een teleurstelling, het gezelschap buiten was nog treuriger dan binnen. "Mag dat echt niet?" Echt niet? Boehoe. Was ze soms doof? Met haar puntige oortjes zou hem verstaan toch geen enkel probleem moeten zijn. Oost-Indisch doof zeker, alleen horend wat ze wilde horen. Hij zei toch net dat het niet mocht? Waarom zou hij daar nou over liegen… Tja, Dominic had redenen genoeg om leugentjes over de nieuweling uit te strooien, maar dat wist zij toch niet. Een geoefende leugenaar als hij kon zo’n blauwharige baby makkelijk voor de gek houden. Daar begon de meid tegen haar draakje te praten, aan de toon te horen ging het over het verschrikkelijke nieuws dat hij haar net had gebracht. En ja hoor, ook de draak kon praten, wat een gekrijs zeg. Moest het nou echt zo dramatisch?

Dominic hield afstand en wachtte rustig af tot het onderonsje tussen draak een eigenaresseafgesloten werd. Misschien moest hij maar doorlopen, dit was zo nutteloos. Dat het een ijsdraak was was dan wel weer interessant, waardoor hij toch bleef staan. Dat dit draakje het kasteel niet binnen kwam stond vast. Dat zou hij niet toelaten. Zijn wil was wet en hij zei dat het niet mocht. ‘’Sorry, honeybear, maar het is echt niet toegestaan.’’ Zijn uitdrukking was zo gemaakt dat het leek alsof hij het ook maar spijtig nieuws vond. Hij legde een troostende hand op haar wang en glimlachte speels. ‘’Heb je de regels soms niet gelezen voor je hier kwam, schat? Ik zou nioet willen dat jullie in de problemen kwamen. Jij... Of je prachtige draak.’’ Een klein tikje dreiging werd overschaduwd door voornamelijk o zulke goede bedoelingen van de engelachtige jongen.

[Tips:
-Je hoofdletter gebruik is nog steeds erg onregelmatig! :3:De naam Starfire schrijf je met een hoofdletter, net als alle namen. Gesproken tekst begint met een hoofdletter. Na een punt komt altijd een hoofdletter, ook in gesproken tekst. Dus dit klopt bijvoorbeeld: ''Hoi.. Mijn naam is Dominic,'' sprak de jongen. Hij draaide zich om en knikte naar de draak, die Starfire bleek te heten.

-Probeer wat meer variatie in je werkwoorden aan te brengen. Je schrijft constant 'zei Raffin', terwijl er heel veel synoniemen beschikbaar zijn. Kijk bijvoorbeeld eens op www.synoniemen.net voor ideeën.
-Probeer wat meer interactie met het andere personage te hebben, als je constant alleen tegen de draak praat heb ik weinig om op in te gaan, omdat Raffin in een taal spreekt die Dominic in theorie niet verstaat.
-Blijf oefenen en probeer vooral uitbreiding van je posts te bereiken. Omgeving, gevoelens, gedachtes, bewegingen van Raffin en Starfire. Ik zie dat je er al goed mee bezig bent, ga zo door! ]

Raffin keek naar de jongen, die haar blijkbaar probeerde te troosten of zo,maar ze wist niet zeker of hij het echt meende. "Eh...Dank je denk ik.." zei ze. Starfire keek nu ook naar de jongen, het was duidelijk te zien dat ze hem nu al niet mocht ,want ze begon te grommen naar de jongen en deed een stap in zijn richting. Bij elke stap die ze zette kwam er ijs op de grond. "Starfire, hou op!" zei ze en haar draak stopte met grommen. "Sorry voor Starfire...Eh mag ik weten hoe je heet?" vroeg ze ,met haar blauwe ogen op hem gericht. Starfire mompelde wat, maar ze kon niet echt verstaan wat ze zei. Ze keek waarschuwend naar haar en keek toen terug naar de jongen. Ze had niet door dat haar ogen opeens veranderde naar haar draken ogen.

"Eh...Dank je denk ik.." Pff, zo ondankbaar. Een beetje meer overtuiging mocht ook wel hoor. Hij heette hier een nieuweling hartelijk welkom en als beloning keek die draak hem aan alsof hij een monster was. Natuurlijk. Van goed doen kwam nooit iets goeds. Karma was een onzinnige uitvinding van zwakkelingen die dolgraag wilden geloven dat ze ooit, op een mooie dag in de toekomst, voor al hun lijden beloond zouden worden. Onzin. Je moest je eigen lot maken, je niet door een onzichtbare, niet bestaande kracht laten leiden. Als er al een hemel, een hel of wat dan ook bestond zou je dat vanzelf wel merken. En als Dominic in de hel terecht kwam zorgde hij wel dat de duivel gauw genoeg van hem kreeg en hem eruit schopte.

Blaffende honden bijten niet, maar zou dat ook voor draken gelden? Dominic wist het niet. Hij lachte echter schamper toen de draak zijn bek open trok, niet van plan ook maar een spoortje angst te laten zien. En trouwens, mocht die ijsdraak dichterbij komen zette hij het beest wel vast met felle draden licht. Lichtmagie was voor Dominic persoonlijk een gehate magie, maar hij beheerste het wel zeer goed en zou niet schromen om wat ijs van die stomme Starfire weg te smelten. Dan zouden ze wel zien wie er nog stoer genoeg was om te grommen.

"Sorry voor Starfire...Eh mag ik weten hoe je heet?" Neutraal keek hij haar aan, haalde dan zijn schouders op. ‘Geen probleem, ze is zo te zien gewoon bang. Dominic Gabriël Fedelmid, vijfdejaars hier.’ Wat aandachtiger staarde hij haar aan, toen de veranderde ogen hem opvielen. Hij liet echter niets merken. ‘En jij? Ik neem aan dat je nieuw bent?' Kalmpjes keek hij uit over het welbekende tafereel van grasvelden en bomen, er was zelfs een stukje van het meer te zien. Een zeer fraai landschap, al waardeerde de Shadraan het niet zo veel als een Grenaan dat misschien zou doen. Stelletje bomenknuffelaars.

[Geen spelfoutjes ontdekt, let wel op de spaties, je schrijft ze soms voor de komma [lala ,ddjdjd] ipv na de komma [lalala, ddjdjdakd] ^^
Verder weet ik niet wat jij met drakenogen bedoelt, dus als je zoiets neerzet moet je het of meer omschrijven qua vorm en kleur of er een plaatje bij linken ]

"Geen probleem,ze is zo te zien gewoon bang.Dominic Gabriël Fedelmid,Vijfdejaars hier." zei de jongen, die blijkbaar Dominic heette. "Mijn naam is Raffin ,ik ben nieuw hier,maar dat wist je denk ik al." Ze zag dat de jongen haar aanstaarde. Waarom staart hij me aan? Dacht ze. Opeens wist ze het, haar ogen! Waarschijnlijk waren ze weer veranderd in haar blauw,groene draken ogen, haar ogen hadden dan een spiraal vormige pupil. Starfire keek ook naar haar en zei dat haar ogen weer waren veranderd, nou dat wist ze al..

[Bedankt voor de tips,ik heb geprobeerd ze toe te passen.  ]

Ergens deed ze hem een beetje aan Wren denken. Alleen door dat blauwe haar. Wren had hij slechts een paar keer ontmoet, maar het kreng had met haar felle opmerkingen en arrogantie zeker een indruk achter gelaten. Dit meisje was echter heel anders, niet alleen was haar haarkleur iets lichter, pastelkleurig blauw. Ook was ze rustiger, een beetje zenuwachtig. Maar dat was niet erg, Dominic zou haar wel gerust stellen.

"Mijn naam is Raffin, ik ben nieuw hier,maar dat wist je denk ik al." Hij glimlachte en knikte. ''Inderdaad. Welkom, Raffin.'' Haar ogen waren erg afleidend, met de spiraalvormige pupillen. Hoe was dat überhaupt mogelijk? Dat moest wel magie zijn. ''Zeg, Raffin, wat heb je mooie ogen.. Bijzonder vooral.'' Hij bedoelde het niet als een belediging of een bestraffing, was geïnteresseerd in de oorzaak. ''Hoe komt het?'' Ze moest het veranderd hebben, want daarnet waren haar ogen nog gewoon normaal geweest.

"Zeg,Raffin, wat heb je mooie ogen.. Bijzonder vooral." Ze keek naar de jongen. Gaf hij haar nou een compliment? "Hoe komt het?" vroeg Dominic. Waarschijnlijk was hij gewoon geïnteresseerd dat haar ogen opeens waren veranderd. Dat had ze soms als ze heel bang,boos of zenuwachtig was, ze probeerde het dan wel altijd te onderdrukken ,maar dat lukte zo wat nooit.


"Ehm..dat komt doordat mijn dierlijke vorm een draak is..Mijn ogen veranderen soms.." Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk, ze was nou eenmaal alleen draken in haar buurt gewend en niet echt andere magiërs in haar buurt gewend. "En wat is jouw dierlijke vorm?" Ze probeerde haar ogen normaal te krijgen,maar ze kon zich niet genoeg concentreren.

"Zeg,Raffin, wat heb je mooie ogen.. Bijzonder vooral." Een nutteloos gebabbel om de vraag te legitimeren en vooral sympathieker te laten lijken. toch meende hij een deel wel, de misvormde ogen waren bijzonder. Bijzonder lelijk. Ja. Wel interessant. Op hun eigen vreemde manier. Het was sowieso raar; zulke ogen zag je alleen bij specifieke drakenrassen, zoals, nu schoot het hem te binnen, de draak die ze daar had staan. Het was net een beetje anders, maar in definitie toch de drakenpupil "Hoe komt het?" vroeg Dominic.

"Ehm..dat komt doordat mijn dierlijke vorm een draak is..Mijn ogen veranderen soms.." Een draak als dierlijke vorm? Ergens voelde hij een steek jaloezie. Zij verdiende die drakenvorm niet. Zwak, dom meisje, met haar lelijke ogen en blauwe haren, haar puntoren. Ga terug naar je eigen planeet, elf. Maar die vijandelijkheid zou haar bang maken, haar weg jagen. En nee, dat moesten we niet hebben. Dan zou ze aan iemand anders vragen hoe het zat, uitvinden dat haar lelijke draak wellicht wel welkom was als die maar niets stuk maakte.

"En wat is jouw dierlijke vorm?" Kort twijfelde de jongen. Hij had met veel pijn en moeite twee dierlijke vormen gekregen, al was de tweede zwakker en lastiger op te roepen. ''N-niet lachen, maar, een kameleon.'' Hij keek kort beschaamd weg, voor hij haar blik weer zocht. ''Maar nu je toch al halverwege bent, mag ik je dierlijke vorm misschien zien?''

"N-niet lachen,maar,een kameleon." zei Dominic en keek daarna kort van haar weg. Waarschijnlijk schaamde hij zich voor zijn dierlijke vorm en waarom zou ze gaan lachen? dacht ze."Maar nu je toch al halverwege bent,mag ik je dierlijke vorm zien?" vroeg hij. Mijn dierlijke vorm..echt nu aan iemand die ik pas heb ontmoet..Dacht ze. "ok.." zei ze en veranderde in een draak, dezelfde soort als Starfire , een nightfury. "dus dit is mijn dierlijke vorm.."

"N-niet lachen,maar,een kameleon." Een prachtig saai beest, nutteloos in een gevecht. Maar wel passend bij zijn gedrag, wisselvallig en veranderlijk. Zich kleurend naar emoties -en niet naar de omgeving, zoals veel mensen dachten- net zoals Dominic zich aan elke situatie aanpaste door zijn acteerwerk in te zetten. Hij loog, bedroog en glimlachte ondertussen liefjes tot hij er geen zin meer in had en zijn speeltje pijnlijk liet vallen. Hij was kortom even verradelijk als het weer in de bergen, dat ook zeer snel om kon slaan. Maar dat hadden lieve, naïeve goedzakken natuurlijk niet door.. Tot het te laat was.

Ze stemde in, wat zijn glimlach vergrootte. Braaf meisje. Raffin veranderde in een gitzwarte draak, van het schattige kind bleef weinig meer over. "Dus dit is mijn dierlijke vorm.." Bedenkelijk knikte hij. ''Wauw, ik had een draak verwacht, maar niet meteen zo'n indrukwekkende.'' gaf hij met een lachje toe. Geheel gelogen, hij was niet onder de indruk van haar zwarte schubben, hield hij voor zichzelf hardnekkig vol. Want ook tegen zichzelf kon Dominic uitstekend liegen. ''Kan je ook vliegen?'' vroeg hij toen met een enthousiaste lach.

[Sommige van je zinnen zijn een beetje raar qua zinsbouw.
Bijvoorbeeld 'Mijn dierlijke vorm..echt nu aan iemand die ik pas heb ontmoet..Dacht ze.'
Het is onduidelijk wat je precies bedoelt en doordat het met zo veel puntjes ertussen geschreven is leest het onhandig.
Nogmaals raad ik je aan om op [url]synoniemen.net[/url] te kijken voor inspiratie, zodat je niet telkens dezelfde woorden gebruikt.
Je zou het om kunnen schrijven naar iets als dit: Raffin twijfelde, zou ze haar dierlijke vorm wel zomaar laten zien aan iemand die ze pas net had ontmoet?]