She talks with Elephants
Tying to get them to
Sing along, sing along ~ Blaudzun

Het droge gras knisperde zachtjes onder Aerys' sneakers terwijl ze rustig over het veld richting de school liep. Zelfvoldaan streek ze een hand door haar haren en lachte toen ze haar korte lokken voelde. Ze was haar blonde haar helemaal zat geworden, dus ze had het wit geverfd en kort laten knippen. Het witte was haar natuurlijke haarkleur en haar haren groeiden altijd heel erg snel, dus het maakte niet echt uit wat ze er mee deed.
Toen ze het schoolgebouw naderde besloot ze van richting te veranderen en naar de kassen te lopen, omdat ze er al een tijdje niet was geweest en de bloemen op haar kamer nodig ververst moesten worden. De zwarte rozen waren langzaam grijs en uiteindelijk vuil wit geworden. In dat laatste stadium had ze de bloemen maar uit het raam gegooid. Dat was wel zielig voor een tweedejaars die net onder haar raam liep.
Voorzichtig opende ze de deur van de kas en stak haar hoofd om de hoek om te kijken of er iemand binnen was. Zo te zien niet. Dan kon ze rustig haar gang gaan.
Angstvallig ontweek ze de vleesetende en te levendige planten. In een bezoekje naar Gren met haar vader was ze bijna opgegeten door een zelfdenkende klimop die haar sterk deed denken aan een octopus, afgezien de vlijmscherpe tanden van het plantenmonster. Nu had ze een soort jeugdtrauma aan die dingen, hoewel het ook de eerste keer was dat haar firemagic haar had gered. Het hele ding was na afloop niets meer dan een hoopje as. Helaas had ze toen maar weinig haar overgehouden. Nog weken lang had ze met een verschroeid hoofd rondgelopen, maar voor een kind van vijf was dat niet vreselijk. Vooral als je van je ouders nooit verder dan de binnentuin mocht komen.
Ver voorbij de enge planten was de bloementuinEr waren minstens honderd bloemsoorten, als het er niet meer waren. Het duurde dan ook even voordat Aerys en geschikt bosje had gevonden. Voor de bloementuin lag een bak met handschoenen en ze pakte er een blauw paar uit. Eerst trok ze een bos lavendel uit de aarde terwijl ze er zorgvuldig voor zorgde dat ze een flinke homp aarde meenam. De aarde pakte ze in in een witte plastic zak, maar ze liet de bloemen uitsteken. Op deze manier bleven de bloemen vast zitten aan de aarde en liet ze geen spoor van aarde door de hele school achter.
Toen ze de lavendel had ingepakt keek Aerys zorgvuldig rond om te kijken welke bloemen ze nu zou nemen totdat haar oog op een stel tweekleurige rozen viel. De rozen waren van onder geelroze maar waren rozerood aan de uiteinden. Ook bij deze bloemen trok ze wat aarde mee, maar nu schudde ze die van de bloemen af. Er prikten een paar doorns in haar arm, maar de handschoenen beschermden haar verder. Ze bracht de bloemen naar een tafel en begon ze met zorg te knippen, bladeren af te scheuren en vervolgens de bloemen in te pakken met plastic en papier, net als een Greniaanse bloemist.
Ze wilde weglopen toen ze een steek in haar arm voelde. "Au," zei ze hard terwijl haar arm steeds meer pijn ging doen. Toen ze omkeek zag Aerys dat een of andere gemuteerde plant haar had gebeten. Het was geen grote plant, maar het deed heel veel pijn. Boos gooide ze een vuurbal naar de plant die gelijk losliet. Met een sissend geluid verbrandde de plant half totdat Aerys het vuur liet ophouden. "Dat zal je leren, rotding," zei ze boos. En ze zou zweren dat de plant terug siste.