Losse gedachten.

Deshas was naar zijn eigen kamer in de Toren gegaan. Hij deed de deur open zodat er een beetje licht in het vertrek viel. Maar toen Deshas de deur achter zich weer dichtdeed was de gehele kamer gehuld in duisternis. Precies zoals hij het het liefst had. Hij liep naar zijn eigen bed en ging erop liggen met zijn handen onder zijn hoofd. Hij had niet eens de meoite gedaan om zijn schoenen uit te trekken of zijn zwaard los te maken van zijn riem. Dat deed hij trouwens nooit. Hij wou zijn zwaard altijd binnen handbereik hebben. Deshas sloot voor een paar tellen zijn ogen en mompelde iets. Toen hij zijn ogen weer open deed was zijn donker plafon bezaaid met sterren. Ze gaven maar een zwak licht af, niet te fel. Staren naar een sterrenhemel hielp Deshas altijd om zijn losse gedachten op orde te krijgen. Zijn gedachte bleven maar hangen bij dat opvolger gedoe. Savador had laten blijken dat hij snel leerde en alles goed beheerste, maar was hij wel de juiste keuze? ''Zou het een mogelijkheid zijn'' mompelde Deshas zacht terwijl hij naar het plafon bleef staren.

Savador kwam aan bij de Toren en stond nu even nadenkend stil voor de deur van Deshas' kamer. Geruisloos en zonder aan te kondigen dat hij aanwezig was kwam hij binnen. Zijn ogen moesten even aan het duister wennen, maar al gauw zag hij alles scherp en kon hij Deshas liggend op zijn bed zien. Hij liep grijnzend naar hem toe en bleef bij het voeteneinde van het bed zwijgend staan. 'Je had me geroepen?' vroeg hij zacht. Savador liet zijn handen op de rand van het bed rusten en hield zijn blik strak op Deshas gericht. Hij hoopte maar dat hij dacht waarover hij hem wilde spreken.

Het meisje kwam achter Savador aangelopen en deed de deur dicht waarna ze daar bleef staan. ''De man die U wou spreken is hier Heer'' zei ze helder. Deshas lag nog steeds kalm op zijn bed, nu met gesloten open. Hij opende ze half toen de deur open was gegaan. ''Verdwijn'' zei hij enkel tegen het meisje. Die, knikte, maakte een buiging en ging op in zwarte rook. Hij ging overeind zitten en keek recht naar Savador. ''Ja, dat had ik inderdaad'' zei hij kalm. Hij richtte zijn blik even op een stoel bij de muur en liet die dichterbij schuiven. ''Ga zitten, Savador. Ik wil iets belangrijks met je bespreken'' zei Deshas terwijl hij opstond.

Savador keek over zijn schouder toe hoe het meisje dat hem gebracht had in zwarte rook opging. Hij richtte zijn blik weer op Deshas en ging zoals hij werd opgedragen op de stoel zitten. Hij glimlachte even zwak toen hij hoorde dat Deshas iets belangrijks met hem wilde bespreken; dan ging het vast ongetwijfeld over datgene waarover hij hoopte waarvoor hij hier kwam. Hij leunde met zijn rug tegen de stoelleuning en sloeg nonchalant zijn armen over elkaar. Zijn kalme gouden ogen keken toe hoe Deshas opstond en volgden iedere kleine beweging die hij maakte. 'Ik luister,' antwoordde Savador zacht.

''Misschien weet je het, maar misschien ook niet. Hoe dan ook waar ik op doel is dat je als legendarische magican je erg belangrijk bent voor de balans tussen de planeten'' begon Deshas terwijl hij naar de kast liep en twee glazen wijn inschonk. ''Als we er dan niet meer zijn moet iemand die taak van ons over nemen zodat de cirkel niet onderbroken wordt'' vervolgde hij terwijl hij naar Savador liep en hem een van de twee glazen wijn gaf. Deshas nam een slok van zijn eigen glas terwijl zijn blik naar buiten ging. ''Van ons als legendarische magican wordt verwacht dat we een leerling kiezen om hem of haar onze magisch geheimen te leren. Een soort opvolger kan je het noemen'' zei Deshas. Hij stopte opnieuw zijn verhaal om nog een slok te nemen. ''Ik zat er de laatste tijd steeds meer aan te denken om zelf maar eens op zoek te gaan naar zo'n...opvolger. Nu mijn laatste spreuk ervaringen met jou vertelde me in elk geval dat je vrij snel en makkelijk dingen begrijpt'' zei hij en keek Savador nu wel recht aan. ''Ik weet het nog niet helemaal zeker maar ik had in elk geval jou op het oog. Hoe zou je dat vinden Savador? Om in de leer te gaan bij mij om later zelf de Heer van het Duister te zijn?'' vroeg Deshas en bleef Savador strak aankijken.

Savador pakte zwijgend het wijnglas aan dat Deshas hem toereikte en terwijl hij naar zijn verhaal luisterde staarde hij naar zijn spiegelbeeld in de drank. Afgezien van al dat gezeur om de balans tussen de planeten te behouden, was Heer van het Duister worden niet iets waar hij zomaar nee tegen zei. Het gevoel van vreugde dat hij in zijn borst voelde begon bij ieder woord dat Deshas zei toe te nemen. Hij zakte wat onderuit in zijn stoel en ondersteunde zijn kin met een vuist. Toen Deshas uitverteld was en vroeg wat hij ervan zou vinden, ging Savador met een bleke vinger langs de rand van het wijnglas en deed alsof hij nadacht. Uiteindelijk haalde hij de vuist onder zijn kin vandaan en keek Deshas breed grijnzend aan. 'Heer, wat denk je zelf? Dat ik hier nee op zou gaan zeggen? Een hoop macht aan me voorbij laat gaan?' vroeg Savador koeltjes.

''Besef wel dat dit niet alleen om macht gaat Savador, maar ook hoe je ermee omgaat. Het is een grote verantwoordelijkheid en die leg ik liever niet bij de eerste de beste neer. Nu weet ik ook wel dat jij niet de eerste de beste bent maar toch. Bedenk wel dat het niet altijd grote macht en plezier zal zijn'' zei Deshas. Hij liep naar de vensterbank en zette zijn glas daarop neer terwijl hij met zijn handen op de vensterbank steunde. ''Natuurlijk heb ik er alle vertrouwen in dat je het wel serieus neemt'' zei hij.

Savador haalde nauwelijks zichtbaar zijn schouders op en nam onbekommerd een slok van zijn wijn. 'Natuurlijk niet alleen om macht.. vergeet de roem niet,' zei hij grijnzend. Hij draaide een lok om zijn vinger en nam nog een aantal slokken van zijn wijn. Nu deze kans hem te wachten stond in de toekomst voelde hij zich meer dan vorstelijk. Voor iemand die ooit in de goot zijn leven begon, verwachtte hij te eindigen met de hoogste titel van allemaal. Iedereen die hem ooit zonder respect had behandeld en hem dwarszat zou naar hem opkijken en voor hem buigen. Savadors ogen fonkelden fel bij die gedachte. Als alleen zijn oom nog geleefd had! Die imbeciel zou met zijn hoofd nog wel het diepst in de grond werden geduwd dan ieder ander.

Deshas luisterde naar Savador's verdere woorden en slaakte een onhoorbare zucht. Nou ja, misschien zou hij het leren als hij daadwerkelijk zover kwam. ''Goed, dat was het enigste wat ik met je wou bespreken Savador. Als je wilt ben je vrij om te vertrekken. Je mag ook blijven'' zei hij kalm. Hij keek weer naar buiten en dronk daarna zijn glas die nog driekwart vol zat in een teug leeg. Hij knipte eenmaal in zijn vingers en door middel van zwarte rook verscheen het meisje weer. Zonder haar zelfs maar aan te kijken wist ze al wat ze moest doen. Het meisje nam het lege glas aan en liep weg richting een muur. Net voordat ze tegen de muur aan zou knallen verdween ze in zwarte rook.

Savador sloot kalm zijn ogen wanneer Deshas zei dat dat alles was wat hij met hem wilde bespreken. Hij dronk eerst op zijn gemak zijn glas leeg en deed alsof hij thuis was voordat hij uiteindelijk opstond. 'Ik zal je je rust gunnen, Heer,' zei hij zacht. Savador liep grijnzend langs Deshas naar de deur en zette in het voorbijgaan zijn lege wijnglas op een kast. In dat geval zou hij Deshas alle tijd om na te denken geven om ten slotte zijn keuze over de nieuwe opvolger te maken. Hij zou alleen maar een hindernis vormen als hij in zijn aanwezigheid bleef. Savador staarde nog een kleine tijd peinzend naar Deshas' rug voordat hij de deur sloot en stilletjes verdween.

PROFILE MAGICIAN

» Gedachten

Losse gedachten.

Losse gedachten.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen