Tweede les

Kale liep door de gangen met een stapel boeken in zijn handen. Nu Madeline weer aan de betere hand was had hij weer alle tijd om les te geven. Hij viste uit zijn broekzak zijn sleutels en deed het lokaal open. Kale liep door naar zijn bureau en legde de stapel boeken daarop neer. Met een knip van zijn vingers gleden de gordijnen opn en lieten een paar straaltjes zonlicht door.

Donovan kwam met zijn handen in zijn zakken het lokaal binnengelopen. Hij knikte even naar Master Kale. Hij liep kalm naar een tafeltje toe en ging zitten. Zijn tas zette hij naast zich op de grond neer. Hij was wel benieuwd naar deze les. Hij had zwarte magie altijd al interesant gevonden evenals vuurmagie. Beide konden allesverwoestend zijn. Precies waar hij van hield. Vernietigend en verwoestend.

Kori kwam achter Donovan de klas in gelopen. Ze kende de jongen nog niet erg goed, ze wist enkel zijn naam. Ze glimlachte even zwakjes en begroette Master Kale waarna ze ook ergens ging zitten. Meestal zou ze direct haar schrift pakken om te gaan tekenen maar sinds de vorige les toen Master Kale haad schrift had dictgeklapt en terug geschoven in haar tas had Kori het wel uit haar hoofd gelaten om opnieuw te gaan tekenen.

Diva kwam ook het lokaal binnenlopen. Haar felblauwe ogen keken even naar Master Kale. ''Goedendag'' zei ze kalm tegen hem. Daarna ging ze zitten. Diva had een paar leerlingen horen praten die deze les al hadden gehad. Ze hadden het over vervormen naar dieren maar Diva wist niet goed of ze alles daarvan nou echt moest geloven. Ze had haar boeken, schriften en een magische pen ,die elke kleur schrijft die je aan hem vraagt, al vast op tafel gelegd. Ze wachtte nu tot Master Kale ging beginnen met zijn les.

Celedë kwam het lokaal ook binnen en knikte even beleefd naar Master Kale. Haar felrode ogen gingen door de klas tot ze Diva zag zitten. Celedë glimlachte lichtjes naar haar. Ze negeerde Donovan express. Ze liep recht door naar Diva en ging aan het tafeltje naast haar zitten. ''Weet jij wat we gaan leren?'' vroeg ze zacht fluisterend aan Diva. Celedë had geen flauw benul wat ze gingen doen.

Ook Antony kwam binnen en wou naar Donovan lopen maar besloot dat maar niet te doen nu. Hij ging op de bank achter Diva en Celedë zitten en keek naar de leerkracht. "Dag Master"zei hij overdreven blij en hij legde zijn boeken en pen op de bank. Nu werd het wachten tot de les zou beginnen.

Rose kwam binnen met een papiertje dat werd geschreven door de clanleider van Shadra, en ze zucht heel even diep. Het was bestemd voor de leraar, en daar stond dan in: Geachte leraar, wegens omstandigheden kan Rose geen praktijklessen van magie volgen wegens een ernstige kortsluiting in haar kracht die haar telkens verzwakt. Dit kwam door het feit dat ze haar fury zo snel mogelijk onder controle moest houden. Gelieve daar dan ook rekening mee te houden, en haar dan gewoon theorielessen te geven. Wij zullen haar af en toe komen opzoeken om te zien hoe het met haar gaat, maar natuurlijk zullen we dit op voorhand wel verwittigen. Wij clanleiders van alle planeten werken al eeuwen samen met de phoenixclan waar Rose nu leidster van geworden is. Met vriendelijke groeten...Darwin. En ze liep dan maar naar de leraar toe met het briefje, waarna ze het rustig op zijn bureau legde. Vervolgens liep ze naar een bank toe, en ze haalde haar boeken tevoorschijn uit haar tas. Even keek ze naar buiten, en daarna gewoon naar de leraar.

Imeth kwam ook rustig het lokaal binnenlopen. Hij keek even naar de man achter het bureau. Hij moest waarschijnlijk Master Kale zijn. Hij knikte hem even een beleefd gedag en ging aan een tafel zitten. Hij zag Diva, Celede en Antony zitten, maar ook een jongen met donkere ogen. Dit moest Donovan wel zijn. Diva had hem in haar brieven over hem verteld. Imeth hield zichzelf voor niet teveel op hem te letten en staarde strak naar voren naar het lokaal.

Kara kwam na iemand met soort van wit haar ook maar eens rustig het lokaal binnenlopen, daarna zag ze achter het bureau een man zitten dat waarschijnlijk de leerkracht moest zijn van het duistere magie. Maar verder kent ze hem niet, en de leerlingen die hier ook al aanwezig waren kende ze ook niet. Zonder naar de andere leerlingen te kijken zelfs ook niet naar de leerkracht, liep ze gewoon door naar een tafel die nog leeg was en ging daar dan maar eens zitten.

Kale keek rustig toe hoe alle leerlingen binnenstroomde. Hij knikte hen een beleefd gedag terug. Kale pakte het briefje van Rose een beetje verward aan en liet zijn ogen over de regels glijden. Het briefje legde hij op tafel waarna hij naar Rose toe liep en op zijn hurken naast haar tafel ging zitten zodat hij iets lager als haar zat en even hoog als de tafel. ''Deze les is een beetje theorie en praktijk door elkaar heen. Doe maar mee voor zover dat lukt. Als je denkt dat het niet goed gaat mag je stoppen'' zei hij zacht tegen haar zodat enkel Rose het kon horen. Daarna ging Master Kale weer overeind staan. Hij liet ze blik even over de leerlingen gaan en met een simpel en strak gebaar van zijn hand richting de deur sloot hij deze om aan te geven dat hij de les wou beginnen. ''Ik zal jullie van te voren alvast waarschuwen. De spreuk die ik jullie vandaag ga leren zal zwaar mee gaan tellen op jullie eerste raport. Madeline heeft besloten dat er volgende week een proefwerk week komt dus daar gaan we ons deze en de volgende lessen op richten'' begon Kale. ''Nu dan. De spreuk die jullie gaan leren is vrij moeilijk. Ik verwacht ook niet dat iedereen het in een keer kan'' zei hij. Met een knip van zijn vingers klapte het bord voor in de klas in. Op de twee zijde stond met sierlijke letters Corpus Animal geschreven. ''Wij gaan ons richting op de spreuk. Corpus wat mens betekend en Animal wat dier betekend. Het is een transformatie van mens naar dier. De woorden bij deze spreuk zijn Itino Yume. Iedere magican heeft zijn eigen dier. Wie weet wel een hond of kat. De bedoeling van Corpus Animal is dat je in je eigen dier transformeert. Ik zal het demonstreren'' zei Kale. Hij concentreerde zich en hoewel hij meestal spreuken in gedachte uitsprak deed hij dit nu voor de klas hardop. ''Itino Yume'' sprak hij. Daarna veranderde Kale`s menselijke gedaante in een grote donkere havik. De havik kraste een moment en veranderde toen weer in Master Kale. Hij plukte even een paar veren uit zijn haar en keek de klas weer rond. ''Je dier vinden is niet makkelijk. Het weerspiegelt jou persoonlijkheid'' zei hij. Daarna gebaarde de klas dat ze het zelf mochten proberen.

Rose zat neer op haar stoel, en ze merkte dan dat de leraar naar haar toe kwam. Ze keek hem gewoon vriendelijk aan, en ze luisterde dan naar zijn woorden. "Ok master, ik zal het proberen om mee te doen." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze glimlacht heel even kort. Daarna luisterde ze naar zijn woorden over de les, en eigenlijk had zij haar dier allang gevonden. Nouja om eerlijk te zijn kon zij in de phoenix veranderen omdat ze de kracht ervan bezit, en ze sloot dan heel even haar ogen voor kort. "Meneer is het dan niet beter dat we die spreuk buiten doen? Ik bedoel stel dat er hier iemand in een giraf of olifant zou veranderen dan kan het goed zijn dat de klas vernield word." Zei ze dan rustig tegen de leraar, en ze keek hem dan aan.

Master Kale keek naar Rose. ''Ik snap je vraag maar zoals ik al zei. Ik verwacht niet dat iedereen het direct kan. Daarom gaan we deze les het meest besteden aan het zoeken van je dier. Zodra je dat weet moet kan je het tegen me zeggen en dan mag je alvast naar het grasveld om te oefenen. Als je naar het grasveld gaat kan je je tas hier laten. We komen ruim voor het eind van de les hier weer terug'' zei Kale rustig.

Rose keek hem aan, en ze glimlacht dan naar hem. "Ok dan meneer." Zei Rose zachtjes tegen hem, en ze keek dan even in het rond. "Kan het ook zijn dat je in een legendarische dier kan veranderen? Zoals bevoorbeeld een eenhoorn of een phoenix?" Vroeg ze dan nieuwsgierig aan hem, en ze wilde dat graag weten. Ze was de enige van haar familie die in de phoenix kon veranderen, maar toch wilde ze zekerheid over die vraag.

Kale dacht even na over de vraag van Rose. ''Het i wel ongebruikelijk maar ik denk dat het wel zou kunnen'' mompelde hij terwijl hij uit een kast een dik boek pakte en er in begon te bladeren. Hij bleef op een bladzijde stil houden en las die vluchtig door. ''Volgensmij i dat mogelijk ja. Ik heb elf nog niet iemand gezien wiens Corpus Animal een legendarisch dier is maar er staat ook nergens geschreven dat dat niet mogelijk is'' zei Kale tegen Rose terwijl hij het boek weer dichtdeed. Hij liet het boek op zijn bureau liggen en liep naar Kara toe. Hij had wel gezien dat ze er moeite mee had. ''Kara, het eeft niets als dit niet in een keer lukt. Het is een moeilijke spreuk'' zei hij. ''Je moet eerst een dier vinden. Wat past bij jou, bij jou karakter. Pas zodra je dat gevonden hebt moet je je goed concentreren op dat dier alsof je zelf in zijn huid kruipt. Pas dan kan je een voledige Corpus Animal doen'' legde hij aan haar uit.

"Maar dan heb ik mijn dier al gevonden, nouja ik bedoel in onze legende van de clan is er één iemand die in de phoenix kan veranderen, en mijn familie wist dat ik die persoon was." zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze keek dan heel even naar buiten. Ze hoorde weer de stem van de vorige keer van in het vuur, maar dit keer stond ze er voor open. Even sloot ze haar ogen kort, en ze zocht dan naar het dier. Daarna keek ze naar de leraar, en ze liep dan even naar het raam toe. "Wat wil je me zeggen? Waarom roep je mij altijd?" mompelde Rose onhoorbaar voor de anderen, en ze sloot haar ogen dan ook weer even.

Diva luisterde geintereseert naar Master Kale. Hij gerucht was dus toch waar geweest. Diva dacht diep na. Wat was haar dier? Ze sloot haar ogen zelfs om zich af te sluiten van de rest van de leerlingen. Uiteindelijk deed Diva haar ogen weer open en stond op zodat ze voldoende ruimte had. ''Itino Yume'' mompelde ze zacht en sloot haar ogen opnieuw om zich goed te concentreren. Ze voelde wel iets maar toen ze haar ogen opende was er niets veranderd, nou ja bijna niets. Diva had ineens een zwarte staart en twee zwarte panter oortjes die tussen haar haren waren verschenen. Diva bracht haar handen naar haar hoofd en voelde even aan de oren. Daarna moest ze zacht lachen. Het moest er vast komisch uitzien zo half panter half meisje.

Donovan vond deze les met de minuut leuker worden. Hij had wel wat gelezen over de Corpus Animal. Op Razen had hij een paar vrienden die het konden maar Donovan had het op zijn oude school nooit geleerd. Nu had hij de kans om het ook te leren. Zijn dier zoeken was niet moeilijk. En Donovan vond het een dier dat inderdaad goed bij hem paste. Hij concentreerde zich en sprak de spreuk uit. Hij pakte uit zijn tas een spiegeltje die hij eigenlijk voor een andere les meehad. Op zijn ogen na zag hij niet veel verandering. De ogen in zijn spiegelbeeld keken hem aan als twee valse slangenogen. Donovan schrok pas toen hij zijn gespleten tong zag die met een zacht sissend geluidje naar buiten kwam. Hij legde de spiegel neer en zijn slangenogen keken even naar Diva toen hij haar zachtjes hoorde lachen. Kennelijk was zij een panter.

Antony had zeer gefascineerd geluisterd. Hij sloot zijn ogen en sloot iedereen buiten. Hij zocht zijn dier dat bij zijn karakter paste. Na dat hij zijn dier gevonden had zei hij zacht "Itino Yume"Hij opende zijn ogen en keek even rond. Hij war veranderd in een leeuw.
De manen rond zijn gezicht stonden dreigend maar prachtig op zijn kop. De oortjes staken er mooi bovenuit. Zijn benen en armen waren sterke leeuwenpoten geworden. Hij was helemaal getrasnformeerd. Hij keek iedereen een en brulde zachtjes.

Celedë keek even naar Diva toen ze opstond. Daarna grijnsde ze zachtjes. ''Leuke oren Div'' grijnsde ze. Celedë zou zelf niet weten welk dier ze zou zijn. Kom op Celedë denk dacht ze in zichzelf. Ineens had ze een idee. Celedë concentreerde zich en sprak zachtjes de spreuk uit. Na vijf keer proberen concentreerde ze zich nog beter dan ooit te voren. Celedë keek even om zich heen. Ze stond ineens een stuk lager. Ze keek naar haar eigen handen en zag dat het poten waren geworden. Celedë was veranderd in een Hyena. Ze keek even om naar Antony. Ze zag dat hij een leeuw was geworden.

Rose sloot haar ogen voor een tijdje, en haar armen werden vleugels van vuur. Opeens was haar hele lichaam veranderd in de phoenix, en ze krijste dan ook heel even kort. Ze moest wel oppassen dat ze geen hout in brand stak, en dus bleef ze maar in de lucht rondhangen. Ze keek dan kort naar Donovan, en ze moest eigenlijk nog wraak nemen op hem. Zonder dat iemand het merkte liet ze zijn broek weer zakken, en ze vloog kalm naar de schouder van master Kale toe. Daar ging ze met gemak opzitten, en ze keek hem kalm aan.

Antony liep met zachte pas naar Celedë toe. Hij grijnsde even en keek haar even aan. Een hyena,hij vroeg zich af waarom dat dier. Eigenlijk zag Antony er anders uit dan een normale leeuw,hij was een witte leeuw. Hij voelde zich was verzwakken maar hield zich staand tussen al de dieren en mensen.

(Rose, dat kan niet want ik zit op een stoel)

''Nog maar eens proberen'' mompelde Donovan zacht en sissend. Hij veranderde eerst terug zodat hij de spreuk goed kon uitspreken. Even later gliberde er op de plaats van Donovan een grote slang. Zijn valse, giftige ogen keken het lokaal rond en bleven even hangen bij de Phoenix op Master Kale`s schouder. Even was een sissend geluid te horen en stak Donovan zijn lange gespleten tong uit alsof hij Rose waarschuwde niets te flikken.

(Oeps sorry niet gelezen, denk die tekst dan maar gewoon weg. Mijn excuses)

Rose zat op nog steeds op master Kale zijn schouder, en ze keek dan om naar Donovan. Ze krijste naar hem, en ze bleef toch nog even kalm zitten. Daarna vloog ze omhoog, en ze had haar blik op Donovan gericht. Toch zou ze niets doen, en ze keek dan naar het raam. Nu ze de phoenix was geworden kon ze zo gewoon ontsnappen, maar dat deed ze nog niet. Daarna ging ze weer op de schouder zitten, en ze keek weer even in het rond.

Imeth had inmiddels ook iets geprobeerd. De eerste keer was voledig mislukt maar in zijn tweede poging veranderde Imeth in een vos. Ondanks dat hij een vos was had hij nog steeds felpaarse ogen. Deze keken nu naar de Slang die Donovan waarschijnlijk was. Deze jongen intereseerde Imeth op de een of andere manier. Hij had veel over hem gehoord en eigenlijk wou Imeth hem zelf na de les ook maar eens ontmoeten.

PROFILE MAGICIAN

» De tweede les
» Tweede Les
» Tweede les.
» Tweede les.
» [LET OP!] Tweede gymles!

Tweede les

Tweede les

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen