Kerstvakantie.

Savador hoorde Diva's woorden en hoe ze de kamer verliet. Hij keek nog steeds naar buiten, alsof er iets heel boeiends was te zien. Dat hij geen antwoord had gekregen op zijn vraag vond hij niet erg. Het maakte nu ook weinig uit, het was veel te vroeg om erachter te komen en er zeker van te zijn. Savador scheurde uiteindelijk zijn ogen los van de besneeuwde tuin buiten en staarde naar de open deur waardoor Diva was verdwenen. Hij besloot toen maar op het bed te gaan zitten om geduldig te wachten tot ze terug zou komen. Terwijl hij afwezig naar de grond staarde spookte in zijn hoofd steeds dezelfde vraag waarom het hem nu pas op zijn vijftigste bij enig twijfel was gelukt om een gezin te stichten.

Diva had zichzelf gedwongen om zich te concentreren op de kaart voor zich. Ze stippelde de snelste route uit maar zelfs die zou twee dagen in beslag nemen. Gelukkig waren er meerdere plekken waar ze konden overnachten. Diva pakte een notitie boekje en schreef op hoe ze moesten reizen. Daarna ruimde ze de kaart weer op en met het boekje liep ze terug naar de slaapkamer. Ze zag dat Savador op bed was gaan zitten.

Savador hoorde Diva even later weer binnenkomen en stond glimlachend op. 'Weet je hoe we moeten reizen, Diva?' vroeg hij zacht. Hij wachtte niet op haar antwoord en liep een stuk bij het bed vandaan, zodat hij midden in de slaapkamer stond. 'Je was toch niet weer van plan te paard te gaan, hè?' vroeg Savador nu op een wat ernstige toon. Hij was er wel achtergekomen hoe pijnlijk dat wel niet was geweest, maar als er geen ander reismiddel beschikbaar was moest het maar.

''Bent U nou helemaal. Dat duurt veel te lang. Nee wij nemen iets anders'' grijnsde Diva. Ze liep naar Savador toe en pakte hem bij zijn hand. Ze trok hem mee naar beneden. Toen ze beneden was nam ze hem mee naar buiten richting de stallen maar liep die gewoon voorbij. Daarachter was een kleine garage. Diva liet Savador los en deed de garagedeur open. Binnenin stond een zweefmotor. Een motor die op zwaartekracht werkte en een beetje boven de grond zweefde. Meestal werd hij gebruikt in races. Je kon er makkelijk met z`n tweeen op. ''Wij nemen dit'' zei Diva triomfantelijk. ''Geen zorgen. Ik weet hoe ik hem moet besturen'' zei ze gauw daarna voordat Savador vragen zou gaan stellen.

Savador liet zijn ingehouden adem opgelucht ontsnappen toen Diva hem zei dat ze niet te paard gingen. Hij merkte dat ze zijn hand beetnam en liet zich bekwaam door haar meetrekken, de trappen af en naar beneden. Eenmaal buiten wilde hij zich losrukken en omdraaien toen ze langs de paardenstallen liepen, maar gelukkig liepen ze er gewoon voorbij. Hij merkte een kleine garage op waarvan hem nog niet eens was opgevallen dat die daar al de hele tijd had gestaan. Zodra Diva de garagedeur geopend had bleef hij op een afstandje in de sneeuw staan om het voertuig wat erin stond te bewonderen. Zoiets had hij nog nooit gezien. Savador liep voorzichtig wat dichter naar de zweefmotor toe en streek met zijn hand over de gladde buitenkant. Hij keek Diva aan. 'Weet je zeker dat dit veilig is?' vroeg hij met een wat wantrouwende toon in zijn stem.

Diva zuchtte zachtjes. ''Waarom vertrouwd U nou nooit op dit soort situaties?'' vroeg ze. ''Ik weet echt wel wat ik doe'' zei ze op een geruststellende toon. ''Het is zo`n twee dagen reizen dus ik ga wat benodigheden pakken'' zei ze. Ze liep weer terug langs de stallen naar binnen. Ze verzamelde wat kleding, geld en andere dingen die ze wellicht nodig konden hebben. Ze liep ermee terug naar de kleine garage. Ze kon de zadel van de motor optillen. Daaronder was wat opbergruimte om spullen in de doen. Ze deed de tas met spullen erin en de jas die ze mee had genomen aan. Het was een leren jas die tot haar heupen reikte en een hoge kraag zodat ze het ook niet koud zou krijgen in haar nek. Uit een kast pakte ze twee helmen. Ze keek weer naar Savador.

'Het is niet dat ik je niet vertrouw,' zei Savador langzaam terwijl hij zijn hand van de zweefmotor haalde, 'maar ik heb nooit anders dan met shuttles gereisd.' Hij keek Diva met een lege blik na toen ze terug naar de villa ging om benodigdheden te pakken. 'Het zal wat moeten wennen,' zei hij afwezig wanneer Diva weer terugkwam met een tas en een jas. Savador pakte de helm aan die Diva hem aanreikte. Hij deed zijn haren achter in zijn vest en trok de helm over zijn hoofd. Door het doorschijnende vizier keek hij Diva afwachtend aan.

Diva zette haar eigen helm ook op en viste uit haar broekzak de sleutels. Ze ging op de motor zitten en startte hem. Toen ze het ronkende geluid ervan hoorde klopte ze achter zich om het zadel als teken dat Savador kon gaan zitten. ''Vertrouw me ik weet echt wat ik doe'' zei ze. Het klonk licht gesmoord omdat ze de helm op had.

Savador bleef wat ongemakkelijk staan toen Diva de motor startte en op het zadel achter haar klopte. Hij keek er even aarzelend naar maar klom er toen op. Hij ging dicht tegen Diva aanzitten zodat hij er niet zo makkelijk af zou vallen en klampte zijn armen rond haar middel krampachtig aan haar vast. 'Ik vertrouw je,' probeerde Savador boven het ronkende geluid van de motor te komen, zijn trillende ondertoon gelukkig gesmoord door het kabaal.

Diva haalde haar voet van de grond en gaf tegelijkertijd gas. Ze zweefde een paar centimeter boven de grond, vandaar de term zweefmotor, maar schoten met veel snelheid vooruit. Diva hield wat gas terug bij de bochten maar nadat ze de vila achter zich had gelaten gaf ze vol gas. Ze had het gevoel doormidden gebroken te worden doordat Savador zich zo stevig vastklamte aan haar maar ze zei er niets van.

Op het moment dat Diva gas gaf en de zweefmotor in beweging kwam, schoot Savador een stuk naar voren en knalde met zijn helm tegen die van Diva op. In dat geval was hij blij dat hij hoofdbescherming op had. Het verbaasde hem dat het meeviel met de snelheid, maar zodra Diva vol gas gaf trok hij zijn gedachten terug. Pijnlijker was het niet, maar het ging veel sneller dan te paard. Savador boog zich helemaal over Diva's rug heen en klampte zich zo stevig aan haar vast zo ver zijn armen dat toelieten. Hij vond het vragen om ongelukken om op zo'n ding te gaan. Een shuttle lag veel meer naar zijn voorkeur. Voor nu kon hij alleen maar hopen dat ze snel hun bestemming zouden bereiken, maar met twee dagen reizen kon hij die hoop net zo goed weer vergeten.

Diva kon amper ademhalen door de stevige grip van Savador maar hield haar blik op de weg gericht. Ze gaf vol gas nu. Zo bleef ze een hele tijd doorrijden totdat haar blik op de benziene meter viel. Ze zuchtte even geirriteerd en stopte de motor bij een benziene station. Ze deed haar helm even af en draaide zich half om naar Savador. ''Ik ben vergeten bij te tanken. Als ik dat nu niet doe staan we zometeen ergens midden op de weg stil'' zei ze. Met die woorden stapte ze af en ging bijtanken. ''Zo heel erg was dat eerste stuk toch niet?'' vroeg ze daarna met een kleine glimlach aan Savador.

Savador had tijdens de rit of zijn ogen gesloten, of zijn gezicht in Diva's kraag verstopt of beide. Als hij wat jonger was geweest had hij het misschien een minder groot probleem gevonden. Hij was dan ook opgelucht toen Diva de zweefmotor bij een benzinestation liet stoppen. Hij bleef Diva nog even vasthouden en liet haar even later los om zijn eigen helm af te doen. Met een bezweet gezicht keek hij haar aan. 'Erg?' herhaalde Savador vragend. Hij grijnsde spottend. 'Diva, alsjeblieft. Je behandelt me alsof ik er panisch van word.' Hij bleef zelf op het zadel van de zweefmotor zitten en keek zwijgend toe hoe Diva bijtankte, en ergens hoopte hij dat het lang zou duren voor ze weer verderkonden.

''Nou zo voelde het anders wel'' zei Diva en wreef even pijnlijk over haar middel heen. Diva liep nadat ze getankt had het benzine station in om te betalen. Ze liep weer naar buiten maar bleef even staan bij de motor. Ze legde haar hand even op haar buik. Ze voelde het weer. Hetzelfde als vanochtend. Met haar vrije hand steunde ze op het zadel. Ze pakte daarna Savador`s hand beet en legde die op haar buik. Ze keek hem recht en wat onzeker aan. ''Kunt U het voelen?'' vroeg ze zacht. Ze zou zweren dat ze iets van leven voelde. Doordat daar waarschijnlijk ook magie in zat was het eerder te voelen dan anders.

Savadors grijns verdween. Hij keek Diva nors na toen ze het benzinestation in liep om af te rekenen. Hij vond het zelf aardig lukken om zijn echte gevoelens te verbergen wanneer dat nodig was, maar Diva leek er op de een of andere manier altijd recht doorheen te kijken. Hij staarde afwezig voor zich uit en had niet gemerkt dat Diva weer terug was. Pas toen ze zijn hand beetnam en op haar buik legde keek hij terug in haar onzekere ogen. Savador zweeg even nadenkend voor hij antwoord gaf. 'Nog amper,' reageerde hij met iets van teleurstelling in zijn stem. Even vernauwden zijn pupillen zich van angst. 'Misschien heb ik het platgedrukt?' vroeg hij benauwd. Hij wendde gauw zijn blik van Diva af in de hoop dat ze zijn angst niet gezien had.

Diva glimlachte zachtjes. ''Volgensmij kan dat niet. Het is nog vroeg. Over een week weten we waarschijnlijk meer'' zei ze op een zachte maar geruststellende toon. Ze pakte haar helm weer op. ''Klaar om verder te gaan?'' vroeg ze met een zwakke glimlach. Zonder verder op antwoord te wachten zette ze haar helm op en startte de motor weer. Nu gaf ze iets minder gas maar ging nog steeds wel snel.

Diva's zachte en geruststellende toon lieten Savadors mondhoeken omkrullen tot een kleine glimlach. Die glimlach verdween echter weer net zo snel als dat die gekomen was. Met een betrokken gezicht zette hij zijn helm weer op en maakte wat plaats voor Diva zodat ze haar plek op het voorste zadel kon bemachtigen. Het geluid van de motor en de trillingen die het voertuig aan hem doorgaven bezorgden Savador afgunst. Hij schoof dichter naar Diva toe om zijn armen weer om haar middel te slaan, nu iets minder strak.

Diva kek even naar de lucht. Ze zouden nog even de tijd hebben voordat het ging schemeren. Bij de schemering wou Diva eigenlijk al bij hun eerste overnachtings plek zijn. Ze gaf gas en ging weer op volle snelheid verder. Het is niet ver meer stuurde Diva in gedachte aan Savador door. Tegen de schemering reed Diva een dorp binnen. Daar stopte ze voor een hotel. Ze deed haar helm weer af.

Savador was achterop zowat in slaap gevallen nadat hij het vizier van zijn helm tegen Diva's rug gedrukt had, zodat hij niets van de rit hoefde mee te maken. Hij opende loom zijn ogen toen hij Diva's stem in zijn gedachten hoorde en richtte zich op. Het was inderdaad niet ver meer; tegen de schemering bereikten ze een dorp en even later zelfs een hotel. Savador deed zijn helm af en stapte af. Hij stond wat te wankelen op zijn benen van het lange zitten, maar hij was blij toe dat een stuk van de rit al voorbij was. Hij keek Diva breed grijnzend aan. 'Kies niet het duurste van het duurste, Diva,' zei hij met een knikje op het hotel. 'Je weet dat een steegje al goed genoeg voor me is.' Savador liep de stoep op en keek afwezig in het rond. Het dorp kwam hem weinig tot niet bekend voor.

(Even eten)

(Ja ik was ook even eten)

Diva zette de motor af. ''Misschien voor u wel maar ik heb persoonlijk liever iets van comfort'' grijnsde ze zachtjes. Ze zette de motor tegen de muur van het hotel aan op slot en haalde de spullen eruit. De sleutels borg ze op in haar broekzak. ''Zullen we dan maar?'' vroeg ze met een klein gebaar om naar binnen te gaan. Ze trok de deur open. Ze liep direct door naar de balie om een kamer te regelen. De vrouw achter de balie leek Diva te herkennen. Ze reageerde in elk geval heel opgewekt en beleefd. Ze overhandigde Diva de sleutels van een kamer.

Savador glimlachte naar Diva en volgde haar naar binnen, het hotel in. Achter de balie zat een vrouw die erg opgewekt reageerde bij het zien van Diva. Hij wist niet waarom, maar hij besloot zijn mond maar te houden. Hij liep alvast een stuk de gang in toen Diva de sleutels werd overhandigd. Savador hield de helm stevig onder zijn arm geklemd. Er stond een brede grijns op zijn gezicht. Zoals hij eerst straatarm was, kon hij nu profiteren van alle luxe die Diva hem aanbood. Het gaf zijn miserabele leven een andere wending.

Diva praatte nog even met de vrouw achter de balie maar liep toen weer naar Savador. Zwijgend liep ze naast hem en keek even naar het nummer van hun kamer. Daarna stopte ze bij een deur. Ze deed de deur open en liet haar blik even rondgaan. ''Nou, deze volgensmij'' zei ze tegen Savador. De ruimte was niet enorm groot en bestond uit twee kamers. Een slaapkamer en een badkamer. Meer had je in een hotelkamer ook niet echt nodig.

Savador liep met Diva naast zich door de gangen van het hotel en liet haar een klein stukje vooruit lopen. Hij kwam naast Diva staan toen ze bij een deur stopte en die opende. Hij keek tevreden de kamer rond. In ieders ander ogen zou het niet veel voorstellen, maar voor Savador was dit al behoorlijk groot. Hij liep de kamer binnen en zette de helm op een eikenhouten kastje. Hij keek Diva over zijn schouder grijnzend aan. 'Laten we het onszelf gemakkelijk maken, Diva,' zei hij met een veelbetekende blik op een grote stoel die tegen de muur stond. Hij ging er op zitten en klaagde een zucht, alsof de rit van vandaag al dagen duurde.

Diva deed de deur achter zich dicht en legde haar helm ook op de kast. Ze ging zelf op de rand van het bed zitten. ''Kopop zo erg was het toch niet?'' vroeg ze grijnzend toen ze zijn zucht hoorde. Ze liet zich even achterover vallen op het bed en staarde naar het plafon.

Savador richtte zijn hoofd op die hij ten rusten had gelegd op de rugleuning van de stoel en keek Diva aan. 'Natuurlijk niet. Hoor je mij klagen?' zei hij met een nonchalante grijns. Hij deed zijn vest uit en leunde achterover in de stoel, zijn hoofd weer op de leuning. Vanuit zijn ooghoeken richtten zijn gouden ogen zich op Diva, en hij zag dat ze op het bed naar het plafond staarde. Als vanzelf gleed Savadors blik ook naar het plafond.

PROFILE MAGICIAN

» KERSTVAKANTIE MEET!
» Kerstvakantie Meet?
» Kerstvakantie meet 2.0

Kerstvakantie.

Kerstvakantie.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen