Het kerstbal....

Savador keek even om toen hij Antony's stem hoorde en wierp hem een geïrriteerde blik toe. Hij mocht hem nog steeds niet al te graag. Hij ging expres voor Diva's zicht op Donovan en Imeth staan en nam nonchalant een slok van zijn wijn. Waarom Diva hen vanavond in de gaten leek te houden wist hij niet, maar hij zou er alles aan doen om al haar aandacht alleen op hem te richten. Savador klakte hoorbaar met zijn tong toen hij Norwood met Madeline zag dansen. 'Wat een uitslover,' siste hij hatelijk, maar ergens ook jaloers.

Mèadraid glimlachte licht. ''Ik denk dat je daar toch Madeline dankbaar voor moet zijn'' zei ze zachtjes. Als haar zus haar niet over had gehaald dan had Mèadraid nu op de ziekenzaal met haar neus in de studieboeken gezeten en de boekhouding aan het bijwerken. Maar goed, ze was hier nu en zou er maar het beste van maken. Haar blik ging even naar Madeline en Norwood die al waren begonnen met dansen.

Donovan was weer naar binnen gegaan en leunde tegen de muur. Zijn ogen waren gefikseerd op Norwood. Die man moest maar niet denken dat hij zich zo gemakkelijk uit het veld liet slaan. Hij had nog wel meer trucs achter de hand om dit feest eens lekker te verpesten. Bijna iedereen die hier aanwezig was haatte hij dus wat maakte het hem uit als hij het voor andere verpestte.

Mart sprintte door de gangen.Hij had in de bieb gezeten,en washet kerstbal totaal vergeten,tot hij iemand op de gang een kerstliedje hoorde zingen.toen was hij naar de slaapzalen gesprint,en had zij pak aangetrokken;een zwarte broek en zwarte jas met gouden,geborduurde draken die rond zijn armen omhoog klomen,en deze keer geen hoed.Ook droeg hij een dolk bij zich.dat was gewoonte,om te laten zien dat je bereid was je mede feestgangers te beschermen indien nodig.maar gezien ze dat hier niet kende,droeg hij hem onder zijn jas.Hij vervloekte het feit dat hij Diva's kaart was vergeten.Ondertussen was hij al meer dan een half uur onderweg.Toen zag hij de Kantine.Mart grinnikte,en ging langzaam lopen.Zachtjes deed hij de deur open,en probeerde onopvalled naar binnen te gaan.Mart slaakte een zachte zucht van opluchting,en liep naar de buffet tafel."Geen bier.natuurlijk niet",mompelde hij.Weer zuchte hij,en pakte maar wijn.

Norwood hoorde de woorden van Savador luid en duidelijk maar negeerde ze. Hij keek naar Madeline en glimlachte. De sfeer was goed en hij had het naar zijn zin. Toch hield hij Donovan in de gaten. Hij zou vanavond de aula niet meer uit gaan. Althans niet ongezien.

Ineens stond Lilian achter de jongen bij de buffet tafel. Ze hoorde zijn mompelende woorden en grijnsde even lichtjes. ''Bier staat aan het einde van de tafel omdat de meeste hier wijn drinken'' zei ze zacht tegen hem en wees naar het einde van de buffet tafel. ''Wij kennen elkaar volgensmij nog niet. Mijn naam is Lilian'' stelde ze zichzelf met een warme glimlach voor aan de jongen.

Mart draaide zich om,en boog.Hij voelde zijn hand naar zijn hoofd gaan om zijn hoed af te nemen,maar die had hij in de slaapzaal laten liggen."Mijn naam is Martrim.Maar iedereen noemt me Mart",zei hij terwijl hij weer overeind kwam.Dus ze hadden wel bier.Mooi ogenblik om wat te oeffenen."Replacio",mompelde hij,en de wijn in zijn hand verdween.In plaats daarvan had hij nu bier in zijn hand."Aangenaam kennis te maken,Lilian",zei Mart met een grijns,en nam een slok van zijn bier.Veel beter dan wijn.

Lilian keek toe hoe Mart de wijn in zijn hand in bier veranderde. Zijzelf had daarvandaan ook bier gepakt. Wijn dronk Lilian niet, dat dronken haar meesters. ''Insgelijks Mart'' zei ze met een kleine beheersde glimlach. Ze nam een flinke slok van haar bier en voelde het spul achter in haar keel branden.

"Dus....vermaak je je hier een beetje?"vroeg Mart om het gesprek een beetje op gang te houden.Je moest toch iets,op zo'n feestje.Hij voelde de koude leren schede onder zijn jas na om er zeker van te zijn dat hij er nog zat.Het zou vervelend zijn als hij hem kwijt was geraakt.
Als hij de kans nog maar kreeg om straks nog even langs de bieb te gaan om dat boek op te pikken.Het was een goed boek.Nog een slok bier.Eigenlijk waren dit soort feestjes niet zo geweldig.Maar goed,"gewoon even langs komen is beleefd" was er vroeger altijd ingestampt.

Lilian keek even naar de grond bij die vraag. ''Niet echt. Ik ken hier maar weinig mensen. De meeste enkel van naam omdat het klasgenoten zijn maar meer ook niet. Ik ben niet zo sociaal'' zei ze zacht en wendde haar blik toen even af. Tenminste zo was het er altijd bij Lilian ingestampt. Zij stelde geen vragen. Zij deed wat men hààr vroeg. En dat deed ze met haar ogen teneergeslagen en in stilte zodat niemand zelfs maar zou opmerken dat Lilian er ooit was geweest. ''En jij, vermaak jij je een beetje?'' vroeg ze nu een stuk zachter dan hoe ze Mart begroet had en voorzichtig, misschien zelfs een beetje angstig keek Lilian even in zijn ogen maar daarna hield ze haar blik al gauw weer teneergeslagen waarna ze gauw nog een slok bier nam.

Mart haalde zijn schouder op."Ik ken vermakelijkere dingen",zei hij."Zoals mezelf in mijn oog steken met een potlood",dacht hij er achteraan.Dat was misschien wat overdreven."Replenis."Zijn bier vulde weer bij."Maar goed,eventje langs komen is beleefd.en zo erg is het nou ook weer niet."Mart verwonderde zich over hoe ze hem net had aangekeken."Zo eng ben ik toch ook weer niet?"dacht hij.Weer een slok bier.Mart zuchtte.

Lilian knikte instemmend. Het was inderdaad wel zo beleefd om even langs te komen. Daar hadden de leerkrachten in elk geval hun best voor gedaan. Ze hoorde Marts zucht en keek opnieuw even naar hem op. ''Trek je er maar niks van aan als ik mensen niet recht aankijk. Ik doe mijn hele leven al niet anders zie je. Naar beneden kijken en zo min mogelijk laten weten dat je zelfs maar bestaat'' zei ze zacht tegen hem en probeerde haar blik niet weer naar beneden te laten gaan terwijl ze dat zei.

Marts ogen werden groot van verbazing."Waarom zou iemand zo iets doen?"dacht hij.Je had verlegenheid,maar zelfs dat kende grenzen.Nog een slok.Nee,geen slok,hij sloeg hem helemaal achterover,en vulde het weer bij.Hij wist even niet wat hij moest zeggen.Mart haalde zijn schouders op.Ieder zijn ding,nam hij aan.Eens kijken,ander onderwerp."Waar kom je vandaan?"Geen schaduw of vuur deze keer.Dat nam hij aan tenminste.Nog een slok.Gelukkig was het maar een keer per jaar kerst.

''Erd'' antwoordde Lilian kort maar met trots op de vraag van Mart. ''Net als jij denk ik'' vervolgde ze daarna en nam zelf nog een slok bier. Ze had de verbazing in zijn ogen wel gezien. Voor Lilian was het niet anders dan dagelijkse kost. Zware lichaamelijke taken werden meestal aan de jongens toegewezen en zij als vrouw moest zorgen voor het huishouden. Al was dat wel altijd in het huis van andere mensen als dienster.

Mart knikte.Hij had het kunnen weten.Zijn gedachte waren een beetje verder gezworven,en zijn ogen werden voor een momentje wat glazig.Toen schoot zijn bewust zijn weer terug in zijn lichaam,waardoor zijn hoofd lichtelijk omhoog schoot.Nu snapte hij het.Ze was een dienstmeisje geweest.Hij kon zichzelf wel voor zijn kop slaan.Het was zo duidelijk.De mensen van adel,de enige die dienstmeisjes hadden op erd hadden altijd dienstmeisjes met zo'n karakter.De oude viespeuken.Mart grinnikte,hoewel het niet bepaald vermaakt klonk.Hij mocht de adel niet.Nog een slok bier."Mis je thuis?"Mart soms wel.Het was er lekker rustig,maar toch was er altijd wat te doen.

''Soms'' gaf Lilian toe. ''Hoewel ik niet denk dat ze mij thuis missen. Ik ben weggelopen om heel eerlijk te zijn. Ik wou studeren. Iets meer bereiken in mijn leven maar mijn meesteres gaf daar geen toestemming voor. Ze had me op Erd nodig zei ze'' zei Lilian met een zacht sarcastisch lachje. Maar al gauw veranderde ze weer in haar verlegen en nederige zelf. ''Dus toen ben ik op eigen houtje weggegaan. In het begin was dat best zwaar maar Miss Madeline had alle begrip voor mijn situatie en heeft me een plek hier op Starshine aangeboden'' vertelde ze. ''En jij? Mis jij je thuis?'' vroeg ze zacht.

"Soms",zei Mart schouderophalend."Het was hard werken op de boerderij,maar de feesten in de oogsttijd maken alles goed",zei hij met een grijns."Ik neem aan dat ik ooit weer terug ga om mijn oude leven weer op te pakken."Ooit."Het enige wat minder was is de lokale adel,die de helft van alles bij ons kwamen halen als 'belasting'.Wie er wat tegen in bracht is gevangen genomen en is nooit meer terug gezien."Behalve ik,dacht hij,en grijnsde breed.Mart nam nog een slok bier.Hij begon zich een beetje warm te voelen.Eindelijk begon het bier te werken."Maar voor dat ik terug ga wil ik andere planeten bezoeken."

''Ik wil nooit meer terug denk ik. Wel naar Erd maar niet naar mijn oude leven. Ik wil denk ik iets met diplomatie doen'' zei Lilian. Ze nam de laatste slok van haar bier en zette haar lege beker op tafel want een glas was het niet echt te noemen. Wijn deed je in een glas, bier niet. Ze streek een lok haar uit haar gezicht dat niet veel nut had. Het viel direct weer terug voor haar oog. ''Dat lijkt me opzich ook wel leuk. Vooral de verschillende culturen'' zei ze toen Mart zei dat hij langs verschillende planeten wou gaan.

Mart knikte.Hoewel hij zich toch liever niet op Shadra zou wagen,als het niet strikt nodig was.
Nog een slok bier.Marts gezich vertoonde nog niks van de drank."Ik hou het gewoon maar bij boer",zei simpel.Hij vermelde er niet bij dat er niet veel anders was dat hij kon.Misschien smid ofzo,maar dan had je het ook wel gehad.Mart keek Lilian even recht in haar ogen,en zijn gedachten vielen een moment stil.Toen hij dat doorkreeg nam hij snel nog een slok bier.

Lilian haalde een schouder op. ''Dat kan natuurlijk ook'' zei ze kalm. Ze keek even om zich heen maar daarna weer naar Mart. ''Ik heb het hier eigenlijk wel een beetje gezien. Ik denk dat ik maar eens weg ga. Misschien zie ik je nog in de lessen en anders vast wel op de etage van Erd. Het was leuk je te ontmoeten Mart'' zei ze met een kleine grijns. Daarna met nauwelijks hoorbare passen verliet Lilian de aula.

"Ja,aangenaam",mompelde Mart,en boog.Toen voel er iets uit zijn jas."Kijk nou,ik had het boek toch bij me."Mart vulde zijn bier nog een keer bij,en graaide wat te eten van het buffet-taffeltje.
Toen schuiffelde hij op zijn gemak naar een stoel,en ging zitten lezen.Dit soort feesten waren niks,maar er was tenminste eten en drinken.

Diva had al die tijd gezwegen. Ze had even naar Norwood en Madeline gekeken en daarna weer even om zich heen. Ze zette daarna haar glas neer toen ze de woorden van Master Savador hoorde. Ze meende er iets van jaloerzie in te hebben gehoord en grijnsde licht. Ze pakte Savador`s hand beet en trok hem mee de dansvloer op. Daarna draaide ze zich naar hem om en legde zijn hand om haar middel terwijl zijzelf zijn andere hand vasthield. Haar andere vrije hand had ze op zijn arm gelegd omdat zijn schouder wat te hoog was voor Diva. ''U denkt toch niet dat ik de hele avond dom ga staan en wijn drinken of wel?'' zei ze zacht grinnikend.

Savador keek verschrikt op Diva neer toen ze hem opeens de dansvloer op trok. Hij kon nog net zijn wijnglas op het puntje van de tafel neerzetten. Zijn bleke gezicht werd knalrood toen Diva ervoor zorgde dat ze in een danshouding stonden. 'Ik kan niet dansen,' zei hij snel, struikelend over zijn woorden. Zijn gouden ogen gingen even naar Madeline en Norwood verderop, en de rest van de leraren en leerlingen die aan de kant van de aula stonden. Omdat ze met Norwood en Madeline de enige twee paren waren op de dansvloer, stonden ze midden in het punt van belangstelling. In gedachten vervloekte Savador Shong met zijn idiote idee om van het midden van de aula een dansvloer te maken. Hij voelde zich een zoutzak zoals hij daar stilstond in een danshouding met Diva aan zijn arm.

''Geeft niks. Ik leer het U wel'' zei Diva zachtjes. Het was gek om zelf een keer leiden in plaats van andersom. Ze hoopte maar dat het niet al te veel zou opvallen. Voorzichtig zette ze een paar stappen en trok en duwde Master Savador zachtjes mee. Ze bleef die passen telkens even herhalen in de hoop dat hij zo sneller de regelmaat ervan zou inzien.

Solomon had al die tijd zwijgend tegen de muur gestaan. Hij had enkel alles in de gaten gehouden, voornamelijk Diva. Dat was immers zijn opdracht. Toen hij zag dat ze met Master Savador de dansvloer opging bewoog hij geen spier. Maar iemand als Solomon had al vrij snel door dat Savador waarschijnlijk nooit ook maar een danspas in zijn hele leven had geleerd. Met een rechte rug liep Solomon nu op Diva af. Waarom wist hij niet, zijn voeten deden wat zijn verstand hem tegen probeerde te spreken. Maar hij stond nu al zo dichtbij Diva. Hij tikte haar zachtjes op haar schouder en maakte een lichte buiging waarna hij zijn hand uitstak. ''Mag ik deze dans van U?'' Het was eruit geweest voor Solomon er erg in had gehad. Maar volgens de voorgeschreven manieren die Diva en hij alletwee kenden mocht Diva eigenlijk niet weigeren.

PROFILE MAGICIAN

» Het Kerstbal
» [Kerstbal] Liedjes~
» [EVENT] Kerstbal
» [gezocht] Mede-organisator Kerstbal
» Gym lesson 2: stijldansen voor het kerstbal

Het kerstbal....

Het kerstbal....

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen