Het kerstbal....

Diva keek verast om toen Solomon haar aftikte. Verontschuldigend keek ze naar Master Savador. Ze mocht dit niet weigeren. Dat zou grof zijn. Diva maakte nog een beleefde hoofdknik en reikte daarna haar hand naar Solomon terwijl ze Master Savador los liet. Zijn hand voelde verassend warm en welkom aan. Even welkom als zijn charmante stem en zijn warme glimlach altijd was.

Solomon trok Diva zachtjes mee wat verder bij Master Savador vandaan. Daarna legde hij een hand om haar middel terwijl zijn andere hand Diva`s hand nog steeds vasthield. Waarom had hij dit uberhaupt gedaan? Solomon probeerde niet richting Savador te kijken maar zich geheel op Diva te concentreren. In zijn hoofd telde hij de maat en op precies het juiste moment zette hij in.

Savador voelde zijn hart in zijn keel kloppen terwijl Diva hem de danspasjes probeerde te leren. Waarom hij zich er zo druk over maakte wist hij niet precies. Waarschijnlijk omdat het toch wel een raar gezicht was om als een van de norste leraren op school te dansen, en dat nog met een leerlinge. Hij hield Diva's hand stevig vast toen ze zacht aan hem trok en duwde. Misschien iets te stevig. Hoe dan ook hielp het wel om het op deze manier te leren. Na het een aantal keer te hebben herhaald wist Savador zo'n beetje hoe het in elkaar zat. Hij haalde diep adem. Daarna nam hij de leiding en voerde de passen op eigen tempo uit. Het was dat Diva hem de dansvloer op had getrokken, anders had Savador het nooit gedaan. Hij stopte abrupt toen hij Solomon achter Diva zag verschijnen en haar op haar schouder tikte. Wat hij vervolgens vroeg deed zijn bloed koken van woede. Hoe durfde hij! Diva liet Savador met een leeg gevoel achter zodra ze zijn hand losliet en die van Solomon aannam. Hij beende woedend weg en zocht met een zuur gezicht een plekje op langs de kant van de dansvloer. Daar leunde Savador met zijn rug tegen de muur en sloeg zijn armen over elkaar heen. Zijn gouden ogen fonkelden vals terwijl hij Diva en Solomon scherp in het oog hield. Als blikken konden doden had Solomon nu op de dansvloer gelegen.

Tot Diva`s grote verassing kon Solomon uitstekend dansen. Haar hand had ze nu wel om zijn schouder geslagen aangezien ze bij Solomon daar wel bij kon. Daarom stonden ze wat dichter bij elkaar. Gelukkig was dit nog een wals en was het daarbij een regel elkaar niet aan te kijken. Maar langzamer hand kwam het lied tot een einde en werd er een nieuw lied in gezet. Alstjeblieft salsa galmde het door Diva`s hoofd. Het werd de Tango. Een van de meest romantische dansen ooit bedacht. Waarom zij? Waarom nu? Maar gek genoeg kwam niet de gedachte waarom met Solomon in haar op. De dansbewegingen van de Tango waren wat strakker dan die van een wals en Diva keek Solomon recht in zijn ogen. Maar juist die strakke bewegingen maakte het tot zo`n romantische dans. Het was een dans van afstoten en aantrekken.

Solomon had zichzelf voor genomen niet naar Savador te kijken. Te laat, hij had het al gedaan en die helse blik zei hem voldoende. Toen een nummer voor de Tango werd ingezet was Solomon verast maar blij tegelijk. Hij keek Diva nu wel recht aan. Op een gegeven moment waren hun lichamen zo dicht bij elkaar dat er nog maar enkele milimeters tussen zat. Direct daarna weken Diva en hij weer uiteen. Uiteindelijk legde Solomon een hand om haar middel en liet haar achterover zakken steunend op zijn hand terwijl hij haar arm en zijn andere arm gestrekt naar achteren hield. Zelf boog Solomon wat naar voren zodat zijn neus bijna die van Diva raakte. Hij bleef misschien iets te lang zo staan dan nodig was geweest. Daarna trok Solomon haar weer recht overeind en maakte een buiging voor Diva waarbij hij haar hand zacht en teder kuste. ''Bedankt voor twee heerlijke dansen'' zei hij met zijn gewone warme glimlach. Daarna verdween Solomon weer op de achtergrond. Binnenin hem raasde de adranaline nog door zijn lijf.

Savador bleef al die tijd woedend toekijken. Hij keek minachtend weg toen uiteindelijk bekende klanken van de tango door de aula opwelmden en Diva en Solomon de bijpassende dans uitvoerden. Hij zag groen en geel van jaloezie en de moordlust brandde in zijn gouden ogen wanneer hij zag dat Solomon wel érg dichtbij Diva kwam. Alsof dat nog niet genoeg was gaf hij haar ook nog eens een kus op haar hand. En dat blonde gespuis had nog zo beloofd er alleen te zijn wanneer dat nodig was. Was dansen met zijn beschermelinge noodzakelijk? Savador dacht absoluut van niet. Hij zou er Solomon later nog van langs geven. Niet hier en niet nu, waar iedereen bij was inclusief Madeline. Bovendien was het thema kerst, dus behoorde hij zich zo ver dat kon wel vredelievend te gedragen. Savador nam de moeite niet om Solomons plaats in te nemen voor Diva wanneer hij wegliep. Hij bleef sidderend van de razernij in de schaduw van de muren staan. Zijn giftige ogen volgden Solomon tot hij buiten zijn gezichtsveld was en richtten zich daarna op Diva.

Diva kon het niet ontkennen, Solomon danste geweldig, bijna goddelijk gewoon. Toen hij haar achterover liet zakken vertrouwde ze geheel erop dat Solomon haar vast zou houden. Ze keek naar zijn ogen, te lang, te diep. Ze kon hem bijna voelen adem halen. Daarna trok hij haar weer omhoog, bedankte haar en gaf haar een kus op haar hand. Zacht en teder en gek genoeg ging er een lichte huivering langs Diva`s rug toen hij dat deed. Haar hand hing slap langs haar lichaam toen Solomon die had los gelaten. Ze haalde iets gejaagder adem dan normaal. Gelukkig had Diva haar ademhaling al snel weer onder controle. Enkel haar hart bonkte nog even wild tegen haar borstkas. Ze voelde haar wangen gloeien dat gelukkig door haar make up niet goed te zien was. Diva liep zo kalm mogelijk terug naar de buffettafel en nam haar glas wijn weer op. Ze nam doodnormaal een slok maar haar hand trilde licht.

Donovan had eveneens gezien wat zich had afgespeeld tussen Diva en Solomon. Ongemerkt liep hij zonder ook maar een enkel geluid te maken naar Savador. ''Hmm, je ziet de vonken er gewoon vanaf slaan niet? Nee ik denk niet dat dat nog lang zal duren voordat die twee toegeven aan elkaar. Wat wil je met iemand als Solomon. Zelfs als hij het niet probeert ziet hij er nog charmant uit. Logisch dat Diva op hem valt. Zag U niet hoe ze daarnet in zijn ogen staarde'' grijnsde Donovan. Veel tijd verder om Savdor op stang te jagen had hij niet. Hij liep naar Imeth toen en leunde non chalant tegen de muur. ''Ik heb een idee om de boel hier toch nog wat op te vrolijken maar ik zal je hulp wel nodig hebben'' zei hij zacht tegen Imeth zonder hem aan te kijken.

Imeth keek even om naar Donovan toen hij zijngedempte toon hoorde maar keek daarna weer strak voor zich uit. ''Vergeet het maar Donovan. Jou geniale ideeen hebben me al meer dan eens in de problemen gebracht. Ik vind een keer op een avond gesnapt worden wel genoeg'' zei Imeth kalm. Hij bleef strak voor zich uitkijken vechtend tegen zijn nieuwschierigheid. Wat was Donovan van plan en waarom had hij Imeth`s hulp dan nodig?

Norwood merkte wat er gebeurde met Savador en had moeite niet te lachen. Hij keek naar Madeline en merkte dat de tango werd ingezet. Hij voerde de bewegingen fijloos uit en merkte op den duur dat het liedje stopte. Hij merkte dat er een foxtrot kwam en grinnikte. Dit was een dans dat hij erg goed kon. Hij keek naar Madeline. Hij ging gewoon door met dansen en keek daarna even naar Donovan. Deze voerde weer iets in zijn schild. Hij merkte dat Imeth niet meewerkte en dansde geduldig het nummer af en keek daarna naar Madeline. "Een ogenblikje..." zei hij en liep naar Imeth. "Imeth mag ik jou even onder vier ogen spreken..." zei hij en keek hem aan. Daarna keek hij naar Madeline en glimlachte warm naar haar. Hij richtte zijn blik even op Imeth en glimlachte.

Imeth keek op toen ineens zijn mentor op hem af kwam lopen. Hij slikte even onhoorbaar. Fijn nog meer problemen dat kon hij echt hebben dacht hij sarcastisch. ''Natuurlijk Master'' stamelde hij zacht toen Master Norwood hem onder vier ogen wou spreken. Hij vroeg zich af waar dat over zou gaan.

Norwood glimlachte en wenkte Imeth even naar de ingang van de aula te lopen. Toen ze daar waren keek hij Imeth aan met een glimlach. "Ik ben blij dat je net het idee van Donovan hebt afgewezen..." zei hij. "...maar ik wil dat je na ik dit gezegd hebt het niet nog eens gaat proberen..." zei hij en keek hem aan. "Als die donovan ook zelf iets gaat proberen volgen er net zo goed maatregelen." zei hij. "Dat is alles wat ik wilde zeggen...." zei hij. "En als je wilt kun je ook ergens anders heen...je hoeft hier niet heel de avond te gaan zitten. Als je naar de bibliotheek wil of naar de shadra-etage, mag je gaan..." zei hij en keek naar Imeth. Hij keek naar Donovan die Savador weer aan het uitdagen was. Hij rolde met zijn ogen. Daarna pakte hij twee glazen wijn en liep naar Madeline. "Ook een?" vroeg hij en glimlachte.

Imeth knikte kort. ''Oke dan'' zei hij zacht. Ineens schoot hem iets te binnen dat hij Norwood nog moest zeggen maar hij was alweer de aula in gelopen. Imeth dacht na. Diva had hem ooit een spreuk geleerd om op afstand met elkaar te kunnen comuniceren maar dat was al zo lang terug. Ineens wist Imeth het weer. Hij zette zijn voet in een rechte lijn naar Norwood en sprak een spreuk uit. Master, ik weet zeker dat Donovan nog iets van plan is. Hij was daarnet zo snel overgehaald. En ik denk dat ik er hoe dan ook wel iets mee te maken ga krijgen dacht hij. Die gedachte stuurde hij in een rechte lijn door naar Norwood zodat enkel hij hem kon horen.

Norwood keek op toen hij een stem hoorden en herkende de spreuk. Hij draaide zich richting Imeth. Hij sprak de spreuk eveneens uit. Imeth, als hij jou er in probeert te luizen weet ik dat jij er niets mee te maken hebt. Ook houd ik Donovan in de gaten dus die gaat niet zomaar ongezien de aula uit...Zolang je maar probeert vol te houden om niet mee te doen vind ik het goed...als hij je teveel vraagt dan stuur dat maar door via dezelfde spreuk... zei hij en stuurde deze naar hem. Hij knikte daarna naar Imeth en keek terug naar Madeline.

Het deed Savador pijn om Diva zo onverschillig te zien terwijl hij op een woede uitbarsting stond. Wat was er zo goed aan Solomon dat hem overtrof? In zijn ogen totaal niets. Hij was Diva's beschermer, en hij kwam hier alleen om zijn opgedragen taak uit te voeren. Hij had zelf nog gezegd niet meer te zullen doen dan dat. Savador slikte een brok in zijn keel door. Hij had Diva nog steeds in de gaten terwijl ze kalm een slok van haar wijn nam bij de buffettafel, maar in plaats van woede was in zijn gouden ogen nu verdriet te zien. Dat verdween echter al gauw weer toen Donovan plotseling voor zijn neus stond. Hij keek met vuurschietende ogen op hem neer en wist wat er al zou gaan komen. Ieder woord dat hij uit Donovans mond hoorde komen maakte hem alsmaar kwader en kwader. 'Houdt je mond dicht, onderkruipsel!' siste hij zacht. Savador had zin om op hem in te slaan tot hij niet meer zou bewegen. Maar hij deed niets. Hij bleef daar maar in de schaduw staan, bevend van woede en een licht trillende onderlip. Hij verliet zijn eenzame plek tegen de muur en beende door de auladeur naar buiten. Toen hij langs de buffettafel liep stootte hij Diva met opzet aan. Savador ging op een bank zitten op de buitenplaats om zich te verwijderen van de drukte in de aula. De frisse avondlucht zou hem misschien helpen te kalmeren. Bovendien kon hij hier in alle rust en stilte tranen met tuiten huilen en zijn woede kwijt. Maar er kwam niets naar boven. Alsof hij verloren was staarde hij enkel met een lege blik voor zich uit terwijl in zijn hoofd allerlei gedachten rondspookten. Hij had nog nooit een vrouw gehad die echt van hem had gehouden. En nu het hem eindelijk gelukt was gebeurde er zoiets. Savador wilde Diva niet kwijt noch zou hij zich overgeven aan iemand als Solomon.

Diva nam trillend nog een slok wijn. Ze durfde Master Savador nog niet onder ogen te komen bang dat haar ogen haar zouden veraden. Toen hij tegen haar aanstootte keek ze hem even na. Daarna haalde Diva diep adem. Een confrontatie kon ze niet langer uitstellen. Ze zette haar glas neer en liep eveneens naar buiten. In de deuropening bleef ze even staan. Nu ze Savador zo zag zitten was ze ineens al haar zekerheid verloren. Ze voelde zich zo kwetsbaar bij hem.

Ineens verscheen Solomon achter Diva. Zijn grijze ogen keken even naar haar. Diep binnenin zich voelde hij iets van verlangen. Om door haar glanzende zwarte haar te strelen en haar vast te houden. Solomon voelde de drang om Diva te kussen maar hij bleef staan waar hij stond. Op een meter afstand van haar. ''Misschien kan je beter terug naar binnen komen Diva. Ik denk dat Master Savador even alleen wilt zijn'' bracht Solomon voorzichtig.

''Dat maak ik denk ik zelf wel uit Solomon'' zei Diva zacht en misschien iets te bot. Ze keek even naar hem om. ''Laat ons even alleen alstjeblieft'' zei ze tegen hem. Ze wachtte niet op een verdere reactie maar liep naar buiten. Ze ging niet naast Master Savador zitten maar bleef staan naast het bankje. Ze richtte haar blik even op de sterren hemel boven haar en zuchtte zachtjes waardoor er een mistwolkje zichtbaar was maar even snel weer was verdwenen als dat hij ontstaan was. ''U heeft al het recht kwaad te zijn op me. Ik had Solomon`s hand nooit moeten aannemen maakt niet uit hoe het me geleerd is. Ik ging te ver en dat was fout. Het spijt me'' zei ze zacht.

Solomon knikte stijfjes. Hij liet Diva buiten bij Savador achter en liep terug naar een muur vanwaar hij haar wel in de gaten kon houden. Toch konden zijn grijze ogen iets van jaloerzie niet verbergen. Hij hoopte maar dat niemand anders dat had gezien. Solomon zag jaloerzie als een zwakte en daar moest hij zich tegen verzetten. Maar als het om iemand als Diva gaat, wie zou er niet jaloers worden. Ze was slim, slank en lenig. Ze was om niet te zeggen bloedmooi en had betoverende ogen.

Madeline knikte even met een flauwe glimlach Norwood toe toen hij even met Imeth wou gaan praten. Ze bemoeide zich nergens mee. Norwood was een goede mentor en wist precies wanneer hij nodig was voor zijn leerlingen. Ze nam een van de glazen wijn aan toen hij weer terug kwam. ''Dank je'' zei ze zacht. Daarna nam ze een kleine slok. Ze dronk nooit veel alcohol omdat ze liever nuchter bleef. Vooral op avonden als dit maar vanavond nam ze maar wel een glas wijn. ''Wat was er eigenlijk met Imeth?'' vroeg ze aan Norwood en keek hem even nieuwschierig aan.

Mitsu keek naar Kori en glimlachte. Hij pakte haar hand en maakte een lichte buiging. "Mag ik deze dans van U..." zei hij beleefd en glimlachte. Hij keek haar aan en wachtte op haar reactie.

Master Norwood keek naar naar Madeline en glimlachte om haar vraag. "Donovan vroeg opnieuw of imeth mee wilde proberen om de avond te verzieken. En hij weigerde. Ik heb hem daar even voor gecomplimenteerd. Ook heb ik hem toestemming gegeven om de aula eventueel te verlaten als hij wilde. Hij keek naar Madeline en glimlachte.

Kori bloosde lichtjes en glimlachte zwak naar Mitsu. ''Natuurlijk'' grijnsde ze. Ze liet zich door Mitsu meenemen de dansvloer op maar daar begon haar zekerheid wat weg te zakken. ''Mitsu, ik moet even wat bekennen. Ik heb nog nooit dit soort dansen geleerd'' zei ze met een beschamend glimlachje.

Mitsu keek haar aan en glimlachte. Hij nam haar mee op de dansvloer en ging voor haar staan. Hij hoorde haar woorden. "Dan leer ik het je..." zei hij en glimlachte. Hij keek haar aan en luisterde even welke dans er kwam. Weer een foxtrot hij glimlachte. Hij legde haar eerst duidelijk uit wat de danshouding was en keek haar aan. Daarna begon hij de basisstappen uit te leggen. Deze waren op zich zo onder de knie te krijgen. Hij keek haar al die tijd aan en glimlachte. "Maakt niet uit als je een foutje maakt. Dat heb ik ook vaak zat gedaan..." zei hij.

Kori knikte begrijpend. Wat Mitsu haar uitlegde klonk niet al te moeilijk. Toch was ze wel blij dat hij vaker gedanst had dan zij. Dan kon hij haar het tenminste leren. Kori kon opzich wel dansen maar enkel ballet. Dat had ze vroeger van haar ouders moeten leren.

PROFILE MAGICIAN

» Het Kerstbal
» [Kerstbal] Liedjes~
» [EVENT] Kerstbal
» [gezocht] Mede-organisator Kerstbal
» Gym lesson 2: stijldansen voor het kerstbal

Het kerstbal....

Het kerstbal....

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen