‘Dan zie ik je vrijdag, negen uur,’ Met moeite wist Lesaiah een glimlach tevoorschijn te toveren. ‘Prima,’ Het had eigenlijk geen zin om hem nog aardig aan te kijken, ze wist toch al dat ze hem niet zou gaan zien als een aardig persoon. Hij was irritant, verwarrend en zat haar in de weg. Haar adem verloste haar toen Alejandro eindelijk de kamer uit liep. Eigenlijk had hij dat uren eerder moeten doen, op het moment dat zij hem had opgemerkt. Wat was haar eigenlijk overkomen, dat ze hem had geholpen, hem zelfs aardig had toegesproken, hem zomaar op haar piano had laten spelen en dat ze nu ook nog eens met hem uitging? Hoewel... Uitgaan kon je het niet noemen, eerder gewoon wat drinken. Maar toch, zo ver had het nooit mogen komen. Haar opluchting werd overschaduwd door de onzekerheden die de gebeurtenissen hadden meegebracht. Waarom had ze niet gewoon nee gezegd, en hem weggestuurd? Hij had geen enkel excuus om hier te blijven, dus in feite had Lesaiah de fout gemaakt. En dat was moeilijk. Fouten toegeven was niet Lesaiah’s sterkste kant, bleef een zwakte die makkelijk tegen haar gebruikt kon worden. Hoofdschuddend duwde ze zich van de piano af, snelde weer naar de badkamer. Het hele effect van de douche was vergaan in de paar uur die ze samen met Alejandro had doorgebracht, en veel meer kon ze toch niet maken van haar regenachtige middag. Het was rond vieren, had ze het idee. Als ze die dossiers nu ging doen, kostte het haar teveel tijd om alle andere dingen te doen, dus besloot ze de douchekraan maar weer open te draaien. De witte jurk viel in een beweging van haar af, terwijl ze het warme water weer over haar huid liet kruipen. Haar spieren ontspanden zich weer, de geur van rozen en passievruchten vulde de hele badkamer. Haar haren vormden zich als een cocon om haar bovenlichaam, en zacht zuchtte ze. Exact zoals al deze onzin was begonnen.
En toen was het topic uit~
PROFILE
Onderwerp: Re: ѕтєp σηє ~ 
za nov 05 2011, 11:48
