Studie.. zucht

Nikki slaakte een zucht. Zo moest zoveel planten bestuderen, voor een opstel, en ze had nog zo weinig tijd! Na een slokje uit haar flesje water te hebben genomen, begon ze verder te schrijven. 'Gevaarlijk ..' zei Nikki terwijl ze aan 't schrijven was op een groot vel, waar al heel wat opstond. Ze slaakte weer een zucht, en sloeg het blad op een tafel, waar ze op aan het schrijven was. Dit was ook weer zo moeilijk! Waar moest ze nu beginnen?! Ze keek om, zag verschillende onbekende gezichten. Ze leken Nikki wel aardig. Met snelle passen liep ze de richting in waar de vele personen liepen. Zoals vaker, struikelde ze over een verhoging, waardoor ze iemand meetrok in haar val. Met een ernstig gezicht keek ze degene aan, bijtend op haar lip. 'S-sorry..' klonk een trillende en ook stotterende stem van Nikki. Ze hielp zichzelf omhoog, en stak haar hand uit naar degene die ze meetrok. 'Nikki Revolte, aangenaam.' zei Nikki, totaal veranderd, met een grote glimlach op haar gezicht. Nou, de dag begon al zo goed! Kon het nog beter! KUCH! 'Verdere informatie, afkomst Nova bezig met me studie en struikelen, kan er ook wel bij hé?' zei Nikki toen droog. Ze zuchtte, en haalde iets uit haar tas, die al de heledag op een van haar schouders leunde, aangezien ze ook van di tassen droeg, die op een schouder hangen. Ze was de naam even kwijt, maar ach. Ze pakte een papiertje met daarin precies 4 koekjes, waarvan er een gebroken was, door de val. Nikki opende het zakje, en bood het meisje twee koekjes aan. Die gebroken natuurlijk niet. Zelf pakte ze er eentje, en liet de gebroken in het zakje zitten, die ze met behulp van wat magie weer dichtmaakte. Ze glimlachte breed, en keek het meisje vriendelijk aan.

ANOUCHKA aub! Very Happy

Ze had gehoord dat de Kassen mooi waren, dus had ze besloten daar te gaan kijken. Waarom ook niet? Anouchka was net nieuw hier, pas ontvangen door haar broer Dimitri op Starshine. Hij had gevraagd of ze had willen komen, maar hij leek er eigenlijk niet meer zo zeker van nu. Dat kwam gewoon voort uit zijn overdreven beschermingsdrang, maar ja.. hij bedoelde het goed. Hij was nu in ieder geval aan het werk voor zijn studie medicijnen, dus kon zij in haar tussenuur vrolijk naar de kassen lopen. Anouchka had haar arm nog steeds in de mitella, omdat ze hem van Dimitri pas over een paar dagen af mocht doen. Hij lette er heel goed op. Anouchka mocht dan normaal lijken, ergens was ze toch anders dan de meeste mensen. Een normale val kon bij haar al enkele botten breken; een ziekte had ze zo opgelopen. Haar weerstand was lager, haar skelet fragiel. Maar zelf zat ze daar niet zo mee; ze probeerde het leven te leven zoals dat ging. Trouwens, ze kwam van Gren, planten vond ze helemaal geweldig. Plots voelde ze een schok en kwam de grond eigenaardig dichtbij, samen met de druk en warmte van een aanraking. Anouchka durfde haar hand niet uit te steken, voor het geval deze zou breken. Dus viel ze op haar schouder, waar een pijnlijke steek doorheen schoot. Ze beet even op haar lip en hoopte dat haar schouder niet uit de kom was. Toen ze rechtop zat en haar armen voorzichtig bewoog, concludeerde ze dat er een flinke blauwe plek zou komen en dat er wat schade was aan haar pezen, maar verder niets. Een trillende stem bood haar excuses aan. Anouchka keek snel op met een glimlach die door haar pijn heen ging. 'Hey Nikki! antwoordde ze, nadat het meisje zich voorgesteld had. 'Ik ben Anouchka Steinbusch,' zei ze, haar tweede naam voor het gemak weg latend. 'Studie,' haakte ze daarna in op de uitleg van Nikki. 'Bij de kassen? Dat is leuk! Ik kom van Gren,' gaf ze als uitleg. 'O, bedankt,' glimlachte Anouchka toen er een koekje naar haar uitgestoken werd. 'Maar zitten daar gluten in?' Ze was allergisch, wat wel te verwachten was met zo'n lage weerstand enzo. Anouchka voelde onbewust even aan haar schouder, die toch wat slechter voelde dan ze in eerste instantie gehoopt had. 'Sorry dat ik het vraag, maar kun jij toevallig zien of mijn schouder nog helemaal recht zit?' Het deed wel pijn, maar dat kon ook door de klap komen. Dus dat wilde ze even zeker weten, maar kijken zou haar nek zeker weten pijn doen.

Nikki glimlachte kort naar het meisje. Ze viel niet bepaald goed, en volgens Nikki vond ze dat zelf ook wel, aangezien ze voorzichtig haar arm bewoog. Hopelijk was ze niet erg boos over de val, en werden ze ook niet, wat Nikki noemden; vijanden. Dat zou ze niet willen. Ook zij was nieuw, en dus wou ze eerst wat vrienden en vriendinnen maken, voordat ze vijanden ging maken. Dan had ze tenminste iemand die haar kon steunen. In een vriendje had ze geen zin. Ja, dat was echt waar. Ze had er nooit een gehad, en heeft er ook nooit aan gedacht. Als een wees heb je bijna nooit liefde gekend, althans niet de liefde die je zou moeten hebben. Nikki schudde haar hoofd, toen ze er van bewust was dat ze in het niets aan het staren was. 'Hoi Anouchka, leuke naam!' sprak Nikki vriendelijk, na haar naam te hebben gehoord. 'Studie, studeren dus, leren. Nou.. leuk, ik moet echt miljoenen planten bestuderen en dan ook nog een bepaald soort kruidenmix maken, dat lichte hoofdpijn tegenwerkt.' zei ze glimlachend. 'Ik weet niet echt wat gluten zijn, maar ik denk van niet. Hoe kan je het opmerken?' vroeg Nikki enthousiast, waarop ze haar tas openmaakte en het pakje met koekjes opnieuw pakte, kijkend naar wat er opstond in vage zwarte letters, die moeilijk te lezen waren aangezien het pakje doorzichtbaar was. Ze keek haar glimlachend aan, om te laten zien dat ze aandacht aan haar schonk, en niet alleen op de verpakking van het pakje koekjes. Ze keek raar naar haar toe, wanneer ze de woorden Sorry dat ik het vraag uitsprak. Ze glimlachte, en keek goed naar haar beide schouders. 'Ze staan allebei gelijk, en volgens mij ook normaal, tenzij je ze juist hoog moet hebben zitten. Ze staan recht, en voor mijn zicht ook niet te hoog.' zei Nikki vriendelijk. Anouchka leek haar wel een aardige meid. Was dit een begin van een mooie, leuke, en misschien ook wel nooitstoppende vriendschap?

Ze glimlachte nogsteeds, en ze keek om zich heen, zoekend naar het blad waar ze van alles had opgeschreven .. Waar had ze het nou gelaten, of was het weggewaaid toen ze viel? Ze keek om zich heen, maar er was geen spoor te zien ervan. 'Kan je -ehh.. misschien helpen zoeken naar een wit blad met extreem veel tekst erop? A4 formaat.' vroeg Nikki aan Anouchka. Hopelijk zou ze meewerken, dan konden ze ook wat praten, en elkaar wat beter leren kennen. Als Nikki vriendinnen werd met Anouchka, had ze er al een, en misschien werden ze wel beste vriendinnen! Dat zou ook leuk zijn, en vooral goed. Nikki vond er persoonlijk van dat dat misschien wel kon, aangezien ze Anouchka wel aardig vond, alhoewel ze haar niet volledig kent.

Leuke naam, was het eerste compliment in het eerste zinnetje van het eerste meisje dat ze tegenkwam op haar eerste toer in de kassen. Anouchka glimlachte dankbaar naar het meisje. 'Bedankt!' Studie, studeren, leren.. Daar was ze voor gekomen! Anouchka wierp een enthousiaste blik op de planten. 'Moet je daar ook wat mee doen? Leuk! Ik houd van planten!' Het enthousiasme wat van haar af straalde kon overdreven overkomen, maar het was nu eigenlijk wel hoe ze was. Met een glimlach kon ze tenminste door haar continue ziektes heenkomen. Dat moest ze misschien maar uitleggen, in verband met die gluten. 'Zal ik je helpen?' stelde Anouchka vanuit het niets voor. 'Ik weet wel iets van planten en met wat jij geleerd hebt om deze opdracht te kunnen maken kan ik misschien wel nuttig zijn,' glimlachte ze. Nikki stelde daarna een vraag over de gluten. 'Aan mij? Nou, ik krijg ademnood enzo.. Op de verpakking staat waar het geproduceerd is,' hielp Anouchka. Tja, daar kreeg je nu eenmaal ervaring mee. Het meisje lachte haar in ieder geval niet uit; dat vond Anouchka al een heel pluspunt. Recht en niet te hoog.. mooi! Anoucka knikte dankbaar naar Nikki. 'O, gelukkig.. Nou ja, ik zal wel even uitleggen,' begon ze direct. Soms was ze een echte spraakwaterval. Wacht, scratch 'soms' maar. 'Ik heb een soort van.. nou ja.. ziekte, die ervoor zorgt dat mijn botten zwak zijn en mijn weerstand laag. Als ik val heb ik zo mijn arm gebroken. En ik heb ook heel vaak ziektes,' legde Anouchka uit. 'Vandaar die vreemde vraag,' voegde ze er lachend aan toe. 'Dimitri zou me nooit vergeven als ik het niet controleerde!' De pijn in haar schouder was nog niet over, maar nu was ze er vrij zeker van dat het maar om een blauwe plek ging. Nikki deed heel aardig en was best begripvol, wat Anouchka wel fijn vond. Ze haatte het als mensen gingen lachen omdat ze haar botten in een milliseconde kon breken. 'Veel tekst? Uhm..' Anoucka zette haar tas op de grond, tegen één van de stellingen met planten. 'Wat voor planten moet je eigenlijk allemaal bestuderen? Kan ik gelijk kijken of ik ze zie als ik er langs loop,' zei Anouchka. Ze had een bepaalde affiniteit met planten, alsof haar Woudmagie zich daar erg op concentreerde. Ze kon niet met ze praten, maar was een natuurtalent in herkennen en kenmerken. Dat betekende wel dat ze op andere gebieden iets minder was. Anoucha was ondertussen druk bezig met kijken naar een blad papier, in de hoop iets te vinden.

Nikki glimlachte richting Anouchka, ze leek blij met het compliment over haar naam. Het deed haar denken aan Anouk. Alsof er lasers uit Anouchka's ogen kwamen, keek Nikki ongeveer precies waar Anouchka naar keek. De planten. Ohja, ze was hier om te studeren. En ze moest nog zoveel doen.. 'Geen dank -ehh..' zei Nikki een beetje zenuwachtig. Ze keek haar glimlachend aan. Ze was er toevallig weer achtergekomen dat ze nog zoveel moest maken.. 'Jup, alleen is het erg veel, dus dat is wel het nadeel.' zei Nikki een beetje treurig, waarop ze nogmaals een zucht slaakte. Ze keek enthousiast naar Anouchka, toen ze de het woord 'hulp' hoorde. Ze keek haar met een tevreden en brede glimlach aan. 'Ja, graag eigenlijk! Dankje!' klonk Nikki enthousiast. Ze was echt wel aardig! Ze glimlachte nogmaals naar Anouchka. 'Is daar dan geen geneesmiddel voor? Ik kan je daarbij misschien helpen, aangezien ik zoals je ziet geneeskunde studeer.' sprak Nikki. Geef je iemand hulp, verleen dat dan terug. Dat was een van de spreuken die Nikki diep in haar hoofd opgeslagen had. 'Dat je botten zwak zijn en minder weerstand.. En ook vaak ziektes.' sprak Nikki nadenkend, wat ook aan haar gezicht te zien was. 'Hmm.. Ik ben nou geen dokter maar heb je geen allergiepillen of iets dergelijks?' sprak Nikki bedenkelijk. Ze wou haar echt helpen, maar ze wist niet hoe. Anouchka zelf lachte er wel om. Nikki lachte dus kort mee. 'En wie is Dimitri? Zit die hier ook op school?' zei Nikki lachend, waarop ze haar blik ondertussen nog even over de grond heen wierp, zoekend naar haar werk. Ze keek Anouchka vervolgens weer aan. 'Nou.. de planten waar je wat spul van kan aftappen, wat je kan gebruiken voor genezingsmiddelen en kruiden.' sprak Nikki toen. Ze keek rond, en zag iets wittigs om een hoekje. 'Misschien heb ik het gevonden!' sprak Nikki toen enthousiast. Maar in plaats van haar werk te vinden.. was het een.. vieze vuile muis! Nikki liet een hoge vrouwelijke gil horen, en rende meteen een hele andere kant uit. 'MONSTER!' gilde Nikki toen, waarop ze haar armen voor haar gezicht deed, en haar ogen sloot. Dit was misschien een overdreven reactie, maar als Nikki eenmaal in de buurt was van een vrij rondlopend eng of vies dier, ging ze eerder dood dan dat ze een van die dingen aanraakte. Gadverdamme!

Anouchka's blauwe ogen glommen enthousiast toen ze terugkeek naar Nikki. De glimlach van Nikki was al even breed toen ze antwoordde dat hulp wel welkom was. 'Geen dank,' zei Anouchka met een brede lach. 'Dan gaat het veel sneller en leer ik ook gelijk wat!' Ze ging naast Nikki staan en las mee op haar blaadje. Nikki had al best wel wat. De woorden die erna kwamen verbaasden Anouchka wel. Daarna schudde ze haar hoofd zachtjes, probeerde blij te blijven kijken. 'Er hebben al heel veel dokters naar me gekeken,' vertelde ze. 'En Dimitri studeert ook geneeskunde; hij is zelfs doktersassistent hier.' Het was lief van Nikki dat ze wilde helpen, maar al zoveel mensen hadden het geprobeerd.. Anouchka keek op en dacht even na, waarna ze knikte. 'Ja, ik heb altijd zo'n spuit mee. Als ik in aanraking kom met iets dan moet ik gelijk zo'n injectie krijgen, weet je wel?' Het was haar een paar keer overkomen en ze haatte het; daarom lette ze ook altijd goed op wat ze at of aanraakte. Die spuit wilde ze koste wat kost vermijden. Anouchka had alweer antwoord gegeven op de andere vraag; wie is Dimitri. 'Ja, hij is mijn broer,' lachte ze. 'Hij is altijd zo bezorgd.. Het is wel lief, maar ik kan geen stap zetten zonder dat hij bang voor me is. Het zou zijn gezondheid nog aantasten.' Dat maakte haar wel zorgen; ze wilde dat Dimi gezond bleef, zij was toch al ziek. Anouchka knikte. Planten voor geneesmiddelen. Die had ze al zo vaak voorbij zien komen. 'Geen probleem!' Nikki liep al een kant op, blijkbaar had ze iets gezien.. En dat zag haar ook. Een luid gepiep en een gil lieten Anouchka opkijken, die zo snel mogelijk naar Nikki toeliep en haar bij haar schouders pakte. Een muis? Het beestje rende piepend weg. Anouchka zuchtte opgelucht en schudde even aan Nikki's schouders. 'Rustig maar. Hij is al weg.. Ik dacht even dat je wat overkomen was!' Ze checkte even of er meer muizen zaten, maar zag ze niet. 'Je kunt veilig bewegen,' lachte ze naar Nikki. Zelf was ze alleen als de dood voor spinnen, muizen kon ze nog net uitstaan. Om Nikki af te leiden pakte ze het blaadje met notities. 'Dus.. Wat zoeken we als eerste?'

PROFILE MAGICIAN

» stagiaire aardemagie in studie
» Zucht.
» Daar gaan we *zucht*...

Studie.. zucht

Studie.. zucht

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen