Showing Off

Kisuke Urahara loopt over het grasveld, met een bord in zijn handen, die hij gestrekt naar boven heeft, waarop staat: ''Sword Fighting Free!'' Hij hangt het bord aan een boom met ducktape, en wacht tot er een paar mensen komen kijken. Er staan al een paar buitenstaanders, en hij gooit iemand een zwaard aan. ''Kijk en leer!'' zei hij, terwijl de man naar Kisuke toe liep, en door Kisuke werd gecorrigeerd. Hij fluistert de man wat in zijn oor, en herhaalt het nog een keer: ''Kijk en leer!'' Hij doet een paar stappen achteruit, doet een mooie draai met zijn zwaard, waarop hij een stap vooruit doet, hij slaat links en rechts, waarbij hij nog een stap vooruit doet, vervolgens doet hij een snelle beweging waarbij hij zijn zwaard van plaats veranderd verticaal, hij ontwapent de man, door een draai te maken en het zwaard mee te trekken tussen Kisuke's arm en Kisuke's zwaard. Mensen kijken geinteresseerd naar het spektakel dat zich hier voordoet, en Kisuke laat de man weer in zijn oorspronkelijke staat staan. Kisuke doet het opnieuw, maar op razendsnelle snelheid, waarbij hij binnen een seconde de wapen ontmant heeft, zijn zwaard om zijn nek houd, waardoor als de man een beweging doet hij zichzelf snijd of Kisuke kan zijn strot doorsnijden. De mensen juichen, en hij stuurt de man weer naar de zijkant. ''Enige vrijwilligers voor een oefenduel?!'' roept Kisuke, terwijl er al heel wat meer mensen kwamen kijken.

Showing Off

Hope liep wat rond te kijken wat andere mensen aan het doen waren,
hij was vrij en had dus eindelijk is weer tijd om naar het grasveld te gaan.
De laatste tijd had hij het alleen maar druk gehad met school en zijn krachten in controle te houden.
""zucht"' Maar dat ging ook niet zo als hij wou , hij kreeg alleen maar 7ns.
Dat was dus een hele erge ramp voor iemand die alleen maar tienen kreeg. Maar ja dit was ook wat heel anders dan op zijn oude planeet, daar moest hij alleen maar de kracht van licht te kunnen beheersen. Maar nu dat hij weet dat hij ook donkere krachten heeft moet hij
zich daar op gaan storten. Hij zuchte en liep naar een groep mensen.
Hij zag dat er een oefenduel bezig was, dus hij besloot te gaan kijken en liet zich zelf zakken op de grond tegen een boom,
'Ik zal dat nooit kunnen'' zei hij zacht.
Hij verloor vroeger altijd op zijn planeet met dat soort dingen, het enige waar hij goed in was, was ontwijken studeren en dingen oproepen zoals een light dragon
Hij zuchte weer.''wow'' zei hij, hij is snel.
De man keek rond en riep ''Enige vrijwilligers voor een oefenduel?!''
'' hmm wie zou nou tegen hem gaan hij is veelste goed'' zei hij terwijl hij op opstond, en wou weg lopen

- Had niet gezien dat iemand postte, excuse-moi -

Kisuke herhaalde het ''Vrijwilligers?'' Kisuke keek naar de jongen, met het blonde haar. Hij gooide een zwaard naar 'm toe. ''Wees maar niet bang voor mij, en ook niet of je raak slaat!'' zei hij toen lachend. Hij stond klaar om met hem een duel te doen. Een zacht briesje vloog door de lucht, en bewoog zo Kisuke's haar. Zijn haar zat deels voor zijn ogen, en ook zijn kleren gingen met de wind mee (maar ze bleven aan). Hij zette zijn hoed strakker, en keek duelklaar naar de jongen. Hij stak vriendelijk zijn hand uit. ''Urahara.'' zei hij toen. Hij was niet geïnteresseerd genoeg om zijn voornaam te vertellen. Hij trok zijn eigen zwaard, genaamd Benihime. ''Sla er maar op los!'' zei hij toen, uitdagend.

Hope ving het zwaard en keek verbaasd naar de jongen.
Eeeeh, heeft hij het nou tegen mij! dacht hij. Hij slikte een keer en liep naar het midden en schude zijn hand. Ik eeeeh heet hope, zei hij zacht.
Hij liet zijn hand los en keek naar (mijn) zwaard en twijfelde.
Hij kon nu niet meer nee zeggen dus hij ging een eindje verderop staan.
Hij hield het zwaard met twee handen vast.
zucht'' dit gaat fout ik kan dit niet, dacht hij.

-is niet erg ^^ en sorry voor de kleine post-

- Nope -

Kisuke keek hem aan, deed zijn hoed een stukje omhoog, waardoor je net over zijn haar kon kijken, en deed hem vervolgens weer op, als een soort begroeting. ''Je mag je magie gebruiken op je zwaard.'' zei hij toen lachend. ''Wil iemand aftellen? .. Jij? Oké.'' zei hij tegen een van de toeschouwers. 3.. 2.. 1.. START! zei de aftellende toeschouwer, en Kisuke Urahara sprong met de wind in richting de jongen genaamd Hope. ''Lets go, Benihime!'' zei hij toen, waarop zijn zwaard een korte - maar grote - rode gloed om zich heen kreeg. Zijn zwaard, genaamd Benihime, heeft één speciale vaardigheid. Het is levend. Kisuke sloeg tegen het zwaard dat Hope in zijn handen had aan, en deed wat flitsende bewegingen na een hoeveelheid aantal aanvallen.

- Excuse-moi voor deze korte post, maar aangezien het duel pas begonnen is, is dat - vind ik - niet zo erg? -

-is niet erg ^^ sorry dat ik steeds klein doe maar moet even in komen heb het al zo lang niet meer gedaan-

Hope sprong naar achter, en probeerde al zijn anvallen te ontwijken.
Dat ging niet echt gemakkelijk, hij voelde dat er wat raars aan de hand was met zijn zwaard. Net of dat zwaard leefde. Hij viel naar achter, en rolde snel over de grond. Stond snel op en sprong in een boom. ''Huf huf die is snel, zei hijHij sloot zijn ogen en constentreerde op zijn zwaard. Langzaam kwam er een gele gloed om zijn zwaard heen, hij opende zijn ogen en sprong naar beneden. Hij rende op hem af met zijn zwaard naast hem. hij sprong omhoog en met een klap kwam zijn zwaard tegen de zijne. op dat moment viel zijn petje af met daar onder wolfen oren, er verscheen ook een grote witte staart van achter. (ik) bleef maar aanvallen, er kwamen enorme vonken van af. Door de enorme druk werd hope naar achtere gegooid en kwam op de grond terecht

Kisuke Urahara keek hem aan. Hij was niet slecht, voor een beginner. Heh. Kisuke rende weer op hem af. ''Doe je best, en laat geen angst zien, en vooral.. Wees een met je zwaard!'' zei hij uitdagend, als een soort leraar. Hij sloeg tegen het zwaard van de jongen genaamd Hope, waardoor er vonken vanafschoten, ''Sing.. Benihime!'' zei Kisuke, waardoor hij een grote rode energie vlam richting Hope schoot. Een knal zoals bij een vuurpijl met Nieuwjaar hoorde je, een hoog geluid.

Hope zag de grote rode vlam op hem afkwam, hij had geen tijd meer om te ontwijken. De rode vlam kwam met een klap tegen zijn zwaard, hij probeerde met volle kracht de vlam tegen tehouden maar het was zinloos. Hij schoot naar achter en kwam keihard tegen een boom aan, hij hoeste wat bloed op en bleef even liggen. Hij stond met veel moeite op. Met een oog keek hij naar de jonge en leunde op zijn zwaard '' huf huf huf, tsk hij heeft geen een schrametje"' zei hij. Hij zuchte'' okay als het dan zo moet!'' Met zijn zwaard wees hij omhoog en zei' Ligd dragon! Boven zijn zwaard kwam een grote witte/gele bal en gooide het naar hem. Er kwam een grote witte draak achter de ligd bal aan recht op hem af.

Kisuke keek naar de jongen. Hij hoestte bloed uit, en hij knalde tegen een boom aan. Misschien ging Kisuke wel een beetje overboord. Hij zag dat de jongen, genaamd Hope, een bal creeërde, van Novaanse afkomst. Hope gooide die bal naar Kisuke, en een lichtgekleurde draak vloog er achteraan. ''Sing.. BENIHIME!'' zei Kisuke toen, waardoor de bal tegen de grote rode verticale vlam van Kisuke tegen elkaar aanbotsten. Een grote explosie vormde hierbij, en een grote windvlaag vloog naar buiten. Kisuke legde zijn hand op zijn hoed, want anders zou die wegvliegen. Kisuke liet een kleine lach horen, nadat de wind voorbij gevlogen was.

- Slechte post D: -

-nee hoor is best wel goed Very Happy

-

Na de windvlaag. De jongeman lachde kort,''tsk geen enkel krasje'', op dat moment kwam een zwarte gloed om hope heen. Zijn ogen kregen een rode gloed zijn haar wolf oren een staard werden zwart. hij keek op, zonder enige emotie rende hij snel op hem af, tewijl hij rende gooide hij zwarte/paarse ballen op hem af. Hij rende nog sneller dan de ballen en viel hem aan met een paar geweldige attacks, hij sprong weer omhoog om te verkomen dat zijn ballen hem zouwde raken'' probeer je daar maar uit te reden'' hij glimlachte gemeen'',

Kisuke bewoog links en rechts, om Hope zijn aanvallen te ontwijken. Hij blokkeerde ze met gemak, want hij was niet voor niets de beste Zwaardvechter van een bepaalde Provincie van Gren. Hij sprong nu over de ballen heen, maar trok zijn zwaard onder de ballen en schoot weer een grote rode verticale vlam, maar dit keer naar boven, zodat de ballen op Hope afgingen. Kisuke had zijn zwaard alweer in zijn wandelstok gedaan, en glimlachte.

''Wate!! tsk jij!!,zei hij schreeuwend'' het maakt niet uit wat ik doe ,hij ontwijkt het toch wel'' dacht hij. Hij bevond zich nog steeds in de lucht en de dark bal kwam drijgend op hem af. 'tsk'. hij hield zijn zwaard voor zich en probeerde zijn eigen bal tegen te houden. De bal kwam met een knal tegen zijn zwaard aan en Zijn zwaard brak in tweeen. De bal knalde keihard tegen hope aan. aaaaaah! Hij viel met volle snelheid naar beneden(bewusteloos).

Kisuke zag wat er gebeurde, waarop hij met een snelle beweging Hope opving. Hij pakte uit een van zijn jaszakken een paar ''Medicine Pills'' en deed ze in Hope zijn mond, waarop hij vervolgens wat water in zijn mond goot, waardoor Hope de pillen zou doorslikken. Kisuke had dit echter wel verwacht, vandaar. ''DE SHOW IS OVER!'' schreeuwde hij, waarop hij de mensen wegstuurde. Hij schoot nog een paar van die grote rode verticale vlammen de lucht in, en maakte vervolgens een ''Ksssssst!'' geluid. Hij creeërde met Grenaanse magie een stoel voor zichzelf, en een bed voor Hope, met een deken van lange bladeren. Deze waren echter erg zacht, en ook nog eens warm. Hij dacht terug aan het gevecht in Gerudo Valley, een plek die zich in Gren bevond. Hetzelfde was gebeurd zoals hier, maar toen was 't een echt gevecht. Een gevecht op leven en dood. Hij had daar iemand om het leven gebracht, expres. Het was ook Kisuke's bedoeling, maar wat moet dat moet. Het was het rechtvaardige.

-cool achtergrond Very Happy

en sorry voor dat ik vaak (hij) zeg XD-

Hope's haar, ogen, wolf oren en staart werden weer hun eigen kleur.''Hmmm'' hij kreunde zachjes. Hope droomde over vroeger toen hij voor het laatst zijn zusje zag, voor dat ze vermoord werd voor zijn ogen. Hij kreunde weer en woelde in het bed. Kaori(zusje) beschermde hope voor een grote wolf hunter wie hem wou vermoorden, maar dat werd haar dood. Hij zag het allemaal weer voor zich. Er kwam een traan over zijn wang en fluisterde in zijn slaap'' kaori....

Hij schrok wakker.'' wat is er....'' hij keek naar de jonge en trug naar het bed.

''Wat gebeurde er.....''

-Ty en nope -

Kisuke keek naar de jongen, die ineens begon te praten. ''Rust uit. Je werd geraakt door zoon schaduwbol ding.'' zei Kisuke kalm. ''Kage borü.'' sprak Kisuke wijs. Het betekende schaduw bol. Daar was de jongen meegeraakt. Het kon veel kwade, verdrietige, oftoewel de negatieve herinneringen oproepen in je slaap of bewusteloosheid. Hij had het blijkbaar meegemaakt, voor de tweede keer. Je zou vaak wild worden als je wakker werd. Kisuke wachtte dan ook rustig af, hier op 't grasveld, want anders zou je in de ziekenzaal de zieken aanvallen, en dat was dus niet de bedoeling. Kisuke stond op, tikte de jongen een paar keer zacht, en ook een paar keer hard aan met zijn wandelstok, waar zijn zwaard zic schuilhoud, en liet het bed veranderen in een hoopje aarde, waaronder ook de stoel. ''Dus. Pijnlijk he? Kage borü?'' zei Kisuke toen, waarop hij zich naar de jongen omdraaide.

Hope keek naar hem en wreef over zijn haar en fluisterde"kage boru....'' Hij stond op en strompelde naar een boom en zakte neer naast zijn tas wie daar de hele tijd heeft gestaan, er kwam een flesje met rode vloeistof uit en een pilletje. Net voor dat hij het pilletje wou in nemen gaf hij over, zijn gezicht was spier wit. Zijn (wolf) oortjes hingen slap langs zijn gezicht en zijn grote staart lag op de grond. Hij kreeg een pijn schuit door zijn hele lichaam'' aaaggh...''
Hij had veel bloed op zijn hand en om zijn mond had hij bloed vegen, langzaam kwam het zwarte haar weer trug ''mggg'' zijn goude kleur in zijn ogen was hellemaal zwart, zijn handschoenen zatte hellemaal onder het bloed'' mijn hoofd!!'' hij greep zijn hoofd en schreeuwde.. Hij stond op onder enige emotie op zijn gezicht, het was net of zijn ziel er uit was getroken en dat er nog alleen een omhulsol stond.

Kisuke keek naar Hope, die Kage Boru herhaalde, zoals Kisuke het daarnet zei. Hij sprak het zacht uit, wat leek op fluisteren. Hij voelde zich nog niet echt lekker, zag Kisuke. Hij zag dat Hope wankelend naar de boom liep, waar Hope's tas lag. Het was ondertussen al nacht. Hij zag dat Hope een flesje met rode vloeistof wou innemen, wat een beetje op bloed leek, maar zag dat het telaat was. Kisuke sprong gelijk op Hope, en legde zijn armen in een kruis. Dit had hij eerder meegemaakt, waarop hij terugdacht aan vroeger, op Gren. Was het een weerwolf? Misschien. Kisuke zag dat Hope een beetje veranderde, en dat hij onder 't bloed zat. Hij zag ook dat Hope naar zijn hoofd greep. Kisuke twijfelde geen moment, en liet boomtakken om Hope komen, als een soort gevangenis. Kisuke pakte het flesje op, en goot het in Hope's zijn mond. 'Drink.' sprak Kisuke toen. Hij ging rustig zitten, op een stoel van hout, die hij binnen een paar enkele seconden had gemaakt. 'Rust uit.' sprak Kisuke vervolgens.

Hope probeerde hem van zich af te krijgen'' ghh laat los'' hij stripelde tegen maar het was te laat, er vielen takken op hem als een soort gevangenis. Zijn zwarte haren vielen voor zijn ogen. De jonge had het flesje en goot het rode spul in zijn mond'' nee! laat los'' hij spuugde het uit en duwde hem weg. Er schoot weer een pijn scheut door hem heen, hij spuugde weer wat bloed op en viel op de grond, op zijn knieen. Hij trilde en er kwam een zwarte gloed om hem heen, er kwam een grote zwarte windvlagen los. De takken vlogen weg. Zijn hoektanden werden groter, zijn lust voor bloed werd met een seconde sterker. Hij kreeg een enorme pijn scheut door zijn hard'' ghhhha...''....

Kisuke keek de jongen aan. 'Dus toch een weerwolf. Leuke verrassing. Bijna een verjaardag, maar dan zonder cadeaus.' sprak Kisuke toen droog, maar ook wijs. Hij zag dat Hope de vloeistof uitspuugde, en met een bepaalde Grenaanse uitspraak ving een groot groen blad de vloeistof op, en liet het in het flesje terug lopen. Kisuke pakte het flesje op, zette een tak die op de grond lag in Hope's mond, zodat hij zijn mond openhield, en goot de vloeistof in zijn keel. 'Nu zou 't moeten werken.' sprak Kisuke toen deftig, waarop hij weer ging zitten, zijn been over zijn andere legde, gekruisd, en begon aan een kopje thee, die hij uit 't niets haalde. 'Dus, Hope. Wie ben je, waar kom je vandaan, en hoelang heb je dit al?' sprak Kisuke toen. Hij wist veel over dit soort dingen, want hij was niet zomaar Stagiaire bij Literatuur. De meeste weerwolven waren van Shadraanse afkomst, maar deze jongen had Novaanse magie. Kisuke moest maar eens wat dossiers gaan lezen van de leerlingen die naar de Literatuur lessen kwamen, aangezien hij daar permissie voor had.

"Dus toch een weerwolf, leuke verrassing. Bijna een verjaardag, alleen dan zonder cadeau's" zei de man tegen de jongen. Hope trok een wenkbrauw op en grijsde vals. De man vroeg waar hij vandaan kwam en hoelang hij het al had. Hope ging zitten en sloeg zijn staart om zijn benen heen. 'Dat gaat jou niks aan waar ik vandaan kom of wie ik ben. Trouwens je weet me naam al. Dus wie ik ben weet je al" zei de jongen bij de hand. Hope was nog steeds over zijn hele lichaam bedekt met bloed. Zijn lust naar bloed werd met de minuut erger. De man had hem half gemarteld zodat hij het zou drinken, dus het nam ook weer geleidelijk af. Ergens voelde hij zich verslagen om dat hij het moest drinken, aan de andere kant had hij net zo goed nu zijn "leraar" kunnen aanvallen. Dat deed hij alleen niet meer. Hij was te sterk op dit moment. Hijgend keek hij naar zijn voeten. Na een paar minuten veranderde de jongen weer naar normaal en leunde hij tegen de boom achter hem. "Zo dat hebben we ook weer gehad" mompelde hij nonchaland alsof er niks aan de hand was geweest. Hij pakte zijn petje en deed hem weer op waaronder zijn oren verdwenen als sneeuw voor de zon. Hope wist dat de jongen niet zou vergaan. Hij moest zijn biografie uitleggen aan hem dan zou hij met rust gelaten worden. Maar hij was niet van plan om ook maar 1 woord met deze jongen te wisselen over zijn verleden. Zijn staart propte hij in zijn broek terug. Zijn hoektanden waren verkleint en het begon zachtjes te regenen. Hope pakte zijn rugtas en pakte een mini paraplu, stak hem uit en ging er onder zitten. "Ik blijf tenminste droog" grijnsde Hope. "Ik ga je niet uitleggen wie of wat ik ben. Je hebt het gezien je weet me naam en dat is voldoende" gromde hij en keek strak naar de man voor zich.

- Ik ben de zus van dit mensje XD -
Showing Off 2cnb24i

Mana liep vrolijk over de donkere paden. Ze had wel even zin om iets leuks te gaan doen vanavond. Maar aangezien er niet veel te doen was op SA deed ze dus eigenlijk voornamelijk alleen maar huis werk. Gapend liep ze met Plushje over de paden en keek even om zich heen. Ineens zag ze twee zwarte gedaantes. "Wat is dat?" vroeg ze aan plushje. Plushje was haar wolf die kon veranderen van grote. Nu was het dier zo klein dat het op haar schouder zat. Maar haar normale vorm was bijna zo groot als een beer. Mana kriebelde het kleine ding achter het oortje. "Nou laten we dan maar eens gaan kijken" gniffelde ze. Haar stem klonk als Nachtmuziek. Zuiver zacht met hier en daar wat hoge tonen. Zou het Hope zijn? vroeg ze zich zelf af. Glimlachend liep ze op de twee af. Plushje liet zijn zicht vermogen combineren met die van Mana zodat Mana in het donker beter kon zien en zag dat het Hope en een leraar of iets in die richting was. "Ow, hallo" glimlachte ze. Ze bukte naar voren en keek naar Hope. "Hoor jij niet al in bed te liggen jonge man?" vroeg ze en giegelde zodra ze het had gezegd. Ze ging weer omhoog staan en keek even naar de man naast zich. "Hallo"glimlachte ze. "Mijn naam is Mana. Ik hoop dat Hope je niet tot last is geweest?" vroeg ze. Plushje sprong van de schouder van Mana af en werd zijn normale voormaat. Grommend keek hij naar hope. Hij was nog niet vergeten wat hij hem laatst had aan gedaan en keek piepend naar zijn staart. Mana keek naar de leraar. Hij zag er redelijk okey uit. Niet als de meeste hier. Die waren best wel gevaarlijke mensen. Zij zelf kon ook aardig angstaanjagend zijn als het nodig was. Zoals gewoonlijk op haar planeet.

Hope keek op en zag dat Mana naast hem stond en zei''Hoor jij niet al in bed te liggen jonge man?" Hij zuchte en zei met een geiriteerd gezicht waarom moet je me altijd als een klein kind behandelen Hij gaf zijn paraplu aan Mana.Mana keek in de richting van de man en zei ''Mijn naam is Mana. Ik hoop dat Hope je niet tot last is geweest?" Hope keek de andere kant op en keek met een boos hoofd naar Mana.Mana! hij zuchte weer. Hij keek naar Plushje, met een grijns op zijn gezicht. Hope liet zijn hoektanden zien aan hem. Plushje piepte en ging achter Mana staan, hope deed zijn ring af en gooide hem in de lucht. De ring verandere in een grote witte wolf Mikuo genaamd. Mikuo knielde voor Hope neer, Hope aaide hem over zijn bol en glimlachte. Mikuo's haren gingen overeind staan toen hij Plushje zag, Mikuo gromde naar hem en liet zijn tanden zien.''zoals altijd he? mikuo'' hij glimlachte en keek omhoog. Aan zijn haar lokken hingen regen druppels en zijn kleren waren hellemaal nat, maar dat maakte niks uit voor hem hij was met zijn gedachte ergens anders. '' Hope, it's the only thing you have to hang on, he kaori'' fluisterde hij er kwam en traan over zijn wang maar veegde die gelijk weg zodat niemand het zag

PROFILE MAGICIAN

» Showing the School
» ~Showing you Around [Layla]
» Showing The Way~ || Alvaro
» Showing her the way - Melody

Showing Off

Showing Off

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen