Haar oranje lokken dansten in de wind. Ze rende zo snel dat de tegenwerkende kracht van de wind haar haren deed bewegen. Ze kon zich altijd al beter bewegen op haar blote voeten. Het deerde haar niet dat ze misschien wat wondjes zou krijgen op haar zolen, ze zou het toch niet voelen. Net zoals haar handen waren ze niet zacht en gevoelig. Ze waren eeltig. Hoewel ze slank waren, en vrouwelijk; waren zo voor de rest zo mannelijk als maar kan. Ze leek eigenlijk net op een jongen gevangen in een meisjes lichaam. Een lichaam dat langzaam richting haar bloei ging. Maar ze had het zelf helemaal niet door. Ze deed gewoon lekker wat ze wou, of anderen haar nou vreemd aangaapten of niet. Het enige waarmee ze had moeten veranderen was haar kledingstijl, ze moest dingen dragen die ze niet fijn vond. Enkel omdat ze zich anders niet fijn kon bewegen.
Ze had een kort broekje aan, haar benen bloot. Ze had een vest aan, zonder mouwen. En daaronder, geen truitje. Nee, enkel een bh. Ze wist al precies waar ze naartoe ging, precies wat ze daar ging doen. Tijdens het rennen ritste ze haar vest alvast open. Ze gooide het nonchalant in het gras, rende gewoon verder. Het water oppervlak streek voor haar uit. Met een verrukte glimlach zette ze zich af, dook het water in. Heerlijk zo’n frisse duik in het meer met warm weer zoals dit. Ze vond het altijd fijn om te zwemmen, wakkerde haar Cassiaanse aard aan. Ze kwam weer boven water, hapte één keer naar adem. Ze streek de haren die aan haar voorhoofd plakten naar achter, slaakte een zucht. Ze zwom op haar gemak naar de oever toe en klom erop, haar benen nog steeds in het water. Ze wrong haar haar uit, leunde naar achter; zette haar handen in het gras als steun. En nog steeds maakte het haar niet uit of iemand haar had gezien.
* Iedereen welkom «3
Zo krijg ik Marjolijn vast wel actief >D