Master Joël?

Hij keek haar even aan met een dromende blik en tilde dan de paar nieuwe kilo's die er bij waren komen op. Hij spande al zijn spieren op om het ding niet te laten vallen. Hij tilde ze een aantal keren hoog tot hij er genoeg van had. Hij ging recht zitten op de bank en keek haar aan.

Rose keek even naar hem, en ze sloot dan kort haar ogen heel even een tijdje. Daarna richt ze haar blik weer op hem, waarna ze dan merkte dat hij klaar was. Ze bekeek zijn spieren heel even, en ze grinnikt dan ook heel even kort. Ze herinnerde zich dat de mannen van de clan altijd zo aan het trainen waren, en ze was altijd gaan kijken hoe ze trainden. Daarna merkte ze dat hij naar haar keek, en ze glimlacht dan vriendelijk naar hem.

Joël keek haar aan en grijnsde even. "Rose,ik moet je wat opbiechten wat al van vroeger zo is"zei hij tegen haar. Hij besloot het maar te zeggen,anders hoorde ze het toch van een ander,en werd ze misschien helemaal kwaad. Hij keek haar aan en wachte af wat ze zeggen zou.

Rose keek hem even aan, en ze hoorde dan zijn woorden. "Uhm wat wil je dan vertellen?" Vroeg Rose dan wat nieuwsgierig, en ze keek hem dan ook zo aan. Ze vroeg zich af wat hij wilde vertellen, en ze glimlacht heel even naar hem. Daarna nam ze heel even de ketting vast, en ze zei wat in gedachten tegen de phoenix.

"Rose al van vroeger met mijn broer kwamen er gevoelens voor je,nooit zei ik je dit met redenen. Daarom ben ik ook deels vertrokken omdat het me te veel werd. Rose ik hou van je,ik weet dat je met Selavin hebt en dat begrijp ik uiterst goed,dit moest ik je aleen zeggen"zei hij tegen haar en keek toen naar de grond. Nu werd het afwachten op haar reactie.

Rose wist even niet wat zeggen, en ze had al zeker niet verwacht dat hij het wist over haar en Selavin. Ze keek hem kalm aan, en ze staat dan rustig op. Daarna ging ze bij hem zitten, en ze keek hem recht in de ogen aan. "Als je dat eerder had gezegd tegen me dan had je nu nog een kans." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze gaf hem dan voorzichtig een kus op zijn wang. "Wat er ook gebeurd jullie blijven in mijn hart, en dat zal nooit verdwijnen dat moet je weten." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze gaf hem even een korte knuffel. Rustig stond ze dan op, en ze keek wat in het rond. "Het feest komt binnenkort van onze clan, en ik zou het een eer vinden als je er ook bij bent bij de volle maan." Zei ze dan met een glimlach tegen hem, en ze wist nog goed hoe ze moest doen bij dat feest.

"Ik zal er zijn Rose,ik zal er zijn"zei hji tegen haar en glimlachte even. "Ik wou het eerder komen zeggen maar ik was druk met een vriend van me die een ernstige ziekte had opgelopen. Zolang ik je maar zie is het voor mij al goed"zei hij tegen haar en glimlachte even. Hij streek over zijn zwarte haar en geeuwde dan even. Hij was veel te vroeg moeten opstaan door de vergadering van de leraren.

Rose keek hem aan, en ze was blij dat hij toch ging komen. "Ow dat wist ik niet, maar toch ben ik blij dat ik je nog eens zie. Hoewel ik je eerst niet echt had herkend." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze keek dan even in het rond. "Mijn hart is opgelucht omdat er toch nog iemand is van de clan die mij verder kan leren vuur sturen." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze ging weer op de bank zitten.

"Zodra je de kortsluitingen kwijt bent zal ik je les geven om de phoenix te beheersen"zei hij en glimlachte eventjes. "Ik ben veranderd in de loop der jaren net als jou. Zonder je naam had ik niet geweten wie je was"zei hij en grijnsde even. Hij liep naar de zwaarden en nam daar het zijne tussen uit. Het was een zwaard gesmeed van vuur en duisternis die twee kleuren zag je daar in. In het heft was een zwarte leisteen geplaatst. "Zou je even willen oefenen met me"vroeg hij aan haar.

Rose keek hem kalm aan, en ze glimlacht dan naar hem. Daarna luisterde ze naar zijn woorden, en ze grinnikt heel even kort. Bij het horen van zijn vraag keek ze hem aan, en ze keek dan even naar haar rokje dat omhoog was gekropen. Ze stond rustig op om deze naar omlaag te trekken, waarna ze dan naar hem liep. "Tuurlijk zolang je met het punt van je zwaard niet mijn kleren kapot maakt." Zei Rose dan erg plagerig tegen hem, en ze stak heel even kort haar tong uit. "Ik vraag me eigenlijk af met wie ik zou moeten trouwen als de hele clan nog leefde. Nouja dat zou normaal besproken worden met mijn vader en moeder, maar nu zal die regel er niet meer bij zitten." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze keek dan kort in het rond.

Hij haalde zijn schouders op toen ze daarover begon. En wierp haar een zwaard toe. "Laat maar is zien wat je in je hebt Rose"zei hij en grijnsde eventjes. Hij maakte een zwaaiende beweging en zijn zwaard was nu naast hem als een verlengstuk vanzijn arm. De grijze ogen van hem waren het enige wat nooit veranderd was.

Rose greep naar het zwaard, en ze keek er heel even kort naar. Daarna keek ze naar hem, en ze likte evne haar lippen af. "U zou nog verschieten van me master." Zei Rose dan met een grijnsje, en ze zwaaide er dan heel even kort mee. Ze hield zich klaar om in de aanval te schieten, en ze had eens les gehad met een zwaard. Ze wist hoe ze één moest worden met het zwaard, en dat was dan ook van een bewaker dat ze dit geleerd had. Daarna liep ze op hem af, en ze ging kalm in de aanval.

Joël keek haar aan en grijnsde. Hij was zich ervan bewust dat je het zwaard niet als een wapen zag,maar als een verlengstuk van je arm waar je alle mee kan doen wat jij toe laat. Het zwaard had een eigen geest en de drager moest het zwaard onder controle leren houden. Hij ontweek de aanval en ging meteen in de tegen aanval hij zwaaide simpel naar aar toe en de zwaardpunt lag nu op haar keel.

Rose volgde zijn bewegingen, en opeens kreeg ze de punt bij haar keel. Ze grinnikte heel even kort, en ze deed dan weer een beweging waardoor het zwaard verdween van bij haar keel. Ze sloeg dan in zijn richting, en nu had ze de punt op zijn keel geplaatst. Ze stak haar tong dan ook uit, en ze keek hem recht in de ogen aan.

Hij grijnsde en keek haar even aan. Hij keek har in de ogen aan terwijl hij met zijn zwaard naar haar been ging en haar zo onderuit haalde. "Kijk je tegenstander nooit in de ogen als je niet weet wat hij doet Rose"zei hij en glimlachte even. Hij keek haar kalm aan en wachte af.

Rose schrok even en ze lag nu de grond op. Daarna keek ze hem met een grijnsje aan, en ze had haar zwaard dan tegen zijn benen gezet. "Hmm ook niet als het de bedoeling zou zijn?" Vroeg Rose dan met een grijnsje, en ze zorgde ervoor dat ook hij de grond op viel. Daarna stond ze met gemak op, en ze ging op hem zitten met een grijnsje.

"Zit je goed"vroeg hij aan haar en glimlachte even. Hij besloot maar te blijven liggen en keek haar aan. "Wil je van me afgaan"zei hij met puppyoogjes en glimlachte even. Ze begon een beetje zwaar te wegen aangezien ze op zijn longen zat. Als ze op zijn maag zou zitten boeide het hem niet.

Rose keek hem aan, en ze stak dan haar tong naar hem uit. Daarna keek ze even naar waar ze opzat, waarna ze dan iets lager ging zitten. "Ik zit hier heel goed." Zei Rose dan met een grijnsje, en ze bleef gewoon lekker zitten. Even keek ze hem in de ogen aan, maar daarna keek ze naar wat hij nu zou gaan doen.

Hij keek haar zo droog aan en porde met zijn vinger in haar zij en begon haar te kittelen. Zo kwam hij recht en kietelde haar verder. Toen stak hij zijn tong uit. "Ik ben wel gebuist voor zetel"zei hij en glimlachte eventjes.

Rose schoot plots in de lach, en ze probeerde zijn handen dan te grijpen. "Aah stop niet doen, ik kan daar niet tegen." Gilde ze lachend uit, en ze had na een lange tijd zijn handen vast. Daarna keek ze hem in de ogen aan, en ze stak haar tong ook uit. "Nu ben je geslaagd voor zetel." Zei Rose dan tegen hem, en ze duwde hem dan weer op de grond met zijn rug. Zijn handen hield ze gewoon stevig vast, aangezien hij haar anders weer zou kietelen. Rustig bleef ze lekker op hem zitten, en ze keek dan kort in het rond.

Joël keek haar met een kleine grijns aan en lag toen opeend met zijn gezicht op de grond. "Aah komop ga eraf,toe"zei hij zachtjes tegen haar. Hij hield zich heel stil. Met een snelle beweging kon hij vrij zijn maar wat dan nog. Joël had hier geen problemen mee.
Hij lag rustig op de grond,hij viel bijna in slaap zelfs.

Rose grinnikte heel even kort, en ze stak haar tong naar hem uit. "Mooi niet ik zit veel te goed, en daarbij ik heb lekker gewonnen." Zei Rose dan grijnzend tegen hem, waarna ze kort haar ogen sloot. Ze dacht even na over vroeger, en ze hoopte dat ze ooit zelf een gezin kon starten. Maar vooral dat de clan verder bleef bestaan, aangezien dat het enige doel was voor haar.

"Komop Rose,ik wil je niet pijn doen aangezien ik wel recht wil raken"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en wachte af. Hij wist na een tijd zijn handen los te krijgen en de hare vast te grijpen. Toen legde hij haar op de grond en lachte even. Hij ging op haar zitten maar niet met zijn volle gewicht natuurlijk.

Plots werden de rollen omgedraaid, en nu lag zij op de grond. Ze keek hem aan, en ze grinnikt dan heel even kort. "Je zou me toch geen pijn gedaan kunnen hebben? Ofwel soms?" Zei Rose dan met een plagerige blik in de ogen, en ze keek hem diep in de ogen aan. Ze was blij om hem na zoveel tijden en jaren weer terug te zien, aangezien ze hem nu pas beter had herkend. Haar ogen sloot ze dan ook voor lange tijd, en ze ademde rustig in en uit.

Hij wende zijn blik af van haar toen ze in zijn ogen keek. "Ik kan je niet pijn doen"zei hij zacht. Hij keek haar even aan en keek dan naar voor. Even sloot hij zijn ogen waarbij hij in een lichte slaap viel. Daardoor liet hij zijn hoofd hangen. Toen schoot hij wakker en ging van haar af. Hij ging naast haar liggen en keek naar de plafond.

PROFILE MAGICIAN

» Master Joël?
» Joël/ Dragoslavius
» For my master..
» Master?
» Hello Master.

Master Joël?

Master Joël?

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen