We zijn er

Aurore zeulde haar tas mee en zette het voor haar voeten neer op de grond. Achter haar rug vertrok de shuttle weer om terug te keren naar Shadra. Ze veegde wat lokken uit haar ogen en keek glimlachend naar haar jongere broertje Mauriccio. 'Daar zijn we dan, Mauriets,' zei ze met een zachte stem. Aurore zakte wat door haar benen en tilde haar tas weer op. Ze staarde een moment voor haar uit. Er speelde een kleine glimlach om haar lippen toen ze de school in de verte zag opdoemen achter het lanceringsplatform. Dat zou eens tijd worden, ze had zich ook zo erg verveeld op de heenweg. Bovendien kon ze nauwelijks wachten om haar oom Savador weer te zien. Al vanaf het moment dat ze pas net kon lopen voelde ze zich erg tot hem aangetrokken. Aurore vroeg zich af of hij haar nog zou herkennen. Het is een hele tijd geleden sinds ze elkaar voor het laatst zagen.

Mauriccio klapte een dik moeilijk boek dicht en keek glimlachend naar zijn zus. In tegenstelling tot Aurore had hij alleen een kleine rugtas gevuld met benodigdheden en boeken. Hij streek even door zijn spierwitte haar en trok de plastic bandjes van zijn rugtas nog eens extra stevig aan. Zijn rozige ogen zochten de ogen van zijn zus op.
'Onthoudt dat we niet alleen voor oom Savador komen,' zei Mauriccio toen hij de opgewonden blik van zijn zus zag. 'We komen hier voor onze studie.'
Hij draaide zich half om en liet het boek in zijn rugtas glijden. Vervolgens keek hij Aurore weer aan en glimlachte flauwtjes. Hijzelf kwam echter ook niet alleen om zijn studie hier af te maken. Hij wist wat zijn oom hem en zijn zus had aangedaan, maar hield het geheim voor Aurore. Zij had immers gevoelens voor hem. Haar hart zou breken als hij de waarheid zou vertellen, en dat wilde hij haar niet aandoen.

Imeth liep zelf ook over het lanceringsplatform. Zijn gedachte dwaalde af bij Diva. Hij wist niet precies wat hij van zijn nichtje moest denken nu. Ze zag er zo gelukkig uit. Maar Imeth had hier toch echt een opdracht te doen waarvan hij zeker zou weten dat het haar hart zou breken. Ineens werden zijn gedachtes verstoort door stemmen. Imeth keek op en zijn felpaarse ogen die even leken op te lichten richtte zich strak op de twee magican`s verderop. Ze kwamen vrij waarschijnlijk van Shadra, het meisje in elk geval. De jongen wist Imeth niet zo zeker. Maar wat vooral zijn aandacht had getrokken is dat ze oom Savador hadden gezegd. Zelfverzekerd en met zijn handen op zijn rug liep Imeth op de twee af. ''Goedendag, nieuw hier?'' vroeg hij met een beleefde hoofdknik. Zo was hem dat geleerd. Altijd beleefd zijn tegen wie dan ook.

Mauriccio draaide zich om toen hij een stem hoorde. Hij keek in de paarse ogen van Imeth en glimlachte zwakjes. 'Inderdaad, we zijn net aangekomen,' antwoordde hij net zo beleefd terug. Hij frunnikte even aan de pikzwarte onyx bevestigd aan een ketting onder zijn witte shirt en keek zuchtend naar zijn zus. Waarom zij zich nooit als eerste voorstelde was hem een raadsel. Iedere keer moest hij het woord doen. Mauriccio richtte zich weer tot de jongen met een mysterieus glimlachje. 'Mijn naam is Mauriccio, dat is mijn zus Aurore. We komen hier natuurlijk om onze studie te vervolgen,' stelde hij zich kalm voor. De reden van zijn zus zei hij er liever niet bij. Zoals hij Savador kende toen ze tijdelijk in een weeshuis zaten, had hij opgestoken dat hij niet erg geliefd was. Dat zou vast en zeker niet veranderd zijn in de loop der jaren.

Aurore keek over het witte haar van haar broertje naar de onbekende jongen die aan kwam lopen. Ze glimlachte vriendelijk naar hem, maar hield haar lippen op elkaar. Maurricio zou het praten doen, zij het bestuderen. Bovendien vertrouwde ze vreemden niet zo snel. Aurore knikte even richting Imeth toen haar broer haar voorstelde. 'Geeft een man genaamd Savador hier wellicht les?' vroeg ze zacht aan Imeth. Zo niet, dan was al haar enthousiasme voor niets geweest. Haar studiejaren hier zouden er meteen een stuk somberder uit gaan zien.

''Uiteraard, daar zijn we hier uiteindelijk allemaal voor nietwaar. De studie'' zei Imeth kalm tegen de jongen die zich voorstelde als Mauriccio. ''Imeth. Imeth Lenore'' stelde hij zichzelf daarna voor aan de twee. Hij keek even naar het meisje toen die hem zacht wat vroeg. ''Ja die geeft hier les, vuur magie als ik het goed begrepen had. Ik ben hier zelf ook nog vrij nieuw dus ik heb nog geen les van hem gehad. Al heb ik wel een gesprek met hem gehad. Norse man, lang en bijna altijd nijdig denk ik zo'' zei Imeth kalm tegen Aurore.

Een andere jongen met witte haren liep tussen de raketten door. Toen hij stemmen hoorden volgde hij die en kwam uit bij enkele leerlingen. De andere jongen met witte haren herkende hij wel,hij was de neef van Celedë en Diva. Hij liep naar hun toe en keek hun aan.
Het net gedichte liteken was nu zichtbaar door de lichtinval op zijn gezicht,maar dat deerde hem weinig.

Aurore verkleurde licht toen ze antwoord op haar vraag kreeg. 'Dat is hem gegarandeerd,' zei ze zachtjes tegen zichzelf. Ze maakte al blozend een dankbare buiging voor Imeth en glimlachte. Ze had eigenlijk nooit gedacht dat Savador zich zou wijden aan vuurmagie. Hij was altijd bezig geweest met het studeren van duistere magie, dat was zijn grootste passie. Aurore zette de tas weer voor haar voeten neer om haar armen wat rust te gunnen en plaatste een hand op haar rug. Vervolgens maakte ze een korte hoofdknik naar een andere jongen die zich bij hen had gevoegd. Eigenlijk was Savador geen oom van haar en Mauriccio. Hij was eigenlijk een veel oudere neef. Juist omdat hij ouder was werd hij oom genoemd.

Imeth keek om toen er nog iemand bijkwam. Hij herkende de jongen vaag. Hij knikte hem een begroeting toe. ''Antony, was het toch?'' vroeg Imeth maar voor de zekerheid. Hij kende Antony niet erg goed maar Diva en Celedë hadden het vaak over hem gehad. Daarbij had Imeth hem een paar keer gezien. Imeth glimlachte even kort naar Aurore toen hij haar stem weer hoorde. T` was maar wat je een glimlach kon noemen eigenlijk.

"Inderdaad en jij bent Imeth toch"vroeg hij aan hem en stak zijn hand uit naar hem. "Wel ik ben Antony Desperado"zei hij tegen de andere twee en grijnsde eventjes. Hij kende de twee andere niet maar dat zou nog wel komen. Iniedergeval zolang het geen Savador aanhangers waren was et voor hem goed.

''Inderdaad. Imeth Lenore'' zei Imeth kalm en schudde Antony`s uitgestoken hand even. Daarna liet Imeth Antony`s hand weer los en legde zijn eigen handen weer op zijn rug. ''Diva en Celedë hebben me veel over je verteld'' zei hij tegen hem. Hij keek weer even naar Mauriccio en Aurore.

"Ah leuk moet ik nie mijn levensverhaal doen aan"zei hij tegen hem en glimlachte even. "Eigenlijk mag ik vragen waarom je hier bent,niet aleen voor je studie's neem ik aan"zei hij en wachte af. Hij geeuwde even en stak zijn handen in zijn zakken. Hij vond het raar dat Imeth wit haar had net als dat van hem hoewel ze geen familie waren.

Mauriccio zuchte diep toen hij de vraag van zijn zus hoorde. Hij hoopte maar dat ze serieus deel zou nemen aan de lessen. Degene die zich het meest op Savador moest concentreren was hijzelf. 'Aangenaam,' zei hij vriendelijk tegen de andere jongen, die zich voorstelde als Antony Desperado. 'Mijn naam is Mauriccio, dit is mijn zus Aurore.'
Daarna richtte hij zich weer met een vage glimlach tot Imeth. 'Vergeef me van die vraag van mijn zus. Savador is onze oom - nouja, soort van.'
Mauriccio staarde even naar de grond en besloot toen maar een verontschuldigende buiging te maken.

''Ik ben hier inderdaad ook deels voor Diva'' zei Imeth. Zijn pricieze reden hield hij maar achter. Hij keek daarna weer naar Mauriccio. ''Ja zoiets dacht al te horen toen ik jullie hoorde praten'' bekende hij. ''Maar als jullie me nu willen excuseren. De lessen duistere magie gaan over enkele minuten beginnen en het zou geen goede start zijn om te laat te komen. Tenminste niet na wat ik over Master Kale heb gehoord'' zei Imeth kalm. ''Dan zie ik jullie vast nog wel eens. En Mauriccio, ik wens jou en je zus hier een prettig verblijf'' zei hij waarna hij kalm wegliep.

PROFILE MAGICIAN

» Eindelijk. ze zijn er...
» O, wat zijn we heden blij~~ :D
» WTS: De resultaten zijn binnen..
» Dat kan niet waar zijn.....
» Als we toch bezig zijn~

We zijn er

We zijn er

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen