Some place new.

Een 17 jarig meisje die niet zo ontzettend lang was en met lang zwart haar en rood kleurige ogen stapte uit een raket op het lanceringsplatform. Achter haar steeg de shuttle weer op en liet haar achter op een verlaten platform. In haar ene hand had Enma haar tas. In haar andere een boek dat ze tijdens de reis aan het lezen was. Haar emotieloze rode blik ging over het lancerings platform op zoek naar enig leven. Nergens ook maar een spoortje beweging te zien.

Tot een jongen verscheen met wit haar. Hij keek het meisje aan en liep naar haar toe. "Wel ik denk dat ik het welkomscomite vandaag ben"zei hij dom tegen haar. "Ik ben Antony Desperado"zei hij tegen het meisje. Die verdacht veel op iemand leek die hij kende. Hij haalde zijn schouders op en wachte op een antwoord van het meisje.

Enma`s rode blik schoot meteen naar de jongen zodra ze het eerste spoortje beweging zag. Ze bleef hem zwijgend met haar ogen volgen tot hij vlak voor haar stond en zichzelf voorstelde als Antony. Even bleef Enma gefasineerd naar zijn hagelwitte haar kijken maar keek hem daarna recht in de ogen aan. ''Enma Ai'' zei haar zachte en verlegen maar toch ook helder en zuivere stem tegen de jongen.

Hij glimlachte even en keek haar aan. Niemand had zich op de eerste ontmoeting recht in de ogen aan gekeken. Maar deze meid was anders. Ze had hem geholpen vanuit de dood en dat was raar. Hij had zoveel vragen en wou de antwoorden graag weten. Hij wou wat gaan zeggen maar iets hield hem op.

Bijna onmerkbaar krulde Enma`s mondhoeken zich een heel klein beetje omhoog tot een kleine glimlach. Ze bleef Antony aankijken en voelde dat hij vragen had, veel vragen. Ze zag dat hij iets wou gaan zeggen maar uiteindelijk besloot het niet te doen. ''Het is oke. Je mag gerust wat vragen'' zei ze tegen hem met dezelfde zachte verlegen stem als ze zich ook zojuist had voorgestelt.

"Enma,waarom hielp je me,en waarom heb ik het gevoel dat ik je ken"vroeg hij aan haar. Hij keek haar aan en leunde wat tegen de muur waar ze bij stonden. Hij wachte op een antwoord en streek even het haar voor zijn ogen weg. Meer vragen had hij wel maar dat merkte je niet.

''Het doden van een ontschuldige kan voor een zware straf zorgen voor een pas vrijverklaarde. Daarbij verdient niemand de dood'' zei Enma. Met die eerste zin verdedigde zowel Antony als Imeth. ''Wat jij voelt ligt niet in mijn kennis'' vervolgde ze. Ze bedoelde gewoon dat ze het zelf ook niet zou weten waarvan Antony haar kende.

Hij keek haar bedenkelijk aan en haalde zijn schouders op. "Toch bedankt"zei hij vriendelijk tegen haar. Ze was fascinerend op haar manier. Maar toch een verlegen scheet aan haar stem te horen. Hij wist het niet meer wat hij moest doen.

Enma sloot haar ogen voor een moment en opende ze daarna weer. ''Weet jij waar de slaapzalen zijn?'' vroeg ze ineens aan Antony na hem een tijdje zwijgzaam aangekeken te hebben. Enma hees haar tas wat hoger op haar schouder en streek een plooi van haar rok glad. Daarna keek ze Antony opnieuw recht in zijn ogen en wachtte geduldig op antwoord.

"Je volgt deze weg neemt de eerste trap gaat die tot het midden op en daar zie je Shadra staan en de meisjes slaapzalen zijn naast de open haard"zei hij tegen haar en glimlachte.
"Waarom heeft Imeth bang van je"vroeg hij aan haar. Dit was zijn laatste vraag aan haar.

Enma knikte lichtjes op Antony`s woorden. Ze bleef hem aankijken bij zijn volgende vraag. ''Ik weet niet zo zeker of ik degene ben die je dat moet vertellen. Imeth is een persoon met vele gezichten. Zie maar eens zijn werkelijke te vinden'' zei ze tegen hem. Daarna liep ze langs Antony richting de uitgang. In de opening bleef ze nog even staan en keek naar hem over haar schouder. ''Dank je Antony'' zei ze nog en verdween daarna.

Hij keek haar na en zuchte. Hij moest weten waarom hij luisterde naar haar. Hij keek bedenkelijk naar de grond en liep toen ook weg. Op zoek naar Celedë. Als snel was ook hij verdwenen richting Aula of waterval.

PROFILE MAGICIAN

» [open] A place with books, a place with story's full of adventure
» I just want a place for myself.
» All I am, is this the place where I belong?
» What is this place?
» why are you at this place?

Some place new.

Some place new.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen