Thinking

Celebrian lag languit op haar waterbed. Haar lange lokken lagen uitgespreid over de hagelwitte kussens en vertoonde een diep donkerblauwe kleur. Haar ijs blauwe ogen waren naar boven gericht. Een van haar armen lag in een hoek langs haar hoofd terwijl de ander slap over haar buik lag. Aidan was terug. Tenminste...dat had ze gehoord. Maar ze durfde het ook bijna zonder twijfel te zeggen. Ze voelde zijn aanwezigheid weer sterker dan ooit te voren. Ze had hem wel willen opzoeken. Maar als ze eerlijk was had ze nog niet de moed gehad om naar hem toe te gaan. Ze wist niet of hij veranderd was sinds zijn reizen. Of misschien was zij wel veranderd. Celebrian bleef er maar over piekeren. Uiteindelijk draaide ze zich op haar zij. Haar benen opgetrokken en een arm onder haar hoofd. Ze moest het maar even loslaten. Even slapen. na wat rust kon ze misschien beter nadenken. Met een loos gebaar liet Celebrian de bollen water die de kamer licht verschafte, wat dimmen waarna ze haar ogen sloot.

Aidan sjokte langzaam de trappen van de toren op.Hij liep echter voorbij zijn eigen,zwartgeblakerde deur. Vandaag lag zijn bestemming hoger in de toren. Hij zou een bezoekje gaan brengen aan iemand waarvan men niet had verwacht dat hij er mee kon opschieten.Eerlijk gezegd was Aidan zelf ook nogal verbaasd dat hij van Celebrian hield.Verzonken in zijn gedachten als hij was,was hij zelfs iets te ver doorgelopen.Nu stond hij bij Ferost voor de deur.Hij trok een walgend gezicht, draaide zich om,en liep de trap weer af. Die wou hij nu helemaal niet zien.Uiteindelijk was hij er dan.De temperatuur rond hem liep op.Dit was het dan.Aidan haalde diep adem,en klopte aan.

Celebrian was opvallend snel in slaap gevallen. met al dat gepieker van daarvoor had ze niet verwacht snel te slapen, maar nu bewoog haar borstkas kalm en regelmatig op en neer. Het was een droomloze slaap maar blijkbaar hard nodig omdat ze de temperatuur verschillen zo dichtbij niet opmerkte. Vaak werd ze daar wel wakker van als iets in haar buurt warmer was dan haar ijskoude zelf. De enige reden dat Celebrian altijd zo half bevroren was kwam echter omdat ze in haar ijsvorm moest blijven. Ze was een met het water. Als ze ontdooide, zou ze uiteenvallen. Ze kon wel ontdooien, maar kon zichzelf dan niet lang bij elkaar houden. Als ze het water in ijs veranderde, in een vaste vorm, kon ze gaan en staan op het land waar ze maar wilde.
Het was het kloppen op de deur wat haar wekte. Ze schoot overeind, meteen half misselijk vanwege haar bewegelijke bed. Je zou denken dat ze daar ondertussen wel gewend aan was geraakt. Maar als je plots wakker schrikt en ineens heen en weer geslingerd wordt alsof je midden op zee zit, daar wordt je op een gegeven moment ook niet goed van.
Nog half in slaap stond Celebrian op en liep naar haar deur. Aan alles was te zien dat ze nog maar net wakker was. Voor de deur bleef ze staan. Haar hand zweefde al boven de klink maar ze voelde het aan de andere kant van de deur. Aidan stond daar, geen twijfel mogelijk. Dat ze niet veel eerder van hem was wakker geworden. Celebrian drukte de klink naar beneden en trok de deur naar zich toe waarna ze inderdaad Aidan voor haar neus zag staan. 'Hoi,' zei ze met zachte, slaperige stem en een kleine glimlach.

Aidan beantwoorde Celebrian's glimlach met een eigen glimlach."Hey,"zei hij zachtjes.Hij was dan misschien wel een ochtendpersoon,maar hij wist niet of zij dat ook was."Lang niet gezien."Voorzichtig stapte hij langs haar heen,en deed de deur achter zich dicht.Hij kon de kou die van haar af kwam in zijn botten voelen kruipen.Dat was het vreemde aan hun samenzijn; hun temperaturen wisselde meestal om.Hij kreeg het koud en zij kreeg het warm.Aidan rilde. Kou was een bijna onbekend gevoel bij hem.Langzaam stapte hij op haar af,en omhelsde haar."Ik heb je gemist,Celebrian."Hij keek eventjes naar haar duidelijk beslapen bed,en dacht aan haar slaperige uiterlijk."Ik stoor je toch niet,hoop ik?"

Celebrian knikte lichtjes op Aidans woorden. Het was inderdaad een flinke tijd geleden dat ze elkaar voor het laatst gezien hadden, laat staan gesproken. En hoewel de nieuwsgierigheid in haar brandde om te vragen waar hij allemaal heen gegaan was hield ze zich in. Dat kwam later wel. Ze kon hem niet al gaan bestoken met vragen als hij nog niet eens binnen stond.
Ze stapte opzij voor hem zodat hij naar binnen kon waarbij de de deur losliet die hij even later dicht deed. Direct verwarmde de hitte die van hem afstraalde haar kamer en gaf het een beetje tropisch klimaat binnen. Een van de vele effecten die ze hadden als ze dichtbij elkaar kwamen. Toen hij op haar afstapte en haar omhelsde, sloeg Celebrian haar armen om hem heen. Een zacht sissend geluid was het gevolg, evenals een verstrengde warmte die haar omhulde. Ze besefte zich dat ze voor Aidan echt ijs en ijskoud moest zijn dus liet ze hem los. 'Wacht even,' zei ze zacht. Ze sloot haar ogen en concentreerde zich. De temperatuur rond haar steeg wat. Het was niet bijzonder veel, maar in elk geval niet meer een paar graden onder nul. De temperatuur rondom Celebrian was nu gangbaar. Ze opende haar ogen weer en keek Aidan aan toen ze zijn vraag hoorde. 'Jij stoort toch nooit,' grinnikte ze zachtjes. 'Kan ik iets te drinken voor je pakken?' vroeg ze vervolgens zachtjes. Dat was immers wel zo beleefd.

Aidan merkte dat de kou iets minder werd.Ach,natuurlijk,hij moest haar aan het roosteren zijn.Hij liet zijn inwendige vlam wat slinken.In zijn opwinding was hij het bijna vergeten.Hij glimlachte toen ze zei dat hij nooit stoorde."Ja,graag.Wat water,alsjeblieft."Hij stapte een stukje achteruit zodat ze het kon gaan pakken."Het spijt me dat ik zo lang weg ben geweest zonder iets te zeggen,"zei hij zachtjes.Dat was niet bepaald netjes van hem geweest."Maar het was niet voor niets.En ik heb iets voor je meegebracht."Eventjes rommelde hij in een buideltje dat aan zijn riem hing,en haalde er toen een ketting uit.Het kettinkje was gemaakt van zilver,en er hing een van saffier gemaakte waterdruppel aan."Ik weet dat het niet veel is,maar het deed me meteen aan jou denken."Hij grijnsde lichtjes.

Celebrian voelde dat ook Aidan zich wat inhield. Het luchtte al heel wat meer op nu ze niet langer het gevoel had dat ze bijna levend verbrand werd. Ze glimlachte even en zette zichzelf in beweging toen hij haar zei dat hij graag water wilde. Ze liep de keuken in naar een grote, diepe schaal met helder water. Het schoonste water wat er maar te vinden was. Ze had het immers zelf gefilterd. Ze vormde van water een glas van en bevroor het zodat ze een ijs glas had. Voor de zekerheid vormde ze er een beschermlaag omheen zodat het niet zou smelten als Aidan het vast zou pakken. Vervolgens vulde ze het glas met water uit dezelfde schaal waarna ze ermee terug liep en het glas aan Aidan gaf. Ze glimlachte flauwtjes op zijn woorden. 'Het geeft niet. Ik ben allang blij dat je weer terug bent,' sprak ze zachtjes. Maar haar mond viel haast open toen ze de ketting zag die hij haar toonde. 'Aidan,' bracht ze zachtjes uit. Haar ijsblauwe irissen richtte zich op om in zijn ogen te kunnen kijken. 'Hij is echt prachtig,' sprak ze.

Aidan keek verwonderd naar het ijs dat niet in zijn handen smolt.
"Uitdaging aanvaard,glaasje,"dacht hij glimlachend.
Maar dat kwam later wel.
Zijn glimlach werd breder bij Celebrian's reactie."Ik ben blij dat je het mooi vind."
Hij nam een slokje water,en zette het glas weg. De stoom kwam door zijn neusgaten naar buiten.
De ketting had hij zelf gesmeed. Aidan maakte het zichzelf gemakkelijk op een stroom hete lucht."Nog iets bijzonders gebeurd terwijl ik weg was?"

PROFILE MAGICIAN

» || Just thinking ||
» Thinking
» Thinking.
» Thinking.
» Thinking

Thinking

Thinking

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen