Met tegenzin was Nina onderweg naar de shuttle's van Razen. Het was zo ver. Ze had het verkloot op haar school, de middelbare school voor Razianen, en nu was ze dan op weg naar de kostschool. Ja. Ze had geen zin, totaal niet. Eenmaal bij het lanceringsplatform trok ze met tegen zin een grote tas mee over haar schouders. Zonder ook maar een blik te gunnen aan haar ouders, die haar naar die verdomde plek stuurde, liep ze richting de shuttle die voor haar klaar staat. Een snauwerig "Dag" kwam uit haar mond terwijl ze in stapte. Haar ouders riepen nog iets na wat leek op, "Het is het beste voor je lieve schat!" Maar daar had Nina geen oor meer voor. Haar moeder zag ze nog in haar ooghoek zwaaien en Nina schudde dan ook haar hoofd. Ze moest weg van haar huis. En het enige wat ze had gedaan was wat flirten met jongens. Openbaar op school. Hoewel het niet mocht. Je kon een puberende tiener toch niet iets verbieden waar ze duidelijk behoefte aan had. Een diepe zucht verliet dan ook Nina's mond toen de shuttle op steeg. Ze greep een boek en begon te lezen. Want volgens de stem die door de cabine galmde zou het nog wel even duren. De bladzijden vlogen voor haar ogen langs en de stem riep om dat ze zich vast moest maken. "Ik zit al vast, dombo." Zei ze zachtjes. "Heb je geen ogen ofzo.." Een treurige zucht verliet haar mond terwijl ze alles opborg. De muziek die eerst nog in haar oren weerklonken waren nu stil gezet en het boek lag alweer ergens in de tas. Ze keek uit het raampje en zag een groot terrein opdoemen. Op haar schoot lag enkel nog een klein foldertje met wat regels en dergelijken. Starshine Academy. Die naam alleen al klonk als een kostschool die alleen maar sterren af zou leveren. Ha. Dat zou in dit geval niet gebeuren. De shuttle was inmiddels alweer geland en Nina maakte zich los. Stond op en gooide de tas over haar schouder heen, die daarna ergens achter haar kont bungelde. Ze streek haar hand even door haar bruin, zwarte haren heen en knipperde een paar keer met haar felrode ogen. Ze nam de omgeving goed in zichzelf op. In haar ogen stonden kleine fonkelingen en ze had al zin om hier het een en ander uit te gaan halen. Ze moest en zou hier zo snel mogelijk weg gaan. Wat flirterig gedrag vertonen naar de jongens, wat streken uit halen en ze was weg. Terug naar haar eigen huis op Razen. Met lome passen liep Nina door. Weg van die shuttle waar ze het liefst weer instapte en terug ging. Maar er was geen weg meer terug. Het foldertje in haar hand vormde een propje. Boos gooide ze hem bij het platform weg. Regel 1 al overtreden als het aan haar lag. Zuchtend ging ze langs een meer en van alles. Ergens op een bankje op een groot gazon ging ze zitten. Je zou kunnen zeggen dat de moed haar in de schoenen zonk. Ze zuchtte nogmaals terwijl ze haar hoofd naar achter gooide. "Vervloekt." Mopperde ze zachtjes tegen zichzelf. Haar ogen waren gesloten en haar handen lagen op haar benen. Ze deed haar ogen weer open maar bleef zo zitten. "Vervloekt, vervloekt." Zei ze nogmaals.

[iedereen mag reageren ^^]

Op zijn rug, zijn handen onder zijn hoofd ineen gevouwen en zijn ogen gesloten lag Bellingar van het winterzonnetje te genieten. Zijn winterjas open, had genoeg aan de warmte die zijn magie creëerde voor nu. In zijn mond draaide een lolly, iets wat te zien was aan het stokje dat tussen zijn lippen door naar buiten stak. Zijn ene knie was opgetrokken waarover zijn andere been lag. Weggedommeld had hij niet door dat er een meisje op een bankje was komen zitten. Aan de andere kant van het pad, uit de vele bankjes die er naast de weg richting het kasteel stonden had ze die uitgekozen. Pas bij het zachte gescheld opende loom een van zijn ogen waarna hij in via zijn ooghoeken om zich heen keek. Het spelende gedrag met zijn lolly hield op zodra zijn oog op het meisje viel. Gebruikelijk als het bij Bellingar was ging zijn andere oog open en blikte hij ongegeneerd over haar gehele lichaam. Hierna kwamen zijn groengele ogen weer omhoog, blikte in die van haar met een licht geamuseerde trek. Ze kwam van de landingsplaats van Razen af, een pad die hij ook een tijdje geleden met zijn identieke broer had gelopen. Even draaide de lolly weer vrolijk in zijn mond, keek het meisje nog steeds zonder een woord te zeggen aan. 'Koffers kwijt? Gestruikeld op je eerste dag? Wat is het dat je zo boos doet kijken. Ik zou nu al kunnen zeggen dat je er lachend veel leuker uitziet,' sprak hij rustig, bleef ontspannen in zijn luie houding zitten hoewel hij zijn hoofd nu haar kant op had gedraaid. 'Wat is je naam?' vervolgde hij al even kalmpjes met het ronddraaiende stokje weer in zijn mond en een vrolijke maar charmante blik in zijn ogen.

Bij het horen van de stem al deed ze haar ogen rollen. Hoewel dit meteen al het eerste is waar ze indruk mee kon maken op die belachelijke kostschool deed het haar niet vergeten wat er maanden geleden was gebeurt. Met een iet wat geïrriteerde blik kwam ze met haar gezicht omhoog en keek de jongeman voor haar fronsend aan. "Koffers heb ik niet.. Mijn tas staat daar. Struikelen daar doe ik niet aan. En als ik boos wil kijken doe ik dat. En of jij mij ooit ziet lachen dat wachten we nog wel af." Reageerde ze op de jongen die tegenover haar zat. Ze keek hem strak aan en de woorden die ze sprak klonken niet uiterst vriendelijk. Tsja dat heb je er van als je tegen een geïrriteerde tiener praat die het nu al zat was. Zijn volgende vraag deed ze haar ogen rollen, alweer. "Mijn naam is niet belangrijk. Niet voor jou in ieder geval." Ze zuchtte even duidelijk en trok haar benen op de bank. Deze vormde zich in een kleermakerszit en haar handen vielen er sierlijk in. Haar ogen nog steeds strak op de jongen voor haar gericht. Waarom moest nou zo'n sukkel, zoals ze hem bekeek leek hij er op, haar vervelen met zijn praatjes. Ze haalde nog een hand door haar bruin zwarte haren die lichtjes door de war zaten. Dat ook nog. Ze streek haar broek op bepaalde plekken glad en trok haar jas recht. Hoewel ze die zelf niet nodig had vond ze het altijd heerlijk om zich erin te verschuilen. Haar uitdrukkingen waren boos en kil. Ze had werkelijk nergens zin in.

Geamuseerd bleef Bellingar naar haar geïrriteerde houding kijken, luisterde al even vrolijk naar haar bijna snauwerige woorden. 'Hmm, dat klinkt alsof je me uitdaagt,' grijnde hij nu, hield het stokje van zijn lolly tussen zijn tanden geklemd om te zorgen dat het snoepje niet in zijn keel zou schieten. Nog steeds bleef hij uiterst ontspannen in zijn positie zitten. Bij het zien van de tweede oogrol krulde zijn mondhoeken nog verder omhoog, had zijn lippen nu weer gesloten en ging verder met zijn lolly. 'Hmm, de heimelijke vrouw die vanuit het niets in mijn leven komt. Klinkt inderdaad een stuk beter,' grinnikte hij, liet zich niet inpalmen door haar boze houding. Des te leuker voor hem. Met een soepele beweging gooide hij zijn benen opzij naar de grond, ging rechtop zitten. Zijn ellebogen op zijn knieën, zijn handen ertussen ineengevouwen en zijn bovenlichaam naar voren gebogen om zo te kunnen zitten. Met de schuine glimlach en het lolly stokje dat naar buiten stak bleef hij haar aankijken terwijl ze haar kleding goed deed. 'Zullen we maar met de standaard vraag beginnen; waarom ben je hier? Of wil je gelijk met de vraag over je persoonlijke interesses, hobby's of liefdesleven gaan?' vragend keek hij haar aan, had zijn wenkbrauwen opgetrokken waarbij hij het stokje had vastgepakt met een van zijn handen. Nu draaide hij het met zijn vingers rond, bleef het meisje nog steeds vrolijk aankijken. In zijn groengele ogen stond duidelijk het plezier van dit te lezen, zijn lippen vast gevroren in de geamuseerde maar charmante schuine glimlach.

Een diepere frons kwam op Nina haar gezicht te staan. Ze wreef even over haar buik, die gelukkig nadat hij bol had gestaan, weer helemaal plat was. Ze bleef de jongeman aanstaren. Ze kreeg bijna de nijging om te gaan grijnzen maar ze wist haar gezicht in de zelfde plooien te houden. Bij zijn woorden die volgde kon ze moeilijk een grijns onderdrukken. Ze herkende meteen de woorden van iemand die maar wat graag met iemand flirt. Het had werkelijk zo uit haar mond kunnen rollen, maar in zo'n bui was ze vandaag totaal niet, dus de kans vandaag was klein. De man ging verzitten en zo ook Nina. Ze ging wat rechter op zitten terwijl ze haar ogen geen moment van die jongen af hield. Haar gezicht weer in een verveelde plooi. Toen hij weer begon met ondervragen ging er een wenkbrauw omhoog. "Je wilt wel erg graag van alles over me weten.." Haar woorden nog steeds even kil als eerder alleen ditmaal met een lichte ondertoon die het toch wel aangenaam vond, al die aandacht. "Goed. Als je zo graag iets wilt weten. Ik ben hier heen gestuurd door mijn ouders. Iets waar ik het totaal niet mee eens ben." Ze keek de jongen aan. Ging op haar handen leunen met haar hoofd. Keek hem aan en vroeg het zelfde aan hem. "En wat doe jij hier zo?" Nu keek ze vragend hem aan, een verandering op haar gezicht vergeleken met het verveelde gezicht eerder. Ze speelde wat met de veters van haar schoenen terwijl ze hem aan keek. Een klein grijnsje ontstond nu op haar gezicht. Ze kon het niet laten nu. En voelde zich ergens al iets beter dan eerder die dag.

In de nieuwe positie bleef Bellingar het meisje aankijken, zag haar zijn eigen bewegingen spiegelen door ook te gaan verzitten. Hoewel haar gezicht de verveling uitte kon hij zweren een andere houding bij haar te vinden. Met de schuine grijns op zijn lippen en spelend met de lolly wachtte hij totdat ze weer sprak. 'Goed geraden,' grijnsde hij luchtig alsof het de normaalste zaak van de wereld was iemand die je net had ontmoet meteen uit te horen. De grijns werd breder en er kwam een zachte stoot lucht door zijn neus naar buiten die als eenmalig lachje moest doorgaan toen ze uiteindelijk ingaf. Bij het horen van haar verhaal kropen zijn wenkbrauwen verbaasd omhoog om te verdwijnen tussen de blonde lokken van zijn warrige haar. 'Hm, bekend verhaal in mijn oren,' glimlachte hij naar haar, rechtte zijn rug waarna hij tegen de rugleuning van het bankje aan leunde en zijn armen er gespreid overheen legde. 'Ik ben hier voor vele redenen,' grijnsde hij mysterieus waarna hij de lolly uit zijn mond nam omdat het toch wel moeilijk sprak. 'Sociale contacten vinden mijn ouders belangrijk voor de banen en doelen die zij verrichten. Daarom hebben ze ons van Razen naar hier gestuurd. Ik moet zeggen, het is hier niet verkeerd,' klonk het daarna goedkeurend en stak de lolly weer in zijn mond. De verandering van haar houding ontging hem niet, een rede waarom hij terug glimlachte op zijn eigen, charmante manier. 'Dus, Razen of ben je gewoon op een willekeurig landingsplatform geland?' geïnteresseerd keek hij haar aan, vond het prachtig als er nog een meisje op de etage kwam. Voor hem des te meer leuke ochtenden van perongelijk de verkeerde slaapkamer weer terug inlopen of genietend aan op de bank te zitten beneden terwijl de etage weer tot leven kwam. 'Als je wilt kan ik je de weg wel wijzen,' stelde hij daarna voor, hield zijn hoofd wat schuin om haar vragend aan te kijken.

Lichtelijk geïnteresseerd keek ze de jongeman aan. Hij kwam dus ook van Razen en kwam, wellicht verschilde de redenen een beetje, maar zo'n beetje kwamen ze over een. Alleen zei hij ons.. Iets wat haar opviel aangezien hij maar alleen was. "Ons? Ben je hier dan met nog iemand?" Ze keek hem vragend aan. Het was best fijn om eens te praten. Zeker als je zo boos bent als dat Nina eigenlijk was. Een klein glimlachje sierde daarom ook haar mond. Ze haalde lichtjes haar schouders op over dat het hier niet verkeerd zou zijn. In zichzelf dacht ze er nog wat achter na. In de folder lijkt het anders behoorlijk saai. Bij zijn conclusie die hij trok, die hij daarna weer eindigde met een vraag keek ze hem strak aan. "Tsja. Razen.. De enige echte plek." De gedachten aan haar huis was fijn, tot het moment dat dus de woede op kwam die ze voor haar ouders had. De gedachten van dat kleine schattige kwetsbare kind. Dat ze maar een enkel moment had gezien. Ze werd ruw uit Nina's handen getrokken. Het gezicht van Nina vertrok even maar ze wist het snel weer in een plooi te brengen zoals het voor de gedachten zat. Het voorstel van de jongeman klonk aannemelijk. "Dat zou fijn zijn. Ik heb geen idee waar ik heen zou moeten." Ze glimlachte zwakjes. "Ik ben Nina trouwens, Nina Maiy." Het zou waarschijnlijk best stom zijn als je met iemand zou meelopen terwijl je elkaars naam niet wist. Hoewel ze er eigenlijk niet aan wilde toegeven om haar naam te geven. Ze liet haar benen nu weer op de grond zakken en hield haar handen onder haar hoofd weg. "En met wie heb ik het genoegen?" Vroeg ze met een charmerende ondertoon in haar stem. Ja ze begon weer te komen. Langzaam aan zou alles hier zo worden dat ze snel weg zou zijn. Maar daarvoor moesten de eerste stappen woorden gezet.. En die kwamen nu.

Wat bedenkelijk keek hij op toen ze zijn eigen woorden herhaalde, maar je zag bijna gelijk zijn gezicht weer opklaren waarbij hij naar haar glimlachte. 'Jup, mijn broer en ik. Het had weinig zin om één van ons hier heen te sturen, aangezien Nearvus en ik eigenlijk ons hele leven bij elkaar zijn geweest. We zijn identiek, hoewel ik de looks natuurlijk heb. En hij de brains, maar verder zijn we qua uiterlijk precies het zelfde,' legde hij haar rustig uit, had de lolly even uit zijn mond gehaald omdat dat wat makkelijker sprak. Toen hij weer stil werd stopte hij ook de lolly weer terug. 'Hmhmm,' knikte hij instemmend toe op haar woorden. Razen, de enige planeet waar je het hele jaar in zwembroek kon lopen naar zijn idee. Meer had hij vaak niet nodig, had hij meeste van de tijd in gezelschap van dames ook niet aan. Zijn eigen ogen waren afgedwaald terwijl hij achterover geleund op het bankje recht voor het meisje zat, zag haar vertrokken gezicht niet. Maar bij haar reactie op zijn vraag schoten zijn ogen meteen weer naar haar toe, hoorde de toestemming waarna de charmerende glimlach weer op zijn lippen kwam. 'Dus toch,' grijnsde hij toen ze haar naam vertelde. 'Bellingar Cruentus. Van de Cruentusbanken op Razen,' klaarde hij maar meteen op. Zijn vader was de eigenaar van de grootste banken op Razen, maar hij vroeg zich af of zij dat wist. Het was een apart, rijkelui's wereldje. Verder dan de naam kwam het gewone volk vaak niet. Haar ondertoon kwam meer als een uitzonderlijke verwelkoming, deed hem voor een moment aan Sheena denken. Glimlachend stond hij op, liep nonchalant naar Nina toe en nam haar hand. 'Kom, Nina Maiy. Hier op het bankje zitten en boos blijven gaat je niet helpen,' hij haalde haar omhoog, nam haar arm in de zijne en pakte haar tas in zijn andere hand. Met een brede glimlach op zijn lippen en het lolly stokje dat uit zijn mond stak keek hij op haar neer. 'Laten we op ontdekkingsreis gaan,' hij wiebelde even 'onheilspellend' met zijn wenkbrauwen, waarna er een brede grijns op zijn lippen kwam en hij de weg af begon te lopen. 'Hier om je heen zie je het uitgebreide grasveld. Daar verderop zie je de waterval en daarbij een stukje ernaast het meer,' zijn hand met de tas erin kwam af en toe omhoog om vaagjes in de richting te wijzen naar de plekken die al even onduidelijk te zien waren aan de horizon. 'Verderop het je het Duistere Bos. Klinkt spannend en alles, maar het heet niets voor niets het Duistere Bos. Geen pretje, behalve als je met mij gaat, dan zal je niets overkomen,' nonchalant had hij de woorden gesproken alsof hij ze bloedserieus meende, waarna hij alweer door ging naar de andere kant van het pad. 'Daar is het kasteel, de school dus. Ennee...' even tuurde hij in de verte. 'Ooh daar is de Ruïne. Leuke verstop plekjes voor de meest spannende dingen,' met een schuine glimlach keek hij weer voor zich uit, zijn blik gericht op de kasteeldeur.

Nina keek naar zijn blonde lokken die warrig langs zijn hoofd vielen. Een type jongen qua uiterlijk waar ze in Razen wel eens leuke avontuurtjes mee beging. Hoewel de laatste iets anders af liep dan de vorige. Daar ging ze toch iets verder dan de meeste, met natuurlijk na 9 maanden een gevolg. Hoewel hij er nonchalant bij zat, met zijn warrige haar, zat Nina toch een stuk netter. Haar ogen, die eerst rood waren, waren nu een stuk vriendelijker en grijzig geworden. Haar haar hing, zoals gewoonlijk, netjes langs haar hoofd. En de haalde nog eens haar hand door haar hand heen. Hij vertelde over zijn identieke tweeling broer, en ergens popelde ze om hem ook te ontmoeten. Het leek haar best wel eens leuk om die andere kant te zien. En om hen misschien wel eens te vergelijken, om te zien of hij echt de looks had. Bij het horen van zijn naam knikte ze. Hoewel de naam van hem erg bekend voor kwam legde hij gelijk de link die zij nog moest maken. Ze kende de bank goed. Haar vader deed er vaak zaken mee. Ongeveer, ergens in die buurt. Maar dat hield ze liever verborgen. Nu geen gepraat over haar ouders. Bellingar stond op en met vragende ogen keek Nina hem aan, alsof ze vergeten was wat hij zonet had aangeboden. Ze liet hem haar omhoog trekken en ineens was er de 'pling' die haar het weer liet herinneren. Zeker toen ze zijn woorden hoorde. Ze glimlachte even kort. Hij had er immers gelijk in. Ze keek hoe hij haar spullen pakte, nog voor ze het zelf kon doen, liet haar arm in de zijne glijden en liep met hem mee. Bij zijn woorden die volgde, gevolgd door de wiebelende wenkbrauwen keek ze hem grinnikend aan. "Dat moeten we dan maar doen hea." Ze keek voor zich terwijl hij uitlegde wat waar was. Terwijl hij alles aanwees volgde ze zijn hand. Zodat ze kon zien waar hij iets bedoelde. Maar in haar hoofd begon ze alleen maar meer naar Razen te verlangen. De kou die hier was was haar nu al gaan irriteren. Ze lachte even bij zijn opmerking over het bos. Alsof zo'n macho niks kon gebeuren.. Yeah right. Hoe serieus hij ook klonk. Ze knikte bij het zien van het kasteel. Ze zuchtte even. Ze kon zich er nu al aan ergeren. Ze wilde gewoon thuis zijn. Bij het wijzen naar de ruïne glimlachte ze. Zeker na zijn opmerking. "Daar heb jij zeker al meerdere keren gezeten.." Met een frons keek ze hem aan. Het floepte er al uit zonder dat ze het echt merkte. Ze begon zachtjes te giechelen. Ze merkte zijn schuine glimlach op en zijn blik die gericht was op de deur. "Sorry dat ging er zo maar uit." Op haar wangen kwam een klein blosje tevoorschijn. Waarom kon ze niet haar mond houden. Ze zuchtte even. "Is het een beetje te doen op de Razen Etage?" Zei ze maar om van onderwerp te veranderen. Voor ze er nog meer stoms uit zou gooien. Haar hand die over bleef verdween in haar zak. Ze keek nu ook naar het kasteel voor haar. Zou ze ooit hier weg kunnen komen...?

Hij grinnikte zachtjes toen ze instemde, begon met een vrolijk gezicht aan de snelle rondleiding van buiten. Al gauw wees hij de algemene plekken aan, gaf het toegevoegde commentaar er uiterst ontspannen bij. Haar zachte gegrinnik na zijn opmerking bij de ruïnes zei hem genoeg. Iemand met ervaring, een meisje die niet gauw vies was van iets. Ontspannen keek hij op haar neer, de schuine grijns op zijn gezicht terwijl hij haar geamuseerd aankeek. Onschuldig grinnikte hij wat. 'Waarom zeg je dat nou weer gelijk? Je doet het blijken alsof ik een hele foute jongen ben,' vervolgde hij daarna uiterst beledigd, keek met een zachte snuif van haar weg om zijn blik op het kasteel te richtten. Bijna meteen kwam de ontspannen uitdrukking weer op zijn gezicht, ging zijn blik weer terug naar Nina bij het horen van haar vraag. Hij opende de deur voor haar, liet haar binnen terwijl hij haar antwoordde. 'Is te doen. Ik bedoel; ik ben er, dat is al feest genoeg,' nonchalant nam hij haar arm weer in de zijne, glimlachte haar toe waarna hij de gangen door liep. 'Verder is het er gezellig, de mensen zijn niet zo erg en de vrije uurtjes moet je eigenlijk voornamelijk met huiswerk vullen. Maar daar heb ik mijn broer voor, dus we kunnen het nog gezellig maken,' glimlachte hij naar haar, ze mocht zelf opvatten hoe ze zijn laatste woorden wilde opvatten. 'Hier de wenteltrap op,' gaf hij hardop de instructie, stuurde haar de goeie richting in en liet haar eerst gaan op de trap. Zonder het te laten merken gleed zijn blik over haar lichaam, nonchalant richtte hij zijn groengele ogen weer op de traptreden voor hem terwijl hij haar tas mee naar boven richtte. 'Wat heb je eigenlijk weinig mee. Draag je zo weinig?' vroeg hij rustig, vond het alles behalve erg als dat laatste een feit zou zijn.

Bij zijn vraag die hij vormde na haar opmerking grinnikte ze even. "Ben je dat niet dan?" Haar blik stond wat ondeugend. Alsof ze een jongen, die misschien iets erger was dan dat zij was niet kon herkennen. Ze liet zich even los toen hij de deur open deed en stapte naar binnen. Het was anders dan ze zich had kunnen bedenken. Zeker bij zijn opmerking dat het een feest op zich was omdat hij er was, merkte ze dat hij nogal een hoge dunk van zichzelf had. Niet dat ze het van zichzelf kon ontkennen hoewel dat een stuk minder was geworden toen ze met een dikke buik rond liep. Ze liepen door een gang heen. Nina keek naar Bellingar die verder praatte. "Dus jij laat je broer al het werk doen. Handig." Ze wou dat dat voor haar gedaan werd. Dat zou nog eens relaxed zijn. Ze had het jaar nog maar net gehaald. Door alle dates "vergat" ze haar huiswerk altijd. Maar zeg nou zelf. Een knappe jongen is toch veel beter dan huiswerk. Alsof ze ooit van plan was dat te doen. Verder ging ze niet in op wat hij zei. Hij gaf haar de instructie om naar de wenteltrap te gaan en stuurde haar erheen ze liep de eerste treden op terwijl ze hem los liet. Haar strakke broek vormde precies goed om haar benen en heupen. Ze knoopte even haar jas los omdat het een stuk warmer binnen was dan buiten. Bij zijn opmerking grinnikte ze. Ze vond zelf dat ze behoorlijk veel had meegenomen. "Ik heb het geen dat nodig was mee genomen. Ik ga toch niet zeker meer mee nemen als ik het niet nodig heb. En veel heb ik niet nodig. Heb het vaak al warm genoeg, je kent het vast zelf ook wel.." Ze glimlachte. Toen ze boven kwam keek ze naar hem om tot hij ook boven was. "En nu?" Ze keek een gang in. Welke kant zouden ze nu op moeten om te komen waar ze het liefst niet wilde zijn. Al begon ze het al minder te vinden met een knappe jongen naast haar. Goed voor een zoen misschien, als bedankje ofzo...?

Onschuldig blikte hij van haar weg, tuitte zijn lippen en floot en al even onschuldig deuntje bij het horen van haar vragende woorden met de ondeugende ondertoon erin. 'Wie weet, daar moet je zelf achter komen,' beantwoorden hij haar nog steeds met de afgewende blik, hield zijn ogen op het landschap van SSA gericht. Rustig had hij haar vraag beantwoord, zonder dollen zichzelf weer de hemel ingeprezen alsof het niets was en haar binnen gelaten. 'Mwha, hij helpt me als het waren. Maar uiteindelijk verbeterd hij mijn werk altijd waardoor hij nog merendeel doet. En ik moet goeie cijfers blijven halen, anders krijg ik problemen met mijn ouders, dus leren moet ik wel doen,' mompelde hij vervolgens met een wat betere uitleg. Nearvus was altijd de gene die met zijn neus in de boeken zat, hij was het losbandige type tussen zijn leeftijdsgenoten. Maar bij de juiste personen en op de juiste momenten was hij de beste schoonzoon die ouders zich konden wensen. Savador had een goed beeld van hem, zijn ouders en álle mensen die in contact met zijn ouders stonden vonden de tweeling het beeld van perfecte kinderen. Wat Bellingar verder deed in zijn vrije tijd maakte hun ouders niet veel uit, wísten ze niet eens. Zolang het de naam niet schaadde vonden ze het best. Genietend liep hij achter haar de trap op, nam haar uiterlijk in zich op als een klein kindje dat naar een mega grote regenboog lolly staarde achter een etalage met zijn neus tegen het glas aan gedrukt. Zijn ogen waren weer gepast naar die van haar gegaan toen ze zijn vraag beantwoorde. Terwijl hij luisterde opende hij de deur van de etage, liet haar zien welke verdieping die van haar was. 'Hmhmm,' murmelde hij instemmend bij haar woorden. Ja, hij kende dat. 'Naja, je hoort mij niet klagen,' doelend op zijn eigen conclusie dat ze blijkbaar weinig droeg door de weinige spullen die ze mee had genomen. Met haar tas nog in zijn hand gaf hij haar de ruimte om naar binnen te lopen, waarna hij de deur achter hem sloot en de tas op een van de bijzettafeltjes zette. Vervolgens leunde hij met zijn schouderbladen tegen de gesloten deur aan, zijn armen losjes over elkaar geslagen waarbij hij zijn groengele ogen weer bijna starend op Nina richtte. 'Je hebt geluk, de meeste lessen zijn nog bezig dus je kunt in alle rust de etage verkennen. Dit is het woongedeelte, de trap op heb je de twee slaapzalen; jongens en meiden gescheiden. Er is een klein keukentje, hoewel er wordt verwacht dat je met het eten in de kantine bent. Badkamer met meerdere douches en wc's, alles wat je nodig hebt voor het gewone leven,' legde hij kalmpjes uit, glimlachte warm naar Nina toen hij weer stil viel.

Ze grinnikte zachtjes bij zijn opmerking. Luisterde naar zijn verhaal over zijn broer, die Nearvus, heette. Toen ze naar boven liepen voelde ze zijn ogen op haar prikken en had ze het nog iets extravaganter gemaakt door eens goed met haar heupen te wiegen. Boven bleef ze even wachten en toen hij haar voorging naar de etage liep ze er achter aan. Keek rond hoe het er uitzag en vergat de weg niet. Hoe dom was het om als 4e jaars de weg kwijt te zijn. Bij die gedachten trok ze even een bijpassend gezicht, die ze snel weer goed trok waarna ze hem met een kleine grijns op haar gezicht kwam. Bij zijn opmerking over haar kleding keek ze even vragend.Wat zou hij bedoelen met.. Je hoort mij niet klagen. Een jongen met losse handjes? Ze liep langs hem heen de kamer binnen. De woon kamer, was niet een erg groot, maar gewoon gezellig, met een open haard die zachtjes knapperde. Hoe romantisch.Ze hoorde haar tas ergens tegen aan komen en ze draaide zich om. Bellingar stond wat nonchalant tegen de deur aan. Met zijn armen over elkaar. Ze keek hem strak aan met haar grijze ogen. Ze glimlachte even bij zijn opmerking. Misschien een mooie tijd om elkaar eens goed te leren kennen, op welk gebied dan ook. Ze knikte even bij het horen wat er allemaal was. Genoeg als je het haar vroeg. "Gescheiden kamers maar geen gescheiden badkamer.. Apart.." Ze grinnikte met een scheve grijns op haar gezicht. Draaide zich om en liep heupwiegend naar de bank. Daar ging ze zitten en maakte zich wat gemakkelijk. "En jij hebt nu geen les..?" Ze richtte haar blik weer op Bellingar die bij de deur stond. Een charmant glimlachje sierde haar gezicht. Samen met een warme blik die ze naar hem toe wierp.

Hij grinnikte zachtjes om haar opmerking over de badkamer waarbij hij zijn ogen even geamuseerd afwende en naar beneden richtte. 'Niet te veel vieze dingetjes denken jij, straks horen de verkeerde mensen het. En daarbij zijn de douches wel apart, maar de wastafels etc. niet,' knipoogde hij haar toe, vond haar opmerking eigenlijk hoogst amuserend. Natuurlijk konden er altijd uitzonderingen zijn, zijn gedachtes bij Sheena. Maar ach, Sheena was Sheena. En wat voor iemand Nina precíes was, daar wat hij nog niet achter. Toen ze zich omdraaide zweerde hij bijna dat haar passen uitlokkend waren, roepend naar hem om haar gewoonweg te volgen. Niet toegevend aan haar non-verbale uitnodiging - hoe hij het opvatte - bleef hij tegen de deur aan leunen in zijn nonchalante houding. Toch kwam hij uiteindelijk in beweging, pakte haar tas en zette hem op de grotere salontafel die tussen de banken in stond toen Nina ging zitten. Bij haar vraag keek hij weer op vanuit zijn licht gebukte houding omdat hij haar tas weer neerzette, om zijn ogen weer in die van haar te richtten. 'Hmm, nee. Mijn les is voor vandaag afgelopen. Daarom mijn luie bui op het bankje,' verklaarde hij, glimlachte met het lollystokje tussen zijn lippen al even warm terug bij het zien van haar gezicht. Voor haar ging hij op het tafeltje zitten, leunde met zijn ellebogen op zijn knieën en had zijn handen losjes in elkaar gevlochten waarbij hij door zijn houding wat naar voren leunde. 'Wil je boven nog zien? Daar zijn alleen de slaapkamers,' vervolgde hij zachtjes, nog geheel in de rondleiding hoewel de vragende glimlach iets warms had.

[ *grabbelt in prullenbak, kiepert lades om* inspiratie kwijt ]

Ze glimlachte bij zijn opmerking over de douches. Ze vond het wel grappig dat hij er op door ging, al had ze hem min of meer uitgenodigd om er op door te gaan. Ach ja. Je moest iets om een gesprek levendig te houden. Ze volgde de bewegingen die hij maakte vanuit haar ooghoek terwijl ze rechtop ging zitten, toen hij vanuit zijn nonchalante houding op stond en haar tas van de bijzettafel haalde om die op de salontafel neer zetten. Luisterde naar wat hij zei en knikte. Een soort, uhu, geluidje ontsnapte haar mond waarna ze hem aan keek, de groengele ogen van Bellingar keken haar ook aan, waardoor ze even met haar ogen knipperde. Hij ging inmiddels zitten op de tafel voor haar. Zijn ogen strak in die van haar. Bij zijn vraag grinnikte ze en knikte. Ze boog zich een stuk naar voren, waardoor haar gezicht dichter bij die van hem was. Om vervolgens haar hand uit te strekken en de tas te pakken. Met moeite kreeg ze de hendel vast terwijl ze in een soort tableau bleef zitten. Haar ogen keken nog steeds naar die van Ballingar. "Deze draag ik wel verder." Zei ze zachtjes. Waarom wist ze niet. Maar aangezien ze toch dichtbij zat was hard praten niet nodig.. toch?! Een klein onheilspellend glimlachje vormde op haar lippen gevolgd door een grijns. Haar grote grijze ogen keken even naar beneden waar ze naar haar voeten keek, om vervolgens weer te belanden in zijn ogen, en daar bleven hangen.

[*zoekt tussen de boeken die ze moet leren voor haar tentamens, bladert er wild doorheen..* De mijne misschien gevonden in jou prullenbak?]

[ ZOO, weer terug uit het verre Spanje :3 ]

Kalmpjes bleef hij zitten, duidelijk niet geïntimideert door haar dichterbij naderende gezicht, leunend op zijn ellebogen bleef hij haar glimlachend aankijken. Even volgde zijn ogen haar hand die haar eigen tast pakte, blikte toen weer terug in haar ogen en wachtte rustig af. 'Je beledigt me,' beantwoorde hij haar zachtjes en bijna streng toe, legde zonder te kijken zijn hand op die van haar die de tas vast pakte. Rustig gleden zijn vingers onder haar hand, haalde haar hand van de tas af en haalde deze daar weg. Rustig nam hij de hand mee terug, liet zijn eigen handen weer tussen zijn knieën rusten, hield die van haar vast om ervoor te zorgen dat ze de tas niet weer zou pakken. Losjes hield hij haar hand nu tussen die van hem vast, bleef haar aankijken terwijl hij zijn hoofd wat schuin kantelde terwijl ze grijnsde. Vragend trokken zijn wenkbrauwen omhoog, haalde zijn ene hand omhoog om zijn vinger onder haar kin te leggen en deze wat omhoog te drukken. 'Ontneem de taak van een man niet. Hemelse schepsel zouden geen dingen moeten dragen,' vervolgde hij weer even rustig, zag duidelijk dat hij het meende. Zijn duim gleed even in een automatische handeling langs haar kaak en wang waarna hij zijn hand weer terug nam en knipoogte. 'Zal ik je boven dan maar laten zien, of wil je blijven zitten?' vroeg hij uiteindelijk maar, herinnerd aan het feit dat ze de slaapzalen nog had willen zien. 'Of wil je iets anders doen?' nog een andere optie, mocht ze andere dingen in haar hoofd krijgen. Met de schuine glimlach bleef hij haar rustig aankijken, hun gezichten wat dicht bij elkaar en hij nog steeds in de ontspannen houding met haar hand in de zijne.

[sorry nog al druk met school]

Nina fronste lichtjes met een grijns op haar gezicht. "O echt?!" Ze voelde zijn hand onder die van haar glijden en keek even ernaar. En daarna weer recht in Bellingars ogen. De tas werd uit haar handen genomen. Iets wat ze had kunnen verwachten, zeker met zo iemand als Bellingar tegenover haar. Haar hand werd geen moment los gelaten. Waarschijnlijk omdat hij met geen mogelijkheid wilde dat ze die tas vast pakte. Met haar vingers gleed ze, zonder het echt door te hebben, over zijn handpalm heen. Glimlachte enkel even wat flirterig hield haar hoofd lichtjes schuin toen hij weer begon te praten. Grinnikte zachtjes. Zeker bij de blik die hij over zijn gelaat trok. Ze glimlachte. "Excuseert u mij. Ik zal het niet meer doen!" Zei ze zachtjes en liefjes tegen hem. Haar vrije hand ging richting zijn gezicht, die daar zachtjes over zijn wang streek. Ditmaal merkte hij niks op mar vroeg hij iets. Ze keek hem even aan waarna hij zijn vraag uitbreidde. Met haar vingers gleed ze ditmaal naar zijn lippen waardoor ze hem het zwijgen oplegde. Ze hoefde maar een klein stukje naar voren te buigen en haar lippen zouden die van hem raken. Die lippen die zo zacht leken. En misschien wel een genot waren. Voorzichtig boog ze naar voren. Bellingar goed in de gaten houdend. Ze keek in zijn ogen voor ze zachtjes haar lippen op die van hem drukte. Ze sloot haar ogen. Een soort van wachtend op zijn reactie op haar kus. Die misschien nog wel over zou kunnen gaan in een zoen.

[ maakt niet uit joh ]

Zijn hand opende zich automatisch wat om Nina's strelende vingers op zijn handpalm te ontvangen, bleef terug kijken in haar ogen die ook niet afwende. Dit soort momenten had hij gemist, de meeste meiden hier waren allemaal te voorzichtig. Nog steeds was zijn houding ontspannen, liet haar hand haar eigen weg kiezen zonder haar tegen te houden, beantwoorde soms haar streling met zijn eigen vingers. Met zijn andere hand onder haar kin glimlachte hij charmerend terug bij het horen van haar woorden en het zien van haar uitdrukking. 'Uitstekend,' beantwoorde hij haar zachtjes, vond het feit om de tas al lang niet meer interessant. De hand waarmee hij haar gezicht omhoog geduwd had ruste alleen nog maar met zijn vingertoppen tegen haar huid, zijn elleboog steunend op zijn knie. Bij het stellen van zijn vraag werd hij niet afgeleid door haar hand, bleef haar aankijken met die schuine glimlach op zijn lippen en zijn groengele ogen vastgeslagen in die van haar. Maar zijn vraag werd verstomt door haar vingers op zijn lippen, hield ze stil in de half geopende staat aangezien hij midden in een zin was blijven hangen. Even waren zijn ogen rustig naar beneden gegleden, om daarna weer omhoog te schieten met een geheel andere kalmte erin dan daarvoor. Een genietende kalmte, eentje van een rijkaard die genietend zijn geld telde met een grote glas drank op de hoek van zijn bureau. Haar voorzichtige bewegingen zeiden genoeg voor hem, maar hij zou haar niet pushen. Dit waren de leukste momenten, de misschien nog komende aarzeling in haar ogen die hem nog steeds aankeken terwijl ze langzaam dichterbij kwam. Zijn hand die amper haar gezicht nog had geraakt gleed in haar hals, zijn duim nog op haar kaak en wang toen hun lippen elkaar raakte. Zijn ogen bleven open, bleef met een bijna foute genieting op haar sluitende ogen neerkijken. Pas toen sloten die van hem, dit was zijn opper moment. Zijn vingers verstrengelde zich met een paar lokken in haar nek, trok haar wat meer naar zich toe terwijl hij haar terug kuste. Er was nooit aarzeling te zien geweest, een gespeelde langzaamheid wel. Iets wat hij kon waarderen, waarbij hij met heel zijn hart van kon genieten. Geen bedoelingen, geen verwijten, gewoon hij. Verder dan het zachte dichterbij halen van haar hoofd deed hij niet, kuste haar. Als hij zich gelijk liet overwelmen door zijn lichaam zou niets meer lukken. Zijn lippen speels op die van haar, zijn kus uitmondend tot een ongegeneerde zoen. Rustig maakte hij alles af, speelde met het moment en met haar, liet een afdruk achter zoals alleen hij dat kon. Uiteindelijk, toen de lol er voor nu even af was, haalde hij langzaam zijn lippen los van die van haar. Zijn ogen gleden over haar gezicht, zijn duim streelde nog even haar wang waarna zijn gezicht weer een wat passende afstand nam. 'Schaam je, zomaar de eerste en beste man overvallen met je vrouwelijke charme,' sprak hij zachtjes, alleen zijn lippen in een bijna genietende schuine glimlach gevormd terwijl zijn ogen even over haar gezicht gleden. Algauw herstelde hij zich weer van de foute genieting in zijn ogen toen hij terug blikte in die van haar, had hij de rustige charme weer omhoog gehaald terwijl hij haar aankeek. 'Ik weet niet of het wel zo veilig voor mij is om je nu naar boven te begeleiden en de kamers te laten zien,' vervolgde weer, hield zijn hoofd wat schuin met de vragende blik en de opgetrokken wenkbrauwen terwijl zijn hand zachtjes loskwam van haar gezicht en weer rustig naar beneden hing terwijl zijn onderarm op zijn knie rustte.

Nina ging mee in de zoen. Het was heerlijk om weer gewoon een keer te zoenen zonder er iets achter te denken, De meeste dachten dan meteen dat er iets was en ze hield daar niet van. Ze wilde vrij zijn. Met iedereen die ze wilde gewoon wat aanpappen. Niet het gedoe met je bent van mij en blablabla en het gedoe erom heen, Nee gewoon zoenen zoals ze nu deed met Bellingar. Gepassioneerd zoende ze hem terug. Zijn vingers die in haar nek lagen en wat lokken beet pakte deden haar glimlachten tijdens de zoen. Hij trok haar een stukje naar zich toe waardoor ze zachtjes grinnikte. De zoen werd gestopt door Bellingar en ze glimlachte wat sexy. Dat voelde zo goed! Ze voelde zijn duim nog even over haar wang gaan terwijl hij zijn hoofd nog wat verder wegtrok. Ze beet zachtjes op haar onderlip. Zijn woorden klonken zachtjes door de ruimte in waardoor ze zachtjes grinnikte. Ze liet haar ogen over zijn gezicht glijden. Merkte zijn scheve grijns op en kon alleen maar het zelfde doen. Ze zag de foute genieting nog in zijn ogen voordat hij weer zijn charme omhoog haalde. Haar handen had ze op zijn been gelegd en gingen zachtjes heen en weer, terwijl ze deed alsof ze het helemaal niet door had. Misschien dat dat deels wel de rede was op zijn volgende woorden. Ze keek hem even vragend aan. "O en waarom zou dat niet veilig zijn dan.. Ik die zie niets war een gevaar kan zijn." Ze probeerde naar hem te kijken alsof ze geheel onschuldig was. Haar hand nam ze terug en liet haar hoofd erop rusten terwijl ze lichtjes fronste. Ze sloeg een van haar lange benen over haar ander heen. En haalde even kort en snel een hand door haar haren heen.

Nadat hij weer rustig achteruit geweken was had hij pas een moment later zijn groengele ogen weer op die van haar gevestigd, glimlachte haar alleen maar nonchalant toe alsof ze zojuist niets gedaan had. Met zijn ene elleboog nog rustend op zijn knie waardoor hij naar voren boog bleef hij haar aan kijken, bracht zijn andere hand weer naar beneden om deze arm in de zelfde positie neer te zetten. 'Ik ben bang dat jij dat gevaar zal zijn,' glimlachte hij haar zachtjes toe, rechtte zijn rug langzaam zodat hij nu weer een grotere afstand nam. Met zijn handen schuin achter zich op de salontafel boog hij wat naar achter, zat ontspannen in zijn houding waarna hij zijn ogen weer op Nina vestigde. 'Ik ben bang dat ik het niet zal overleven,' grijnsde hij weer onschuldig alsof hij werkelijk bang was dat hij nooit meer naar beneden zou komen als hij haar de kamers boven liet zien. 'Daarbij moet ik zo weer in een les verschijnen,' vervolgde hij glimlachend, als teken dat hij niet uitgebreid de tijd had om haar een rondleiding te geven.


[ Kon toch zwéren dat ik deze post al eens eerder geschreven had . naja, hier is hij alsnog . Beetje flutterig en kort... maar kon d'r zo gauw niet meer uit persen D: ]

Lichtelijk verbaasd keek ze naar Bellingar tegenover haar. Zij zoudus het gevaar zijn. Aan de ene kant zou ze het kunnen begrijpen, ze was eenmaal.. tsja... Aan de andere kant kon ze zich prima inhouden. Zolang ze het maar wilde, en Bellingar bracht nou eenmaal niet het allerbeste in haar boven. Ze zou zo opgewonden kunnen worden, maar dat liet ze niet zomaar toe. Ze zag hem rechtop gaan zitten. "O werkelijk." Zei ze zachtjes en ze grinnikte er even bij. Zijn woorden deden haar even kort lachen. "Hmm.. Je zou een prooi kunnen zijn. Maar zo'n proi als dat jij bent zou ik niet eens durven te vermoorselen, dus overleven doe je echt wel." Ze trok een serieus gezicht bij haar woorden maar haalde het deels onderuit door haar blik, die zacht en sexy was. Zo'n prooi kon je niet anders dan vermoorselen, alleen in dit geval op een totaal andere manier.. Zijn woorden daarna deden haar zachtjes laten zuchten. "O en je krijgt zeker net les van een strenge man waarbij je de les niet mag missen.. Of heb je geen zin meer om met mij de tijd te verdoen.." Ze grinnikte even. Het was misschien lichtjes een uitdaging. Ze wist hoe zijn ouders er over dachten. Lessen volgen blablabla. Zij was meer lang leven de lol, en daar paste de lessen niet in. Ze grinnikte en keek hem vragend aan. Ze boog zich even naar voren waardoor haar decolleté nog beter te zien was.. "Nou?" Zei ze zachtjes.

Haar verbaasde gezicht deed zijn mondhoeken nog verder omhoog krullen. Heerlijk als men hem geloofde, voornamelijk als het het vrouwelijke geslacht was. In zijn ontspannen houding achterover leunend op zijn handen bleef hij haar grijzend aankijken, duidelijk geamuseerd door haar verbaasdheid. 'Werkelijk,' beantwoorde hij haar nutteloos op haar woorden, kantelde zijn gezicht wat schuin waardoor hij op zijn eigen schouder steunde. 'Dat klinkt ontzettend lief,' murmelde hij zachtjes met de grijns op zijn lippen. Een hele geruststelling dat zíj hem niet zou vermorzelen. 'Maar dat prooi gedeelte klink wel aanlokkelijk,' vervolgde hij op een bedachtzame toon, de grijns voor een moment van zijn gezicht af gegleden hoewel de pretlichtjes nog in zijn ogen aanwezig waren. Vrolijk, aangetrokken door het moment bleef hij rustig zitten, afwachtend waar dit alles heen ging leiden. Een zachte lach was van zijn kant hoorbaar, grijnsde daarna breeduit naar haar. 'Savador vind me dan wel aardig, en die band wil ik graag zo houden ja,' beantwoorde hij haar vraag of hij les had van een strenge leraar. Zijn woorden zeiden genoeg. Hij kon de goeie verhouding tussen hun niet verpesten als hij de mogelijkheid wilde hebben voorgetrokken te worden. Hij kwam naar voren waarbij hij speels tegen haar neus aan tikte. 'Maar dit alles hoeft geen twee uur in beslag te nemen,' zijn woorden nonchalant doelend op een vlug moment. Een zachte zucht was van zijn kant te horen toen Nina ging verzitten en haar vragende woorden kwamen. Voor dit moment zou hij naar zijn lichaam luisteren, en zijn horloge natuurlijk. Hij kwam naar voren, gaf verder geen woordelijke reactie op haar uitdaging. Zijn handen kwamen naast haar heupen op de bank te staan, zijn lippen nu krachtiger op die van haar. De tederheid deels overgenomen door de lust die hij los liet. Half stond hij overeind, drukte Nina nu naar achter op de bank door met zijn borst tegen haar aan te drukken. Naar boven gaan was voor hem niet nodig, een rondleiding dáár zou ook nog een andere keer kunnen als je het aan hem vroeg.

Nina grinnikte en lachtte liefjes naar Bellingar bij zijn opmerking. "Lief en aanlokkelijk." Ze keek hem even aan en bewoog zich lichtjes. Haar ogen strak op Bellingar gevestigd. Op haar opmerking zei hij iets over Savador. Hmm ze zou maar eens snel met die man moeten praten, al hield ze niet van dat soort gesprekken. Maar dat die man hem aardig vond deed haar een beetje grinniken. Dat was behoorlijk kbap dat die man hem aardig vond, tenminste zover hem dat gelukt was. Zoals ze door de gangen hoorde was die man knap lastig. Ze lachtte zachtjes bij het tikje op haar neus. Zoals het er nu uit zou zien zou het misschien nog wel eens een leuke middag kunnen worden. "Daar kan ik je niet meer dan gelijk in geven." Grinnikte ze zachtjes. Ze zag hem naar voren leunen. Keek naar de handen die naast haar heupen kwamen te liggen waarna ze zijn lippen op die van haar gedrukt voelde. Ze glimlachte als reactie op zijn antwoord van haar uitdaging. Heerlijk als jongens deden wat ze wilde. Inmiddels stond hij haast op en duwde haar, door zijn borst tegen die van haar te duwen, naar achter toe. Zonder enige moeite ging ze in die beweging mee en sloeg haar armen om zijn nek heen. Terwijl ze hem vol genot en lust terug zoende. Drukte zichzelf tegen hem aan. Scheurde haar lippen even een moment los van de zijne. keek hem even flirterig aan. "Toch geen rondleiding boven?" Ze grinnikte en drukte haar lippen weer gretig op de zijne. Rekening houdend op alles wat zou kunnen gebeuren, en hopend dat er niemand door de deur zou komen lopen.

Zijn ene knie nu op de bank, zijn handen omhoog geschoven zodat ze nu naast haar ribben op de bank steunde. Voorovergeboven over haar heen, waarbij Nina haar lippen losmaakte van die van hem. 'Als je dat wilt breng ik je wel naar boven,' beantwoorde hij haar zachtjes, drukte daarna zijn lippen weer op die van haar waarbij zijn hand omhoog kwam en op haar heup te liggen kwam. 'Alles is mogelijk,' vervolgde hij op een fluistertoon toen zijn lippen doorgleden naar haar nek en zijn hand van haar heup over haar zij en buik streelde. Zijn lippen speelde met de aanrakingen op haar huid, streelde er zachtjes overheen zonder haar werkelijk aan te raken. Op haar sleutelbenen kwam er meer kracht achter zijn lippen, drukte hij ze nu zachtjes tegen haar huid. Zijn hand gleed over haar buik, steunde met de ander nog op de bank zodat hij boven haar bleef hangen. Zijn lippen bewogen zich weer omhoog, speels langs haar huid naar haar oor toe. 'Ik kan je niet echt gevaarlijk noemen, bang schaapje,' fluisterde hij in haar oor, de grijns op zijn lippen niet hoorbaar in zijn stem terwijl zijn vingers zachtjes de huid van haar onderbuik streelde waar de rand van haar shirt had gezeten.

Nina zag hoe Bellingar beweegte. Zijn handen ongeveer op de hoogte van haar borst en een van zijn knieën naast haar heup. Zijn antwoord op haar deed haar grinniken. "Ik lig pri..." Ze werd onderbroken door zijn zachte lippen die op de hare drukte. Ze voelde zijn hand op haar heup belanden en Nina's handen gleden van zijn nek naar beneden over zijn rug heen. Zachtjes. Eenmaal bij zijn heupen liet ze haar handen onder zijn shirt glijden en ging zachtjes heen en weer over zijn rug, waardoor zijn shirt omhoog kroop. zijn lippen lieten de hare zachtjes los waardoor ze voelde hoe hij praatte. "Hmm, dat is mooi." ze lachte zachtjes toen ze zijn lippen in haar nek voelde en zijn handen heel lichtjes over haar buik voelde gaan. Met haar vingers tekende ze figuurtje op zijn onderrug terwijl ze de druk op haar sleutelbeen voelde.Met een haar ging ze nu zachtjes door zijn blonde haar heen. Hij rook daadwerkelijk heerlijk. Ze voelde zijn warme adem tegen haar oor toen hij wat fluisterde. Nina grinnikte zachtjes en drukte zich omhoog om bij zijn oor te komen. Zachtjes beet ze in zijn oorlel om vervolgens iets terug te fluisteren. "Ik moet nog op gang komen,, Misschien heb ik wel last van een jetlag."Zei ze zachtjes terwijl ze zichzelf iets liet zakken. Vurig drukte ze haar lippen op de zijne en schoof zijn shirt verder omhoog. Zelf trok ze haar been omhoog waardoor haar knie net achter hem kwam te staan. Zachtjes duwde ze hen verder naar zich toe.