Our mission.

Thora liep met kalme passen langs de lange boekenkasten. De hakken van haar zwarte laarzen zorgde ervoor dat, telkens als ze het hout van de vloer raakte, er een helder tok geluid te horen was. Haar haren had ze vandaag los hangen met een rood lint erin dat leek te versmelten met de bruine lokken. Bovenop waren haar haren stijl. Maar ergens halverwege begonnen ze te krullen tot ze als pijpenkrullen over haar rug naar beneden vielen. Thora streek een pluk haar opzij en ging langzaam door haar knieën terwijl ze naar de boeken op de onderste plank keek. Ze hield haar hoofd een beetje schuin om de titels te lezen zodat in haar nek een gouden ketting zichtbaar werd. Hij was sowieso wel te zien omdat haar bloedrode truitje blote schouders, hals en schouderbladen had. Maar nu viel hij extra op. Ze voelde de twee hangers bewegen onder haar kleding waardoor ze de gouden ketting uit haar truitje viste en de warm geworden symbolen weer eens aandachtig bekeek. Eén symbool stond voor het teken van de Organisatie. De ander voor haar rang. Thora was zelf vastbesloten om het ooit eens tot Raj Eneas te schoppen. Het was de hoogste rang die er te behalen viel en dan was ze net zo belangrijk als Finnegan. Maar Thora was toegewijd.
Toen ze andere voetstappen hoorde stopte ze de ketting gauw weer onder haar kleding en richtte haar blik weer op de boeken. Ze zocht naar informatie. Alles wat maar kon helpen om hun doel te bereiken. Maar Thora was met haar gedachten niet echt bij haar opdracht. Sinds haar aankomst had ze Finnegan nog niet gezien. Evenals Alwir. Ze wist dat die twee hier waren en had Finnegan dan ook laten weten van haar aankomst. Vooral omdat het zijn opdracht was geweest dat zij hierheen moest komen. Zo dicht bij de legendarische magicans. Dan was het ook wel handig om versterking te hebben. Dat bracht Thora's gedachten terug naar haar oom. Akito wist ook nog niet dat ze bij de Organisatie zat. Maar als het aan haar lag hoefde hij dat ook niet te weten. Oom Akito zou er waarschijnlijk snel genoeg achter komen. Thora fronste even haar wenkbrauwen toen de voetstappen gestopt waren. 'Amanta' fluisterde ze zacht waarna een kleine margay aan kwam hollen. 'Ga eens kijken wie dat is' gaf ze als opdracht aan de kleine katachtige mee. Amanta sloop er meteen vandoor.

Met kalme passen kwam Mitsu van de Airmagicians etage. Hij had totaal geen leven gezien op de etage. Alleen wat huisdieren. Met een lichte teleurstelling keek hij voor zich. Zijn handen in zijn zakken en lichtgebogen rug liet zien dat het hem weinig kon schelen. Hij was op weg naar de aula en liep met kalme passen naar binnen. Zijn ogen verwijdde zich echter. Want deze zat stamp vol. Mitsu kon zich dus totaal niet vinden op deze plek en liep direct weer de aula uit. Dat werd dus de bibliotheek. Met kalme passen liep hij naar binnen. Zelfs de bibliothecaris was afwezig. Niemand, helemaal niemand. Zijn ogen rolde zich. an had hij tenmiste de rust die hij verwachtte te krijgen in de bibliotheek. Met kalme passen liep hij naar de boekenrek. Hij liep langzaam langs de boeken. Hij zou morgen wel een nieuwe poging wagen. Althans dat had hij in de planning. Hij liep de hoek om toen hij een leerlinge zag. Hij liep zonder wat te zeggen langs haar. Niet oplettend op haar gezicht of andere kenmerken. Hij liet de foto van Thora zonder het door te hebben. Deze dwarrelde op de grond in haar buurt. Kalm liep Mitsu een hoek om om daar verder te zoeken.

Ruim voordat de jongen om de hoek kwam gelopen was Amanta alweer terug bij Thora. De margay ging voor haar zitten en schudde haar kop. Wie het ook was, kennelijk was de jongen geen vijand. Of nog niet althans. Niet veel later daarna kwam hij om de hoek gelopen. Thora hield haar blik strak op de boeken gericht al schoten haar ogen af en toe opzij om vanuit haar ooghoeken even naar de jongen te kijken. Maar Thora draaide haar hoofd wat opzij toen een dwarrelend stuk papier haar aandacht trok. Ze schoof hem naar zich toe en herkende haarzelf op de foto. Haar blik ging naar de rug van de jongen terwijl ze geruisloos opstond, de foto in haar hand. 'Pardon, maar volgens mij heb je iets laten vallen' sprak ze kalm om zijn aandacht te trekken. Haar groene ogen waren strak op de jongen gericht terwijl ze wachtte tot hij zich had omgedraaid.

Mitsu zijn ogen gleden langs de boeken. Hij zuchtte kort. Dat hij Thora niet heeft kunnen vinden was jammer vond hij maar hij dacht er maar niet over na. Het zou alleen maar storen zijn bij het zoeken naar wat rust. Kalm ging hij langs de boeken ging. Zijn ogen werden echter getrokken in de richting waar een stem vandaan kwam. Hij keek haar kort aan en naar de foto die ze vast had. Zijn hand ging automatisch naar de broekzak en slikte. Hij was hem toch kwijt geraakt. Kalm keek hij naar Thora en naar de foto. Zijn ogen gingen een aantal keer op en neer. "Bedankt, Thora..." sprak hij kalm. "Tenminste, ik neem aan dat de persoon op deze foto jij bent..." sprak hij kalm. "Ik heb wat te bespreken..." sprak hij kalm..

Thora zag de beweging van de jongen toen hij aan zijn broekzak voelde en doorhad dat hij de foto kwijt was die zij in haar handen had. Ze zag dat hij haar herkende van de foto en kennelijk ook haar naam wist toen hij haar bedankte. 'Dat klopt' sprak ze kalm. Binnenin haar brandde het ongeduld. Hoe kwam deze jongen aan haar foto en haar naam? Wat moest hij van haar dat hij ermee rondliep. En was deze jongen een gevaar voor de Organisatie of niet. Toen hij vertelde dat hij iets te bespreken had werd Thora's blik serieus. 'Amanta' zei ze kort en op bevelende toon. De margay kwam aanrennen en ging keurig voor haar zitten. Thora keek op Amanta neer en maakte een korte beweging met haar hoofd. Amanta had niet meer informatie nodig en sprintte weg om de deur in de gaten te houden en te waarschuwen als er bezoek zou komen. Ondertussen richtte Thora haar blik weer op de jongen. 'Ik luister' zei ze kalm.

Mitsu keek kalm naar Thora. En knikte kort. Hij maakte een zegel. Bij de ramen kwamen nu per raam een tien tal zwarte puntjes. Insecten die zich verborgen hadden gehouden kwamen tevoorschijn om Mitsu te waarschuwen indien nodig. Kalm opende Mitsu zijn hand en er zat 1 bij roerloos in. Het leefde nog wel. Kalm keek hij naar Thora. "Om me kort voor te stellen, Mitsu. Ik heb je foto gekopieerd uit het dossier, en je naam gezien. Verder heb ik niets meer gelezen.." sprak hij kalm. "Van andere leerlingen heb ik gehoord dat je metalen vleugels had. Maar dat was een detail die er niet toe doet." sprak Mitsu kalm. Zijn ogen gingen kort naar de bij die zijn vleugels schoon aan het maken was. Het bewoog nog niet. Kalm keek hij naar Thora. "Om kort uitleg te geven waarom ik iets met jou bespreek. Sinds een paar dagen ben ik lid van dé organisatie..." sprak Mitsu. Hij legde een nadruk op het woord 'de'. Dit zou voor Thora wel duidelijk zijn. "Ik heb gelijk wat onderzoek verricht. Ik ben niet achter veel gekomen. Maar ik heb gehoord dat Savador één zwakte heeft. Ik heb met Norwood een gesprek gehad wat er gebeurt was en daarbij gelijk een uitleg gehad over wat Alwir voor opdracht had gehad. Ik heb zo vragen gesteld zodat Norwood niet door had dat ik eigenlijk naar de zwakheden van Savador vroeg." sprak Mitsu. "Ik ken Norwood langer, als kennis, nooit als vriend of hechte vriend.." sprak hij kalm. "Waar ik dus achter ben gekomen, Savador heeft een zwakte, of beter gezegd een angst..." sprak Mitsu. "Water, Savador heeft enorme last van watervrees." sprak Mitsu kalm tegen Thora. Zijn ogen gingen naar de bij die momenteel nog steeds op zijn plek zat. Geen personen die storen via het raam dus.

Thora luisterde naar de jongen die zich voorstelde als Mitsu en hoe hij aan de informatie over haar kwam. 'Wel een detail dat juist is' zei ze kalm toen hij over haar vleugels begon. Thora vond het niet erg dat mensen dat wisten. Ze was trots op haar vleugels. Haar interesse in Mitsu kwam pas toen hij over de Organisatie begon. Nu leken haar groene ogen zich dwars door hem heen boren alsof ze de informatie uit hem wou kijken. Ze kreeg een geamuseerde glimlach om haar lippen. 'Geslaagd waar Re Aston faalde' zei ze zachtjes. Het was niet dat ze Alwir haatte maar ze had het nogal zwak van hem gevonden toen hij naar zijn broer was gegaan om de plannen van de Organisatie door te laten schemeren. Ze knikte licht toen Mitsu haar vertelde dat Norwood niet meer dan een kennis was. 'Ga er maar van uit dat ook tegen hem gevochten moet worden. Re Eneas had zo'n opdracht ook niet mee moeten geven aan een bloedverwant. Maar het was wel waar dat Alwir de enige was die dicht genoeg bij Madeline kon komen' sprak ze zuchtend. Thora keek even verbaasd op toen ze Savadors grootste angst hoorde. 'Water?' herhaalde ze op een vragend, ongelovige toon. 'Weet Re Eneas dit al?' vroeg ze kalm. Als Mitsu echt bij de Organisatie hoorde dan moest hij weten wie Re Eneas was.

Mitsu zijn ogen keken echter lichtjes langs haar heen. Hij keek niet recht in de ogen van Thora. Misschien licht schuin naar beneden. Hij wist dat ze een hogere rang had en daar had hij respect voor. Zijn ogen gingen kort naar haar toen hij hoorde wat ze zei. "Re Aston was niet geschikt voor die opdracht. Ik denk nog steeds dat ik persoonlijk beter geschikt was geweest. Maar ik twijfel niet aan de keuzes van hém.." sprak hij. Mitsu had de informatie gekregen maar hij kende de rangen nog lang niet uit zijn hoofd. Toch was hij druk bezig die onder de knie te krijgen. Zijn ogen gingen weer kort naar de bij. Alsof het meeluisterde zat het stil en bewoog geen poot. Mitsu werd een beetje lam van zijn hand in dezelfde positie te houden dus hij legde de bij kalm neer op een witte vlak van de boekenkast. Hij keek daarna naar Thora. "Ja, en zo ver ik weet beschikt er niemand in de organisatie over watermagie.." voegde hij er aan toe toen ze zijn woorden vragend herhaalde. "Nee, ik heb nog niet de kans gehad hem persoonlijk te spreken. Ook wist ik zijn echte naam nog niet. Voor mij kan het iedereen zijn op deze school. Ik had niet de kans om zijn naam op te zoeken, puur om het feit dat ik die niet had..." sprak hij kalm. "Daarom probeerde ik het te doen via iemand anders dan Re Eneas. Jij was toevallig degene die ik tegen kwam..." sprak hij kalm en knikte kort.

Thora snoof even met lichtelijk minachting. 'Re Aston had moeten weten waar zijn loyaliteit lag toen hij ons aan zijn broer verried. Re Eneas heeft er een flink gevecht aan overgehouden' zei ze. Thora volgde met haar blik de bij toen Mitsu hem neerlegde maar keek hem weer aan bij zijn verdere woorden. 'Nee, niemand die hier gestationeerd is tenminste. Maar ik weet zeker dat hij daar wel een oplossing voor heeft' zei ze. Thora had het volste vertrouwen in Finnegan. Ze zou hem blindelings nog volgen. 'Misschien is het ook maar beter als je zijn naam nog niet weet. Hij zal het zelf wel vertellen als hij je genoeg vertrouwd' zei ze doelend op zijn woorden dat Mitsu nog niet eens de naam van Finnegan wist. 'Ik kan je wel meenemen naar hem, als je wilt' vervolgde Thora daarna.

Mitsu zijn ogen waren kalm op Thora gericht en hoorde haar woorden. "Ik weet hoe Norwood kan zijn op dat soort momenten..." sprak Mitsu kalm. "En ik kan zijn reactie enerzijds begrijpen. Toch zal ik in dat opzicht koelbloediger zijn..." sprak hij kalm. "Ik ga geen mensen onnodig pijn doen, maar ik vind wel een optie om de opdracht uit te voeren..." sprak hij kalm en keek naar Thora. Zijn ogen gingen kort naar de bij. Deze maakte ineens snelle ronden bewegingen. "Ik geloof zeker dat Re Eneas er een oplossing voor vind. Ik heb niet voor niets vertrouwen in hem..." voegde hij er aan toe. Zijn ogen gingen kort naar de bij. Vierkant, acht, lijn....bibliothecaris... dacht hij. Hij hield nu zijn blik langer op de bij gericht. Hij knikte daarna. "Veel tijd hebben we niet meer. De bibliothecaris komt net van het schoolterrein naar binnen. Over nu en enkele minuten is ze hier..." sprak hij kalm en keek haar aan. Hij hoorde haar worden. "De echte naam heeft hier net erg veel waarden, het zorgt er misschien voor dat aanspreken makkelijker is en dat de groep dichter bij elkaar komt, maar ik heb er net zo weinig moeite mee om hem aan te spreken met Re Eneas..." sprak hij kalm. "Totaal geen dus..." voegde hij er aan toe. "Als je wilt graag..." sprak hij kalm. "Ik zou het fijn vinden om de informatie direct aan hem te overhandigen..." sprak hij kalm.

Thora keek even naar de bij toen hij ineens begon te bewegen. Maar niet lang daarna kwam Amanta aanrennen. Thora knielde bij de margay neer terwijl hij in zijn eigen gebarentaal tegen haar begon te praten. 'Weet ik' zei ze op Mitsu's woorden dat de bibliothecaresse eraan kwam. Ze stond weer op. Ze keek Mitsu aan en knikte op zijn woorden. Amanta begon vooruit te lopen. 'Laten we maar gaan dan' zei ze zachtjes terwijl ze richting de uitgang liep. In de deuropening liep ze haast tegen de bibliothecaresse op. 'Excuseer me' zei Thora zacht met een kleine onschuldige glimlach. Het was alsof er in die ene beweging een heel ander persoon stond. Iets wat veel leden van de Organisatie hadden. Ze leken vaak normale kinderen over volwassen. Onschuldig en normaal als elk ander. Maar als ze dat masker lieten vallen kwamen ze pas echt tevoorschijn. Thora draaide zich in de deuropening in en wenkte Mitsu. Toen ze ver genoeg de gang in was, was haar glimlach verdwenen. Ze had het masker laten vallen en keek weer serieus.

{Ik maak wel een nieuw topic bij etages}

Mitsu keek kalm voor zich en merkte dat Thora op het punt stond te vertrekken. Nog net verdwenen de insecten het houdt in en vloog de bij weg. Mitsu zijn ogen gingen naar de rug van Thora toen ze weg liep. Kalm liep hij achter haar aan. Echter vijf minuten later om geen argwaan bij de bibliothecaris op te wekken. Op de gang kwam hij weer dichter bij haar lopen. Zijn ogen stonden neutraal. Geen blijdschap maar ook geen bedroefdheid. Hij was niet onrustig maar ook niet kalm. Hij had gemengde gevoelens. Hij was er nog maar net, maar hij wilde maar wat graag Re Eneas helpen. Zijn ogen hield hij gericht voor zich en zijn handen hield hij in zijn zakken. Hij liep in een houding die leek alsof niets hem kon schelen. Maar niets was minder waar.

PROFILE MAGICIAN

» Man on a mission ♪ C L O S E D
» Mission accomplished.
» Mission Cats!
» [MISSION] Eliminate Foxie! ||Ezio, Ziva, Frey||

Our mission.

Our mission.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen