Mijn mentor ontmoeten.

Brigit liep met grote passen, voor haar doen dan, langs alle deuren. Bij sommigen die open stonden keek ze even naar binnen maar liep daarna weer verder. Ze was op zoek naar één specifiek lokaal. Het lokaal van haar mentor. Master Norwoud of zoiets. Ze voelde haar haar lavendel kleurige rok die tot net over haar knieën reikte langs haar benen ruisen. Vanuit haar ooghoeken zag ze het licht paarse randje van de rok met de bewegingen van de zachte stof meegaan. Haar lila pijpenkrullen wapperde achter haar aan en de kleine hakken onder de hielen van haar zwarte schoenen weerkaatste over de vloer. Achter haar aan vloog een spierwitte duif. Brigit keek even over haar schouder naar de duif. 'Eoin, schiet nou op. Ik heb het geloof ik gevonden' zei ze tegen het dier terwijl ze liet langer liep maar rende en nu zelfs haast sprintte. Voor een deur bleef ze stilstaan. De langste lila pijpenkrul viel over haar schouder naar voren terwijl Brigit een beetje op adem kwam. Haar diep paarse ogen keken vertwijfeld naar de deur. 'Wat als hij er nou niet is? Of als het een hele nare man is? Ik weet niet of ik dan wel naar binnen durf Eoin' sprak Brigit ineens behoorlijk zacht terwijl de duif op haar schouder neerstreek. Eoin leek wel met haar ogen te rollen. Brigit legde haar hand op de deurklink en duwde met ingehouden adem de deur open. Ze had hem bijna direct alweer gesloten toen Eoin naar binnen stoof. 'Eoin! Wacht! Kom terug!' riep Brigit haar verschrikt na maar de duif was verdwenen. Brigit bleef nog even besluiteloos staan voor de halfgeopende deur maar liep toen toch door. Ze keek het verduisterde lokaal in en alle moed was haar in één klap ontnomen. 'Hallo?' weerklonk haar stem zacht en onzeker. Ze zag in het lokaal verscheidene planten staan maar zag niet de kristal witte vleugels van Eoin. Ineens voelde Brigit iets om haar enkel en verstijfde. Haar blik dwaalde af naar beneden naar de groene stengel die zich om haar enkel geslagen had. Het volgende moment trok de plant haar naar beneden. Dat was het moment dat Brigit in beweging kwam en haar longen uit haar lijf gilde.

Norwood zat rustig in de kas te werken en zong zachtjes een liedje. Eyolf zat toe te kijken en keek af en toe rond. Even blafte hij en Norwood kinkte. Maar in plaats dat er een mens binnen kwam vloog er een duif de kas in en landde op het hoofd van Norwood. Norwood grijnsde en tiutte zijn lippen om tegen de duif te praten. Zolang je niet je behoefte doet vind ik het geen ramp dat je daar zit sprak hij tegen de uil en grinnikte. Hij wachtte niet op reactie want op dat moment klonk er een gil. Hij keek op pakte de duif rustig van zijn hoofd en zette deze neer op een tak die de grote boom in de kas had gehangen. Norwood rende het lokaal binnen en stopte. "Ik had die duivelstrik toch niet daar moeten plaatsen. Hij richtte zijn handen op de plant en sloot zijn ogen. "herba debilitat" sprak hij klam en de plant stopte met bewegen. Norwood liep met vlugge passen naar het meisje en zakte door zijn knieën. De plant had haar niet gevaarlijk hard onderuit getrokken verwachtte Norwood. Het was een kleintje dus sterk was hij alles behalve. Hij keek naar het meisje en legde een hand op haar schouder. "Is alles in orde..." sprak hij kalm.

Brigit probeerde uit alle macht haar enkel los te trekken. Zodra ze niet langer de lichte knelling om haar enkel voelde schoot ze direct op handen en knieën door naar de hoek van het lokaal. Ze kroop als een bange mus ineen en sloeg haar armen om haar knieën. Ze trilde licht. Ze had niet verwacht meteen aangevallen te worden zodra ze het lokaal zou binnen stappen. Brigit sloeg haar blik angstig op toen ze een ander geluid hoorde. Eerst dacht ze dat het weer zo'n monsterplant was maar dan had het geluid anders geklonken. Dit waren voetstappen. Brigit keek even naar de man die voor haar door zijn knieën ging. Ze dwong zichzelf wat te kalmeren en knikte licht. Ineens schoot haar wat te binnen. Ze keek met een ruk weer op naar de man. 'Waar is Eoin?' vroeg ze half fluisterend. Ze zou toch niet vermoord zijn door die plant? Brigit was haast uit paniek overeind gesprongen als de witte duif niet vanuit de kas naar haar toe was gevlogen en op haar knie lande. Opgelucht liet Brigit haar adem ontsnappen. Ze was allang blij dat Eoin niks had. Brigit streek de duif even zacht met twee vingers over haar witte verenpak. Daarna keken haar paarse ogen weer naar de man. 'Ik zocht eigenlijk naar iemand' zei ze zachtjes terwijl ze de man het blaadje met haar rooster en de naam van haar nieuwe mentor liet zien.

Norwood keek naar het meisje en merkte dat ze knikte. Hij glimlachte vriendelijk en stond toen recht op. Hij pakte de pot met de verstijfde plant vast en liep naar de kas. Hij kwam even later terug. "Het was niet zo verstandig van mij om een duivelstrik daar te plaatsen..." sprak hij kalm. Hij hoorde haar vraag en dacht kort na. "Als je de witte duif bedoelt, die is in..." hij stopte echter wat de duif kwam al aangevlogen. Norwood keek op toen ze iemand bleek te zoeken. Hij ging weer door zijn knieën en pakte het briefje aan. Hij las vlugtig de naam van haar mentor. Ineens verscheen er een aangename glimlach op Norwoods gezicht. Hij stond op en liep naar zijn bureau. Opende een bepaald dossier en keek vlugtig naar de foto en knikte kort. "Mag ik me voorstellen, Master Norwood..." sprak hij kalm. "En jij moet vast brigit zijn..." sprak hij kalm en glimlachte vriendelijk. Hij keek haar met vriendelijke blik aan. Ik ben blij dat ze niet in de klas van Savador zit, die freak zal haar nog banger maken dan dat deze plant uberhaupt kon.... dacht Norwood met een opluchting.

Brigit luisterde maar met een half oor naar de woorden van de man. Alleen de naam van de plant zorgde ervoor dat haar hart weer een paar slagen sneller ging slaan. Eoin was ondertussen op Brigits schouder gaan zitten en koerde zachtjes zodat het net leek alsof ze Brigit geheimpjes aan het vertellen was die ze in de kas gehoord had. Om het plaatje helemaal compleet te maken grinnikte Brigit soms zachtjes en moest af en toe een kleine proest onderdrukken door haar hand voor haar mond te houden. Ze keek weer op toen de man opnieuw begon te spreken. Ze voelde lichte opluchting toen de man die haar gered had kennelijk ook haar mentor bleek te zijn. Ze was ergens ook wel blij dat ze zijn naam niet had gezegd. Want ze had het geheid fout gezegd. Brigit krabbelde, tot ongenoegen van Eoin, haastig overeind en streek haar kleding met snelle bewegingen glad. 'Jawel meneer' antwoordde ze daarna braafjes op zijn conclusie dat zij Brigit moest zijn. Daarna pakte ze Eoin voorzichtig vast en liet haar op een vinger staan. 'En dit is Eoin' voegde ze aan die actie toe. De duif leek even een soort van buiging voor Norwood te maken. Brigit grinnikte zachtjes om de vreemde capriolen van haar vriendin tot ze zich iets bedacht. Ze keek even op naar Master Norwood. 'Het is toch wel goed dat ik Eoin meegenomen heb?' vroeg ze zachtjes. Haar gezicht had de vrolijke glans verloren en keek Master Norwood nu schuldbewust aan alsof ze iets verschrikkelijks had gedaan.

Norwood keek kalm naar Brigit en glimlachte. Hij orderde wat papieren op zijn bureau door ze op een rechte stapel te leggen en keek toen naar haar. Hij leunde tegen het bureau en keek naar het stel voor korte tijd. "Over mij aan het roddelen..." sprak hij grinnikend. Hij merkte dat ze opstond en bevestiging gaf dat ze Brigit was.
"Eion, mooie naam..." sprak hij kalm en glimlachte. Hij merkte dat de duif een buiging maakte en Norwood glimlachte. Ineens kwam er een wit gedaante nieuwschierig opduiken. Eyolf ging kalm zitten naast Norwood. De spierwitte wolf keek met zijn gelige ogen en gespitste oren naar de duif en naar Brigit. Norwood glimlachte vriendelijk om haar woorden. "Nee nee, maak je alsjeblieft geen zorgen. Je bent niet de enigste leerling hier op school met een huisdier..." sprak hij kalm. "Het is meer dan toegestaan. Maar je bent verantwoordelijk voor je eigen dieren. Veroorzaakt jou dier ophef dan zal Savador jou er op aanspreken.." sprak hij kalm. "Of hij meld het bij mij en ik moet het doorgeven." sprak hij kalm. En om eerlijk te zijn had hij liever het laatste. Norwood glimlachte en keek weer naar Brigit. "Nee, Eion is meer dan welkom..." sprak hij kalm.

Brigit had voor een moment even opgekeken toen Master Norwood ineens grinnikend had gevraagd of zij en Eoin over hem aan het roddelen waren. Ze voelde haar wangen onmiddellijk vuurrood worden. ‘Nee Master, ik roddelde niet! Ik zou niet durven. Dat zou zo ontzettend ongepast zijn’ bracht ze als stortvloed aan woorden uit. Ze liet haar schouders een beetje hangen en keek beschaamd naar de grond. Dat was geen goede zet geweest. Ze keek Master Norwood vanonder haar lila lokken aan toen hij zei dat hij Eoins naam mooi vond. Het bracht een verlegen glimlachje op Brigits gezicht. ‘Dank u’ mompelde ze zachtjes. Maar ze schrok toen er ineens een wolf naast haar nieuwe mentor kwam te staan. Voor wolven was ze bang, doodsbang. Ze had slechte ervaringen met wolven. Al Brigits spieren waren aangespannen en ze zette onbewust een stap achteruit. Ze kon haar blik niet van de gelige ogen af houden die naar Eoin loerde. En hoewel de duif een echte waaghals was en totaal niet bang, vond Brigit het doodeng dat die wolf zo naar Eoin stond te staren. Haar diep paarse ogen schoten even naar Master Norwood en toen weer terug naar de wolf. ‘Ik beloof dat Eoin geen problemen zal veroorzaken Master’ zei ze zachtjes zonder haar blik van de wolf los te scheuren. Van de spanning was haar huid gloeiend heet geworden. Zo warm dat het kleine schroeiplekken in haar kleding veroorzaakte. Ook haar huid leek lichtelijk wit te gloeien. Als een glanzende parel haast. In tegenstelling tot de meeste vuurmagie was Brigits vuur niet rood met geel en oranje zoals vuur normaal gesproken moest zijn, het was puur wit. Haar magie was een extreem pure vorm van vuur. En soms was dat mooi. Maar vaak had Brigit het niet onder controle als ze kwaad of bang was. Ook nu gebeurde dat weer. Ze had niet eens in de gaten dat de brandplekken in haar kleding groter werden of dat ze de grond onder haar voeten in de fik zette. Het enige waar ze oog voor had, was de wolf.

Norwood glimlachte toen hij haar vuurrood zag worden. "Geen zorgen, ik vind het geen ramp hoor..." sprak hij kalm. "En je mag gerust weten dat ik zachtjes zong in de kas..." voegde hij er aan toe. Tenminste dat had hij vaag gehood wat de duif vertelde. "Geen dank, het is maar een mening." sprak hij vriendelijk en knikte. "Dat had ik ook niet verwacht." voegde hij er aan toe. Hij zag ineens dat ze een stap achteruit zette. Hij zag de schroeiplekken. Hij liep naar haar toe en wilde zijn hand op haar schouder leggen om haar te kalmeren. Maar hij kon amper zo dicht bij komen. De lucht om haar heen was ook al goed warm. Hij trok terug en keek naar Eyolf. Hij wees richting de kas en knikte. "Eyolf, ik denk dat je toch even in de kas zult moeten blijven..." sprak hij kalm. Eyolf leek te knikken. Daarna keek hij naar Brigit. Zijn ogen stonden bezorgd. Was het door angst? Hij zag nog hoe Eyolf naar de kas liep. Norwood volgde. Daarna kwam Norwood terug. Gevolgd door een klein 'puppy'. Het was ook Eyolf maar nu veel jonger. En leek meer op een speels hondje dan op een gevaarlijke wolf. Norwood glimlachte. Eyolf wilde maar wat graag even uit de kas. Norwood had hem daarom getransformeerd in de jongere versie. Behendig sprong Eyolf op de tafel. Het kleine puppy ging zitten en keek met zijn scheve kop naar Brigit. De ogen waren niet veranderd nog de witte vacht. Norwood aaide het even over zijn kop waarna het kort en hoog blafte. Even grinnikte Norwood. Dat was dan wel mee veranderd. Het geluid van de wolf. Norwood keek kalm naar Brigit. "Ik heb een klein vraagje? Zijn er al problemen opgetreden of niet?" vroeg hij kalm aan brigit. Hij wilde niet dat ze al lastig werd gevallen op de eerste dag dat ze hier aankwam.

Ergens voelde Brigit wel opluchting toen Master Norwood vertelde dat het ook niet erg was geweest als ze over hem geroddeld had. 'En toch is het ongepast' hield ze zachtjes vol. Zodra haar magie haar huid had laten gloeien en haar kleding aan het schroeien had gezet, was Eoin van verschrikt van haar gloeiend hete schouder weggevlogen. Brigit voelde haar hart bonzen in haar keel. Haar diep paarse ogen waren het enige wat bewoog en volgden de hond toen hij de kas inliep. Ze lette niet op de blik van Master Norwood. Maar haar angst nam iets af en maakte plaats voor verbazing toen ze de kleine puppy zag die terug kwam in plaats van de wolf. Ze durfde nog steeds niet dichtbij het puppyachtige wezentje te komen toen hij op een tafel sprong maar voelde de lucht om haar heen iets kouder worden. Haar huis was nog steeds warm maar nu meer alsof ze een koortsaanval had dan echt handverbrandend heet. Het blafje dat hij uitte toen hij geaaid werd, daar moest ze wel zachtjes om grinniken. Haar ogen kropen langzaam terug naar Master Norwood toen ze hem verder een vraag hoorde stellen. 'Problemen?' herhaalde Brigit op een vragende toon. In welk verband bedoelde hij problemen. Ze had nog geen problemen gemaakt. Tenminste, niet als ze tegen een tijger opbotsen onder problemen rekent.

Norwood keek naar Brigit en grinnikte om haar woorden. Het bleef niet altijd even netjes om te roddelen. Dat was waar. Maar Norwood had er tot op zekere hoogte geen problemen mee. Zijn ogen keken naar Brigit en daarna naar de miniatuurversie van Eyolf. Norwood glimlachte. "Ja problemen. Als er iets is wat ik niet kan hebben is dat een leerlinge wordt lastiggevallen op haar eerste dag hier op Starshine. En daarnaast, ik ben je mentor, ik hoor dat soort dingen te vragen..." sprak hij met een klein knipoogje en leunde tegen het bureau. "Maar ik neem aan dat er geen vervelende dingen zijn gebeurt op het moment." sprak hij kalm en glimlachte vriendelijk naar haar. Ineens schoot Norwood overeind. "Je had je rooster al?" stamelde hij. "Waar heb jij je rooster vandaan. Was het een lange bleke man met zwarte haren?" sprak hij en keek haar kort met bezorgde blik aan. Als hij het weer had geflikt om tegen een leerlinge uit te vallen die in zijn klas zat dan zou hij eens langs gaan en duidelijk maken dat hij het er niet mee eens was.

PROFILE MAGICIAN

» Meath ontmoeten
» Master Shong ontmoeten.
» mentor-ish person?
» ||Avani|| ik ben vereerd U te mogen ontmoeten, Vrouwe
» Kennismaking mentor les Aurora {Esther-Anne, Eli, Sorey}

Mijn mentor ontmoeten.

Mijn mentor ontmoeten.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen