De ijspegels van Swift Snail #1 werden door Drake afgeweerd door een vuurschild. Swift Snail #2 werd ondertussen tollend de lucht in geblazen door Kriss. De vuurballen van Drake misten Swift Snail #1 op een haar na, waardoor het wezentje zichzelf vlug in de sneeuw ingroef. Ook Swift Snail #2 verdween onder de sneeuw. Even bleef het stil en was er alleen het ruisen van de gure wind over het witte landschap te horen, tot de twee slakken plotseling weer opduiken uit de sneeuw. Kriss deelt een harde trap uit en raakt Swift Snail #2, die een paar meter van de twee uit de buurt glijdt en hulpeloos op zijn kant valt, volop tegen zijn huisje, waar een barst in komt. Het heeft echter weinig effect. Intussen voert Drake een Fire Trap uit op Swift Snail #1, die verzwakt door de impact van de aanval roerloos in de sneeuw blijft staan. Ter verdediging staat Swift Snail #1 op het punt om een tegenaanval uit te voeren. Het huisje van de slak licht blauw op, maar hij lijkt er veel moeite mee te hebben en er lang over te moeten doen om zijn aanval op te laden. Swift Snail #2 weet zich vlug te herstellen van Kriss' trap en glipt haar achterna. De slak verspert met tientallen ijspegels de ingang van de grot, en gebruikt de gelegenheid van Kriss' val om een kleine regen van smalle ijspegels als naalden op haar neer te laten dalen.

- Swift Snail #1 is verzwakt
- Swift Snail #2 heeft een barst in zijn huisje, waardoor zijn aanvallen mogelijk minder accuraat zijn.


(de acties van de monsters en/of aanvallen raak zijn worden bepaald door Fate
Ik heb voor nu jullie acties er maar in verwerkt)

De leraren kamer had een vreemde, toch leuke sfeer gekregen. Drake keek naar Norwood, ze deden beide hun kleine verhaaltje terwijl beide echt wel tussen de regels las van hun uitspraken hoe het werkenlijk zat. Als je iets allebei vreselijk haat, kan het dan zo zijn dat je elkaar mag? Het begon er langzaam op te lijken, iets wat de jongen nooit verwacht had. Zeker niet bij iemand die te titel 'docent' droeg. ‘Een nablijf uur is in feite een lesuur voor een leerling die de tijd verspilt van een docent,’ sprak hij kalm tegen Drake. Hij draaide zijn ogen even. ''Nee, andersom. Ik verspil mijn tijd aan dat van een docent.''  grinnikte de jongen. ‘Nakijken is onderdeel van mijn werk, dus er is niet sprake van vrije tijd, meneer Burned,’ Burned slaakte een zucht, sure dat zal wel weer. ‘Dat zijn zaken die liggen bij de beste man die je dat strafwerk geeft, niet bij mij, Drake,’ Drake beet op de nagel van zijn wijsvinger omdat het half los zat. Alleen je kon wel aan de jongen merkte dat hij naar Norwood luisterde doordat zijn blik af en toe naar de man toe gekeerd was.  ‘Los van het feit dat je er niet verder mee komt, zijn mijn tal val pogingen dat voor elkaar te krijgen ook gefaald. Dus je mag zeggen wat je wilt, je zult het afleggen tegen hém,’ Drake schoot half in de lach, geweldig vond hij het. Gewoon hoe simpel Norwood verwoorde dat hij het met hem eens was, terwijl het zo keurig uit zijn mond kwam. ''Well, I gues we have to find a new way to do something about that.'' sprak Drake rustig. Hij keek door het lokaal en vermaakte zich wel op deze manier. Hij hoefde zich tenminste niet al die uren te vervelen met het Shadraanse boek over schrijven, hij had echt een pesthekel aan die taal gekregen. Tussen de regels door vroeg Drake nu aan Norwood hij hij het beste de zijn rivaal dwars kon zitten, misschien zelfs wraak nemen. ‘Ik zou als ik jou was opgeven,’ Drake versmalde zijn ogen. ''En dát, staat niet in mijn woordenboek.'' sprak hij terwijl zijn blik naar het boek ging dat voor hem lag. ‘Maar mocht je iets meer kans willen maken kan ik je adviseren om eens een keer in de grondbeginselen van de magie te duiken, jongeman,’ sprak hij kalm.  Drake luisterde nu geïnteresseerd. Niet veel leraren lukte het. ‘Het is een volbloed shadraan,’ sprak hij kalm. Drake knikte, dat wist hij namelijk wel. Drake had zich daarom ook altijd afgevraagd waarom de man vuur magie les gaf. ‘Shadranen zijn het zwaktste op de heetste punt van de dag en het sterkst midden in de nacht, met de grootste piek bij volle maan,’ Drake had nu totaal geen aandacht meer voor de docenten om hem heen, ze konden voor zijn part in rook opgaan. Zijn oren waren gespitst en hij luisterde naar Norwood. ''En dat terwijl mijn magie als Raziaan juist het sterkst is midden op een warme zomerdag. Dat weet ik inderdaad, vuur is naast licht magie zijn tegenpool. Dat, terwijl hij bang is voor water. Dus dat moet ergens anders vandaan komen.'' Drake zette zijn vingers nadenkend tegen zijn lip aan terwijl hij even langs Norwood keek en toch de woorden aanhoorde die hij te vertellen had.‘Dat is lesstof #1 bij de voorstudies voor je hierkomt,’ Drake knikte en wist wat Norwood bedoelde. ‘Spijtig om mede te delen dat de heer Sathandiai zich heeft geleerd in de vuurmagie, toeval of wijsheid?’ Drake begreep dat het een retorische vraag was en liet de man rustig uit praten. Ondertussen gingen zijn eigen gedachte er ook over verder.  ‘Ik berust het niet geheel op toeval. Shadranen hun zwaktes is Novaanse en Raziaanse magie overdag,’ Drake knikte en dacht na. Hij moest zich dus juist in die magie hebben gespecialiseerd, juist om zijn zwaktes te versterken, zodat hij overal onderuit kwam.

‘Hij weet meer van vuurmagie dan jou, iedere vuuraanval die je uitvoert zal hij kunnen tegenwerken met zijn duistere en vuurmagie, al dan niet gecombineerd, Drake bevestigde het. ''En of, daarbij is er nogal een niveau verschil tussen ons. Ik kan vechten, maar weet ook gerust wel dat zijn krachten en kennis veel groter is dan dat van mij. Hoe rot ik het ook vind om toe te geven, ik zou nu nog van hem verliezen.'' Drake sprak het heel koeltjes. Ondanks dat de jongen impulsief, eigenwijs en een heethoofd was, Drake was niet dom. Hij wist gerust wel dat hij Savador in een gevecht nooit echt aan zou kunnen, ten dode opgeschreven was, maar het aan de slang toegeven? Nooit. Drake dacht na en krabde aan het beginnende stoppelbaardje op zijn kin terwijl hij naar het boek op zijn tafel keek. Een gevecht met magie of zelfs misschien lichamenlijk was dus geen optie. Drake zou de man ergens mee moeten aanvallen waarvan hij wist dat de schade groot was, terwijl er geen magie van te pas kwam. ''Dus ik zou hem op een ander vlak moeten neerhalen?'' sprak hij meer in zichzelf dan tegen Norwood. Opeens viel hem de glimlach van de man op, waardoor zijn intresse groter werd. ‘Als je wraak wilt nemen, adviseer ik je eens braaf in de les mee te doen,’ Drake keek Norwood opeens aan alsof hij iets heel lelijks had gezegd. Er stond een vieze frons op zijn gezicht met zijn mond naar beneden getrokken. Hoe zag Norwood dat als wraak? Dat was precies wat de slang wilde, dat Drake braaf werd. Was dit opeens een plannetje om Drake in te pakken en 'normaal' te laten doen? Het leek hem stug.  ‘Misschien iets té braaf,’ Drake trok zijn gezicht normaal en versmalde sluwe oogjes maakte ervoor plaats. Wacht, hij begon al te snappen waar de man naar toe wilde.  ‘Misschien gaat hij zich er meer aan ergeren als je iets doet wat hij niet verwachten zal,’ er verscheen een kleine glimlach op de snoet van de jongen en zijn ogen twinkelde. ''Dat klinkt nog niet eens zo slecht. Ik kan hem tot op het bot irriteren maar ik doe op hetzelfde moment juist niks fout, dus hij kan me niet straffen.'' Drake grinnikte. ''En juist doordat hij me niet kan straffen, frustreert het hem nóg meer.'' in zijn hoofd begon Drake al plannetjes te maken. In pak in de klas komen met keurig gekamd haar, appel voor Saf mee nemen, zijn huiswerk maken in keurig handschrift met extra werk, slijmen en complimentjes geven tot Saf er misselijk van zou worden. Opeens schoot hem zelfs te binnen om voor de man een lief groot roze knuffelkonijn te halen en die met een rode strik op zijn bureau te zetten. Ondertussen waren sommige leraren weg gelopen, hoofdschuddend die ich er niet mee wilde bemoeien. Anderen hadden muziek opgezet voor henzelf of zaten verdiept in een boek. Toch zag Drake hier en daar ook wel leraren met een kleine grijns zitten. Savador was de hoofdmeester, maar je kon hem ook gerust dictator noemen. Hij was ook niet erg geliefd onder de leraren namelijk. Terwijl Drake al die plannetjes uitdacht stond er een geniepige grijns op zijn gezicht en lachte hij. Tóch voelde dit niet als genoeg want dat zou enkel als een beetje treiteren overkomen en meer dan irritand zou het niet wezen. Daarom keek Drake Norwood weer aan. ''Leuk plan. Alleen er moet iets zijn wat erger kan. Wat zijn de zwakheden die niemand kent? U weet het meeste over hem.'' Drake keek Norwood doordringend aan met zijn vurige ogen. ''Waar kan hij écht niet tegen? Hij zorgt voor zo veel ellende voor zoveel mensen, we moeten hem eindelijk eens laten voelen wat het is.. wanneer de grond onder je voeten wegvalt. Geen been meer om op te staan terwijl je alles verliest wat je ooit lief had. Wat is zijn zwakte Norwood?'' de ogen van Drake waren door het innerlijk wraak gevoel, de woorden die hij sprak weer letterlijk gaan vlammen. Hij stond onder meerdere namen bekend en een daarvan was ook Fire eyes. Op dit moment leek hij gedreven en gebrand op zijn wraak, hopelijk kon deze man hem ergens helpen.