nieuwe leerling

Een onzeker, roodharig, klein van gestalte meisje loopt door de gang. Haar ogen tasten de grote muren, niet zeker waar ze naartoe moet. Embarassed

Ze draagt een kleine rugzak, dat is het enige van eigen materiaal die ze nog heeft. Ook loopt er een grote Duitse Herder. Het is duidelijk dat ze geen idee heeft waar ze naartoe moet...

“Thanks Brad, we houden contact.” Met een warme glimlach had Roxanne haar hand familiar op de schouder van de shuttle chauffeur gelegd en de man glimlachte knikkend terug. “Ik spreek je Roxanne.” De vrouw met het lange zwarte haar keek glimlachend toe toen de man zijn shuttle weer in stapte en weg vloog. Ze was heel blij met hem. Enkele maanden geleden, toen ze net was begonnen als lerares verzorging van fabeldieren op starshine academy had ze hem om een gunst gevraagd; Haar hele klas naar Puffoon vliegen voor een excursie les. Ze waren een soort van bevriend geraakt en sinds dien hielp hij haar altijd met de excursie lessen, gezien hij eigenbaas was van zijn shuttle bedrijf. Tegen een kleine prijs natuurlijk, maar daar had Roxanne het wel voor over.

Ze pakte de tas van de grond, die nog vol zat met solicitaties. Roxanne had het idee gekregen om meer leerlingen in te huren voor staldiensten. Voor extra studie punten. Toch zou ze niet elke minkkukkel die de punten nodig had aannemen. De schooldieren moesten immers goed verzorgd worden. Met de tas in haar hand draaide ze zich om en liep in gedachte over het lanceringsplatvorm richting de grote deuren. Plots valt haar blik op een jongedame, of beter gezegd, op de hond van deze jongedame. Een herder. Zoals altijd wanneer Roxanne honden ziet kan ze een glimlach niet onderdrukken. Haar blik glijdt naar het meisje terug en het duurt niet lang voor ze de verlorenheid in haar uitdrukking ziet. Ze is vast nieuw. “Goeiemiddag,” glimlacht ze begroetend naar haar. “Kan ik je ergens mee helpen?” sprak ze met een warme klank terwijl ze op het meisje en haar hond af liep.

Ze schrikt even wanneer er iemand plots tegen haar praat. "Oh, euh..." kleine onzekere glimlach,
"Mijn naam is Olivia, ik ben hier nieuw en jah,..."
Haar herder loopt meteen naar de vrouw en loopt kwispelend rond haar, "Siegmund, kom hier," braaf komt de hond meteen naast haar staan. "Sorry hij is enorm enthousiast als hij nieuwe mensen ziet,"

"Dat dacht ik al. Aangenaam Olivia, mijn naam is Roxanne en ik-" nog voor ze haar zin af kon maken werd ze al volop besnuffeld en begroet door de herder. Niet dat Roxanne dat vervelend vond. Ze stak haar hand naar het dier uit om eraan te laten ruiken en keek toen glimlachend op naar het meisje "Daar hoef je je niet voor te verontschuldigen lieverd. Mijn border collie kan er soms ook wat van," ze gaf haar een veelbetekenende glimlach die alleen honden eigenaren begrepen. "Weet je waar je heen moet? Bij welke afdeling je moet zijn?" vroeg ze terwijl haar blik een beetje puzzelend naar de rugzak op de rug van Olivia gleed. Zou dat haar enige bagage zijn? "Anders kan ik je ook even bij je mentor brengen."

Ze glimlacht wanneer ze ziet hoe de vrouw omgaat met haar beste vriend. Maar kijkt dan naar de grond, "Om eerlijk te zijn weet ik hier echt niks, ik kwam dit toevallig tegen en ben dan gewoon naar hier gekomen. Ik had wel iets gelezen van verschillende magie departementen, ik ben vuur, ook al heb ik dat maar 1 keer gebruikt en ik zou niet weten hoe ik dat opnieuw moet doen," dat laatste kwam nogal ratelend over en zenuwachtig begint ze in haar nek te krabben. Ze ziet de blik naar haar zak glijden. "Jah, ik ben niet echt zwaar geladen zoals u kunt zien,"

Wat verwonderd luisterde Roxanne naar haar verhaal van de nieuwe leerling. Meestal waren ze toch wel al geïnformeerd? Hmm.. de blauwe ogen van de vrouw keken even over het platvorm, op zoek naar misschien een ouder die bij haar hoorde en die misschien meer zou weten, maar ze waren de enige. "Dat geeft niet lieverd," glimlachte ze gerustellend naar het meisje. "Ik neem je anders wel mee naar het schoolhoofd, die weet vast wel meer over jouw situatie. Je staat toch wel al ingeschreven op de academy?" ze bekeek Olivia nog eens, met een zachte glimlach, al was ze nog steeds verbaasd. Ze legde haar hand op de schouder van het meisje en begon vast richting de grote deuren te lopen. "En maak je maar geen zorgen om je magie. Daarvoor ben je hier aan het goede adres. Ik geef dan een neutraal magie vak dus ik kan je niet echt helpen met je vuur magie, maar je bent niet de enige met problemen in magie."

De geruststellende woorden zorgen ervoor dat ze zich al beter voelt "Ja ik ben net ingeschreven en ik was nu een beetje mijn weg aan het zoeken." Zegt ze met een nerveuze glimlach, "En dank u wel" ze laat zich leiden en kijkt naar de grote deuren die open gaan. Het idee dat ze niet de enige was gaf haar wat meer moed. Anderzijds wordt ze weer zenuwachtig bij het idee van wat ze heeft gedaan. Een rilling loopt over haar rug. Siegmund volgt hen op de voet en snuffelt zijn omgeving af. Wanneer ze naar hem kijkt komt er toch weer een glimlach. Hij was de enige die ze nog over had

"Oooh, mooi! Dan heb je waarschijnlijk al een kamer op de fire magic etage toegewezen gekregen." Liep de lerares al kletsend door de deuren naast de nieuwe leerlinge. "Geen probleem hoor," Roxanne bleef voor een moment staan. Haar blik ging bedenkelijk van het meisje naar de hond en weer terug. "Weetje wat?" Ze wierp vlug een blik op het klokje, verstopt in een hartvormige ketting rond haar hals, en knikte toen met een vastbesloten glimlach weer op naar Olivia. "Ik heb een paar uur te doden dus als je wilt kan ik je wel even een kleine rondleiding door het kasteel geven?" Ze had het idee dat Olivia wat verloren achter gelaten was hier. Wie was er dan beter om je een stapje op weg te helpen dan een leraar! "Siegmund heette hij toch?" Vroeg ze toen belangstellend richting de hond.

Haar ogen lichten op wanneer de vrouw voorstelt om haar verder te helpen. Dit groot gebouw had haar toch wel angstig gemaakt. "Ja, ik heb een korte uitleg gekregen van hoe het gebouw is en een kaart gekregen, maar ben nooit echt een goede kaartlezer geweest," zegt ze het laatste lachend.

Ze kijkt dan naar geliefde hond die meteen bij zijn naam te horen naar Roxanne loopt. De herder gaat braaf naast Roxanne staan, ongeduldig voor wat ze zou zeggen. Olivia kijkt hoe haar trouwe viervoeter de vrouw aankijkt en ze wist eindelijk dat deze school de juiste keuze was. Voor het eerst sinds weken kan ze eindelijk weer oprecht lachen. Ze was bewust van de mensenkennis dat honden beschikken en dit was iemand waar ze zeker op terug kan vallen als dit nodig was. Het was lang geleden dat ze dit warm gevoel nog heeft mogen meemaken.

PROFILE MAGICIAN

» een nieuwe leerling
» Een nieuwe leerling arriveert
» Nieuwe leerling dwaalt tussen de boeken
» Een nieuwe start vraagt om nieuwe kleren
» nieuwe school, nieuwe mensen ||Roakes

nieuwe leerling

nieuwe leerling

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen