een nieuwe leerling

zacht landt een nieuwe raket op het platform van de school, de deur schuift bijna ruisloos open.
Een jongen stapt naar buiten en rekt zich uit, draait zich om een pakt een vossenwelpje uit het schip.
Daarna kijkt hij omhoog, hier zou Tomari de komende tijd les krijgen.
Tomari glimlachde in het vooruitzicht van een nieuwe start.

Faith die net een bezoekje had gebracht aan Gren om meer te weten te komen over haar magie was net uitgestapt van het schip waarmee ze was. Met een glimlach liep ze richting de accademy. Ze had zo veel zin om aan de slag te gaan met haar magie nu ze meer wist. En dankzij alle lessen hier had ze haar magie nu redelijk onder controle. Uit haar haast naar haar vriendinnen toe botste ze tegen een jongen aan. Ze had hem simpelweg over het hoofd gezien. Faith keek met beschuldigende ogen en een langzaam wordend rood hoofd de jongen aan. Sorry, ik had je niet gezien. mompelde ze iet wat verlegen en ze sloeg haar ogen neer.

Tomari kijkt nog naar de lucht als hij iets tegen zich aan voelt botsen, van schrik laat hij bijna Toki vallen, die een zacht piepje geeft.
Tomari kijt om en ziet een meisje staan dat kennelijk net tegen hem aan was gebotst en nu rood werd en sorry zei.
Tomari glichlachde en zei "geeft niks, ik zat zelf eigelijk ook niet op te letten" Tomari keek nu iets beter naar het meisje en vroeg zich af hoe ze heette "Ik heet trouwens Tomari, en hoe heet jij?"

Faith glimlachte toen ze merkte dat hij het niet erg vond, een zucht van opluchting verliet haar mond. "Ik heet trouwens Tomari, en hoe heet jij?" Faith glimlachte en knikte. Ik ben Faith. Ineens viel haar het kleine beestje in de armen van Tomari op. Terwijl ze haar hand naar het beestje uitstak vroeg ze Mag ik? als teken dat ze het kleine dier wilde aaien. Sinds ze hier was had was ze zo verwonderd door alle dieren die iedereen bij zich had dat ze het liefst alles wilde aaien. Zachtjes giechelde ze om die gedachten die ze had, het was eigenlijk ook stom ook.

Het meisje stelde zich voor als Faith, en keek naar Toki "mag ik?" vroeg Faith alsof ze hem wilde aaien.
Tomari dacht dat Toki de aandacht best wel leuk zou vinden dus zei hij "Ja hoor, vindt ie vast leuk" en Tomari glimlachde "zijn naam is trouwens Toki"
Tomari daht ondertussen na over hoe het leven zou zijn op zijn nieuwe school en besloot er wat over te vragen "zit je hier al lang op school Faith?"

Faith liet haar hand over het zachtje vachtje van het beestje gaan nadat Tomari toestemming gaf. Weer was ze verbaast doe zacht vachten konden zijn. Hallo Toki, zei ze zachtjes tegen het beestje, Ze glimlachde lievelijk naar hem en richte zich daarna weer op Tomari die haar wat vroeg. "zit je hier al lang op school Faith?" Faith schudde haar hoofd Nee sinds het begin van het jaar denk ik, nee iets later het jaar was net begonnen denk ik. In ieder geval nog niet zo heel lang. Ze verbeterde zich een aantal keer maar glimlachde vriendelijk.

Toki begon geluidjes te maken om duidelijk te maken dat hij het aaien lekker vond terwijl Faith probeerde uit te leggen hoe lang ze al op Starshine zat.
Tomari keek een klein beetje teleur gesteld, hij had gehoopt dat ze al wat langer op Starshine zat, hij had geen idee waar alles was, mischien liep hij nog tegen een leraar voor het eind van de dag en kon ie alsnog zijn klas en rooster te weten komen, hij zou in elk geval moeten weten waar ie zou blijven slapen.
"zou je me toevallig een kleine tour willen geven door het gebouw later, ik ben namelijk net aangekomen en heb geen idee waar alles ik of waar ik moet beginnen"

Faith trok nietsvermoedend een wenkbrauw op toen hij teleurgesteld keek. Maar glimlachte evenlater vriendelijk naar hem. Ze was benieuwd waar hij vandaan kwam. Maar omdat ze het niet echt beleefd vond om te vragen hield ze haar mond. en niet veel later begon Tomari zelf het woord te nemen. zou je me toevallig een kleine tour willen geven door het gebouw later, ik ben namelijk net aangekomen en heb geen idee waar alles ik of waar ik moet beginnen" Faith knikte. Tuurlijk wil ik je helpen, Ik help zowaar ik kan helpen. zei ze vriendelijk en dat liet ze merken door een klein glimlachje omhaar mond.

het viel Tomari op dat Faith een beetje nieuwschierig naar hem keek, maar ze was waarschijnlijk te verlegen om daadwerkelijk iets te vragen dacht Tomari.
Faith was daarna ook nog eens zo aardig om haar hulp aan te bieden, dus besloot Tomari Faith een beetje met haar nieuwsgierigheid te helpen "dat is heel aardig van je, zeker omdat je me eigelijk nauwelijks kent, wil je toevallig nog iets van me weten?" vroeg Tomari
Dit zou in elk geval Faith een gelegenheid geven om vragen te stellen

"dat is heel aardig van je, zeker omdat je me eigelijk nauwelijks kent, wil je toevallig nog iets van me weten?" Faith glimlachte wat verlegen. Bijna nooit iemand vroeg haar of ze nog iets wilde weten van die persoon. Faith wist niet goed wat ze moest doen. Ze had meerdere vragen. Ze keek naar Toki, Wat voor soort dier is het? Misschien vind je het dom klinken hoor, maar ik weet eigenlijk niks van dieren af omdat ik er eigenlijk bijna nog nooit een gezien heb. Faith sloeg haar ogen even neer en keek toen recht in de ogen van Tomari Daarna vroeg ze nog heel voorzichtig,Waar kom je eigenlijk vandaan?

Tomari glimlachde toen Faith wat durfde te vragen en gaf daarom ook graag antwoord "Domme vragen bestaan niet, alleen domme antwoorden" zei Tomari terwijl hij lachte omdat hij besefte hoe erg hij klonk als een leraar "Dit is trouwens een vosje, howel hij nog maar heel jong is. Ik weet eigelijk niet goed waar ik vandaan kom, mijn ouders komen van Erd en Puffoon en ik heb magie die er eigelijk tussen in hangt, bovendien ben ik reizend opgegroeid"
Tomari besefde zich dat dit eigelijk wel een heel vaag antwoord was en voegde daarom nog toe "sorry voor het vage antwoord, maar zelf weet ik het eigelijk ook niet"

Faith glimlachte en knikte. Ze wist eigenlijk wel wat hij bedoelde. Zelf begon ze zonder aanleiding te vertellen van haar afkomst. Mijn beide ouders zijn van Gren, alleen ik ben daar pas geleden, vlak voordat ik hier kwam, achtergekomen door een brief die ze naar me hadden geschreven. Ik heb nooit iets geweten van mijn magie en eigenlijk hebben ze me er altijd van weerhouden. Faith slikte even. Maar ik ben net als jou reizend opgegroeid. Faith glimlachte nog wat onzeker en aaide het leuke vosje nog eens over zijn zachte vacht. Kriebelde hem achter zijn oortjes en begon met haar hand met Toki te spelen.

Tomari luisterde aardachtig naar Faith terwijl ze vertelde over waar ze vandaan kwam en leefde met haar mee toen hij hoorde dat zij ook reizend was opgegroeid
Tomari glimlachde toen ze Toki kriebelde en aaide, wat hij duidelijk leuk vond
"Heb je zelf eigelijk een huisdier, je lijkt Toki leuk genoeg te vinden" zei Tomari terwijl hij lachte

Faith lachte. Zoals ik al zei ik heb bijna nooit dieren in mijn leven gezien, noujaa tuurlijk zag ik wel dieren lopen, maar mijn ouders wezen mij altijd op de gevaren ervan. Ik ben er hier pas achter gekomen dat bepaalde dieren helemaal niet gevaarlijk zijn. Faith glimlachte. Het klonk zo ontzettend dom, vond ze zelf. Maar ondanks alles zou ik best een dier willen hebben hoor, alleen ik heb er denk ik door mijn opvoeding niet genoeg verantwoordelijkheid ervoor. Faith keek even vragens naar hem om te kijken of hij haar snapte, al wist ze niet hoe ze het nog duidelijker kon vertellen.

Tomari luisterde geduldig naar Faith en zei daarna "Ik vind het jammer voor je dat je zonder dieren bent opgegroeid, ik kan me best voorstellen dat je daardoor nooit geleerd heb voor een dier te zorgen" en Tomari glimlachde vriendelijk naar haar
Tomari zei daarna "het klinkt alsof je ouders wel een tikkeltje overbeschermend waren, hoe heb je ze zo ver gekregen je uiteindelijk te laten gaan om magie te studeren?"

Faith glimlachte en knikte om het feit dat ze overbeschermd waren. Ze begon te praten, Mijn ouders wisten natuurlijk van Shadra af. De duistere magiërs en daar beschermde ze me voor. Wij reisde dus erg vaak. Zo kwamen we op allerlei planeten. Mijn ouders waren vaak op pad en hadden regelmatig gevechten. Volgens de brief was dat de reden dat ze me wilden beschermen, tegen die gevechten. En in de meeste gevechten kwamen dus ook de dieren van de "tegenstanders" aan bod, en omdat sommige gevaarlijk waren wilde ze me beschermen tegen dieren, en ik was hun enige dochter. Het laatste gevecht dat ze hadden wisten ze van tevoren al dat ze het niet zouden winnen. Ze hebben mij hier uiteindelijk ingeschreven ondanks dat ze het niet wilde. Maar ze moesten wel, want ze kende niemand die hun taak over kon nemen. Zo hebben ze een brief naar me geschreven waar alles in uitgelegd was. Het laatste gevecht was met een Shadraans koppel en ze verloren het, met als uiteindeljke gevolg dat ze overleden. Voor mij was het enerzijds een opluchting, vrijheid betekende het, anderzijds natuurlijk dat ik mijn ouders heb verloren. Faith slikte even bij de woordenstroom die zo uit haar mond kwam rollen. Ze had dit echt nog nooit aan iemand verteld en keek ook een beetje verrassend op.

Tomari luisterde aandachtig en kon zich de pijn voorstellen waar Faith doorheen was gegaan en vertelde over zijn eigen jeugd "mijn ouders waren ook constant op reis, maar ze waren gescheiden vlak na mijn geboorte, ik heb daardoor niet alleen constant met mijn ouders mee moeten reizen maar ook nog eens tussen beide, mijn ouders waren alleen niet zo overbeschermend, eerder het tegenovergestelde, het leek meer of ze mij en later ook mijn zusje gewoon tolereerde, de enige reden dat ik hier kwam was eigelijk zodat ik niet full-time bij mijn moeder was, mijn vader heeft namelijk recent een ' ongeluk' gehad met de Shadranen, een die hij niet overleefde, ik nam het beter op dan mijn zusje, ze heeft dagen achter elkaar nachtmerries gehad en heeft urenlang bij mij of mijn moeder zitten uithuilen, wat eigelijk wel begrijpelijk is als je op zo'n leeftijd te horen krijgt dat je vader gestorven is"
Tomari had dit eigelijk nog nooit verteld, maar het luchte eigelijk wel op om het aan iemand te vertellen, dus hij glimlachte zwakjes

Faith begreep meteen dat ze beide geen makkelijke jeugd hebben gehad. Jeetje, zit ons niet mee. Ze glimlachte warm naar Tomari. Daarna keek ze even om. Zullen we anders richting de academy lopen? Kan ik je gelijk een beetje rondleiden, zover het lukt. Faith had wel zin in een wandeling, en een goed gesprek deed haar altijd goed. Ze glimlachte en ging Tomari voor richting het kasteel.

Tomari glimlachte en volgde Faith "ziet er naar uit van niet, nou ja, in elk geval zal het hier verbeteren, dat hoop ik teminste" zei Tomari een beetje lachend, het zag er naar uit dat hij nu al vrienden aan het maken was
"Hoe vind jij het tot nu toe trouwens hier op Starshine?" vroeg Tomari zo beleefd mogelijk

Faith lachte met hem mee. Tot nu toe geweldig, maargoed ik heb net mijn magie uitgevonden en nu leer ik steeds meer erover waardoor het steeds leuker wordt! Ik vind alleen wel dat ze redelijk streng zijn, zo heb ik gehoord van ene Master, daar wil je echt niet mee in de klas zitten, Master Savador. Faith giechelde even. Maar je hebt zoveel plekken waar je onder andere je magie kan beoefenen, kan chillen en noem maar op! Het is in ieder geval beter dan AL mijn vorige scholen! zei Faith met een glimlach

Tomari glimlachte toen hij hoorde hoe open Faith was geworden in die korte tijd en Tomari moest lachen toen ze opeens een grap maakte over vorige scholen
Het klonk in elk geval of ie zich hier prima zou gaan vermaken, Tomari begon nu echt enthousiast te worden over het gaan naar Starshine
"Dus waar gaat de tour van start Faith? Ik kan niet wachten om alles te zien" zei Tomari enthousiast, hij had het hier nu al naar zijn zin

"Dus waar gaat de tour van start Faith? Ik kan niet wachten om alles te zien" Faith hoorde duidelijk het enthousiastme in de stem van Tomari en moest lachen, Jij mag kiezen. We hebben het de ouder Ruines, het Grasveld, het stille meer.. echt nog veel meer plekken, of misschien de school. Zegmaar! Faith glimlachte vriendelijk en keek hem tegelijkertijd vragend aan. De eerste plek was al geweest, het lanceringsplatform. Ze had zelf totaal geen idee wat hij zou kiezen of waar ze het eerst heen zouden moeten.

"Ik denk dat het verstandig is om te beginnen met de school sinds je daar het meest van de tijd zit, bovendien is het grasveld een van de weinige plekken die ik al heb gezien" zei Tomari grinnikent
"trouwens, mischien komen we dan een leraar tegen of zo die me kan helpen met mijn rooster en klas, en waar ik uberhaupt slaap" Tomari beseft net dat hij eigelijk een beetje aan het zeuren is en houd op, dit was zo veel te leuk om te verpesten

Ooja Tuurlijk, Faith glimlachte en liep verder richting het school gebouw, Ze keek rond maar het was tot nu toe akelig rustig rondom de school. En omdat ze niet zeker wist welke magie hij nou precies had en dus wist ze niet in welke zaal hij moest zijn. En de klas. Tsja, zij had het van Master Norwood gehad, maar ze wist niet bij wie hij in de klas kwam. Pijnzend dacht ze na terwijl ze doorliepen richting het gebouw van de academy. Hopelijk kwamen ze een leraar tegen want Faith vond het vervelend als ze zelf niks wist..

Tomari zat Faith twijvelen en een beetje verloren rondkijjken, dus besloot Tomari the helpen "waarom beginnen we niet bij de algemenere ruimtes, de aula en de ziekenzaal en de leraarkamer enzo?" stelde Tomari voor

PROFILE MAGICIAN

» nieuwe leerling
» Een nieuwe leerling arriveert
» Nieuwe leerling dwaalt tussen de boeken
» Een nieuwe start vraagt om nieuwe kleren
» Nieuwe omgeving.

een nieuwe leerling

een nieuwe leerling

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen