Met een zucht liep hij zijn kamer rond. Van zijn stoel, op zijn bed en zelfs op zijn bureau. Hij kon zelfs nog een vies shirt en wat sokken onder zijn bed tevoorschijn toveren. Een schuine lag verscheen op zijn gezicht toen hij zag dat er ook een fluwelen slipje tussen zat. Het kant aan de randen paste goed bij het krullerige ontwerp. Drake ging met zijn vingers over de zachte stof wat fijn aanvoelde. Daarna gooide hij het al snel in de wasmand. Nadat hij zijn rug gerecht had keek hij zijn kamer door en ging ook na of hij niks was vergeten. De kleren van Zean liet hij voor wat het was, die mocht hij mooi zelf wassen. Drake grinnikte er even om waarna hij de man op pakte en met moeite door de deur kwam omdat hij dus die wasmand vast had. Hij liet de deur achter zich dichtvallen waarna hij het met wat gepruts op slot draaide.

Even later liep Drake over de gang, de wasruimtes in. Hier was een gedeelte waar je jezelf kon wassen in de baden, maar ook een speciaal gedeelte waar kleding kon worden schoongemaakt. Dit kon je laten doen tegen betaling door werksters of je kon het zelf doen. Er waren niet erg veel mensen, dus Drake was erg blij dat hij gewoon rustig bezig kon zijn nu. Drake zette zijn mand op een van de baden waarna hij de inhoud in het warme water liet vallen. Zeep borrelde op toen de stof naar beneden zakken. Half in gedachten begon de jongen een shirt tegen de ribbels van het wasbordje te schrobben terwijl hij in zijn hoofd een riedeltje neuriede.

Voor het eerst in een aardig lange tijd was Zean niet moe, brak of beiden. Nee, hij voelde zich eigenlijk best wel uit gerust en men kon ook wel zeggen dat hij in een goed humeur verkeerde. Zijn gezicht liet dat misschien niet blijken, maar hij voelde zich niet chagrijnig en irriteerde zich ook niet aan de mensen om zich heen. Wat voor Zean toch heel wat was. Met zijn handen in zijn zakken begaf de lange jongen zich terug naar zijn kamer, zo heel veel zin in gezelschap had hij eigenlijk niet, hoe goed zijn humeur dan ook mocht zijn. Gewoon even stilte en schreeuwende stemmen zou hij erg op de prijs stellen. Tenminste, als Drake niet hetzelfde idee had gekregen en hij hem daar zou aantreffen. Hij mocht zijn broer en ze hadden hun meeste problemen wel al opgelost. Maar Zean vond het irritant om met hem een kamer te delen, gewoonweg omdat hij niet het gevoel had dat hij veel privacy had. Maar iedereen moest zijn kamer delen, dus misschien was het ook wel niet zo slecht om het te delen met familie. Die wisten tenminste waar je wel en niet tegen kon. Al ging Drake vaak genoeg nog over de lijn. Maar Zean deed precies het zelfde. Daarvoor waren ze gewoon broers.
De jongen deed de deur open en wandelde op zijn gemak naar binnen. Het eerste wat hem opviel was dat het leek alsof de kant van Drake in de kamer een stuk schoner en opgeruimder was. Vaak kon je het onderscheid niet vinden want Zean was net zo slordig als zijn halfbroer. Maar aan Zean zijn kant lag een heleboel meer kleding dan bij Drake. De blonde jongen draaide met zijn ogen. Typisch Drake. Wel zijn eigen was wegbrengen maar niet even erbij stilstaan dat zijn lieftallige broer het ook op de prijs stelde dat zijn was werd meegenomen. Met een zucht raapte hij zijn kleding en andere was van de grond en begaf zich toen ook maar in de richting van de wasruimtes.

Daar aangekomen vond hij zijn broer al, zittende bij een van de wastobbes, bezig met het schoonmaken van zijn was. Zean draaide met zijn ogen. 'Wat fijn dat je ook aan mijn was hebt gedacht, broedertje.' Grijnsde Zean wat plagend, waarna hij zijn was in hetzelfde bad als die van Drake gooide. Hij sloeg zijn armen over elkaar en leunde tegen het bad aan. 'Waarom zoveel werk doen als er letterlijk genoeg mensen hier zijn die het voor je willen doen,' knikte Zean in de richting van de werksters. Hij zou straks wel zijn was uit het bad vissen en het vervolgens aan die mensen geven, want no way dat hij zelf ging wassen.

De bewegingen van de stof tegen het ijzeren wasbord, een constante beweging waarbij hij zijn armen op en neer moest bewegen en af en toe ook de stof moest woelen. Hij voelde de hitte van het water waar hij elke keer opnieuw indook. Drake kon het bijna ontspannen noemen omdat hij hield van het warme water. Het water was niet meer goed te zien door het schuim en dat maakte ook niet uit. Soms liepen er wat mensen langs die hun was kwamen brengen of het zelf gingen wassen. Hij slaakte een zucht en onder het wassen dwaalde zijn gedachten af. Om dit nog erger te maken hoorde hij de zachte achtergrond muziek in de ruimte. Hij voelde zich niet down, maar dacht wel na over het feit dat Hayden dus een miskraam had gehad en nu ook weg was, nooit meer terug zou komen. Misschien was het maar beter ook zo, hij wist niet meer waar hij zich beter door voelde, als ze weg was en dat hij geen tweestrijd hoefde te voelen, of dat ze weg was en dat hij haar dus moest missen. Drake slikte en stopte het volgende zwarte shirt in het water, hij hoorde het klotsen van het water onder de zeep terwijl hij er bewegingen in maakte.

'Wat fijn dat je ook aan mijn was hebt gedacht, broedertje.'
Hoorde Drake opeens waardoor hij uit zijn gedachtes werd gehaald. Drake keek op en slaakte een geïrriteerde zucht. ''Ja en dan in een hernia schieten door het gewicht van alle was. Je hebt zelf toch ook benen?'' grinnikte Drake. Hij voelde het al aan komen, dit was echt zo'n typische broer en broer discussie. Drake ging gewoon verder terwijl hij zag dat Zean zijn was ook in het water gooide. Wat alleen ook gebeurde, was dat door de plotselinge extra vullen van de tobbe met net iets teveel water, vloeide het over Drake zijn kant op. Drake schrok niet of sprong boos van zijn stoel. Hij keek eerder met een 'are u fucking kidding me' face naar Zean. ''Die waren al schoon hoor, vandaag aangedaan.'' Drake keek zijn broer aan die met zijn armen over elkaar tegenover hem stond aan de andere kant van het water. 'Waarom zoveel werk doen als er letterlijk genoeg mensen hier zijn die het voor je willen doen,' Drake haalde zijn schouders op en keek even rond. ''Omdat ik mijn geld wel aan iets beters kan besteden en ik heb ooit nog van een meisje geleerd hoe het moet. Drake slikte, Zean zou gelijk weten wie hij bedoelde. Daarom keek Drake weer zijn zijn eigen was inclusief de natte kleren. Even grijnsde hij en bedacht zich iets. ''Ach deze kleren zijn nu toch al nat, dan gooi ik ze er ook mooi bij.'' Hij trok zijn shirt uit en zijn broek die hij bij de was gooide. Opeens hoorde hij verderop twee meisjes giechelen, anderen keken gewoon even om en grinnikte. Drake hield zijn onderbroek aan, al was die ook nat.. Drake wilde mensen niet shockeren. Alsof er niks aan de hand was ging hij verder met wassen. Hij was gewoon bezig tot hij 'per ongeluk' uitschoot en nu Zean een watervloed op zich af kreeg.