PortalIndexSuteki Da Ne? ||Ziva|| HpD5UwnSuteki Da Ne? ||Ziva|| 2q24v8xLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen



 

Deel
 

 Suteki Da Ne? ||Ziva||

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
AuteurBericht
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimevr jul 10 2015, 13:21

De zon scheen door het klaslokaal waar Zack zich nu in bevond, de laatste les voor hem zat er bijna op en hij was bezig met de laatste notities. Met een vrolijke expressie schreef hij het laatste woord af en keek hij afwezig naar hoe de inkt aan het drogen was. Misschien een vreemd zicht maar het was het enige waarmee hij zich kon bezighouden voor de laatste vijf minuten die er nog resteerden. Toen de bel luid en duidelijk liet weten dat de les voorbij was en zo ook de lesdag, stond Zack op en ruimde hij zijn spullen bij elkaar om dan langzaam de klas te verlaten, zich bukkend voor de deur die ietsjes te laag was voor hem er zonder problemen door te laten. Maar dat had je nu eenmaal als je groot was, de meesten zouden met plezier willen ruilen met hem en hij zou graag weer naar zijn 1m88 gaan, maar dat ging nooit gebeuren. Zijn blauwe ogen keken rond terwijl hij vrolijk door de gangen wandelde, met zijn boek nog in zijn handen om dan het weg te steken met een vrolijke expressie op zijn gezicht.

Zijn voeten brachten hem naar de geheime tuinen, zijn blauwe ogen gericht op het graf van Rhine waar zijn bloemen van vorige week mooi aan het groeien waren. Hij had  er zaadjes geplant en ze water gegegeven. Een glimlach vormde op zijn gezicht toen hij voor het graf ging zitten, zijn vingers gingen over het bloemblaadje dat zacht aanvoelde. Langzaam nam hij zijn gitaartas van zijn rug  en ritste hij deze open om dan tegen het graf te spreken: "Hé Rhine, weet je nog dat je me hoorde gitaarspelen? Ik heb het lied afgemaakt." Een zachte glimlach schonk hij het graf terwijl hij de gitaar in zijn handen nam en begon te spelen. Zijn ogen sloot hij sinds hij het liedje nu ondertussen al vanbuiten kende en ook deels omdat hij het zelf geschreven had misschien. Niet echt doorhebbende dat hij niet meer alleen hier was, speelde hij verder, voor Rhine, zodat ze het lied misschien kon horen van daarboven.

// Le song: https://www.youtube.com/watch?v=yl6KGGuyGR0
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimevr jul 10 2015, 14:29

Ze probeerde haar concentratie erbij te houden, maar het wilde niet lukken bij de brunette. De leraar stond voor het bord en schreef een van de zoveelste aantekeningen op, over iets wat haar weinig kon uitmaken op het moment. Haar blik gleed uiteindelijk van het bord en de leraar naar buiten, waar de zon straalde en het zomerse weer duidelijk in zijn werking was. Hoe kon ze zich nu nog concentreren, dat allemaal terwijl het buiten perfect weer was om haar vuurmagie misschien weer aan de praat te krijgen? Ze had immers nog maar een paar maanden de tijd om het zover te krijgen, anders zou ze het tijdens de kou van de herfst moeten doen en als haar innerlijke vlam echt was afgezwakt, zou ze het betwijfelen dat het zou oplaaien wanneer het koud was. Ze moest zichzelf aansterken, maar vinden hoe was een probleem. Toen de leraar iets vroeg aan haar keek ze op, haar wenkbrauwen rezen omhoog en ze keek hem aan alsof ze nadacht over zijn antwoord - maar ze had zijn vraag niet eens gehoord. De bel was gelukkig haar redding voor de dag en met een glimlach stond ze net zoals de rest op om haar boeken in te pakken en verdween ze als een van de eersten door het gat van de deur. Weg uit het klaslokaal, tijd makend voor weer een dag middag vol frustratie - hoogstwaarschijnlijk.
Ze had op het grasveld gestaan, dichtbij de kassen de 'geheime tuin', toen ze de geluiden vanuit de geheime tuin had gehoord. Het klonk als gitaarspel, maar niet zomaar gitaarspel. Ze kon de passie erin voelen en alsof het magie was werd ze ernaartoe getrokken als een magneet. Een jongeman had zich daar neergezet, ze herkende hem als de gast waarmee ze de bamboestokken had leren maken bij master Norwood. een glimlachje verscheen op haar gezicht, maar ze besloot nog niks te zeggen en liet hem zijn spel afmaken. Het was mooi en het was ergens al heel wat om haar aandacht zo te trekken door enkel wat gitaarspel. Normaliter boeide het haar eigenlijk weinig, ze was niet zo'n meisje dat daardoor werd aangetrokken. Muziek had nooit een grote rol in haar leven gespeeld. Met armen over elkaar en haar tast naast haar voeten leunde ze tegen een van de bomen aan, terwijl ze rustig meeluisterde naar zijn gitaarspel. Toen het langzaam aan een einde kwam brak haar stem de stilte. "Zelf geschreven?" Vroeg ze en voor eens toverde ze een glimlach op haar gezicht terwijl ze naar de zwartharige jongeman keek. Haar blik volgde kort het beeld voor hem, de grafsteen die daar stond en hoe hij klaarblijkelijk het voor degene die daar lag had gespeeld. Een persoon die hem duidelijk dierbaar was geweest.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimevr jul 10 2015, 23:48

Na de les gedaan was, was de grote jongen meteen gaan inpakken om door de deur te lopen, de gangen op. Zijn boek had hij nog in zijn handen maar terwijl hij wandelde door de grote gangen, duidelijk boven de menigte uittorende. Hij wist dat hij niet meer zo ging zijn zoals vroeger, met zijn gewone 1m88, maar hij moest per sé reuzengroei hebben en per sé groter worden. Eigenlijk vond hij het zelfs geeneens fijn om zo groot te zijn want het had veel te veel nadelen, ook zijn conditie was er lichtelijk op verslechterd. Dat was niet zo goed voor zijn lichaam maar dat hield hem niet tegen om toch lichtelijk te gaan joggen, onderweg naar zijn bestemming: Rhine’s graf dat zich bevond in de verborgen tuinen.

Zack was weer naar Rhine’s graf gegaan, geen idee waarom hij het nog deed eigenlijk. De tranen voor haar kwamen er niet meer en de vrolijke/slechte herinneringen aan haar waren langzaamaan zichzelf aan het wegstoppen in een hoekje van zijn geheugen. Het ging wel lukken om uiteindelijk alles achter zich te laten, het ging wel in orde komen. Dat dacht hij toch alleszins. Met een vrolijke expressie keek hij naar het graf van Rhine, duidelijk laten merkend dat hij iets leuks had voorbereid en afgemaakt. Dat kondigde hij ook aan aan het graf, terwijl hij zijn gitaar uit de tas nam nadat hij de bloemen die hij een week geleden had geplant, even had aangeraakt met zijn bruin getinte hand. Zijn gitaar nam hij vast in een goede positie terwijl hij het lied begon te spelen dat Rhine eens had gehoord toen ze aan de deur had gestaan, wachtend tot hij klaar was geweest met het spelen van dat stuk dat nu eindelijk was afgemaakt, miraculeus genoeg. Het was een beetje nostalgie dat naar hem terugkeerde, maar dat kon geen kwaad, toch? Hij wist dat hij niet alleen was, maar hij was te druk bezig om op te kijken, hij wilde dit lied eindelijk afgespeeld krijgen, ook al was het eigenlijk alleen maar voor Rhine, extra toeschouwers konden geen kwaad. Toen hij de laatste noten had gespeeld van zijn lied sprak de persoon en vroeg ze of hij het zelf geschreven had. Zack draaide zich om naar het meisje, dat hij herkende als de meid van de bamboelessen, Ziva was haar naam als hij het zich goed kon herinneren. Ze stond er met een glimlach naar hem te kijken en ook hij schonk haar een glimlach, tonende dat hij het gezelschap niet erg vond. “Jep, na een jaar heb ik het eindelijk afgeschreven, het werd eens tijd,” waren zijn zachte woorden terwijl hij zijn gitaar proper op zijn schoot hield terwijl hij zijn handen over het houten oppervlak van de klankkast liet gaan. “Ik was er aan begonnen voor iemand speciaal,” hij wees naar het graf van Rhine. “Maar ze had besloten uit het leven te stappen voor ik het kon afwerken, dus laat ik het hier maar... spelen zodat ze het misschien toch nog hoort daarboven.”

Nog steeds had hij die glimlach op zijn gezicht, maar je kon zien aan zijn ogen dat hij het er nog steeds moeilijk mee had, maar minder als vroeger, dat was toch al een goede vooruitgang. “We kennen elkaar van de bamboeles, niet? Ik denk niet dat je mijn naam al hebt gehoord; Zackary Acciaio is de naam, maar ik prefereer gewoon Zack, kort en krachtig,” lachte hij en hij liet zijn vingers over de snaren gaan terwijl hij zachtjes op zijn lip beet. “Was het mooi?” vroeg hij een beetje op een ongemakkelijke toon, niet echt wetende of het wel goed genoeg was, zoniet, dan was er nog altijd ruimte voor verbetering, nietwaar?
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimeza jul 11 2015, 14:07

Het gebeurde niet vaak dat de brunette ook daadwerkelijk iets mooi vond of naar iets werd toegetrokken als een magneet, maar ze had nog nooit iemand zo goed gitaar horen spelen in haar hele leven, misschien ook wel omdat ze nooit echt veel geluisterd had naar gitaarspel of iets anders in de richting van muziek. Het was nooit haar favoriete bezigheid geweest, al kon de ze ook niet bepaald zeggen wat wel haar favoriete bezigheid was. Haar hele leven was misschien naar de knoppen gegaan vanaf het moment dat haar jeugd werd verpest op zesjarige leeftijd toen haar vader van haar af werd genomen. De enige familie die ze nog had, haar moeder had ze al verloren toen ze veel jonger was en van haar kon ze zich ook vrij weinig herinneren. Men had altijd gezegd dat ze was omgekomen in een auto-ongeluk, maar Ziva kon zich daar niks van herinneren. De jongen had zijn spel afgemaakt en nadat ze haar woorden had uitgesproken had hij zich naar haar toegedraaid. Haar blik gleed naar de grafsteen toen hij erover begon, hoe die persoon speciaal voor hem was geweest en haarzelf van het leven had beroofd. Ze wist hoe het voelde om iemand dierbaar kwijt te raken, alsof iemand er zijn levensdoel van maakte om iedere dag alle lucht uit je longen te slaan wanneer je gedachten het onderwerp weer aankaarten. Iets waar ze waarschijnlijk nooit meer vanaf zou komen. Een persoon die je achter moet laten om een of andere domme reden, zoals ook de jongen die had. Ze had zichzelf van het leven beroofd en aan zijn blik te zien betekende het meisje heel veel voor haar, of had ze in ieder geval een grote rol in zijn leven gespeeld.
”Dat is heel lief van je om te doen, ik durf te wedden dat ze het heel leuk heeft gevonden.” Besloot ze uiteindelijk op hem te reageren, haar ogen gleden kort even naar de grafsteen. Ze vroeg zich af van wie het was en welke relatie de persoon voor hem met haar had. Misschien een zus, misschien een beste vriend, wie weet zelfs meer dan gewoon vrienden. De jongen stelde zich voor als Zackary Acciaio, maar hij wilde liever gewoon Zack genoemd worden. ”Leuk je te leren kennen dan, Zack.” Ze had hem al eerder gezien bij de bamboekrijgers les, al was ze te laat gekomen om zijn naam echt op te merken. Misschien had de leraar de naam zo af en toe gezegd, maar het was niet bepaald bij haar blijven steken. Ze was teveel met haarzelf bezig geweest, want een beetje afleiding had ze nodig gehad die dag. Al had ze Zack wel opgemerkt die dag, op de een of andere manier had ze een veel ander voorgevoel bij hem dan wat ze meestal bij mensen had. Ziva was over het algemeen namelijk vrij slecht van vertrouwen bij andere personen, vooral vreemdelingen, en meestal liet ze anderen niet snel binnen, bang om ze dan weer te verliezen zoals ze iedereen in haar leven had moeten achterlaten. Maar Zack had haar een ander gevoel gegeven, alsof hij wel te vertrouwen was – desondanks zijn grootte had hij er namelijk zo’n warme uitstraling op zijn gezicht staan dat ze niet veel anders kon doen dan zich door hem aangetrokken te voelen. Toch was ze nog schuchter, ze kende de jongen niet en ze wilde hem niet te snel vertrouwen, het zat in haar natuur om mensen over het algemeen nooit echt te vertrouwen. ”Je hebt mijn naam vast wel gehoord, niet waar?” Ze kon zichzelf gemakkelijk voorstellen, maar hij had erbij gestaan toen ze zich had gemeld bij de leraar, no way dat hij haar naam zomaar had vergeten. ”Ik vond het heel mooi,” antwoordde ze op zijn vraag en voor eens was het de waarheid. ”En dan mag je trots zijn, want ik ben niet zo geïnteresseerd in muziek dingen, maar dit trok toch wel echt mijn aandacht.” Ze grinnikte zachtjes.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimeza jul 11 2015, 15:15

Zack was zo trots op zichzelf dat hij er eindelijk in slaagde om het muziekspel af te maken, hij was blij van het hele stuk. Er zat een vleugje liefde in verwerkt en een hele hoop verdriet en gemis. Het werd een lied waarin hij losliet hoe hij zich voelde over Rhine, zijn eerste vriendin, zijn eerste liefde. Natuurlijk was het al lang geleden, dat hij haar nog eens in een omhelzing had kunnen vastnemen, hij miste haar knuffels, haar gekke gedrag, alles van haar feitelijk. Rouwen was alles behalve een makkelijk proces, hij had het al moeten doen met zijn ouders en dan nu rouwde hij na een jaar nog altijd om haar. Het was verbazingwekkend hoe iemand zo nauw aan je hart kon liggen. Eindelijk was hij klaar met zijn gitaarspel en hij draaide zich om sinds de persoon achter zich had gevraagd of hij het zelf geschreven had. Hierop antwoorde hij mooi terwijl hij ook onnodig uitlegde dat het hem een jaar had geduurd om er eindelijk een eind aan te breien. Maar volgens hem had dit ook de betekenis dat hij dit hoofdstuk langzaamaan kon afsluiten, het achter zicht latende. Het werd tijd, want anders zou hij er weer onderdoor gaan zoals die ene keer en dat was niet de bedoeling, hij wilde van het leven kunnen genieten.

Zijn handen gingen over het oppervlak van de houten klankkast van zijn gitaar terwijl hij verdere uitleg gaf, geen idee waarom maar hij wilde het gewoon allemaal eventjes kwijt. ”Dat is heel lief van je om te doen, ik durf te wedden dat ze het heel leuk heeft gevonden.” Om de een of andere reden brachten de woorden van Ziva hem tot rust, alsof ze echt leek te weten dat Rhine het leuk zou gevonden hebben. Ook stelde hij zichzelf voor, het leek normaal voor hem om dat te doen sinds hij haar naam kende van de bamboeles sinds ze wat later was gearriveerd dan hem. Het was vreemd voor hem dat hij zijn volledige naam gebruikte, normaal zei hij gewoon simpel dat hij Zack heette, maar verder maakte hij zich er niet druk in. ”Leuk je te leren kennen dan, Zack.” Het was fijn om te weten dat ze het aangenaam vond dat ze elkaar nog eens waren tegengekomen buiten de lessen, normaal had hij haar aangesproken tijdens die les, maar hij had er gewoon geen tijd voor gehad sinds hij de technieken onder de knie had willen krijgen. ”Je hebt mijn naam vast wel gehoord, niet waar?” vroeg ze en Zack knikte terwijl hij zijn gitaar in zijn tas stak en deze dichtritste. “Je naam was Ziva, als ik me niet vergis,” sprak hij met een glimlach sierend om zijn lippen terwijl hij opstond en de tas tegen een boom zette. Hij zou ze niet vergeten, maar hij wilde rechtstaan. Hij had eerder gevraagd of ze het mooi vond en nu antwoordde ze er op dat ze het heel mooi vond en dat ze normaal niet zo geïnteresseerd was in muziek, maar zich toch aangetrokken voelde op de een of andere manier. Ze grinnikte en Zack bestudeerde haar gezicht met een zachtje glimlach op zijn gelaat. “Bedankt Ziva,” sprak hij terwijl hij hij met zijn hand door zijn haar ging. “Wat bracht jou feitelijk hier naar de geheime tuinen? Gewoon mijn muziek of had je een andere rede om hier te zijn? Als je die wilt zeggen, je hoeft niet,” zei hij op een zachte warme toon terwijl hij zichzelf permitteerde om tegen een boom aan te leunen, zijn blauwe ogen op haar gericht.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimezo jul 12 2015, 20:19

Voor een moment onderbrak ze het oogcontact met de jongeman voor haar, om haar kijkers even over het gebied te laten glijden. De geheime tuin, ze vroeg zich af hoe ze er überhaupt de eerste keer binnen was gekomen. Het was haar gewoon gelukt, als een soort instinct dat haar lichaam en beslissingen had overgenomen en haar hierheen had gebracht. Het bracht weliswaar een glimlach op haar gezicht toen ze een van de exotische dieren door de planten zag lopen, een onschuldig klein diertje dat waarschijnlijk alleen maar planten en dergelijke at. Voor de rest was het de sterke aanwezigheid van de geur van bloeiende bloemen hetgeen die haar reukorganen overvielen, al moest ze toegeven het helemaal niet erg te vinden. Het was een aangename geur. Ze trok een wenkbrauw op toen hij haar naam zei, maar al snel verscheen er een kleine – weliswaar gemeende – glimlach op haar gezicht, wat niets minder kon betekenen dat hij het goed had. Haar naam was namelijk inderdaad Ziva, Ziva Thorne. Ze was trots op haar naam, het paste bij haar en had ervoor gezorgd dat ze een nieuw hoofdstuk van haar leven kon inslaan zonder dat ze er verder problemen mee had gehad. Haar echte naam had haar leven waarschijnlijk enorm belemmerd, dingen verpest die ze anders niet had kunnen doen. Er stond namelijk een stempel op haar echte naam, de stempel van de slechte reputatie van haar vader, ook al was die onterecht. ”Ziva Thorne, ja dat klopt.” Ze glimlachte naar de jongeman terwijl ze op een bankje dat naast haar had gestaan ging zitten en haar benen over elkaar heen kruiste.
Plots leek hij interesse te tonen in waarom ze naar hier was gekomen en eigenlijk wist ze het zelf ook niet. Ze had immers ook gewoon in de ruïnes kunnen gaan trainen vandaag, geen kip die haar daar had kunnen vinden – maar naar haar weten lag het misschien wat te dichtbij de gebieden waar de meeste kinderen nu wat rust en verkoeling zochten. In het meer of op het grasveld namelijk, deze tuin was zo goed als afgesloten en misschien had het haar daarom naar hier gebracht. Lichtjes haalde ze haar schouders op, dat ze haar vuurmagie probeerde terug te krijgen ging ze hem natuurlijk niet vertellen. Het liefst had ze het aan niemand verteld, totdat iemand er uiteindelijk toch was achter gekomen, helaas. ”Ik kwam hierheen voor wat rust, het is me een beetje te druk op de grasvelden en bij het meer.” En dat was het ook, verschrikkelijk druk zelfs. De meesten waren nu klaar met de lessen en gingen in plaats van hun huiswerk te maken met dit soort weer naar buiten, om lekker rond te hangen met hun vrienden. Vrienden die zij niet had, al boeide het haar vrij weinig. Ze had geen vrienden nodig om door deze school heen te komen, zodra ze hier weg kon zou ze naar Nova of naar Razen gaan – wie weet zelfs naar Shadra zodra ze zich daar sterk genoeg voor voelde. Om op de eerste plaats dan de mensen te gaan zoeken die haar vader dit alles hadden aangedaan en wraak op ze te nemen, wie het waren of waar ze die personen kon vinden wist ze niet – maar ze zou er wel achter komen. Zo moeilijk moest het toch niet zijn om belangrijke zakenmensen te vinden in Shadra? ”Ik neem aan dat jouw reden dat je hierheen bent gekomen het liedje was?” Ze liet even een korte blik op het graf vallen. ”Het spijt me trouwens, van wat er gebeurd is.” Doelend op het graf natuurlijk, het meisje dat daaronder ergens in de grond lag en zichzelf een tijd terug van het leven had beroofd. Het zou vast zwaar voor hem zijn geweest, net zoals het zwaar voor haar was geweest en nog steeds is toen ze haar vader verloor.
”Schrijf je vaak muziek?” Ze wilde meer weten over deze jongen en op de een of andere manier was ze benieuwd naar zijn muziek en wat hij wel niet allemaal met een gitaar kon. Wie weet speelde hij wel meer instrumenten of kon hij zingen, het zou haar ergens niet verbazen. Zelf was ze niet zo muzikaal, natuurlijk kon ze dansen – ze kwam immers van Razen af, een planeet die bekend stond om hun danskunsten – maar het was meer dat ze geen instrument speelde noch ooit geleerd had er een te spelen. Misschien zou ze het hebben gedaan als haar vader er nog steeds was geweest, iets zoals een piano, maar helaas was daar een stokje voor gestoken toen ze nog jong was. Nee, haar interesse lag voornamelijk bij haar eigen magie en dat was juist hetgeen waarom ze zich zo gefrustreerd voelde. Haar vuurmagie was haar dierbaar, bijna haar alles zelfs – een van de enige dingen die ze nog van haar ouders over had – en nu was het weg en kon ze het alweer een paar maanden niet terugkrijgen. Misschien moest ze binnenkort toch gewoon hulp inschakelen, hoe erg het haar trots ook de grond in zou duwen. Dit kon ze waarschijnlijk niet alleen oplossen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimedi jul 14 2015, 17:59

Het oogcontact werd verbroken door Ziva zelf die kennelijk has besloten om even rond te kijken. Het leek wel alsof ze hier nog nooit was geweest. Zack werd een tikkeltje nieuwsgierig geworden naar waarom ze hierheen was gekomen. Hij merkte haar glimlach op en besloot haar blik te volgen, nieuwsgierig naar wat haar aandacht had getrokken en wat haar zo deed glimlachen. Blijkbaar was het een onschuldig wezen dat door de planten aan het lopen was. Ook hij kreeg een glimlach op zijn gelaat toen hij zich weer op Ziva richtte. Zijn handen waren ondertussen over het houten oppervlak van de klankkast van zijn gitaat aan het gaan, het gladde oppervlak was aangenaam om over te gaan eigenlijk. Hij gaf haar de uitleg waarom hij hier was, niet echt begrijpende hoe hij zijn hart zo bij haar on luchten alsof het allemaal oké was. Hij wist haar naam nog, hij sprak ze uit en hij bleek correct te zijn, een glimlach schonk hij het meisje als teken dat hij trots was op zichzelf dat hij haar naam nog wist. Hij durfde het nogal wel eens te vergeten, wat vreselijk irritant was eigenlijk.

Uiteindelijk had Zack haar gevraagd wat haar hier had gebracht, waarop ze antwoordde: ”Ik kwam hierheen voor wat rust, het is me een beetje te druk op de grasvelden en bij het meer.” Daar had ze gelijk in, het was er drukker dan normaal, maar dat kwam vast door de zon. Het was warm genoeg om gewoon met dit weer aan het meer te gaan zitten of lekker buiten op het gras. Hij was in gedachten verzonken geweest tot Ziva weer sprak, zijn blauwe ogen waren meteen weer op haar gericht. ”Ik neem aan dat jouw reden dat je hierheen bent gekomen het liedje was?” Ze liet even een korte blik op het graf vallen. ”Het spijt me trouwens, van wat er gebeurd is.” Natuurlijk doelde ze op het graf van Rhine, dat was duidelijk genoeg. Zacks eerdere glimlach verdween als sneeuw voor de zon en zijn blauwe ogen richtten zich eventjes op de mooie grafsteen en de bloemen die er naast aan het groeien waren. “Bedankt, Ziva. Het is wel al een jaar geleden maar ik voel me altijd een beetje gedwongen om naar hier te komen,waarom weet ik niet echt,” sprak hij op een afwezige toon terwijl hij zich weer naar de jongedame richtte, zijn ogen naar beneden kijkend. Het viel hem op dat hij nu frequenter naar beneden moest kijken, niet iets wat hij geweldig leuk vond eerlijk gezegd. ”Schrijf je vaak muziek?” vroeg Ziva en Zack knikte met een glimlach, die hij weer op zijn gezicht had geforceerd. “Ja, eigenlijk wel, voor mijn dip had ik een twintigtal liedjes geschreven,” het enthousiasme dat hij voelde was ook te merken bij de manier hoe hij sprak. “Maar het zijn meer muzikale stukken, dus geen gezang,” hij lachte zachtjes en hij wreef met zijn handen over zijn broek. “Ik kan wel zingen, maar het... past niet echt bij wat ik speel.”
Hij grijnsde kort om dan gewoon met een redelijk relaxte expressie naar Ziva te kijken
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimedi jul 21 2015, 12:12

Al snel gleed haar blik af naar het graf dat zich bij de jongen in de buurt bevond. Ze snapte precies waar hij mee inzat en het feit dat het graf gewoon op het terrein van de school stond, zorgde er natuurlijk nog meer voor dat hij zich verplicht voelde om naar haar toe te gaan – want hij kon het en dat wist hij maar al te goed. Het was heel makkelijk om hierheen te gaan, zodra je natuurlijk wist hoe je door dat doolhof heen moest om in deze tuin te komen, maar ze wist dat loslaten het beste was. Al kon ze dat zelf ook niet bij haar vader, ze kon het immers nog steeds niet verkroppen hoe dingen waren verlopen. Ze had haar vader zelfs niet eens meer gezien nadat hij was opgepakt, men had haar doen geloven dat hij echt een leugenaar was, een crimineel. Het had haar hele leven verpest, die leugenachtige mensen die zich zo in haar hersenen hadden gekronkeld dat ze niets anders kon dan gewoon maar geloven in wat ze zeiden. Allemaal leugens, leugens van Shadranen die ze nu tot op de dag van vandaag nog steeds enorm verachtte, alsof het allemaal hun schuld was en iedere Shadraan toch hetzelfde was. Zachtjes knikte ze om zijn woorden, want ze wist precies hoe het was. Helaas voor haar had ze erover heen moeten gaan, want er was niet echt een manier om terug te gaan naar Razen en naar zijn graf. Niemand zou het toelaten. ”Ik begrijp je gevoel precies, maar je moet het maar zo zien, ik denk dat ze graag had gewild dat je verder ging met je leven.” En daarin bevond zich inderdaad een kern van waarheid, hij moest leren verder te gaan met zijn leven want in het verleden blijven hangen was nooit goed. Het brak je, over en over. Zoals het ook bij haar deed.
In tegenstelling tot veel mensen gaf de jongen haar een redelijk rustig gevoel, hij bleef vriendelijk tegen haar en gaf haar geen reden om een sarcastische opmerking over hem te maken of hem te kwetsen. Iets wat ze normaliter wel deed, voornamelijk om mensen weg te duwen van haarzelf, zichzelf te beschermen tegen de leugenachtige mensen die haar vertrouwen vroeger geschaad hadden. Helaas voor haar had het haar zover pijn gedaan dat ze niemand meer durfde te vertrouwen, althans, niet snel in ieder geval. Je moest geduld en veel tijd erin willen steken, wilde je Ziva Thorne als een vriend hebben. Want meestal schrok ze mensen af door haar opmerkingen, die dan weer het effect hadden dat mensen niet meer met haar om wilden gaan, of in ieder geval haar niet konden zien als een vriendin of iemand die ze wilden vertrouwen. ”Ik vind het al heel wat hoor,” zachtjes glimlachte ze naar de zwartharige jongeman. Zelf zou ze nooit zover kunnen komen immers, ze bespeelde geen instrument maar zou ook bij god niet weten hoe ze een muziekstuk zou moeten schrijven. Laat staan het daarna ook nog eens te kunnen spelen en dat het ook nog eens goed klonk zoals het stuk dat hij daarstraks nog had gespeeld voor het graf en de persoon waarvan daar ergens onderin de grond de stoffelijke resten van lagen, voor hoever daar nog iets van over was natuurlijk. ”Zelf bespeel ik geen instrument, laat staan dat ik een muziekstuk kan schrijven. Ik heb er nooit echt tijd voor gehad, really.” Ze haalde haar schouders wat op, muziek spelen zou waarschijnlijk ook niet voor haar weggelegd zijn. Ze zou het geduld er vast niet voor hebben om zoiets te kunnen doen.
Ze liet haar kijkers voor een moment over de jongen heen glijden, er was iets aan hem, ze had hem al eens eerder ontmoet – nog voordat ze hem bij de bamboestokken les had gezien en nog voordat ze hem in alle andere lessen had gezien. Ja, ze herkende hem ergens van. Lichtjes verbaasd liet ze haar kijkers weer omhoog glijden naar zijn ogen, hem vragend aankijkend. ”Kan het zijn dat je al eerder heb gezien? Eh, nog voor die bamboe les?” Waarschijnlijk had ze het zich gewoon verbeeld, maar de jongen kwam haar redelijk bekend voor. Rustig liet ze zijn blik op zijn gitaar vallen, zijn bewegende hand volgende. Het zag ernaar uit dat het een gewoonte was geworden van de jongen, dat hij zich fijn voelde met de gitaar in zijn handen. Iets wat je wel vaker kon zien bij van die echte muzikanten en daaruit nam ze de conclusie dat hij waarschijnlijk al heel lang gitaar speelde.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimedi jul 21 2015, 13:32

Het was een verplichting geworden, dat hij naar hier kwam, om haar op te zoeken. Ze had geen familie meer dus ze hadden haar hier begraven omdat ze niet goed wisten waar ze anders te rusten kon gelegd worden. Dus dan maar in de geheime tuinen. Zack had de plek na een ruige 30 minuten toch gevonden die eerste keer dat hij naar hier kwam, hij kon het nog goed oprakelen over hoe zijn mond openviel bij het zicht van de prachtige tuinen. Stiekem had ze een prachtige rustplek gekregen en daar was hij blij om, dat Savador haar hier had geplaatst vond hij een enorm mooi gebaar van hem. Zack wist goed genoeg hoe Rhine en Savador niet bepaald een goede relatie hadden met elkaar, maar dan toch haar zo’n goede rustplaats geven. Zack had Dominic dat vast geeneens gegund, maar dat had zo zijn redenen. Hij had haar een gewone uitleg verschaft over dat hij zich gedwongen voelde hier regelmatig heen te komen, was dit wel normaal eigenlijk? Het was immers al een jaar geleden dat hij haar nog had gezien in levende lijven, ook al was dat niet in de ideaalste omstandigheid. Zack wenstte dat ze meer tijd hadden gehad samen. Maar dat was hem niet gegund door haar. ”Ik begrijp je gevoel precies, maar je moet het maar zo zien, ik denk dat ze graag had gewild dat je verder ging met je leven.” Ziva’s woorden klopten, ze had gelijk maar het was niet gemakkelijk om verder te gaan met je leven. Hij was zelfs bijna zelf in die afgrond gevallen waar Rhine was ingesukkelt, hetzelfde lot ondergaande waar hij nog altijd een aandenken aan had. Een litteken op zijn borstkas dat ongeveer de lengte had van een long en in het midde van zijn bovenlichaam doorliep. Eigenlijk schaamde hij zich er niet voor, maar de vragen die er meestal kwamen nadat iemand zoiets zag waren vreselijk, want dan werd hij er maar weer eens aan herinnert hoe’n idiote gedachten hij wel niet had gehad en hoe hij het niet mocht doen en je kent het wel. Zack bleef gewoon vriendelijk tegen haar en dat was eigenlijk wie hij ook gewoon was, een vriendelijke kerel die het goede in iedereen zag. Alleen was zijn uiterlijk afschrikwekkend en eng volgens vele eerstejaars waarvan hij de conversatie net had kunnen opvangen. Natuurlijk kon het hem wat schelen, maar veel aan zijn uiterlijk viel er niet meer aan te doen, zijn huid was bruiner en als hij probeerde om zijn haar te laten groeien, vond die andere kant er wel een manier op om het weer kort te wieken of als hij zijn goatee eraf wilde halen, hield die andere hem weer tegen. Zack herkende zichzelf niet meer, niet de oude persoon die hij ooit was. Maar er veel aan veranderen kon hij niet nu.

Ziva gaf hem een compliment dat het al heel wat was en hij glimlachte. Het was altijd fijn om als artiest gewaardeerd te worden voor wat je speelt. ”Zelf bespeel ik geen instrument, laat staan dat ik een muziekstuk kan schrijven. Ik heb er nooit echt tijd voor gehad, really.”
“Ik maak er altijd tijd voor, het brengt me tot rust eigenlijk en zo kan ik ook eigenlijk alles weer op een rijtje zetten,” sprak hij met een zachte toon in zijn stem terwijl hij zijn vingers weer over de snaren van zijn gitaar liet gaan, een soort automatisme omdat hij het instrument vast had. Hij had het niet door dat ze naar hem keek, zijn ogen waren naar zijn gitaar gegaan terwijl hij er afwezig op tokkelde. Om dan weer op te kijken toen ze vroeg: ”Kan het zijn dat je al eerder heb gezien? Eh, nog voor die bamboe les?”
Zack keek eventjes peinzend en even leken zijn ogen geel te worden en zijn expressie hard om dan te antwoorden: “Bij het zwembad.” Zijn ogen werden weer snel blauw en hij glimlachte weer, niet wetende wat hij net had gezegd. Hij liet zijn vingers over de gitaar glijden. “Als ik je hiermee stoor, moet je dat zeggen, het is een beetje een automatisme geworden,” sprak hij al lachend.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimedo aug 06 2015, 21:45

Ergens tijd voor maken, ze zou bijna willen wensen dat ze dat in haar jonge jeugd had gedaan. Tijd maken voor dingen zoals een muziek instrument bespelen of menige ander normale hobby, maar nee, ze was vrijwel de andere kant op gegaan. Evenementen in haar leven hadden haar van een zorgeloos, vriendelijk kind veranderd in een duister iemand met een groot gat waar ooit haar hart had gezeten. In plaats van een muziek instrument te bespelen, had ze altijd al interesse gehad in haar eigen vuurmagie. Die nu ook eens, wat een geluk, verdwenen was en daarmee een van haar grootste liefdes van haar afpakte. Het laatste wat ze nog van haar ouders had, als je het aan haar zou vragen. Op natuurlijk de paar geheime dingen die ze in haar kamer had verstopt, zo goed dat niemand het ooit zou kunnen tegenkomen. Dierbare dingen, die haar echte ik zouden verraden. Het waren de dagboeken die ze van haar vader had gekregen, die haar vroegen om haar vergiffenis. Niet alleen haar vergiffenis aan hem, maar ook voor de mensen die heb erin hadden geluisd. Maar ze was er nooit toe in staat geweest en zelfs nu niet. Ze hadden haar leven verwoest en dat van haar vader en die verwoesting zou ze tien keer zo erg bij hen terugbrengen. Als een tornado die in een orkaan is veranderd zal ze, ze terugpakken voor wat ze haar ooit hadden aangedaan. Een diepe zucht slaakte ze even, weer aandachtig naar de jongen zijn bewegingen kijkend. Het leek wel een automatisering, alsof hij het al jaren deed. Een lichte glimlach verscheen weliswaar op haar gezicht, maar die verdween weer net zo snel als sneeuw voor de zon. ”Ach, iedereen heeft zo zijn dingen.” Merkte ze op, haar schouders lichtelijk ophalend. Zelf had ze geen idee of ze haar gevoelens weg kon krijgen door het bespelen van een instrument, want haar emoties waren enorm en zo sterk, dat ze eigenlijk geen idee had of het wel zo handig zou zijn. Hoogstwaarschijnlijk zou ze uit volle frustratie het voorwerp uiteindelijk op de grond gooien, zo hard dat het vast kapot zou gaan.
Een klein detail aan de jongen zijn uiterlijk viel haar plotseling op, nadat ze de vraag had gesteld of ze hem ooit eerder had gezien. Ze reageerde er niet meteen op, maar keek de jongen enkel en alleen maar strak aan. Zijn ogen waren van blauw naar geel gekleurd, iets wat ze niet echt bestempelde met ‘normaal’. En van de vriendelijke jongen waar ze zojuist nog mee sprak, was niks meer over. Hij had een harde blik in zijn kijkers, en desondanks dat het misschien enkele secondes had geduurd was het haar meteen opgevallen. Ze was altijd alert, zelfs al vertrouwde ze iemand 100% - wat al een wonder op zich zou zijn – zou ze toch nog altijd opletten. Misschien was het ook wel omdat ze zoveel mensen had gekend die ze ooit vertrouwde en daarna toch bleek dat ze die personen niet had moeten vertrouwen – al had het vast al haar hele leven in haar gezeten, echter was het nu gewoon verergerd door haar verleden. In een fractie van een seconde waren de gele ogen en de jongen maakte een opmerking over zijn automatisme, alsof er zojuist niets gebeurd was. Ze klemde haar kaken op elkaar en bleef daar stilletjes staan, hem aanstarend, waarna ze een glimlach op haar gezicht toverde. ”Aha, het zwembad dus? Was dat niet met die monsters die ons aanvielen?” Ja, ze kon het nog goed herinneren, maar ze had geen idee of deze gast dat wel nog herinnerde. Hij leek zich niet eens meer af te weten van haar vraag, laat staan het antwoord. ”En dat stoort niet hoor.” Hij deed maar wat hij wilde doen, ze was nieuwsgierig naar zijn antwoord. En of ze die gele ogen weer zou zien, ze zoiets namelijk niet verwacht en vroeg zich af wat het was – maar om het direct te vragen? Nee, dat nog niet.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimedi aug 25 2015, 22:20

Zack had veel vrije tijd gehad toen hij werd geadopteerd, daardoor kon hij nu zo goed gitaar spelen. Misschien ook wel deels dankzij Angeal die hem zijn gitaar had gegeven en daardoor hem een hobby gegund. Het was een hele eer dat Zack Angeals gitaar mocht hebben en deze had hij nog altijd en hij had er net zelfs nog op gespeeld. Misschien ging dit hem wel werkelijk helpen met hoe hij zich voelde en er was een kans dat zijn gitaarspel hem uit die put zou halen. Hij wist zelf dat hij alles behalve vrolijk en gelukkig was, hij voelde hoe de brok in zijn keel langzaamaan weer begon op te spelen. Vervelend vond hij dit, deze emoties, hij wilde gewoon weer de oude zijn, die zorgeloos door het leven ging en geen enkele problemen ondervond. Maar dat was dus blijkbaar niet wat het leven voor hem in petto had, nee, nee. Het leven wilde per sé hem tegen de grond aanschoppen, in de hoop dat hij niet meer recht zou komen en één keer was dat bijna gelukt, een beslissing waarvan hij spijt had was toen genomen, maar hij leefde nog dus al bij al was het nog niet zo erg. Alleen het litteken op zijn bovenlichaam herinnerde hem aan die slechte beslissing van hem, maar fouten moesten gemaakt worden. Want nu maar paas realiseerde hij werkelijk dat ze het nooit waard zou geweest zijn om voor te sterven. Ze had een glimlach op haar gezicht gehad, Ziva en dat toen hij zijn lange vingers over de snaren had laten glijden. Zijn blauwe ogen hadden het opgemerkt en hij kon niet ontkennen dat ze mooi was met die glimlach op haar gezicht.

Toen ze de vraag had gesteld of ze elkaar kenden, waren zijn ogen kort geel geworden om dan kortaf en zonder emotie te zeggen dat hij haar had gezien bij het zwembad. Dat was letterlijk vlak na Rhine’s dood geweest. Dan had de andere kant van hem het roer in eigen handen gehad en had deze zijn haar kort geschoren en dat was dus eigenlijk het hele simpele verhaal over hoe zijn schouderlange haar nu maar vlak voor zijn ogen hing als alles niet alle kanten opstak. ”Aha, het zwembad dus? Was dat niet met die monsters die ons aanvielen?” Hij knikte sinds zijn andere kant had besloten de herinnering te tonen aan hem, te openbaren zeg maar. ”En dat stoort niet hoor,” was haar antwoord op de vraag of het haar stoorde. Zijn blauwe ogen op haar gericht terwijl hij elk detail van haar in zich opnam, het was vreemd over hoe hij dit nu allemaal compleet uit zichzelf aan het doen was, alsof ze een magneet was. Zack rukte zijn blik van haar af en hij beet kort even op zijn lip. Met zijn hand reikte hij naar zijn hoofd terwijl hij voelde hoe zijn andere kant er weer een warboel van aan het maken was. Zijn kaken klemde hij kort op elkaar terwijl hij zijn best deed die kant weg te duwen en dit lukte want hij kon weer zonder die barstende hoofdpijn opkijken en het gelach en de stemmen in zijn hoofd stopten. “Ik raad je zeker aan om hier eens rond te kijken, anders kunnen we samen lopen? Ik wil hier niet meer alleen zitten eigenlijk,” sprak hij terwijl hij opstond en naar haar keek, een hoopvolle blik naar haar gericht, zijn blauwe puppyogen haast smekend om een ja dat hij mee mocht.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimeza aug 29 2015, 10:12

Het waren haar gedachten die wederom afdwaalden, nadat ze die verandering in de jongen had gezien. Nieuwsgierigheid naar wat het was, vooral, maar ook verbazing omdat ze het alles behalve had verwacht. Nu ze beter nadacht had ze hem inderdaad toen gezien met gele ogen, zoals die ene verschijning die net voor haar verscheen, maar hij had nu duidelijk van die blauwe ogen die niet te missen waren. Puppyogen zelfs, als je het haar moest vragen. Maar waar kwam die ijzige gele blik dan van? Ze besloot dat ze het voor nu misschien beter kon laten liggen, ze kende de jongen alles behalve goed en had geen zin om hem van die vragen te stellen die misschien zelfs een vriend niet aan hem kon stellen. Ze wist natuurlijk niet hoe hij erover dacht, wat hij er zelf van vond en had geen zin om een kwade reactie uit te lokken. Niet nu iemand eindelijk eens vriendelijk tegen haar was en ze zelf geen neiging had om overal een sarcastische opmerking van te maken – alhoewel haar woorden er soms naar neigden dat te doen, zonder dat ze er zelf bewust van was. Het was een soort bescherming voor haarzelf om mensen eerder weg te duwen wanneer ze te dichtbij kwamen. Teveel over haar te weten wilden komen, en een sarcastische opmerking of een snauw hielp daar nou eenmaal bij. Echter had hij haar geen reden gegeven dat te doen en dat vond ze fijn. Hij raadde haar zeker aan om hier eens rond te kijken en ergens had ze daar ook wel zin in. Ze was hier zo af en toe wel eens vluchtig geweest, maar had nooit de tijd genomen om ook echt rustig en normaal rond te kijken, de natuur en de omgeving eens te bewonderen. Al kwam dat ook omdat ze een Raziaan was, daar had ze nou eenmaal het geduld niet voor en haar leven leek teveel op een achtbaan om daar tijd voor te maken. Gelukkig vroeg de jongen dat hij wel met haar mee wilde lopen, hij zette zelfs van die puppyogen op die ze alles behalve kon weerstaan. Zachtjes glimlachte ze weer. ”Natuurlijk,” antwoordde ze kort. ”Ik weet hier niet zo goed de weg, dus dat is misschien maar beter ook. Verdwalen, daar heb ik geen zin in.” Ze liet haar blik van de jongen afdwalen en deze over de prachtige omgeving glijden want ze moest toegeven dat het hier fantastisch uitzag. Hoe kon een planeet zoals die van Starhine Academy zo’n mooi en verborgen geheim hebben? Lag hier iets heel gevaarlijks, of was deze plek gewoon te perfect om waar te zijn?
Heel lang gaf ze de jongen niet de tijd om op te staan en mee te lopen, want al snel begon ze met lopen. Ze had geen zin om op die plek te blijven staan, ze wilde deze plek beter bekijken en als het hier bij de ingang al zo super mooi uitzag, dan zou het dieper in de tuinen vast een veel stuk mooier zijn, toch? ”Waarom heeft een planeet zoals die van onze school zo’n mooie verborgen plek, ik snap het niet.” Zei ze, licht grinnikend. ”Wie heeft dit gemaakt.” Het was zeker een kunstwerk op zich en het zou haar niet verbazen als het een of andere Grenaan was geweest die hier zijn fantasie in los had gelaten. Alle bloemen en planten, ze was nooit in Gren geweest, maar zo zou de planeet er vast ook uit zien. Vol met bomen, planten, overal groen en natuur. Razen was alles behalve dat, al moest ze toegeven dat ze van haar thuisplaneet hield en hem alles behalve wilde veranderen. De stranden, de eetgelegenheden, de mensen. Als ze klaar was met de school, was die planeet de eerste planeet waar ze naartoe zou gaan. Helaas was ze er al een tijdje niet meer geweest, wie weet was er zelfs veel veranderd in die tijd, maar zodra ze weer toegang kreeg om zelf te reizen zou ze het zeker doen. Terug naar haar oude strandhuis, waar ze was opgegroeid totdat de mensen haar vader van haar afpakte en ze naar Nova moest. Totdat haar leven als een glazen pot op de grond werd gegooid en in duizenden stukjes viel, waarna mensen erover heen hadden gelopen om het te vermorzelen tot kleine stukjes glas, onmogelijk om nog aan elkaar te lijmen of er überhaupt nog iets van te kunnen maken. Al vond ze zelf dat ze haar leven goed had opgepakt nadat ze Ziva Thorne had verzonnen, een persoon die geen gevoelens zou hebben, iemand waarmee ze haar leven weer kon oppakken, want de oude Amanda bestond niet meer.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimewo sep 09 2015, 12:40

Zelf had Zack het niet doorgehad dat Doffy het antwoord had gegeven, Doffy liet ook niet toe dat Zack van iets wist, tenzij het zijn leven kon verpesten, want dan was het leuk en grappig. De ijzige gele blik was verdwenen en had weer braaf plaatsgemaakt voor de blauwe puppyogen van Zack. Doffy had hier geen business en was stiekem eigenlijk gewoon te lui om interactie te willen met iemand, liever even Zack laten falen met het meisje onder de indruk te brengen, want Doffy wist goed genoeg wat Zack exact op dit moment voelde en het liet hem grijnzen in Zacks achterhoofd, waar hij alles aan het volgen was als een goede soap. Zack bekeek Ziva, nam alle details in zich op terwijl hij haast ongegeneerd bleef kijken, alsof ze een kunstwerk was. Dit duurde even, het memorizeren van haar zachte glimlach, haar rustige expressie, haar lange haren die mooi langs haar schouders vielen. Oke eigenlijk was Doffy hem aan het forceren haar te bekijken, hij wilde ook wel eens een mooi zicht weetje. Maar Zack vocht deze keer terug, kaken op elkaar geklemd, grijpend naar zijn hoofd terwijl Doffy's gelach uitstierf in zijn hoofd en zijn tweede persoonlijkheid zich nu gedeisd hield. “Ik raad je zeker aan om hier eens rond te kijken, anders kunnen we samen lopen? Ik wil hier niet meer alleen zitten eigenlijk,” sprak hij terwijl hij opstond en naar haar keek, een hoopvolle blik naar haar gericht, zijn blauwe puppyogen haast smekend om een ja dat hij mee mocht. Het was overduidelijk een poging om meer tijd met haar te spenderen, ook al kende hij haar maar net. Ze antwoordde positief en zijn ogen twinkelden van blijdschap, blij dat hij mee mocht met haar, om haar de tuinen te laten zien. ”Ik weet hier niet zo goed de weg, dus dat is misschien maar beter ook. Verdwalen, daar heb ik geen zin in.” Daar had ze een goede rede om hem mee te nemen, misschien had hij liever de woorden gehoord dat hij aangenaam gezelschap was, maar dit was ook al voldoende. Met een glimlach deed hij net hetzelfde als Ziva deed en hij liet zijn ogen over het landschap gaan, alleen het graf van Rhine mijdend, want dat hoorde origineel niet bij deze prachtige tuinen. Zelf stond hij op zodra Ziva begon te wandelen, haar makkelijk inhalend dankzij zijn lange postuur en dus ook zijn langere benen die hem sneller lieten wandelen dan anderen. ”Waarom heeft een planeet zoals die van onze school zo’n mooie verborgen plek, ik snap het niet.” Zei ze, licht grinnikend. ”Wie heeft dit gemaakt.” Zack keek ook rond terwijl hij nu naast haar liep, het hoogteverschil best duidelijk terwijl er planten tegen zijn gezicht gedrukt werden terwijl hij wandelde. "Iedere planeet heeft volgens mij wel zijn schoonheden, je moet ze gewoon vinden. Wie dit gemaakt heeft weet ik niet, maar volgens mij een van de oud legendarische magiërs," sprak hij op een rustige en zachte toon om de dieren niet op te schrikken. Zacks ogen gingen richting Ziva en met een zachte expressie op zijn gelaat keek hij haar aan terwijl hij zijn hand op haar schouder legde en haar leidde naar een van zijn persoonlijke favoriete plekjes. "Kom dan leid ik je ergens heen," sprak hij met een glimlach.

Eenmaal ze daar waren, op de open plek, kon je zien hoe kleurrijk het hier was, bloemen van alle soorten, maten en kleuren begroette hen en Zack liet haar schouder los en keek zelf weer rond, want elke keer verraste deze plek hem. "Dit is mijn favoriete plek van de hele tuinen hier. Ik denk niet dat vele mensen hiervan afweten, maar ik ben blij dat ik deze heb gevonden destijds. De bloemen veranderen hier regelmatig van kleur en de sfeer hier past zich aan aan het seizoen. Het is magisch," sprak hij terwijl hij met een tevreden glimlach naar de lucht keek. Het was hier vredig en rustig.
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimeza sep 26 2015, 17:33

Zack liep met haar mee, hij zou haar de tuinen laten zien want het was vrij duidelijk dat hij hier vaker kwam. Zijn vriendin lag hier immers al een tijdje en waarschijnlijk was hij nog de enige die naar haar toe ging, de enige die zich verplicht voelde om iedere dag hierheen te gaan en haar gezelschap te houden. Niet eens wetend of ze er bij was of niet, of het haar überhaupt wat boeide. Het moest naar zijn, maar hij had tenminste een plek om naartoe te gaan. Haar vader was begraven op Nova, een planeet waar ze nu al een tijdje niet meer naartoe was geweest en wanneer ze daarheen ging in de vakanties, mocht ze van haar tehuis niet naar het graf van haar vader gaan. Hij was immers een crimineel, ze mocht niet meer aan hem denken als een waardige vader. Dat zou haar alleen maar weer op het slechte pad brengen, allemaal leugens die haar verteld werden, leugens waar ze niet meer in geloofde. Ze haatte de mensen die haar vader geruïneerd hadden en ooit zou ze terug keren naar Razen om wraak op ze te nemen. Want ze wist precies waar ze woonde, wie het waren. Vuile Shadranen die zich niet aan de normen en waarden van de mensheid konden houden, gluipers en viezeriken die een persoon zoals Thorne allemaal het liefst wilde uitroeien. De jongen merkte op dat iedere planeet zo zijn eigen schoonheden had, even keek ze hem keurend aan alsof ze zijn woorden daarin niet geloofde. Lichtjes haalde ze zijn schouders. ”Ik zou niet zeggen iedere planeet, maar iedereen zijn eigen mening.” Rustig keek ze weer voor zich uit, want veel had ze er niet meer op te vertellen. Deze planeet was natuurlijk niet haar favoriete planeet en de kans was klein dat ze na school hier ooit nog terug zou keren. Ze zag geen baan als lerares in haar toekomst komen en al helemaal niet op een school zoals deze. Niet zolang mensen als Savador hier nog de leiding hadden.
Haar hele lichaam verstijfde toen de jongen haar schouder aanraakte, want fysieke aanraking was niet bepaald iets waar ze van gediend was noch iets wat ze gewend was. Hij duwde haar een bepaalde richting in en hoe onschuldig zo’n situatie bedoeld was, hij wilde haar immers gewoon ergens heen leiden, kon ze het niet laten een diepe hap lucht uit te slaken en zijn hand van haar schouder af te slaan. ”Raak me niet aan,” sprak ze stug, haar helderblauwe ogen vielen waarschuwend op de jongen. Zichzelf hatend dat ze hem langzamerhand begon te vertrouwen, want hij was zo vriendelijk en zo lief voor haar, het kon geen waarheid zijn. Het waren leugens. En zelfs als zouden het geen leugens zijn, als ze hem ooit zou vertrouwen zou hij zoals iedereen in haar leven haar verraden of in de steek laten. Mentaal duwde ze de jongen op dat moment verder van haar weg, haar blik op de omgeving richtend toen hij haar uitlegde wat hij zo mooi vond aan deze plek. Ze haalde haar schouders wat afwezig op. ”Voor mij zijn het gewoon bloemen, niet heel speciaal hoor.” Ze sloeg haar armen over elkaar en keek weg van de zwartharige jongen. Wederom speelde haar verleden een grote rol in haar momentele relaties, ze durfde zich niet te binden aan iemand noch iemand te vertrouwen en zodra ze zichzelf daarop betrapte dan duwde ze diegene nog veel verder weg dan ze haar grootste vijanden van haar wegduwde. En Zack was hierin geen uitzondering, het zou haar niks verbazen als hij net zoals de anderen haar gewoon in de steek liet nu. Dat deed iedereen, want wie wilde nou de moeite doen voor een vriendschap waarin de ander geen moeite wilde steken en je telkens nog veel verder wegduwde dan waar je eerst vandaan was gekomen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimema okt 12 2015, 19:35

Haar de tuinen laten zien, het wonder van Kovomaka, dat was zijn doel nu. Natuurlijk kwam hij hier vaker, maar dat had een rede en die rede was hij net nog maar een half uur geleden gaan groeten. Deels verplicht, want hij was de enige die werkelijk nog aandacht schonk aan het meisje dat Rhine ooit was, ook al was ze nu niet meer dan een vervlogen herinnering in zijn hoofd. De herinneringen van hun leuke jaar samen, de ups and downs, de ruzies, de goedmakertjes. Zijn ijsblauwe ogen waren al een hele tijd naar het meisje gericht dat hem nu gezelschap hield, Ziva was haar naam en Zack kon met alle eerlijkheid zeggen dat ze een indruk bij hem achterliet die nog maar weinigen hadden kunnen doen. Het verbaasde hem dat hij al zo snel een positief iets tussen hen beiden voelde, maar was het het wel waard? Zou ze niet terugdeinzen als ze zag wie hij werkelijk was? Dat hij niet ‘alleen’ was om het zo te zeggen? Eerlijk gezegd wist hij het allemaal nog niet goed, maar dat zou de toekomst wel uitwijzen. Toen ze sprak over dat niet alle planeten even schoon waren, dacht hij even peinzend na. De zachte expressie op zijn gelaat had kort plaats gemaakt voor een serieuze blik die hij wel vaker had deze laatste maanden. Verder uitwijken ging hij niet over het onderwerp, want hij wilde er geen discussie van maken, daar had hij geen zin in. Toen hij haar schouder aanraakte met zijn hand, trok ze haast meteen terug en met een waarschuwende toon hoorde hij de woorden dat ze niet aangeraakt wilde worden. Zijn blauwe ogen keken naar Ziva, daarin was een hintje geschrokkenheid te zien, maar hij knikte, respecteerde haar keuze. “Geen probleem, mijn excuses,” sprak hij verontschuldigend met een lichte glimlach voor hij verder wandelde, zich niet druk makende over het feit dat ze niet van fysiek contact hield, iedereen was immers anders.

De plek waar hij haar had willen brengen, hadden ze aardig snel bereikt door het tempo dat ze beiden hadden aangehouden en hij legde haar uit dat dit zijn favoriete plekje was van heel de tuinen, maar daar antwoordde ze aardig afstandelijk op, was het door dat incident van daarnet? Misschien. Met een glimlach liep hij naar één van de bloemen en plukte hij die, nadat hij had gekeken of er nog genoeg van deze soort waren, gelukkig wel. Zijn blauwe ogen richtte hij weer naar Ziva en hij stak de bloem naar haar uit, het had de kleuren zwart en rood, perfect met elkaar gemengd, maar warrig, net zoals zijn gedachten nu waren. “Mijn favoriete bloem, misschien vind je ze ook wel leuk, als je ze plukt verwelken ze niet, zolang je ze maar lichaamswarmte geeft. Je had eerder... gezegd dat je niet wilde aangeraakt worden, maar... z- ze zou perfect staan in j- je haar,” mompelde hij een beetje ongemakkelijk, waarom hij deze emotie ervaarde, was voor hem zelf een waar raadsel, maar wat hij wel wist was dat hij deze vriendschap die er duidelijk in zat. Al deed zij geen moeite, hij wilde er voor gaan met de volle honderd procent.

//Sorry dat hij laat is Oh Noes!
Terug naar boven Ga naar beneden
Ziva
.
.
Ziva

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILEAscendant
Real Name : Linn
Posts : 1678
Points : 76
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Fire and Light
Klas: -
Partner: Stop asking me to trust you, while I'm still coughing up water from the last time you let me drown.

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimezo okt 25 2015, 11:16

Haar helderblauwe ogen hadden hem bijna ijskoud en waarschuwend aangestaard toen ze zei dat ze niet aangeraakt wenste te worden, waarom ze echter zo fel had gereageerd op zijn aanraking, wist ze niet. Bedreigd door de twee meter lange jongeman voelde ze zich namelijk niet, misschien was het juist het feit dat ze hem een beetje leek te mogen, dat ze hem zo wegduwde. Ze was bang om iemand toe te laten, te vertrouwen, en daarom leken zowel haar lichaam als haar geest volledig te protesteren tegen dit moment. Nadat hij zich had geëxcuseerd, richtte ze haar helderblauwe ogen weer op hun pad. Hij bracht haar blijkbaar naar een plek die hem zeer dierbaar was, dat kon ze aan zijn stem merken. De bloemen, het hele uitzicht, deze tuin; over het algemeen was alles super mooi en rustgevend. De jongen kreeg echter alles behalve een antwoord dat ook maar enigszins leek op 'mooi' of 'prachtig', want dat waren twee woorden die deze tuinen en vooral deze plek goed konden omschrijven. Haar koppige zelve wilde niet meer laten zien dat ze het leuk vond om in zijn bijzijn te zijn en als je haar op het moment zou vragen waarom, zou ze er alles behalve een antwoord op kunnen geven. Pas toen de jongen van haar zijde afweek, gaf ze zichzelf de tijd hem even in haar op te nemen. Hij was groot, had warrig zwart haar en van die ijzige blauwe ogen waar haar hartje misschien sneller van ging kloppen. Hij was knap, sterk, lief en - ze schudde met haar hoofd om deze gedachtes uit haar gedachtegang te verwijderen. Nee, ze mocht niet zo over iemand denken, hij was net zo onbetrouwbaar als de rest die hier rondliep op het gebied van de school, de rest die leefde in kovomaka. Uiteindelijk zou iedereen je bedriegen in je leven, daar was zij al jaren geleden achter gekomen.
Toen de jongen zich omdraaide en hun ogen voor een moment kruisten, keek ze meteen de andere kant op. Nee, ze was hem totaal niet aan het bekijken. Helemaal niet. Vanuit haar ooghoeken kon ze zien dat hij een bloem naar voren hield, alsof hij er bijna trots op was hem te hebben geplukt. Iets moeizaam draaide ze haar hoofd weer zijn kant op bij het horen van zijn stem, hij had de bloem voor háár geplukt. Het zou perfect in haar haren staan. Helemaal van haar stuk gebracht bleef ze hem aanstaren, want ze had geen idee hoe ze op dit soort situaties moest reageren. Een meisje dat zoveel gewend was, alles behalve dit soort situaties. Waarom was hij zo lief? Wat wilde hij hiermee bereiken? Wat wilde hij van haar hebben? Ze perste haar lippen even op elkaar en leek er moeite mee te hebben om lichtjes te knikken dat het dan maar oké was. God, nee, ze vond het eigenlijk helemaal niet oké. Ze wilde weten wat zijn achterliggende gedachte hiervan was, bij een jongen zoals Drake was ze daar wel snel achtergekomen, maar hij gaf haar helemaal geen signalen. Was niet eens zo'n vuile Shadraan, naar haar gevoel kwam hij immers van Nova af, maar waarom was hij zo lief tegen een persoon zoals zij? Nadat ze zijn favoriete plek had afgekraakt, zijn onschuldige gebaar om haar ergens heen te leiden had weggeslagen en zo koud en hard naar hem had staan kijken. Hij was iets van plan, maar ze wist niet wat. "Goed dan," mompelde ze lichtjes, maar er stond een lichtjes wantrouwende blik in haar kijkers. Als hij maar niets waagde uit te halen, ze was overal op voorbereid - of althans, dat dacht ze.
Terug naar boven Ga naar beneden
Zack
.
.
Zack

Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILENovice
Real Name : Cid
Posts : 2575
Points : 25
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN
✦ CHARACTER ✦
Magic: Light/ air
Klas: c:
Partner: c:

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitimedi nov 10 2015, 11:07

Een zachte bries blaasde door zijn haren terwijl haar ijskoude ogen bekend maakten dat ze alles behalve aangeraakt wilde worden, een felle reactie van haar kant die Zack even liet schrikken. De zwartharige jongen trok meteen zijn hand terug, prevelde verontschuldigingen met een zachte glimlach. Hij respecteerde haar keuze voor geen fysiek contact, stiekem kon hij er zich wel in vinden op slechte dagen, dan had hij ook gewoon liever niet dat hij aangeraakt werd. Dus hij ging niet jammeren over het feit dat hij zijn hand niet op haar schouder had mogen leggen. Ze hadden beiden het hart van de geheime tuinen bereikt in een aantal minuten, maar ze leek het alles behalve mooi te vinden. Misschien lag het gewoon aan haar humeur en doordat hij haar had aangeraakt zonder toestemming, dat kon het probleem gewoon zijn. Want iedereen sprak positief over de tuinen, zelfs de meest verbitterde Shadranen vonden hier hun rust en stilte in de donkere schaduwen achter de struiken. Nog een poos bleef hij wandelen om dan maar pas bij een echt open plek halt te houden, ze waren er. Hij hurkte zich, plukte een bloem voor haar, speciaal voor haar. Eentje die niet zou verwelken na een tijdje, hij kende ze, had ze ook aan Rhine’s graf gelegd toen hij nog dagelijks deze kant op kwam. Het zou perfect in Ziva’s haar passen.

Zack ging rechtstaan, bekeek de geplukte bloem voor luttele seconden. Zijn ijsblauwe ogen richtten zich op Ziva eenmaal hij zijn hoofd haar richting op liet draaien , waarna zij haast meteen weg keek. Was ze nu...? Nee, hij geloofde er zelf niet in, al versnelde zijn hartslag wel bij de gedachte aan dat ze misschien wel hem aan het bekijken was geweest. Wat was er aan de hand met hem? Zonder enige problemen leek hij de bloem uit te strekken naar het meisje, maar zijn hand trilde zachtjes mee op het ritme van het gebons van zijn hart. Ook stamelend legde hij uit hoe deze bloem perfect in haar haar zou staan. Ze staarde hem aan en een lichte blos verscheen op zijn wangen terwijl hij zijn ogen niet van haar kon afscheuren, hoe graag hij dit ook wilde doen. Wat deed ze met hem? Het maakte hem ongemakkelijk terwijl hij een beetje schuifelde met zijn voeten, ongemakkelijk door de hele situatie. Het zonlicht reflecteerde in zijn gezicht waardoor zijn ogen lichtjes leken te glinsteren terwijl zijn blik nog altijd naar haar gericht was terwijl ze toeliet dat hij de bloem in haar haar kon doen. Hij knikte met een lichte glimlach op zijn lippen en ging voor haar staan, vlechtte het voorste deel van haar haren heel voorzichtig, met de bloem erin gevlochten en stak het gevlochten plukje achter haar oren. “Het... staat je beeldig Ziva,” sprak hij met een bredere warme glimlach terwijl hij afstand nam en zijn ogen afwendde van haar ogen en zijn blik richtte op de bloem in haar haren. Het stond haar beeldig, maar daar focuste hij zichzelf niet meer op, nu was het meer van ‘calm the fuck down’ en ‘what the fuck is going on?’ dat door zijn hoofd ging terwijl hij verwoed probeerde zijn hartslag onder controle te krijgen.

Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud



Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA PROFILE
Suteki Da Ne? ||Ziva|| UTL8oxA MAGICIAN

Suteki Da Ne? ||Ziva|| Empty
BerichtOnderwerp: Re: Suteki Da Ne? ||Ziva||   Suteki Da Ne? ||Ziva|| Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 

Suteki Da Ne? ||Ziva||

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» en nu? ~Ziva~
» [Topics] for Ziva
» Ziva: Rang omhoog!
» ★ Treasure Room ★ [Ziva]
» Moustaches and beards || Ziva

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Starshine Academy ::  :: Greenhouses :: Secret Garden-