who's that? (OPEN)

Een zonnige dag vandaga maar daar viel niet veel van te merken in het duistere bos. ze had vandaag haar rode handschoentjes aan om haar vuurkrachten te onderdrukken ze was er zelf veel te onhandig mee, wat eigenlijks typish haar was. Ze zat onder een boom een boek te lezen toen ze voetstappen uit de verte hoorde. Ze maakte zich er nog niet veel zorgen om omdat eht ver weg was maar toen ze dichter bij kwamen was ze toch wat alerter. "wie is daar?" zei ze zachtjes.

"ik" zij spirit van uit een boom. hij sprong behendig en lenig uit de boom waar hij in zat. hij duuwde zijn bril op zijn neus en bekeek het meisje eens goed. "hoi ik ben spirit sorry als ik je heb laten schrikken dat was ook niet echt de bedoeling". spirit zijn rugtas begon te beweegen en spinnend geluid te maken. "sorry dat is mijn kat"hij opende zij rugtas en haalde er een kleine zwarte kitten uit die op zijn schouder ging zitten

het was blijkbaar een jongen die ze had gehoord. Ze bekeek hem even en toen naar de kat. Ze glimlachte goedkeurend. Een lichte en donkere mist verscheen voor haar en uit die mist kwamen haar katten lopen. De ene wit, de ander zwart. "De witte is Kay, de zwarte is myra." zei ze rustig en ze pakte Kay op en begon hem te knuffelen. "Wat doe je eigenlijks hier? ik heb je nog nooit eerder gezien!" zei ze en er klonk een lichte verbazing in haar stem. De laaste tijd kwamen er veel nieuwe leerlingen op school.

spirit wees naar zijn kat dit is shadow. en je hebt mij nooit eerder gezien omdat ik ten eerste nieuw ben en ten tweede ik laat mij meestal niet zien aan andere. spirit keek kil voor zich uit dit was eigenlijk een van zijn eerste gesprekken die hij voerde met iemand van de academy. hij deed snel een stap naar achter ze stond te dicht bij naar zijn smaak. ik weet nu wel hoe je katten heten maar jou naam weet ik nog niet.

ze voelde zich niet zo op haar gemak omdat ze had gemerk dat hij een water magician was. "Eehm ik ben yuno" zei ze voorzichtig en stapte ook was naar achteren. ze was bang voor water magicians en voelde zich zwak in hun buurt. Myra begon klagelijk te miauwen tegen haar en ze knikte terug. Ze kon myra's gevoel wel begrijpen en ze had het zelfde gevoel. Ze bekeek de jongen nog eens. "Wat is de reden dat je naar SSA bent gekomen?" zei ze rustig en keek toen naar de torens die uitstaken boven de bomen. Het was best donker hier maar toch, als ze een vuurtje zou maken was ze bang dat het iets te veel vuur werdt.

Dit gedeelte van de post is verwijderd omdat het in strijd was met de volgende regel:
•Rang;
Luister naar de Administrators/Moderators, en gedraag je niet naar hun rang. Hier kunnen we waarschuwingen voor geven.

spirit zag dat het mesje bang voor hem was. hij luisterde aandachtig naar haar vraag. hij wachtte even voor hij antwoord zou geven." de reden dat ik naar SSA ben gekomen simpel het was niet mijn keus mijn pleegouders dumpte me hier zodra het kon omdat ik nogal vaak problemen veroorzaakte". na dat hij zijn antwoord had gegeven merkte hij dat het meisje een vuur magician was. hij deed snel nog een stap naar achter. spirit keek het meisje kil en wantrouwig aan.

Waarom vertrouwde hij haar nou niet. Ze was een vuurmagician, hij was veels te sterk tegen over haar. ze zuchte diep. "De meeste maken problemen met hun krachten, daarom heb ik deze handschoenen ook aan, ook al kan ik ze hier uit doen omdat me kracht hier zwakker is" zei ze rustig en op de toon om zijn vertrouwen te winnen. Plotselings bedacht zich wat er gebeurd zou kunnen zijn in zijn leven. Ze keek hem aan. "Je hebt is mee gemaakt dat me vuur te maken heeft he?" zei ze en trok der handschoentjes uit. Ze liet een pieplein vlammetje op haar handen zweven. "Je hoeft niet bang te zijn als we hier in het duistere bos zijn, ik kan hier niks mee, alleen het pas verlichten." zei ze zachtjes en liet het vlammetje weer verdwijnen.

spirit schrok van het vlammetje en sprong in een reflexes achter uit. het kon hem niet schellen wat het meisje zei over haar kracht. wat er vroeger was gebeurt kan niemand goed praten zelfs zij niet. en hij was niet van plan het haar te vertellen. hij hoefde geen medelijden en zeker niet van haar. hij draaide zich om. " het spijt me ik moet gaan het spijt me echt". hij trok zijn capuchon over zijn hoofd. hij rende zo snel mogelijk weg.

Verbaast dat ze was keek ze de jongen na. De angst voor vuur kon ze degelijk begrijpen. ze wou hem achter naar rennen maar besefde dat het niet de goede oplossing zou zijn. "spirit, kom terug!" schreeuwde ze keihard. Ze hoopte dat hij haar gehoord had. ze deed haar handschoentjes aan en begon rustig in die richting te lopen, ze had geen zin dat het zo zou eindeigen. ze glimlachte klein. "Kom terug!" rende ze.

spirit rende zo snel als hij kon. hij draaide zich om na dat hij yuno hoorde schreeuwen. hij stopte met rennen en ging op de grond zitten. naar de grond starend spijt van dat ie weg was gelopen spijt van wat ie allemaal heeft gezegd. hij zat daar wachten op yuno. hij aarzelde of hij niet gewoon veder zou gaan rennen of echt op yuno zou gaan wachtte. hij deed zijn capuchon op om zijn oren te verbergen want door dat geren waren zijn oren zichtbaar.

Hij zag een jongen zitten op de grond en liep naar hem toe. Opeens hoorde hij Yuno. Ze schreeuwde iets. Hij keek naar de jongen. Het was duidelijk een water magicain. "Hoi." zei hij op een vriendelijke toon tegen de jongen. Hij zag dat hij wel ergens met zat. Shadow stond achter hem. "Wie ben jij?" vroeg hij aan hem. Het leek hem beter om niet meer te vragen.

spirit keek nog steeds voor zich uit het lied hem koud wat de jongen vroeg. hij keek even op " ik ben spirit" zei hij met zijn killste stem en keek snel weer naar de grond. "verdome weer een vuur magicain" mompelde hij weer in zich zelf. nu had ie meer spijt dan ooit dat hier was gaan zitten hij had beter door kunnen rennen dan was hij niet zo verstrikt geraakt in zij eigen net. nu hoopte hij juist dat yuno tussen hem en de jongen kwam.

ze rende snel door en zag Spirit. "Sprit!"schreeuwde ze en kwam naar hem toe. Ze keek even naar Kirito. "Hey kiri" zei ze zachtjes en ze duwde kirito een beetje van Spirit af. "Hij is bang voor vuur" zei ze zachtjes in het Raziaans naar Kirito, de taal van de vuurmagicians. Ze legde voorzichtig een hand op spirits schouder."Je hoeft niet vang te zijn" zei ze zachtjes. Ze glimlachte klein. ze wou echt niet dat hij bang was.

spirit trok zich terug toen yuno haar hand op zij schouder legde. hij keek haar beangstigend aan maar dat veranderde als snel in een kille blik. hij keek yuno stil aan en keek snel naar de grond. hij nam een vluchtige blik op de jongen die zijn naam vroeg." 2 vuur magicain's lekker bezig spirit" mopperde hij in zich zelf. hij wachtte even voor hij opstond om de blik op yuno's gezicht te zien. toen hij eenmaal stond twijfelde hij geen moment " het spijt me yuno" zij hij met een zachte stem. hij trok zijn capuchon nog iets beter over zijn oren en liep iets naar achter

PROFILE MAGICIAN

» It would be fun, they said || Open
» The one and the only... ||open||
» < Open > Don't take it away from me!
» so, who are you? || open.
» Let's try! Again.. {Open}

who's that? (OPEN)

who's that? (OPEN)

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen