Looking around and reading

Deshas sloeg zijn armen over elkaar toen Savador weer opstond en net deed alsof het helemaal geen moeite was. Inwendig lachte Deshas even omdat hij het zweet op Savadors voorhoofd had zien parelen. Hij kuste Felicia terug toen zij dat bij hem deed en legde een arm om haar middel heen. ''Je wilt een beloning voor die stunt van je?'' vroeg hij verbaasd alsof hij van niets wist. Toen viste hij met een breede grijns uit zijn zak een sleuteltje op. ''De enigste zwarte shuttle op het platform. Hij is voor jou als onderdeel van je geheel verzorgde vakantie naar een planeet naar keuze. Neem Diva mee. Je hebt een beetje vakantie inmiddels wel verdiend'' zei hij terwijl hij Savador het sleuteltje overhandigde.

Kalm keek Felicia naar Deshas en ze glimlachte dan ook naar hem. Ze bleef dicht tegen hem staan en ze keek dan naar Savador. Haar ogen sloot ze even, maar algauw deed ze deze weer open. Ze luisterde aandachtig naar beide en ook naar het geluid in hun buurt. Nu ze wist dat er hier een geheime tuin was kon ze gemakkelijk een keertje alleen zitten daar, al zou ze waarschijnlijk zo vaak mogelijk bij Deshas zitten. Een glimlach verscheen weer op haar lippen en ze plaatste haar hoofd tegen Deshas' schouder. Ze voelde zich gelukkig nu en ze zou het niet over haar hart krijgen om hem te verliezen. Als ze hem zou verliezen dan zal ze niet weten hoe ze nog verder zou moeten.

Savador bleef met een kalme glimlach afwachten. Hij scheurde zijn blik van Deshas los en richtte die op Felicia toen ze naar hem toe kwam gelopen om hem als dank een kus op zijn wang te komen geven. 'Dat is al één.' Zijn blik ging weer naar Deshas. 'Nu jij nog.' Savador volgde het sleuteltje dat Deshas uit zijn zak viste met een verlangende blik in zijn ogen. Hij kon nauwelijks geloven dat hij als dank zo'n groot iets kreeg. En dat terwijl zijn eis voor dank eigenlijk alleen sarcastisch, en op een plagende manier bedoeld was. Zwijgend pakte hij het sleuteltje aan en hield het stevig vast in een gesloten hand. Hij staarde zijn vriend ongelovig aan. 'Bedankt,' stamelde Savador zacht.

''Je dacht toch niet werkelijk dat ik je alleen zou afbeulen? Nee, dat doe ik voor mijn eigen lol. Hoewel ik het niet graag toegeef heb jij vandaag iets aan mij geleerd. Je hebt me geleerd weer van iemand te kunnen houden. Na Katherine wou ik niet meer. Ik wou het niet nogmaals meemaken. Maar als jij me niet had opgesloten in die tuin, dan was ik er nooit meer opnieuw achter gekomen hoe fijn het is iemand te hebben om wie je geeft. Daar mag je best voor bedankt worden vriend'' zei Deshas in het begin grijnzend, maar later met een serieuze uitdrukking. Hij stompte hem even zacht en vriendschappelijk tegen zijn schouder. ''Neem het ervan hè. Ik wil je fris en uitgerust terug zien zodat ik weer volop met je aan de slag kan'' grijnsde hij.

Felicia bleef gewoon rustig staan en ze keek dan even naar Deshas. Ze luisterde kalmpjes naar zijn woorden die hij tegen Savador zei en een glimlachje verscheen weer om haar lippen. Ze wou wat zeggen maar ze zweeg gewoon, aangezien ze niet wist hoe ze het moest zeggen. Dankzij Savador wist ze tenminste wat liefde was, want vroeger had ze dat nooit gekend. Nu ze iemand had voelde ze zich wel vele fijner en begreep ze ook wat liefde was. Kalm richt ze haar blik op Savador en ze keek hem rustig aan. Ze voelde zich dit keer wel zelfzekerder en ook hoopte ze da Marcus haar gelukkige momenten niet zou gaan verpesten. Niet dat hij tegen Deshas op kon, maargoed ze zou vanaf nu extra goed opletten als ze Marcus zou tegen komen.

Savador bleef Deshas nog een lange tijd aanstaren na zijn woorden te hebben gehoord. Daarna verzachtte zijn blik en liet hij het sleuteltje in de borstzak van zijn vest verdwijnen. 'Het is beter zo en het is graag gedaan. Vooral als je je bedenkt dat ik voor even bang was geweest dat je achter mijn Diva aan zou gaan, alleen omdat ze wat trekjes weg heeft van.. van je eerste geliefde. Ik heb me vandaag voor een moment wat jonger gevoeld. Eerlijk gezegd heb ik ook wat afgelachen toen je daar achter slot en grendel in de kassen stond,' zei Savador breed grijnzend. Hij wreef even over zijn schouder toen Deshas hem een vriendschappelijke stomp gaf. Hij gaf een zachte terug. Als teken van vriendschap. 'Maak je niet ongerust, ik neem het er zeker van. Eindelijk een tijdje van die rondcommanderende en afbeulende zeur af,' antwoordde Savador met een brede grijns, doelend op Deshas zelf, terwijl hij zich al omdraaide om aanstalten te maken het kersverse koppel alleen te laten.

''Ik zou het niet in m'n hoofd gehaald hebben om Diva ook maar enigsinds van je af te pakken Savador. Waar zie je me voor aan? Types als Donovan en Viktor?'' vroeg Deshas met misschien licht beledigde toon in zijn stem. Het was waar dat Diva ongelofelijk veel op Katherine leek. Ze hadden tweelingen kunnen zijn. Maar Deshas wist dondersgoed dat hij het verleden moest laten rusten. En noch Diva, noch Felicia, noch iemand anders, zou Katherine ooit kunnen vervangen. En Deshas was dat ook niet van plan geweest. Maar hij grijnsde weer met Savador mee toen hij zei dat hij flink gelachen had. Hij lachte zelfs een beetje toen Savador hem een rondcommanderende, afbeulende zeur noemde. ''Wees maar blij dat je mij niet bent. Delahin was tien keer harder voor mij als dat ik voor jou ben. Jij weet niks van rondcommanderende en afbeulende zeuren. Vergeleken met Delahin ben ik nog vriendelijk tegen je'' riep hij Savador na. Daarna, toen hij uit het zicht verdwenen was, wende Deshas zich tot Felicia. ''Ben ik echt een rondcommanderende, afbeulende zeur?'' vroeg hij.

Felicia keek van de één naar de ander en ze hield haar hoofd dan ook even een beetje schuin. Ze had al die tijd naar hen geluisterd en ze moest er wel even om grinniken. Toen ze merkte dat Savador daarna verdween richtte ze haar blik op Deshas. Als hij haar een vraag stelde keek ze hem even nadenkend aan. "Nee dat ben je heus niet lieverd." Zei ze dan ook zachtjes tegen hem en ze gaf hem dan een kus op zijn lippen. "Je mag dan wel een erg gemene man zijn, maar dat ben je al zeker niet. Het is dan ook logisch dat Savador naar jou moet luisteren aangezien hij je leerling is zeg maar." Zei ze dan wat zacht grinnikend. Kalm keek ze hem in de ogen aan en ze plaatste haar hand tegen zijn wang aan. "Wat wilt de heer met deze dame gaan doen?" Vroeg ze dan zacht aan hem.

Deshas legde zijn handen op Felicia's heupen toen ze hem kuste. Een van zijn mondhoeken trok zich om tot een scheve glimlach op haar woorden. Hij streek de haren uit Felicia's nek en boog zich wat naar voren waarna hij haar zachtjes maar teder in haar nek kuste. ''Dat is aan de dame om te beslissen?'' zei hij zachtjes in haar oor. Zijn stem had alle hardheid en kilte verloren en klonk nu alleen nog maar warm en charmant. Hij gaf Felicia nog een kleine kusje vlak onder haar oor.

Felicia keek hem aan in de ogen en ze had er wel wat van genoten toen hij in haar nek kuste. Toen ze zijn vraag op haar vraag hoorde dacht ze even kort na, al wist ze niet echt wat ze wilde gaan doen. Voor een tijdje was ze stil en ze zocht naar iets wat hij ook leuk zou vinden. "Uhm zwemmen of wandelen of onheil plaatsen? Of is er iets anders dat je wilt?" Vroeg ze dan maar, aangezien ze voor de rest niet wist wat doen hier in de school. Toch was de tweede vraag iets ondeugender gezegd. Ze kende lang niet alles van activiteiten en ondanks dat ze nog nooit iemand had gehad was dit wel een beetje nieuw voor haar. Ze was vaak genoeg alleen geweest en nu stond ze er zowat sprakeloos bij, omdat ze niet echt iets wist om te doen. "Mag ik vannacht bij jou slapen?" Vroeg ze dan aan hem en ze beet dan ook even op haar onderlip.

Ineens streek er een vlinder neer op Deshas' schouder. Zijn vleugels waren een menging van licht- en donkerblauw met hier en daar een puntje paars erin. Na die ene vlinder volgde er steeds meer tot alle vlinders samen kwamen en Celebrian eruit vormde. Ze miste nu alleen nog haar linkerpink. De vlinder op Deshas' schouder voegde zich bij haar en veranderde in haar pink. Ze legde haar hand nu op de schouder van Deshas. De lucht om hen heen was ijzig koud geworden en de sneeuwvlokken vormde zich op haar wimpers. Ze blies wolkjes warme lucht uit te midden van het ineens grote tempratuur verschil. Haar blik stond bezorgd. ''Deshas. Goddank dat ik je hier vind. Het spijt me je te moeten storen maar we hebben een echt noodgeval. Je moet onmiddellijk van de vergaderzaal komen. En ik wil dat jij Ferost zoekt. Ik weet dat jullie geen goede vrienden zijn maar ik kan hem nergens vinden. Jij bent daar beter in dan ik. Geef hem dezelfde opdracht en om dan naar de Toren. Ik ga ondertussen Fennon zoeken'' zei Celebrian. En even snel als ze verschenen was in haar vlinder stroom, was ze ook weer weg.

Deshas keek met een ruk om toen Celebrian achter hem stond. Zijn blik was direct weer kil en hard. Toch bleef hij Felicia wel vasthouden. ''Waarom moet ik naar die vlooienbaal op zoek? Waarom kan Clera het niet doen? Die kan sowieso beter met hem overweg'' zei Deshas. Hij was er overduidelijk niet blij mee. Hij keek Celebrian na. Zijn gezicht stond direct op onweer. ''Fijn, nu kan ik dat verdomde bos in om daar te gaan zoeken naar Fer. Alleen omdat die sukkel boete moet doen omwille van het feit dat hij Savador wat wou aandoen'' gromde hij zacht. Hij keek naar Felicia. ''Het spijt me. De verplichtingen roepen. Je mag vanavond natuurlijk bij me slapen'' zei hij tegen haar.

Felicia keek even op toen ze iemand zag en ze keek dan naar Deshas. Ze bleef dicht tegen hem staan en ze luisterde even naar hun gesprek. Ze had eigenlijk geen idee wie die vrouw was en daarna sloot ze even de ogen. Toen ze deze weer opende merkte ze dat die vrouw weg was en ze hoorde dan zijn woorden. Even plaatste ze haar hand op zijn wang en ze glimlachte naar hem. "Het geeft niet lieverd. Jij kan er niet aandoen dat je weg moet." Zei ze zachtjes tegen hem en ze drukte dan een kus op zijn lippen. "Wie was die vrouw? En wie zijn Ferost, Fennon en Clera?" Vroeg ze dan even nieuwsgierig, aangezien ze nog nooit van hen gehoord had. Enkel van hem had ze verhalen gehoord, maar dat was dan ook alles.

Deshas kuste Felicia terug op haar lippen. ''Dat was Celebrian. Ze is de Vrouwe van het water. Je dacht toch niet echt dat ik de enigste was die legendarisch is. Ik ga alleen over de duistere krachten. Verder heb je naast mij nog Clera, Vrouwe van het Licht, Fennon, de Heer van de Aarde, Airmid, Vrouwe van de Lucht, Ferost, de Heer van het Woud, Aidan, de Heer van het vuur en Celebrian, de Vrouwe van het Water'' vertelde hij. ''Ik heb alleen ruzie met Ferost. Ik kan die man niet uitstaan. En hij mij niet. Maar ik zal hem wel gaan zoeken. Zoals Cel al zei, ik ben daar iets beter in'' verzuchtte Deshas na zijn uitleg. Hij drukte Felicia nog een lange kus op haar lippen. ''Ik zie je snel weer. Als je wilt mag je alvast naar Dorchadas'' zei hij tegen haar. Daarna nam hij zijn schaduw gedaante aan en verdween in de grond om als ongewone schaduw over de grond weg te schieten.

Felicia luisterde aandachtig naar zijn woorden en ze keek hem dan even aan. "Zij zijn niet echt bekend bij me, ik heb enkel alleen over jou veel dingen gehoord. Nouja telkens kreeg ik verhalen te hoor voor het slapen gaan." Zei ze dan nadat hij was uitgesproken en ze keek hem dan aan toen hij verder begon te spreken. Ze knikte even kort naar hem en toen hij haar kuste deed ze gewoon met hem mee. "Is goed lieverd, ik zal wel al naar Dorchadas gaan nadat ik mijn boek heb terug gebracht." Zei ze dan met een glimlach en ze keek hem dan nog na als hij vertrok. Voor even bleef ze nog op dezelfde plek staan en ze sloot kort de ogen. Algauw keerde ze zich om. Rustig liep ze weer naar de school toe om vervolgens dan naar de bibliotheek te gaan.

PROFILE MAGICIAN

» Reading [Thayeline]
» Reading is a way of learning something about others (Aloyisius)
» Happy reading ║ Adrian
» beware, little chance of survival after reading
» Reading a Story, or making one up...(Aloiysius)

Looking around and reading

Looking around and reading

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen