Arriving

Alice huppelde uit de shuttle. Al haar spullen vlogen achter haar aan. Roosje draafde langs.De shuttle waar ze net uit kwam, vertrok weer. Haar rode ogen keken rond, het was hier best licht. Ze had een wit kleedje aangedaan met rode roosjes op (profielplaatje). Haar witte huid glinsterde lichtjes en het voelde zalig. Ze huppelde verder met haar ogen tot dicht. Zelfs met ogen dicht wist ze perfect waar ze heen ging en roosje volgde haar gehoorzamend. Alice stopte en kreeg last van de armband die ze om had, het gaf haar shockken als ze iemand probeerde te vermoorden. Zonder veel moeite, rukte ze het van haar arm af en stampte ze het kapot op de grond. Ze huppelde blij verder en zag toen iemand. "Hoi, ik ben Alice. Ben net aangekomen, weet jij waar ik naartoe moet?", vroeg z met een stem die klonk als duizenden kleine klokjes. Alice zag er erg opgewekt en vrolijk uit, maar dat kon meteen omslaan.

[open voor iedereen]

Rhine wilde de boel hier wat gaan verkennen het kon hier zo saai zijn haar schaduw wolf liep achter haar je zak zijn contouren nu beter omdat hij slenterde net als Rhine zelf. Rhine was al op de betere weg ze was minder bot en gemeen dan anders ze was nu soms zelfs best aardig maar ze kon nog steeds niet tegen nieuwsgierige aagjes of opdringerige types. Rhine was heerlijk tot rust gekomen tot ze plots een stem hoorde. "Hoi, ik ben Alice. Ben net aangekomen, weet jij waar ik naartoe moet?", vroeg z met een stem die klonk als duizenden kleine klokjes. Rhine draaide zich om oe wat was haar stem een irritant geluid zeg. Haar wolf piepte ook even omdat hij alles nog 10 keer erger hoorde Rhine keek het meisje even aan. Als je slim bent blijf je hier en wacht je op een schuttle die je terug brengt naar waar je vandaan kwam. Maar zo zie je er niet echt uit dus nja je kan naar de info balie op de hoek gaan. Zei ze droogjes terwijl ze al weer verder wilde. Ze kón aardig zijn maar daarom deed ze het niet altijd.

De wolf piepte. 'Als je slim bent blijf je hier en wacht je op een schuttle die je terug brengt naar waar je vandaan kwam. Maar zo zie je er niet echt uit dus nja je kan naar de info balie op de hoek gaan.' In één oogopslag veranderde haar blik van vrolijk en lief naar moordlustig en koelbloedig. "Zoals ik al zei, ik ben nieuw en ken de weg hier niet. Zou je me kunnen zeggen waar ik mijn spullen moet achterlaten?", haar stem klonk nu niet meer zoals daarnet, niet meer zoals de klokjes. Nu klonk haar stem zacht maar scherp, zo scherp als een pas geslepen mes. Roosje geeuwde en ging naast Alice zitten. Haar oogkleur werd wat meer donkerrood in plaats van felrood.

"Zoals ik al zei, ik ben nieuw en ken de weg hier niet. Zou je me kunnen zeggen waar ik mijn spullen moet achterlaten?", haar stem klonk nu niet meer zoals daarnet, niet meer zoals de klokjes. Nu klonk haar stem zacht maar scherp, zo scherp als een pas geslepen mes. Rhine zuchtte geërgerd. Ze draaide haar hoofd even man dat kind was opvliegend. Waarom zou ik newbie? Ik heb wel wat beters te doen dan kleuters hun handje vasthouden zoek het zelf uit. Zei ze nu scherp en bot. Ze had hier geen zin in helemaal geen zin in! Haar ogen werden al zwarter van ergenis.

Ze hoorde haar zuchten en dat maakte het enkel erger. 'Waarom zou ik newbie? Ik heb wel wat beters te doen dan kleuters hun handje vasthouden zoek het zelf uit.' Ze snoof. "Ik ben geen kleuter, ik weet zelfs meer over de dood dan jij. Ik heb meer ervaring met de dood." Ze grijnsde moordlustig. Rossje ging nu liggen en wachtte geduldig af. Haar ogen werden weer felrood en haar stem veranderde ook weer. "Maar wat je ook doet, ik zoek het zelf wel hoor." Ze glimlachte vrolijk en veranderde daarna meteen weer. "Maar waag het niet om me ooit nog eens uit te schelden voor kleuter of je gaat eraan." Daarna veranderde ze opnieuw. "Dat was maar een grapje hoor." Ze lachte zachtjes.

(ze heeft een beetje last van een gespleten persoonlijkheid)

Ze snoof. "Ik ben geen kleuter, ik weet zelfs meer over de dood dan jij. Ik heb meer ervaring met de dood." Ze grijnsde moordlustig. Rhine lachtte spottend. Zannik niet dat je de dood kent zeker niet tegen mij. Wat haatte ze als mensen dachten dat ze de dood kende en dat ze er dan nog eens fier op waren ook. De dood was geen pretje helemaal geen pretje. "Maar wat je ook doet, ik zoek het zelf wel hoor." Ze glimlachte vrolijk en veranderde daarna meteen weer. "Maar waag het niet om me ooit nog eens uit te schelden voor kleuter of je gaat eraan." Rhine moest alleen maar lachen om haar hooghartigheid (=dikke nek) Daarna veranderde ze opnieuw. "Dat was maar een grapje hoor." Ze lachte zachtjes. Rhine trok een wenkbrauw op. Luister raar ding. Ik weet niet wat jouw probleem is maar blijf uit mijn buurt ja? Ik heb al last genoeg van freaks. Zei ze met een diepe zucht.

(een beetje?)

'Luister raar ding. Ik weet niet wat jouw probleem is maar blijf uit mijn buurt ja? Ik heb al last genoeg van freaks.' Ze keek teleurgesteld. "O... Oké..." Daarna werd ze woedend op zichzelf. "Waarom kan ik toch niet normaal zijn?" Ze veranderde weer in de moordlustige versie van zichzelf. "Je bent normaal, maak je geen zorgen." Daarna werd ze weer 'normaal'. "ZWIJG JIJ STOMME TEEF!" Riep ze woedend tegen zichzelf. Roosje stond op en gromde even naar Alice als teken dat ze rustig moest blijven. "NEE! HOE KAN IK RUSTIG BLIJVEN?!" Ze keek woedend naar Roosje en ze kleurde zelfs lichtjes roze van woede. "IK VERKNAL HET ALTIJD! ALTIJD DOOR DAT STOM DING DAT ME CONSTANT OVERNEEMT. HOE KAN IK IN GODSNAAM RUSTIG BLIJVEN?!" Roosje jankte lichtjes. Alice begon haar slapen te maseren en telde tot 10 terwijl ze rustig ademde. "Ik had die armband beter aangehouden." Mompelde ze. Daarna keek ze naar Rhine die er blijkbaar nog steeds stond. "O, sorry. I-ik, ik,ik... Het zit zo ik..." Ze zuchtte. "Let er niet op, gebeurt altijd, ze vind het niet erg maar ze jankte om me proberen terug normaal te krijgen, werkt altijd." Alice schaamde zich enorm dat iemand dit had moeten zien. Roosje wreef troostend met haar kop tegen Alice's been.

' Ze keek teleurgesteld. "O... Oké..." . Rhine zuchtte fijn nu kon ze mogelijk gaan huilen. Daarna werd ze woedend op zichzelf. "Waarom kan ik toch niet normaal zijn?" Ze veranderde weer in de moordlustige versie van zichzelf. "Je bent normaal, maak je geen zorgen." Daarna werd ze weer 'normaal'. "ZWIJG JIJ STOMME TEEF!" Riep ze woedend tegen zichzelf. Roosje stond op en gromde even naar Alice als teken dat ze rustig moest blijven. "NEE! HOE KAN IK RUSTIG BLIJVEN?!" Ze keek woedend naar de wolf en ze kleurde zelfs lichtjes roze van woede. Rhine keek stomverbaasd naar het hele schouwspel. Man dat kind had nooit aan een psychiater. "IK VERKNAL HET ALTIJD! ALTIJD DOOR DAT STOM DING DAT ME CONSTANT OVERNEEMT. HOE KAN IK IN GODSNAAM RUSTIG BLIJVEN?!" De wolf lichtjes. Alice begon haar slapen te maseren en telde tot 10 terwijl ze rustig ademde. "Ik had die armband beter aangehouden." Mompelde ze. Rhine trok een wenkbrauw op. Armband? Welke armband? En waarom? Daarna keek ze naar Rhine . "O, sorry. I-ik, ik,ik... Het zit zo ik..." Ze zuchtte. "Let er niet op, gebeurt altijd, ze vind het niet erg maar ze jankte om me proberen terug normaal te krijgen, werkt altijd." Blijkbaar schaamde het kind zich Rhine zuchtte en kneep even op nhaar neusbeen ze sloot haar ogen en ze kreeg een denkrimpel. Hier ga ik zo'n spijt van krijgen. Vervloekt sasori met je goede invloed. Zei ze terwijl ze naar het meisje toestapte en haar koele vingers op haar schouders legde. Oké relax ja ik zal je wel zeggen waar je naartoe moet. En ik heb echt wel vreemdere dingen gezien dan dat hoor. Zei ze met een geruststellende blik. Shadow kwam dichterbij en hij keek nieuwsgierig naar Roosje.

Het meisje sloot haar ogen en stapte dichterbij. 'Hier ga ik zo'n spijt van krijgen. Vervloekt sasori met je goede invloed.' Ze legde haar hand op haar schouder. Ze verstijfde bij de aanraking. 'Oké relax ja ik zal je wel zeggen waar je naartoe moet. En ik heb echt wel vreemdere dingen gezien dan dat hoor' Ze lachte lichtjes. "Erger als mij kan niet." Ze zag de armband die in tweeën gegaan was liggen. Ze rende ernaartoe en raapte het ding op, al haar spullen zweefden achter haar aan; Daarna ging ze terug naar het meisje. "Ken je iemand die goed is met dit soort dingen?" Ze liet de armband zien deie in twee gegaan was. Iedereen kende dat soort dingen van naam en zien. Er werden veel grapjes om gemaakt zoals bij dwangbuizen enzo, maar zij vond het allesbehalve grappig. Ze vond het rot dat iedere keer als ze maar één keer aan iemand vermoorden dacht ze al shockken kreeg.

"Erger als mij kan niet." Ze schudde haar hoofd. Geloof me dat kan wel en helaas ken ik de ergste dingen. Zei ze met een trieste glimlach. Het meisje rende naar een armband die gebroken was het was zo'n schock ding voor psychopaten. Van daar het vreemde gedrag. Maar Rhine was niet bang na alles wat zij al had gezien was ze voor weinig dingen bang. "Ken je iemand die goed is met dit soort dingen?" Ze liet de armband zien deie in twee gegaan was. Rhine keek er even naar. Mag ik? Vroeg ze terwijl ze het ding even vastnam ze keek ernaarr zoiets had ze al eerder gezien. Maar natuurlijk! Zo'n ding hadden ze naar de HM willen sturen voor als ze echt niet meer in de hand te houden was. En natuurlijk omdat sommige haar ervan verdachtte haar familie vermoord te hebben. Onrechsstreeks klopte dat wel maar toch. Rhine rommelde even in haar tas en ze haalde er een doosje uit met een ingepakt exemplaar. Hier je mag deze wel hebben. Zei ze met een grijns. nu was ze ook ineens van dat ding af.

'Mag ik?' Rhine nam het ding vast en bekeek het. Opeens begon ze in haar tas te rommelen en nam er nog een gloednieuw exemplaar uit. 'Hier je mag deze wel hebben.' Ze pakte het ding meteen uit en deed het om haar pols. Ze knuffelde Rhine maar stopte meteen. "Oh, sorry... Je moest eens weten hoe blij ik ben met dat ding. Meestal als ik vrienden probeer te maken, lukt het nooit omdat ze bang zijn voor mijn tweede kant." Ze zuchtte. "Ik heb eigenlijk nooit vriendschap gekent, behalve bij mijn vader, maar dat telt niet echt." Roosje ging naar de schaduw wolf toe en snuffelde aan het dier. Ze wide de wolf aanraken met haar poot maar merkte dat het schaduw was. Ze schrok en trok haar poot terug. Daarna snuffelde ze nog eens.

Ze knuffelde Rhine maar stopte meteen. "Oh, sorry... Je moest eens weten hoe blij ik ben met dat ding. Meestal als ik vrienden probeer te maken, lukt het nooit omdat ze bang zijn voor mijn tweede kant." Ze zuchtte. Rhine verstijfde even ze was niet echt een knuffelaar. Ze glimlachtte zachtjes en streelde Alice over haar hoofd. Het zit al goed. Mijn naam is Rhine LaFee trouwens. Maar als je een enge man met slangen ogen tegenkomt ken je me niet oké? Zei ze met een grijns. "Ik heb eigenlijk nooit vriendschap gekent, behalve bij mijn vader, maar dat telt niet echt." Rhine zuchtte even. Je hebt mij toch? Trouwens ik schrik niet zo snel van dingen ik heb al zoveel doodenge dingen gezien dat ik van niets meer sta te kijken. Zei ze met een nog bredere grijns. Ze deed haar denken aan haar kleine zusje, een iets gekkere versie van haar kleine zusje weliswaar. Ze grinnikte toen haar wolf door shadow heen ging en aan hem snuffelde. Shadow maakte zich even aanraakbaar en drukte zijn neus tegen Roosjes neus.

Rhine streelde haar over haar hoofd. 'Het zit al goed. Mijn naam is Rhine LaFee trouwens. Maar als je een enge man met slangen ogen tegenkomt ken je me niet oké?' Ze keek verward. 'Je hebt mij toch? Trouwens ik schrik niet zo snel van dingen ik heb al zoveel doodenge dingen gezien dat ik van niets meer sta te kijken. ' Ze keek haar vragend aan. "Echt?" Ze glimlachte lichtjes. Ze zag dat Roosje schrok omdat de wolf van Rhine een schaduwwolf was. Ze lachte lichtjes. "Maar wat bedoel je van die man met enge slangenogen?" Ze liet haar spullen even zakken want die zweefden nog steeds.
Roosje voelde de andere wolf zijn neus tegen haar neus. Ze schrok weer en keek verward. "Daarnet was je...?" Blafte ze verward.

Ze keek haar vragend aan. "Echt?" Ze glimlachte lichtjes. Ja duh anders zou ik het toch niet zeggen? trouwens je doet me denken aan mijn kleine zusje... Zei ze met een grijns. Ze lachte lichtjes. "Maar wat bedoel je van die man met enge slangenogen?" Ze liet haar spullen even zakken want die zweefden nog steeds. Rhine moest lachen. ooh die? Da's het schoolhoofd. En laten we het erop houden dat het niet mijn beste vriend is om het licht uit te drukken. Zei ze met een nog bredere grijns. Ze keek even naar de wolven die aan het blaffen waren, nja shadow bromde eerder. Ik ben alleen aanraakbaar als ik dat zelf wil. Alleen dingen die ik leuk vind kunnen me raken. Bromde hij met zijn lage stem.

'Ja duh anders zou ik het toch niet zeggen? trouwens je doet me denken aan mijn kleine zusje...' Ze grinnikte. 'ooh die? Da's het schoolhoofd. En laten we het erop houden dat het niet mijn beste vriend is om het licht uit te drukken. ' Alice glimlachte. "Tof, ruzie maken met volwassenen, of beter gezegd 'volwassenen' is grappig." Opeens begon ze helemaal te trillen en kreunde ze pijnlijk, na enkele seconden stopte het. "Elecktrische shock." Roosje kwispelde. 'Ik ben alleen aanraakbaar als ik dat zelf wil. Alleen dingen die ik leuk vind kunnen me raken.' Roosje grinnikte. "Best wel grappige gedachte, dus als ik wil, en jij wil, kan ik gewoon door je lopen? Dat moet toch vreemd voelen?" Ze ging nieuwsgierig zitten.

Alice glimlachte. "Tof, ruzie maken met volwassenen, of beter gezegd 'volwassenen' is grappig." Opeens begon ze helemaal te trillen en kreunde ze pijnlijk, na enkele seconden stopte het. "Elecktrische shock." Rhine keek har vol medelijden aan en ze trok haar mee naarr een bankje waar ze beide op gingen zitten en Rhine bechermend een hand over haar scouders legde. Maar geen kattenkwaad uithalen oké? Niet zonder de juiste begeleiding althans. Je wilt die kerel niet ontmoeten hij is een echte knorpot. Zei ze rustig. Shadow grijnsde en hij stapte naar voren hij ging door Roosje heen zijn middel doorboort door haar lijfje. Ach het voelt niet vreemd en zo kom ik ook nog eens in een vrouwtje. Zei hij met een wolvengrijns voor hij wer uit haar ging.

Rhine ging met haar op een bankje zitten en legde beschermend haar arm over haar heen. 'Maar geen kattenkwaad uithalen oké? Niet zonder de juiste begeleiding althans. Je wilt die kerel niet ontmoeten hij is een echte knorpot.' Ze gniffelde. "Zouden ze met me lachen vanwege die armband? Er worden best wel veel grapjes over gemaakt en als ik woedend word, geraak ik niet uit mijn andere kant tot ik gekalmeerd ben... En als ik woedend benmaken schokken me alleen nog kwader." Ze hoopte dat zoiets nooit zou gebeuren.

Opeens zat Shadow door haar lijfje, het was verschrikkelijk raar. 'Ach het voelt niet vreemd en zo kom ik ook nog eens in een vrouwtje' Ze grinnikte. "Wat is er? Lang geleden dat je je nog eens hebt kunnen uitleven?" Lachte ze.

Ze gniffelde. "Zouden ze met me lachen vanwege die armband? Er worden best wel veel grapjes over gemaakt en als ik woedend word, geraak ik niet uit mijn andere kant tot ik gekalmeerd ben... En als ik woedend benmaken schokken me alleen nog kwader." Rhine rechtte haar schouders. Ik zorg wel dat ze dat niet doen en anders als het wel in hun hoofd halen dan zullen ze het bij één keer laten. Zei ze met een duister stemmetje. Shadow grinnikte. Wat denk je zelf? Meiden staan niet echt te wachten op een schaduw van 1.60 m Zei hij met een zucht.

De meid naast haar rechte haar schouders. "Ik zorg wel dat ze dat niet doen en anders als het wel in hun hoofd halen dan zullen ze het bij één keer laten." Alice grinnikte. "Sorry dat ik straks zo grof deed over de dood maar... Ik kon er niets aan doen." Ze zuchtte. "Ik denk dat ik weer weet waarom ik dat ding uit gedaan heb, ik ben te aardig naar mijn zin, maar als ik gemeen doe krijg ik schokken. Rotding." Klaagde ze. "Is het niet vreemd met iemand communiceren die de hele tijd van persoonlijkheid wisselt?" Ze moest licht glimlachen.

Shadow grinnikte. 'Wat denk je zelf? Meiden staan niet echt te wachten op een schaduw van 1.60 m ' Roosje grijnsde. "Tja, bij mij is het moeilijk, waarschijnlijk heb je al wel gemerkt dat ik wat groter ben dan de meeste wolven. Trouwens, ik vind je wel sexy hoor." Ze lachte verleidelijk.

Alice grinnikte. "Sorry dat ik straks zo grof deed over de dood maar... Ik kon er niets aan doen." Ze zuchtte. Ze haalde haar schouders op. Ach vergeven en vergeten. Trouwens ik was ook niet echt aardig hè? "Ik denk dat ik weer weet waarom ik dat ding uit gedaan heb, ik ben te aardig naar mijn zin, maar als ik gemeen doe krijg ik schokken. Rotding." Klaagde ze. Ze grinnikte dat kind was zo vreemd dat het grappig werd. "Is het niet vreemd met iemand communiceren die de hele tijd van persoonlijkheid wisselt?" Ze moest licht glimlachen. Rhine schudde haar hoofd. Nee hoor je bent eigenlijk gewoon een erge versie van mezelf. En zoals ik al zei ik heb engere dingen gezien dan iemand met een gespleten persoonlijkheid, daarom ook dat ik zo op je uitvloog over de dood. Zei ze met een trieste glimlach. Maar waarom hebben ze jouw eigenlijk naar hier gestuurd? Vroeg ze vriendelijk. Roosje grijnsde. "Tja, bij mij is het moeilijk, waarschijnlijk heb je al wel gemerkt dat ik wat groter ben dan de meeste wolven. Trouwens, ik vind je wel sexy hoor." Ze lachte verleidelijk. Shadow keek haar aan. Raowtsh! Trouwnes ik vind je wel mooi zo'n maatje groter. Hij knippogde.

'Nee hoor je bent eigenlijk gewoon een erge versie van mezelf. En zoals ik al zei ik heb engere dingen gezien dan iemand met een gespleten persoonlijkheid, daarom ook dat ik zo op je uitvloog over de dood.' Ze keek naar de grond en voelde zich best wel schuldig. 'Maar waarom hebben ze jouw eigenlijk naar hier gestuurd?' Alice twijfelde, ze wilde wel niet alles vertellen. "Ik... Het komt erop neer dat ik moet afkicken... We hebben een pshychiater al geprobeert, maar dat maakte het enkel erger. Daarom hebben ze me naar hier gestuurd omdat ze denken dat als ik me niet tussen de mensen met dezelfde problemen begeef, het wel beter zou gaan." Ze zuchtte. Van wat ze moest afkicken zei ze natuurlijk niet, dat kon ze zelfs niet zeggen want dan begon ze te schokkeren.

'Raowtsh! Trouwnes ik vind je wel mooi zo'n maatje groter.' Hij knippogde. Roosje giechelde en streelde met haar kop tegen zijn borst en liep verder, ze liet haar staart onder zijn bek door gaan. "Maar dan zul je er wel wat voor moeten doen." Ze draaide zich om en keek hem verleidelijk aan.

Ze zag dat ze twijfelde. Ik... Het komt erop neer dat ik moet afkicken... We hebben een pshychiater al geprobeert, maar dat maakte het enkel erger. Daarom hebben ze me naar hier gestuurd omdat ze denken dat als ik me niet tussen de mensen met dezelfde problemen begeef, het wel beter zou gaan." Ze zuchtte. Rhine grinnikte. Dan kan je beter niet teveel met mij optrekken ik heb een slechte invloed vrees ik Zei ze met een schaapachtige grijns. Hij knippogde. Roosje giechelde en streelde met haar kop tegen zijn borst en liep verder, ze liet haar staart onder zijn bek door gaan. "Maar dan zul je er wel wat voor moeten doen." Ze draaide zich om en keek hem verleidelijk aan. Shadow grinnikte en hij hief zijn poot even de lucht in waardoor hij een zwarte roos maakte en die op haar kop legde. Een bloem voor mijn bloempje Zei hij met een grijns.

Rhine grinnikte. 'Dan kan je beter niet teveel met mij optrekken ik heb een slechte invloed vrees ik' Alice lachte lichtjes. "nee... je weet niet wát ik gedaan heb, het is vreselijk, ik schaam me er echt voor." Ze zuchte en keek naar de grond. Het was het meest hatelijke wat ze ooit gedaan had, al maar goed dat niet te veel mensen het wisten. Maarja, waarschijnlijk moest ze het nu ook tegen Rhine gaan vertellen.

Shadow legde een bloem op haar kop 'een bloem voor mijn bloempje." Roosje werd wat verlegen en giechelde. "Als ik een mens was, zou je me nu aan het blozen krijgen." Ze glimlachte wat verlegen.

"nee... je weet niet wát ik gedaan heb, het is vreselijk, ik schaam me er echt voor." Ze zuchte en keek naar de grond. Rhine glimlachtte geruststellend. Jij weet toch ook niet wat ik gedaan heb? Of dacht je dat die armband zomaar in mijn tas zat? Ze wilde hem naar de HM sturen voor het geval dat maar ik heb hem onderschept Zei ze met een ondeugende grijns. Roosje werd wat verlegen en giechelde. "Als ik een mens was, zou je me nu aan het blozen krijgen." Ze glimlachte wat verlegen. Hij grinnikte. Als ik een mens was had ik je nu kusjes gegeven Zei hij rustig.

"Jij weet toch ook niet wat ik gedaan heb? Of dacht je dat die armband zomaar in mijn tas zat? Ze wilde hem naar de HM sturen voor het geval dat maar ik heb hem onderschept" Ze glimlachte. "Ik vind het nog steeds raar dat je het me vergaf, op mijn vorige school zou het niet waar geweest zijn. Ik zou al lang met die persoon aan het vechten geweest zijn. Alles is zo raar en ... Anders hier. Ik dacht dat het een ramp zou worden, maar het valt eigenlijk best wel mee."

'Als ik een mens was had ik je nu kusjes gegeven' Ze ging naar hem toe en gaf hem zachte likjes op zijn wang, ookal moest ze zich nu helemaal uitstrekken omdat hij nogal groot was. "Bedoel je zo?" Ze grinnikte.

PROFILE MAGICIAN

» Arriving..at last (Saf)
» Arriving. [&NIGHT]

Arriving

Arriving

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen