Eindelijk. ze zijn er...

Het was vrijdag en de lessen waren allemaal ten einde. Norwood liep over het grasveld en leek de lucht af te zoeken. In feite was dat ook zo. Hij keek rond en na vijf minuten was het zover. Er was een klein blikkend sterretje voor kort te zien. Als je goed keek zag je het. Norwood ging klaar staan. Hij telde af. Hij sprong in de lucht en maakte een salto en ving het op. Hij landde daarna weer keurig op de grond. Hij had een goudkleurig bolletje vast. Hij keek naar de lucht en zag een duidelijke lijn die het afgelegd had. Het was alleen voor Norwood mogelijk om die te zien. Hij grijnsde. Hij liet het op zijn hand liggen en het veranderde langzaam in een schijf met 7 uiteinden. Ieder uiteinde had iets aan zich. De ene had een vlammetje de ander was een waterbol te zien. De derde had een klein wervelwind er aan. Aan de vierde punt zat een bolletje dat licht gaf. Verder was er nog een zwart bolletje met een paarse gloed er bij. Norwood grijnsde. Dus ze zijn er allemaal al. "Dan laat ik maar eens antwoorden" zei hij.

''Antwoorden op wat?'' een lichte en nieuwschierige stem weerklonk achter Norwood. Clera keek recht naar hem. Ze had niet goed begrepen wat hij had gedaan maar het had haar aandacht getrokken en ze was op hem afgelopen. Nu ging haar blik naar de schijf die hij vast had. Zeven punten, elk met iets wat bij een bepaalde planeet hoorde zag ze duidelijk.

Norwood keek op toen hij een stem hoorde. Hij keek om en zag Clera staan. "Ik laat gewoon melden waar ik ben." zei hij. "Zoals je al geconcludeerd zou hebben is dit ieder een onderdeel van de planeten." begon hij. "Een daarvan ontbreekt. Van Gren." zei hij. Hij ging met zijn hand over de lege punt en er kwam een blad tevoorschijn. "Vrienden van vroeger zijn momenteel hier. Ik heb namelijk ooit in een band gezeten, al was ik toen wel jong en ze wilde weer eens samenkomen..." zei hij. "En met deze schijf weten we waar we heen moeten om samen te komen." zei hij. De schijf klapte zich weer in en vormde het goudkleurig bolletje. Norwood wierp het met een stevige worp weg en het vloog nu naar de rest. "Ze zullen ieder moment hier zijn..." zei hij en grinnikte.

Clera luisterde naar Norwood's woorden en knikte even. ''Vandaar'' zei ze enkel een beetje dromerig. Het was wel duidelijk dat andere gedachtes haar teisterde terwijl ze zo een beetje voor zich uit stond te staren. ''Maar waarom spreken jullie eigenlijk hier af? Waarom niet op een van de planeten? Denk je dat Savador het er mee eens zou zijn als jij oude vrienden uitnodigd op het scholterrein?'' vroeg ze. Zelfs Clera zou zoiets vrij ongepast vinden.

Norwood grinnikte. "Daarom doe ik het juist in het weekend." zei hij. "Ik wil de leerlingen ook gewoon eens wat plezier laten beleven." zei hij. "En Savador kan van mij naar zijn kantoor lopen en daar wegkwijnen in een hoekje..." zei hij grofweg. "Het kan mij niets schelen wat hij er van vind." zei hij. "En bovendien is er nog niets duidelijk van wat er gaat gebeuren." zei hij. "Ik doe het alleen maar voor de leerlingen." zei hij. Hij keek even richting de bossen waar hij iets zag blinken. Hij glimlachte. En keek naar Clera. "Sorry voor mijn woorden over Savador. Ik denk er nou eenmaal zo over..." zei hij en keek naar het bos.

''Ik zit er niet mee wat jij over Savador denkt hoor'' zei Clera kalm. ''Ik mag hem ook niet echt. Toch, het is Deshas' schuld vind ik. Hij praat Savador's hoofd vol met allerlei onzin en andersom ook. Vroeger was Deshas nog wel voor rede vatbaar maar nu'' zei ze en wendde haar blik even af.

Norwood keek haar aan en zijn glimlach verdween. "Hij was ook al zo voor dat Deshas er was. Hij deed het mede om mij te kwellen. Hij wilde wraak op mij..." zei hij en keek naar Clera. Hij merkte dat ze haar blik af wierp. Hij keek haar even bezorgd aan. "Ik denk dat iedereen die gevangen zit in een tijdloze gevangenis enigzins wat veranderd..." zei hij zacht en zuchtte even.

''Weet je wat het is Norwood. Je hebt niet langer besef van tijd. Alleen die eeuwige stilte en duisternis om je heen. Je krijgt de tijd om over dingen na te denken maar na verloop van de jaren maken je eigen gedachtes je gek'' zei Clera zacht. ''Je bent niet helder meer. En Deshas probeert dat te verhelpen. Ik weet niet precies hoe en wanneer maar hij is van plan om ervoor te zorgen dat hij en Aiden weer volop kunnen leven. Het gevolg is dat wij zullen vervagen omdat zij meer macht krijgen'' zei ze.

Norwood knikte en keek daarna de omgeving rond. Het duurde toch wel lang voor ze er waren. Norwood glimlachte en keek naar Clera. "Ik had het je niet gegund..." zei hij en glimlachte. "Ik had niemand het gegund. Om eerlijk te zijn zelfs niet Savador..." zei hij en keek naar de grond.

PROFILE MAGICIAN

» Eindelijk rust
» Eindelijk rust.
» Eindelijk aangekomen
» Eindelijk....hebbes...
» Eindelijk rust.

Eindelijk. ze zijn er...

Eindelijk. ze zijn er...

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen