Vervelen.

Diva had over de tuin van de school gelezen maar nog nooit zelf gezien. Vandaar dat ze nu rondzwierf bij de kassen. Wat al gauw haar aandacht trok was de sterke begroeiing naast de kassen. Ze duwde een aantal planten opzij en zag iets dat op een oud zandpad moest lijken. Ze volgde het en kwam uit bij de geheime tuin van de school. Diva was overweldigd door de vele magisch bloemen die hier zelfs tijdens de winter in volle bloei stonden. Haar voorkeur ging naar de blauwe rozen die vredig in een klein perkje stonden. Diva plukte er eentje, haalde de dorens eraf en stak hem in haar haren. Daarna ging ze met een groot lesboek op schoot leren op een bankje.

Mitsu was een lange tijd afwezig geweest van Starshine Academy. Dit kwam doordat hij een virus had opgelopen en een lange tijd er aan geleden had. Om het virus niet te verspreiden had hij een tijdje in carantene gezeten op Gren. Hij werd daar verzorgd door de beste dokters al wiste deze ook niet echt veel van het virus af. Het was nog niet zo heel oud virus dat zich ook op Gren voordeed.
Mitsu was sinds een week geleden weer terug op school en zat nu in de grote eik die in de geheime tuin zat. Ineens merkte hij de aanwezigheid van nog een leerling op. Hij keek glimlachend naar haar en sprong daarna uit de boom. Hij liep naar haar toe en zag de blauwe roos in haar haar. "Staat je mooi..." zei hij glimlachend. "Mitsu is de naam...." zei hij grinnikend. "Heb je er problemen mee als ik naast je kom zitten?" vroeg hij vriendelijk. Hij had haar nog nooit gezien. Of hij was het vergeten in de periode dat hij op Gren was.

Diva keek op van haar boek, De magische wereld van genezende kruiden en planten, en keek recht in de ogen van een jongen die ze ongeveer op haar leeftijd schatte. Haar felblauwe, bijna lichtgevende ogen bekeken de jongen even goed. Ze wist niet zeker waar hij vandaan kwam maar ze hield het op Gren of Erd. ''Diva Lenore'' stelde ze zichzelf voor. ''Dank je, Mitsu. En nee hoor. Je mag best komen zitten'' zei ze terwijl ze een boekenlegger tussen de bladzijde legde en haar boek dichtdeed.

Mitsu ging naast haar zitten en keek haar kort aan. "En vind je het interessant of niet?" zei hij wijzend naar het boek. Hij keek haar even aan. Ook hij had het boek gelezen en hij vond het een van de best geschreven boeken. Hij glimlachte. Hij keek even naar de roos. Dat ze uitgerekend zijn favoriete bloem moest nemen. Niet dat hij er problemen mee had. Hij vond het gewoon toeval.

Diva keek even naar het boek en toen weer naar Mitsu. ''Ik vind de schrijver erg goed'' zei ze. Ze had wel meer boeken van hem gelezen. Ze waren een grote hulp bij haar studie aangezien ze er veel extra informatie uithaalde en onthield. ''Jij komt van Gren hè?'' vroeg ze daarna. Ze dacht het wel al te zien. Hij merkte meteen de roos op en lette ook op de titel van het boek dat eveneens iets met planten te maken had.

Mitsu knikte. "Ik vind dat ook..." zei hij. "En inderdaad ik kom van Gren.." zei hij. Hij glimlachte. Hij keek haar aan. "Jammer genoeg kon geen van die planten mij helpen van het virus af te komen..." zei hij. Hij keek even naar de grond. "Maar hoe dan ook heb ik het overleeft en daar ben ik maar al te blij mee." zei hij.

PROFILE MAGICIAN

» Vervelen
» Vervelen.

Vervelen.

Vervelen.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen