What a Night...

Haastig liep Jadira door de straten. Ze trok haar rode jurkje een beetje naar beneden. Ze wist niet dat hij zó kort was. Ze beet op haar lip. Na het vertrek van Torak had ze alleen maar gehuild en woede-aanvallen gehad. Maar alles werd nu anders bedacht ze. Ze wilde opnieuw beginnen. Alles veranderde, niet alleen qua karakter maar ook haar uiterlijk. Ze begon haarzelf een beetje zekerder te voelen. Ze werd een vrouw, met zo haar charmes. Ze flirtte er de laatste tijd op los. Met de leukste jongens, single of niet. Ze was in het voordeel met haar uiterlijk. Sommige jongens bleven haar nastaren. En dat vond ze niet eens erg. Ze ging iets langzamer lopen. De discotheek kwam in zicht. Rustig liep ze naar binnen, en eenmaal binnen keek ze haar ogen uit. Iedereen danste erop los. En de muziek stond zo hard dat je elkaar amper kon verstaan, maar ze vond het geweldig. Ze liep tussen de dansende mensen door naar de bar en bestelde iets simpels. Gewoon wat jus d'orange, de rest kwam later wel. Ze keek even vrolijk rond en nam een slok van haar drinken. Ze zette het weer neer maar liet het glas niet los. Het voelde zo heerlijk koel. Ze sloot haar ogen even, tot ze van achteren werd geduwd. Ze kreeg een elleboog in haar rug en een glas ijskoude bacardi cola over haar rug heen. Ze verstijfde van de kou en schrik. Ze sloot haar ogen, zuchtte diep en draaide langzaam om. Haar ogen leken vuur te spuwen. Dit was niet echt een moment voor zo'n actie. Ze pakte haar glas drinken en gooide het leeg in het gezicht van de schuldige en rende naar de toiletten. Eenmaal daar aangekomen pakte ze een doekje en maakte deze nat. Ze wreef haar rug voorzichtig schoon en gooide het doekje weg. Ze keek even snel naar haar make-up en liep naar buiten. Rustig blijven, dacht ze bij zichzelf en sloot haar ogen even. Ze was zo in gedachten verzonken dat ze tegen iemand opbotste. ''Sorry, ik..had je niet gezien''zei ze verontschuldigend en keek de persoon aan.

~Feel free Very Happy

Het liefst een jongen Very Happy

Meisje mag ook hoowr Smile

Ergens wou Dizzy dat hij het niet gedaan had. Hij had zichzelf overtroffen om ook eens een keertje het buitenterrein te gaan bezoeken. Een leuke discotheek misschien, om zich een beetje los te laten gaan. Hij hield zijn koptelefoon stevig tegen zijn nek aan toen hij iemand voorbij zag gaan en hem zag aankijken. Dizzy wierp hem een neutrale blik toe en liep zelf door. Niet te lang iemand aankijken. Hij hoopte dat niemand van Razen hier was die hem zou herkennen. Hij wist zelfs niet eens zeker of Razen wel de plaats was waar zijn vader en zus vermoord waren. Hij voelde zich best eenzaam. Hij had, naast Isabelle dan, nog niet echt iemand gesproken. Maar Isabelle was redelijk stil. Niet dat hij dat heel erg vond. Hij kon haar altijd proberen te laten praten, ook al kon dat soms moeilijk gaan. Toen hij luide muziek hoorde, keek hij op. Zijn groenachtige ogen bleven een beetje twijfelend naar het geval voor hem kijken. Het was nog niet te lang. Hij kon zich omdraaien. Als hij naar binnen ging en iemand tegenkwam, dan was hij gedoemd om langer te blijven, maar als hij nu omdraaide of niemand tegenkwam in die tent, kon hij gaan wanneer hij wou. Hij besloot het er maar op te wagen en liep naar binnen. Zijn oren moesten al meteen wennen aan de luide muziek. Zelfs de muziek uit zijn koptelefoon, die - als hij aanstond - toch al luid was, kwam niet overeen met dit geluid. Hij had nu al half spijt en wou zich net omdraaien, toen hij zag dat een jongen zijn elleboog tegen de rug van een meisje stootte. Nou ja zeg! Het was expres, want de jongen bleek het niet erg te vinden. Hij keek naar de jongen en wou het meisje volgen, maar stopte abrupt met lopen toen hij zag dat ze de toiletten inging. Wat een zak zeg. De jongen draaide zich om naar hem en Dizzy's blik leek wel gif uit te stralen. Het was een waarschuwing voor de jongen om niet dichterbij te komen. Gelukkig volgde die zijn beslissing met verstand op, want hij deed een stap achteruit, draaide zich om, liep weg en draaide zijn hoofd af en toe nog over zijn schouder naar Dizzy. Dizzy zuchtte. Had hij dat ook alweer achter de rug. Sommigen waren gewoon niet bij hun hoofd.

Hij was even afgeleid door de muziek. Hij zong zachtjes mee. Hij schrok zich dan ook bijna dood toen hij iets tegen zich voelde. Hij keek naar voren en zag een meisje staan. Hé, dat was hetzelfde meisje die een elleboog tegen zich had aangekregen. De vlek was al goed verdwenen bij haar. Hij vroeg zich af hoe ze dat voor elkaar gekregen had, maar veel tijd om zich daarover af te vragen, had hij niet. 'Dat geeft niet,' zei hij vriendelijk. 'Gaat het weer een beetje? Die elleboog kwam hard aan,' riep hij boven de muziek uit in haar oor. De muziek was zo oordovend dat je gewoon in elkaars oren moest schreeuwen. Hij liet zijn hoofd weer naar achteren zakken om haar niet dingen te doen laten denken. Dat wou hij niet. Het was eigenlijk al erg genoeg dat hij hier was. Hij keek haar aan. Het was een mooi meisje, met zwarte haren en roodkleurige ogen, iets wat hij nog niet vaak gezien had. Maar ja, hier was eigenlijk alles vreemd en ook weer niet. Hij keek haar rustig aan. 'Wil je een nieuw drankje? Ik trakteer,' riep hij in haar oor en hij grijnsde vrolijk naar haar. Hij zag er eigenlijk uit als een dj, met zijn koptelefoon zo rond zijn nek, ook al was dit zeer normaal voor hem.

- De voorgaande Torak Very Happy

-

Jadira was blij dat de jongen het haar niet kwalijk nam. ''Eh..Ja het gaat wel weer hoor..Alleen voel ik de cola nog steeds plakken''schreeuwde ze in zijn oor, en trok een vies gezicht. Ze glimlachte naar hem. Hij zag er leuk uit zo, met die koptelefoon. Hij bood haar een nieuw drankje aan. ''Ja graag, Bacardi Cola alstublieft, en liever niet over mijn rug!''vervolgde ze grijnzend. Zou hij ook op SSA zitten? Ze wilde het vragen tot ze opeens de jongen die zijn elleboog in haar rug had geplant. Ze balde haar vuisten, een soort paars-achtige vonken schoten er vanaf. Ze haalde even diep adem. Ze moest rustig blijven nu. Ze ontspande haar handen weer. Ze keek de jongen even arrogant aan waardoor hij zijn wenkbrouwen optrok. Ze draaide haar rug naar hem toe.''Zit je ook op Starshine Academy?''schreeuwde ze weer in zijn oor. Ze zat al best lang op SSA, maar kende niet veel mensen. Maar dat was een van haar nieuwe doelen. Ze glimlachtte even lief naar de jongen. Ze wist niet zo goed wat ze moest zeggen, dus trok ze haar jurkje nog maar een keer naar beneden.

~Héél erg inspi-loos Razz

Maar ik vond het lullig om je langer te laten wachten :s

Grijnzend keek Dizzy naar Jadira. 'Dat gaat zo wel weg,' zei hij, waarna hij over haar schouder naar haar rug keek en zich dan ook even over haar moest buigen. Haar rug zag er inderdaad nattig uit. Hij ging achter haar staan en hief zijn handen op, zodat er een vonkje spatte uit zijn hand. Hij concentreerde zich en liet een zacht, Novaans bolletje boven haar rug zweven. Hij ging weer voor haar staan. 'Normaal is je rug zo opgedroogd. Ik heb mijn krachten een beetje gebruikt. Dat plakken moet zo ook wel weggaan,' riep hij in haar oor. 'Tuurlijk niet, ik ga het voor je halen,' schreeuwde hij en hij wou vertrekken, toen hij haar vraag hoorde. 'Ja, jij ook, neem ik aan,' riep hij, waarna hij zich excuseerde en door de menigte naar de bar liep. 'Een Bacardi cola alsjeblieft,' riep hij boven de muziek uit. De barman knikte en even later had hij zijn drankje voor zich. En nu weer terug naar Jadira. Hij schrok toen hij een meisje richting hem zag dansen. Nee, niet nu. Hij had geen zin in dansen, kon dit ook nauwelijks en wou al vooral geen aandacht van dat soort meiden. Hij liep gauw door, hopend dat ze hem niet achtervolgde. Gelukkig - waarschijnlijk omdat hij zo'n zigzaggend pad had gelopen - was hij haar kwijtgeraakt. Hij keek naar Jadira en gaf haar het drankje. Hij keek om zich heen. Hij kon dus echt niet dansen. Zou Jadira kunnen dansen? Hij liet zijn ogen even ongemerkt over haar lichaam gaan. Ze had een slank lichaam. Ze had ogen die zo rood waren als bloed, maar daardoor zeker niet minder mooi en droeg een jurkje, dat haar lichaam mooi versierde. Hij keek om zich heen en krabde even aan zijn eigen blonde pieken, die hij met moeite in model had kunnen brengen. Zijn gifgroene ogen keken naar de jongen verderop. Een vonk van herkenning schoot door hem heen, alleen wist hij niet van waar hij de jongen gezien had. Hij schudde zijn hoofd en probeerde er niet meer op te letten. Hij richtte zijn volledige aandacht op Jadira, maar de jongen bleef door zijn hoofd spoken. Hij had hem gezien toen hij hier de tent binnenkwam en Jadira had er iets mee te maken, of niet? Werd hij nu gek? Hij moest bijna lachen en hield zich in.

'Vind je het hier nu echt zo leuk?' vroeg hij schreeuwend in haar oor. Gelukkig hoefde hij het volume van zijn stem een beetje te dempen, want er kwam een langzaam nummer op. Hij negeerde het nummer en keek naar Jadira. Ze had lange zwarte haren, wat wel mooi paste bij die rode ogen. Dizzy keek rustig naar Jadira, waarna hij de jongen weer in het oog kreeg. Weer die vonk van herkenning. Hij keek naar Jadira. 'Het begint druk te worden,' merkt hij op als hij rond zich heen kijkt.

- Inspiloos met Diz Very Happy

-

~Soooooorry, Beetje laat Laughing

Toen het bolletje over haar rug heen gleed kreeg ze kippenvel, het voelde fijn. Toen hij klaar was glimlachtte ze naar hem. Hij was wel aardig. Ze knikte toen hij zei dat hij van Starshine kwam en zij daar waarschijnlijk ook vandaan kwam. Hij liep weg voor het drankje en verdween uit het zicht. Toen hij terug kwam met het drinken pakte ze het beleefd aan en nam een grote slok. Ze had dorst gekregen van de warmte. Ze voelde dat hij naar haar keek, maar je kon het bijna niet zien. Dizzy zag de jongen blijkbaar ook, maar wist niet zeker of hij hem herkende. Ze keek even vals richting de jongen van het drankje en richtte haarzelf weer op Dizzy. 'Vind je het hier nu echt zo leuk?' vroeg hij schreeuwend in haar oor. 'Nee, eigenlijk niet..'schreeuwde ze in zijn oor en grijnsde. Ze knikte op zijn stelling, het werd inderdaad druk. Een beetje te druk. Vooral voor een Claustrofobisch iemand, zoals Jadira. Ze kreeg het nogal benauwd. 'Heb je zin om ergens anders heen te gaan, als we ons drinken op hebben?'vroeg ze nogal smekend, met een bijpassende blik.

-Gisteren-Van 10 uur 's ochtends tot 11 uur 's avonds naar de Efteling gaan is niet goed voor je inspiratie, hoewel je juist zou denken van wel xP

Rustig keek Dizzy naar Jadira. Hij zuchtte opgelucht toen ze het eens bleek te zijn met zijn stelling. Gelukkig! Hij had al een gevoel gehad dat Jadira het hier niet zo leuk bleek te hebben als ze echt wou laten overkomen. Nou, met harige gorilla’s die aan je wouden zitten, een polonaise die je bijna dwong om mee te dansen en stuff, vond hij het ook niet zo gek. Hij vond het hier echt geen leuke plek. Hij keek grijnzend naar Jadira, waarna hij zijn drank in een keer achteruit sloeg. ‘Zo, ik ben alvast klaar,’ zei hij, lachend om de blikken die verschillende mensen trokken waarvan Dizzy in de gaten had gehad dat ze naar hem keken. Hij keek haar even aan en wachtte rustig af. Hij keek vals naar de jongen. Waarom gaven zulke soort gasten nou nooit op? Dizzy zou nooit zolang bij een meisje blijven slijmen als zij hem niet leuk vond. Wat was het ook waard? Hij had zijn muziek, zijn eigen leven en dat was het wel waard. Hij keek Jadira vrolijk aan. Hij voelde zijn koptelefoon geklemd rond zijn nek. Het leek wel alsof zijn koptelefoon ook stilletjes om een hint vroeg om naar buiten te gaan. Hij wist hoe het met Jadira zat, maar hij kon niet al te lang meer wachten. ‘Sorry, prachtige dame, maar ik ga u moeten meenemen,’ zei hij lachend en hij pakte Jadira’s hand, waarna hij richting de uitgang begon te lopen. Hij vermoedde dat Jadira’s glas nu wel ongeveer leeg was. En zo niet… Nou… Dan sprak hij morgen wel met haar af om haar te verontschuldigen en koop hij wel een ijsje voor haar of zo. Hij had weggen genoeg om haar blij te maken en als dat was wat ze wou, deed hij dat graag. Alles om een goede vriendschap te behouden. Hij kwam langs de bar en zette zijn glas neer, pakte Jadira’s glas en zette die ook neer. Hij knikte rustig richting de barman en begon te lopen richting de uitgang van deze discotheek.

Eenmaal buiten aangekomen, keek hij geamuseerd richting Jadira. ‘Ik weet niet wat jij vindt, maar dit is de laatste keer dat ik hier geweest ben. Ik vind zulke plekken dus echt niet leuk, maar ik moet toch iets doen in de tijd dat ik vrij heb?’ Alsof het allemaal zo logisch was, grinnikte Dizzy even, waarna hij haar aan haar hand meetrok. Hij liep met zijn rug een bankje de struiken, zodat hij Jadira recht kon aankijken. Hij liep dus achteruit. De grootste blunder die hij kon maken - en wat hem ook zeker zou gaan gebeuren, ooit - was dat hij achterover viel op de grond en Jadira op zich trok. Oeps, hij kreeg al blosjes als hij daaraan dacht. Hè, hij haatte het als hij bloosde! Hij keek weer naar Jadira en ging toen zitten op een bankje. Hij liet Jadira’s hand los, alsof hij nu pas door had dat hij die al de hele tijd vastgehouden had. Ergens had hij die ook niet willen loslaten, maar ach. Gekke ideeën werden zo gecreërd als je niet uitkeek. Hij keek even naar Jadira en liet zich toen een beetje zakken op het bankje. ‘Nog ideeën?’ vroeg hij glimlachend.

Jadira keek rond, was ze hier nou maar nooit heen gegaan! Maar ja, ze had gedacht dat ze het wel aankon, maar dat kon ze blijbaar niet. Maar als ze niet was gegaan had ze Dizzy niet ontmoet, dus ze moest haar mond maar houden. Ze glimlachte naar Dizzy, maar werd verrast door hem toen hij haar handpakte en haar meenam. Haar glas, wat inmiddels leeg was, werd uit haar handen gepakt en op de bar gezet door Dizzy. Vrijwillig liep ze mee naar buiten. Eenmaal buiten haalde Jadira diep adem. De frisse avondlucht voelde heerlijk aan haar gloeiende wangen. Dizzy had haar hand nog steeds vast, maar ze vond het niet eens erg. Ze luisterde naar wat hij zei en knikte. 'Ik ga daar dus nooit meer heen..'zei ze vastberaden. Dizzy ging achteruit lopen, zodat hij haar kon aankijken. Jadira glimlachte lief naar hem. Als ze nu zouden vallen, zou ze boven op Dizzy liggen. Ze bloosde, Dizzy dacht blijbaar aan dezelfde blunder, omdat hij ook bloosde. Jadira ging naast Dizzy zitten toen hij plaats nam op het bankje. Hij liet haar hand los. Jadira zuchtte even. Wat zou Dizzy van haar denken?

Dizzy vroeg of ze nog ideeën had. Ideeën? Om ergens heen te gaan. Waar zouden ze heen moeten gaan? Ze keek hem vragend aan. ''Ideeën....Nee, jij?'vroeg ze hem. Ze bekeek hem nog eens. Weet je, hij was niet eens zo lelijk. Niet dat ze hem lelijk vond! Nee, knap zelfs. Hé! Niet dat ze gelijk verliefd op hem was. Diep ergens van binnen misschien, stiekem dan hé, wel. Maar dat was niet zeker, ze kende hem net! Maar knap was ie' zeker! Het zou Jadira niet verbazen als hij al een vriendin had, misschien wel, dan kon Jadira haar gevoelens wegstoppen. Ze was zo makkelijk geworden in het leuk vinden van jongens! Maar Dizzy was niet alleen knap, ook nog aardig dus hij had meerdere pluspuntjes. Misschien kon hij in de toekomst haar vriendje worden. Jadira bloosde bij haar gedachtes. Zou hij het gezien hebben? Hopelijk niet! Ze keek hem glimlachend aan. Wat zouden ze moeten gaan doen?

-Flutjee x'D

PROFILE MAGICIAN

» In the night, the stormy night away she'd fly...[&MinWoo]
» Arriving. [&NIGHT]
» The bet on a crazy night.
» A quite night || Enyana
» Just to get me through the night 'til we're twins again

What a Night...

What a Night...

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen