In The Cave Of The Waterfall

"Waar ben ik?" Vroeg ze al mompelend tegen zichzelf, en ze keek in het rond. Daarna keek ze wat in het rond, en de vleugels verdwenen dan ook op magische wijze. Even wist ze totaal niet wat te doen, en ze ging dan op de grond neerzitten. Ze was bang dat er met haar iets ging gebeuren, en ze voelde hoe haar hart sneller begon te slaan. "Wat moet ik toch doen?" Vroeg ze dan mompelend tegen zichzelf, en ze kreeg enkele tranen.

De zwarte draak vll-oog bij de watervallen rond. Hij had Rose gevolgd en bleef boven rondcirkelen. Hij moest een oogje in het zeil houden. Hij ging haar niet achterlaten nooit zou hij dat doen.Even dacht hij dat hij beneden een groep mensen of dieren zag. Maar dat bleek niets te zijn. Toch ?

Rose wist niet wat ze hier deed, en ze keek dan snikkend in het rond. Het teken bleef maar branden, en ze scheurde opeens de kleren van het lijf. Het deed zoveel pijn dat ze geen kleren erop kon verdragen, en nu was haar hele bovenlichaam gewoon ontbloot. Ze beet op haar onderlip, en ze keek dan naar de grond.

Joël hoorde de schreeuw en dook naar beneden. Hij lande dan en moest ergens een opening vinden. Uiteindelijk vond hij erheen waar hij doorkon en daar zag hij haar. Hij liep naar haar toe en keek naar de grond bij haar aangekomen. "Wat is er gebeurt Rose"zei hij met een lage stem.

Rose voelde de pijn gewoon branden, en ze rilde dan ook heel even kort. Daarna keek ze naar Joël, en ze hoorde zijn woorden dan. "Het doet pijn." Zei Rose dan tegen hem, en ze dook dan even in elkaar. Ze had bang van de pijn, maar nooit had ze gedacht dat het zo erg ging worden. Even zucht ze diep, en ze keek dan kort in het rond.

Joël veranderde en liep naar haar toe. Hij had ijskoude handen en legde die op haar rug. "Derke Polirma"zei hij. Het was een spreuk die de pijn voor een tijd kon verzachten. En die dan zou doorgeven aan degene die de spreuk uit had gesproken. Hij keek haar aan en wachte af.

Rose keek hem aan, en ze voelde dan opeens zijn ijskoude handen. Haar teken reageerde even op die spreuk, en ze sloot even haar ogen. "Kunnen we dat niet vinden in het boek van onze clan, ik bedoel waarom dat het teken begint te gloeien?" Vroeg ze dan aan hem, en ze omhelsde hem heel even een tijdje.

Hij legde zijn hande op haar heupen en keek haar aan. "Normaal gezien wel,dit is een tijdelijke spreuk,waar ik nu wel de pijn van voel"zei hij tegen haar en haalde zijn schouders op. Opeens hoorde hij buiten voetstappen. "Hou je stil we zijn niet aleen"zei hij tegen haar en doofde de vlam die op de grond achtergelaten was door zijn transformatie. Hij keek haar aan en wachte af.

Rose keek hem aan, en ze wist even niet wat zeggen. Daarna keek ze even naar buiten, en ze hield hem stevig vast. "Bescherm me." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze sloot dan haar ogen voor een lange tijd. De magie die hier rondhing was wel erg sterk, en ze kon vooral de vuurmagie hier voelen.

Joël keek haar aan en hield haar goed vast. Hij sloot zijn ogen en trad uit zijn lichaam. Hij was buiten de grot en daar zag hij een aantal mannen in zwarte lange jassen. Hij keerde weer naar zijn lichaam en opende zijn ogen. "Rose ga tegen de grond liggen en vertrek geen spier"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en wachte tot dat ze dat deed.

Rose keek hem aan, en ze bleef zo bij hem zitten. Voor even kon het haar niet schelen dat hij haar bloot bovenlijf zag, en ze sloot dan gewoon kort haar ogen. Opeens hoorde ze zijn woorden, en ze ging dan op haar rug neerliggen. Waarna ze dan haar ogen weer sloot, en ze nam zijn hand even vast.

Joël keek haar aan en sloot zijn ogen. "Eructo delcabo"zei hij meerdere malen achter elkaar. Buiten zouden de mannen zullen vechten voor hun leven. Hij bleef de spreuk onthouden en een aantal van de mannen storten in. De andere zagen dat en rende weg. In de grot was het donker geworden en nu fliste er licht. Elke man buiten was weg. Joël opende zijn ogen en keek haar aan. "Het is voorbij"zei hij.

Rose bleef gewoon zo liggen, en ze keek hem dan kalm aan. Daarna hoorde ze mensen wegrennen, en ze hoorde kort daarna zijn woorden. "Uhm ok dan master." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en toch bleef ze nog steeds op haar rug liggen. Alweer sloot ze haar ogen, en ze begon het wel een beetje koud te krijgen.

Hij keek haar aan en vond een paar takken houd in de grot op de plek waar hij zat en legde die op een hoop. Hij sloot zijn ogen en sprak een snelle spreuk uit. Er verschenen vlammen op zodat ze het wat warmen kreeg. "Moet je mijn shirt hebben,is misschien makelijker"zei hij en keek naar de grond.

Rose keek hem aan, en ze merkte dan plots een kampvuurtje op. Dan hoorde ze zijn woorden, en ze knikt even kort. Daarna ging ze dichter tegen hem aanzitten, en ze keek wat naar het vuur. "Het spijt me dat ik je in de gymzaal gekust had." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze beet even op haar onderlip.

"Maakt niet uit,ik vond het geeneens zo erg"zei hij tegen haar en glimlachte even. Hij keek haar aan. Hij deed zijn shirt uit en gaf die aan haar om aan te doen. Hij keek haar aan en zette zichzelf ook neer. "Als je hier weg wil,ik maak zo een opening als je wil"zei hij tegen haar.

Rose keek hem aan, en ze nam dan zijn shirt vast. Daarna deed ze deze aan, en ze kroop wat dichter tegen hem aan. Ze was blij met hem in haar buurt, en ze sloot dan haar ogen voor kort. "Ik wil nog even hier blijven." Zei Rose dan zachtjes tegen hem, en ze bleef zijn hand gewoon vasthouden.

"Oke dan"zei hij tegen haar en glimlachte even. Hij sloeg zijn andere arm over haar heen en keek naar het vuur. Het vuur weerkaatste in zijn ogen en zijn witte gezicht kreeg een rode schijn door het vuur. "Voelde je eigenlijk wat bij die kus"vroeg hij aan haar en wachte af.

Rose keek hem aan, en ze keek dan naar het vuur. Daarna voelde ze zijn arm om haar schouders heen, en ze glimlacht even kort naar hem. Bij het horen van zijn vraag keek ze hem aan, maar om eerlijk te zijn wist ze niet wat ze voelde. "Ik weet niet meer wat ik moet voelen." Zei Rose dan heel zachtjes bijna onhoorbaar tegen hem, en ze keek dan wat naar de grond.

Hij keek haar aan en haalde zijn schouders op. "Heey,het is niets moest je niets voelen,je mag dat zeggen tegen mij hoor"zei hij tegen haar en glimlachte even. Hij keek haar aan en streek door haar haar. "Je raakt me niet kwijt als je bij Selavin blijft,ik blijf zowiezo bij je"zei hij.

Rose keek hem aan, en ze keek hem in de ogen aan. Voor even wist ze niets meer te zeggen, en ze beet dan ook zachtjes op haar onderlip. Daarna legt ze haar hoofd voorzichtig tegen hem aan, en ze sloot dan haar ogen gewoon. Ze voelde dat ze bijna inslaap zou vallen, maar dat liet ze niet gebeuren.

Hij keek haar aan en glimlachte heel zachtjes. Toen keek hij naar de vlammel die de grot verwarmde. De rode gloed vulde zijn ogen en maakte hem helemaal warm vanbinnen. Dit gevoel wou hij niet meer kwijt raken.

Rose bleef tegen hem aanzitten, en ze genoot van het vuur dat warmte afgaf. Dan hield ze zijn hand steviger vast, maar uiteindelijk viel ze inslaap neer met haar hoofd op zijn benen. Ze had dit natuurlijk niet echt verwacht, maar ze was opeens heel moe geworden.

Hij keek haar aan en streek haar haar uit haar gezicht en keek rustig naar de vlammen. Hij kon makkelijk misbruik maken van de situatie maar zoo was hij niet. Hij legde zichzelf neer en liet en deken verschijnen wat hij dan over haar legde en toen sloot hij ook zijn ogen.

Rose sliep er erg vredig bij, en ze had een hele mooie droom over de clan. Alleen daar leefden ze allemaal nog, en ook Alec leefde toen nog. Even bewoog ze in haar slaap, en ze hoorde dan plots een stem. Ze deed haar ogen open, en ze keek dan naar het vuur. Opeens hoorde ze het vuur tegen haar praten, en dat maakte het nog vreemder dan ze zou kunnen verwachten. Toch viel ze gauw weer in slaap, en ze droomde weer verder. Hoewel er nu in haar droom gezongen werd, en eigenlijk was het gewoon de stem in het vuur dat aan het zingen was. Hoewel ze dat liedje heel goed kende, en ze dat vroeger ook altijd al had gehoord.

PROFILE MAGICIAN

» [open]This is a waterfall
» Oh boy it's a waterfall [Slen]
» I Love this waterfall! <3 [Pam]
» The sad sounds coming from the waterfall
» Quiet Waterfall ║ Zaira

In The Cave Of The Waterfall

In The Cave Of The Waterfall

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen