Al sinds Libby hoorde dat ze hier stage mocht lopen had ze zitten popelen om te vertrekken. Zelf had ze ook op Starshine gezeten en ze durfde te beweren dat het de leukste jaren in haar tot nu toe 23 jarige leven waren. Ze had al weken van tevoren haar tas gepakt en leeg gehaald, aangevuld en weer dingen verwisseld. En wist ze het zeker, haar tas was gepakt, en goed ook. Met een dikke grijns keek ze nog een keer om naar haar kamer die ze al 23 jaar deelde met haar tweeling broertje Dion. Hoewel haar zusje Yasmine er ook zo'n 18 jaar in sliep. En nu liet Libby haar geliefde bed achter voor een stage op haar oude school. Met een harde knal gooide ze de deur achter zich dicht waardoor ze gemopper hoorde. Heerlijk zo'n groot gezin. Haar broer en zus, Jack en Melody waren voor een week naar hun ouderlijk huis gekomen met al het aanhang. Heerlijk gezellig. Libby grinnikte om de opmerkingen als: "Jahoor. Nu gaat ze echt." Al weken had ze lopen gillen dat ze weg ging. En iedereen werd er onderhand gek van. Met een plof liet Libby haar koffer vallen die waarschijnlijk te vol gepakt was. Ze was de trap haast af gerend, ja soms leek ze nog een klein kind. Ze stond inmiddels in de woonkamer en zuchtte eens. Haar moeder stond op en trok haar vader mee. Ze fluisterde het een en ander naar de andere waarna ze naar buiten liepen. Libby gaf iedereen, en dat was een hele klus, een kus en knuffel. Haar oudste broer met vrouw en kinderen, wel 3 stuks al, haar zus en haar vriend. Voor de verandering was Dion z'n vriendin ook gekomen, die woonde inmiddels al in, zo leek wel, en haar jongste zusje. Ze vond het heerlijk dat ze zo'n hechte familie had maar het was soms al knap lastig. Ze greep haar koffer en zwaaide, daarna liep ze achter haar ouders aan en gingen ze met z'n drieën naar het lanceringsplatform. Daar knuffelde ze uitgebreid haar moeder en vader, om vervolgens de shuttle in te stappen, na al die jaren..

Na een aantal uren in die Shuttle te hebben gezeten zette de machinist de landing in. Ze had wat zitten kletsen met die man, hoewel het niet mocht, ze kon haar mond niet houden. Libby zat relaxed op een van de stoeltjes met de gordels om. Ze staarde naar buiten en zag het kasteel al opdoemen. Ze bekeek het terrein eens goed waar ze altijd als leerlinge overheen had gelopen. Ze zag hoe alles groter werd toen ze verder daalde. Nog voor de shuttle goed en wel geland was zwaaide Libby de deur al open en gooide haar koffer op de grond. Ze bleef even in de shuttle staan en snoof de lucht op. Het was gewoon zo, vertrouwd. Ze kreeg een grotere grijns op haar gezicht. Stapte van het trappetje af en liep het platform af. Haar koffer in haar hand, haar ogen op oneindig. Het was geweldig om terug te komen op de school waar ze al die jaren had gezeten. En het was nog vrijwel het zelfde als altijd. Ze zuchtte eens en stapte toen het pad op richting de school. Maar al snel besloot Libby te gaan zitten en even te genieten van het moment.. Ze was benieuwd of ze nog leraren zou herkennen, of zij juist haar.. Ze zuchtte opgelucht en sloeg een van haar slanke benen over de ander. Het was duidelijk heerlijk om weer terug te zijn.

(Dit zijn mijn diergeesten en de kleuren die bij ze horen. Schilpad Adelaar Slang Bizon Coyote)

Rocky was aan het rennen door de terreinen van Starshine. Zijn bovenlichaam was ontbloot, waardoor zijn lengte, spiermassa en tatoeages goed zichtbaar waren. Daar in tegen droeg hij over zijn onderlichaam een broek en een traditionele Indianen-uitrusting. "Rocky, onbekende vrouw, 1 uur" "Stil jongens, Tomari hoorde jullie ook al, wie weet kan zij het ook." Hij rende door tot hij bij het bankje kwam waar de vrouw zat. "Goedendag..." Hij stopte en begon hij te strekken. "Bent u nieuw hier?" Daarna hield hij zijn hand naar haar toe, om haar hand te schudden. "Ik ben Rocky, aangenaam."

Libby zag een jongen op haar af komen rennen. En zoals het leek van een klein afstandje, leek hij te praten tegen zichzelf, tenminste zijn lippen bewogen, misschien zong hij ook wel. Met een lichte frons keek ze de jonge aan kwam. Deze wist ze echter snel weg te toveren. Met een glimlach knikte ze hem toe, zowel als begroeting als antwoord op zijn vraag, of ze nieuw was. En ja dat was ze inderdaad. "Yup." Na zijn gebaar stak ze haar hand ook op en plaatste deze in de zijne die naar haar toe gestoken werd. Hij heette dus Rocky. "Aangenaam, Libby." Zoals altijd hield ze haar volledige naam achterweg. Ze kon nog steeds niet geloven dat haar ouders haar de naam Lightning hadden gegeven. Al haar broers en zussen hadden nog betere namen gekregen. Het had altijd zo raar gestaan. Dion en Lightning. Het klonk gewoon ook echt niet in de oren van Libby. Ze had zichzelf ook nooit echt Lightning genoemd, maar altijd al Libby. Waardoor dat haar vaste afkorting was. Zo klonk het ook nog eens beter naast Dion. Dion en Libby. Vele malen beter. Ze glimlachte vriendelijk naar de jongen terwijl ze naar hem keek. Ze liet haar blik even snel glijden over zijn lichaam. Het was echt niet normaal gespierd, als of hij drugs of iets in die weg had gebruikt om ze zo te krijgen. Of daar moest wel erg veel training aan vast zitten. Zegmaar 24/7. Het was echt niet normaal. "Eigenlijk kan je me niet helemaal nieuw nieuw noemen, ik heb hier zelf op school gezeten." Zei ze met haar zachte stem, die erg duidelijk klonk. Ze glimlachte voorzichtig.

Rocky werd helemaal rood. Voor een gewoon persoon zag het eruit alsof hij zweette en rood werd door het vele rennen, maar dat deed hem eigenlijk nooit wat. De echte reden dat er zweet van zijn voorhoofd drupte en hij rood werd, was omdat hij niet gewend was om met vrouwen te praten. De vrouwen in zijn stam waren krijgers, zoals hijzelf, een gewoon vrouwelijk persoon was hij nog niet echt tegen gekomen. "Een ex-leerlinge?" Hij liet zijn indianen-robes uit dunne lucht verschijnen, een trucje dat hij had opgepakt door het mixen van zijn eigen lucht en licht magie en de licht magie die hij in de draden van de robes had gemengd, tijdens het weven. Daarna deed hij de robes aan. "Maar je ziet er niet echt uit als een lerares... Eerder iemand van mijn-" Hij kapte die zin bij zichzelf af. Zijn familie had een massieve lengte, al vanaf dat ze 12 werden, maar normale 17-jarige jongens waren natuurlijke vele malen kleiner dan hij. Hij begon de zin opnieuw. "Eerder iemand van net boven de 20..." Hij liet zichzelf op de grond vallen en kruiste zijn benen voor hem. Daarna keek hij op naar de vrouw. "Dus Libby, wat brengt je terug naar Starshine?"

Libby glimlachte vriendelijk naar hem. "Dat klopt, een ex-leerlinge." Zijn hoofd zag rood van de inspanning, tenminste daar ging Libby van uit. Ze keek gefascineerd naar hoe de jongen een robes uit de lucht haalde en het aan deed. Libby fronste even lichtjes toen hij zijn zin afkapte. "Geen lerares, dat klopt, maar eerder als...?" Ze keek hem vragend aan met een vriendelijk glimlachje op haar gezicht. Ze vond het ergens wel grappig, en misschien kon ze wel invullen wat hij wilde zeggen, eerder iemand van mijn leeftijd, al was hij waarschijnlijk geen stagiair, want hij kapte zichzelf af. Dus waarschijnlijk was het een leerlinge die er, zo als Libby ook dacht, ouder uit zag. Want die verschijning kon je niet zeggen dat hij een jaar of 18 zou zijn, eerder 22 of zo, ongeveer de leeftijd van Libby. Libby grinnikte toen hij het net wat anders formuleerde. "Inderdaad, dat heb je goed, ik ben inmiddels 23." Glimlachte ze. "En jij waarschijnlijk een stukje jonger." Ze knipoogde. Ineens keek Libby neer op de jongen die zich op zijn kont liet vallen. In een kleermakerszit ging zitten en doorvroeg. "Over nieuwsgierigheid gesproken," Lachte ze zachtjes. "Mijn terugkomst is te danken aan mijn opleiding, ik ga hier stage lopen. En heb er onwijs veel zin in." Grijnsde Libby. Heerlijk om het er zo uit te gooien, om aan de slag te gaan hier. Ze kon nog zoveel leren. En daarbij, de eerste contacten waren gelegd, of het nou leerlingen waren of leerkrachten, het maakte haar geen donder uit.