Leraren Vergadering.

Joël keek de twee aan en besloot zijn kop maar te houden. Tot er uiteindelijk wat van Selavin ter oren kwam. Hij keek de twee kibbelende mensen aan en zuchte. Hij wahte op wat er verder zou gezegd worden en hij keek even naar Shong waarnaar hij ook knikte.
"Dus op welke datum beginnen de proefwerken"vroeg hij maar aan Madeline.

'Enkel een kleine ruzie in mijn eerste les,' antwoordde Shong glimlachend, die blij was dat de vergadering weer verderging. 'Maar dat zal nu weer opgelost zijn, want ik heb er geen klachten over gehoord.' Hij nam een kleine slok van zijn koffie en zette zijn leesbril af. 'Daarbij had ik nog een voorstel, juffrouw, al denk ik dat het beter is om die tegen het einde van de vergadering te stellen. Het valt niet echt onder het onderwerp dat we nu bespreken,' zei hij tegen Madeline. Shong legde zijn handen gevouwen op tafel en keek haar aan.

Madeline keek weer naar Joël. ''Ik zat eigenlijk te denken aan volgende week maandag. Als dat iedereen uitkomt'' zei ze tegen hem. Haar blik ging even naar Kale die nog niets had gezegd. Niet dat er veel te zeggen viel voor hem. Als vervangend schoolhoofd wist Kale meestal al deze dingen al nog voor Madeline die met de andere leraren besprak. Haar groene ogen keken Shong weer aan toen ze zijn stem hoorde. ''Gaat U gerust Uw gang hoor. Daarvoor zijn we immers hier'' zei ze tegen hem. Daarbij was Madeline zelf wel erg nieuwschierig.

Shong keek Madeline vriendelijk aan en knikte haar dankbaar toe. 'Dank u. Wel, uw idee over het schoolfeest ten einde van de proefwerkweek heeft me zelf op ideeën gebracht. En ik weet dat het nog ver weg is en dat er wellicht hier en daar wat gergeld moet worden, maar misschien zou het ook een idee zijn om een kerstbal te organiseren?'
Shong frunnikte wat verlegen aan zijn topazen oorbel en keek zijn collega's vragend aan.

Madeline luisterde oprecht met veel aandacht naar Shong. Toen hij zijn voorstel had gedaan zag ze dat hij wat verlegen aan zijn oorbel begon te frunniken. Met heel veel moeite kon Madeline een kleine glimlach onderdrukken. ''Als ik heel eerlijk ben vind ik dat een prima idee'' zei ze. ''Ik neem aan dat U daar dan ook graag de leiding over wilt nemen'' zei ze. Daar ging Madeline tenminste vanuit. En als hij niet wou maakte dat haar ook niet uit.

Shong glimlachte opgelucht toen hij hoorde dat Madeline het een prima idee vond. Hij verkleurde wat toen ze vroeg of hij daar de leiding over wilde nemen. Hij streek nerveus door zijn witte haar. 'In m'n eentje?' vroeg hij zacht. Shong tikte zijn vingers een aantal keer tegen elkaar voordat hij zich weer met een kleine glimlach tot zijn collega's richtte. 'Het is een eer om dat te mogen doen,' zei hij uiteindelijk vastberaden.

Joël zelf vond het een goed idee van Shong en glimlachte er even bij. "Ik vind het een uitstekend idee Shong"zei hij en keek daarbij even naar de grond. Hij wist nu wel niet meer wat doen. Hij geeuwde even en keek hun aan. "Sorry dat ik jullie onderbreek maar zijn er nog belangrijke zaken te bespreken"vroeg hij aan beide.

'Inderdaad,' stemde Savador nors in. 'Zoals de opening van de ziekenzaal. Feestjes en kerstballen horen later aan te pas te komen.' Hij vond het een belachelijk idee. Dan kon er voor iedere onbenullige feestdag een bal komen. Bovendien zag hij zichzelf nog niet in een net pak rondlopen. 'De ziekenzaal. Een perfecte plek voor spijbelaars. Weet iemand toevallig een leuke spreuk om te checken of de desbetreffende ziekenzaalbezoeker echt ziek of gewond is? Ik heb niet veel zin om les te geven voor een kleintal leerlingen als de rest zich nog eens omdraait in een bed op de ziekenzaal.'

Madeline glimlachte even naar Shong. ''Het was toch Uw idee, waarom zou U het niet mogen doen. Het gaat vast goedkomen en als U hulp nodig heeft geneer U dan niet om een van ons te vragen'' zei ze tegen hem. Daarna keek ze naar Joël. ''Tenzij een van jullie nog iets heeft ben ik verder uitgepraat'' zei Madeline terwijl ze haar blik rond liet gaan. Haar groene ogen bleven even bij Savador hangen. ''Denk maar niet dat het zo prettig is daar te verblijven Savador. Meadraid mag dan misschien vriendelijk zijn tegen iedereen maar een dag met Hatori en je verlangt naar de schoolbanken. Ik ken mijn broer en spijbelaars is iets waar hij een enorme hekel aan heeft'' zei ze tegen hem.

'Dat denk ik ook niet,' zei Savador terwijl hij Madeline met vernauwende ogen aankeek. 'Maar de ziekenzaal lijkt me een standaard plek voor spijbelende leerlingen. Ik bedoelde er alleen mee dat er op gelet moet worden.'
Hij snoof zacht maar wendde zijn blik niet van Madeline af. Shong leek nu alle positieve aandacht te krijgen met zijn stomme idee. Hij wilde nu ook eens wat van zijn goede kanten laten zien. 'Daarbij betwijfel ik of Hatori echt zo streng is als je zegt. Mèadraid is enkel een medische hulp in opleiding. Het zijn beide doktoren, geen leraren. Om spijbelaars van andere bezoekers te onderscheiden die echt iets mankeren is niet weggelegd voor hun. Zelfs ik zou me schuldig voelen als een leerling in onstabiele toestand in levensgevaar zou komen enkel omdat een spijbelgeval eerst werd geholpen.'
Savador hoopte maar dat Madeline begreep wat hij duidelijk wilde maken.

Norwood rende door de gangen. "Damn...nu al mijn eerste lerarenvergadering en te laat..." hij had een liaan en hij hoorde wat er allemaal werd gezegd via een andere plant. Hij kwam bij de aula aan en liep rustig binnen. Hij keek even de rest aan en nam plaats aan de tafel. "Sorry dat ik zo laat was...." zei hij en keek even naar de nieuwe leraar. "Shong, als je wilt kan ik helpen met het organiseren van het kerstbal..." zei hij en de liaan verdween weer. Hij keek nu naar Madeline. Hij wachtte geduldig af. Hij had gehoord over de proefwerkenweek en hij had daar een vraag over. "Ik heb een vraagje? Over dat proefwerken week, mag dat ook een practische afname bij zijn..." vroeg hij en keek daarna weer naar zijn glas en schok wat vruchtensap in.

Shong keek op toen Norwood binnenkwam, en keek hem breed glimlachend aan. 'Een goedemorgen!' groette hij vriendelijk. 'Dat is erg aardig van u. Ik sta erop dat u me helpt en deelneemt aan het organisatieteam.' Hij tikte een aantal keer peinzend tegen zijn koffiemok. 'We kunnen zorgen voor versiering en een orkest die voor sfeervolle symfonieën zorgt,' ging Shong glimlachend verder. 'Verder zat ik ook te denken aan een buffet en de kerstboom niet te vergeten. Natuurlijk niet allemaal op de kosten van alleen de school.'

Madeline richtte haar aandacht nu strak op Savador. ''Wil je daarmee zeggen dat mijn broer geen goed werk doet? Hatori is al vijf jaar lang dokter en heeft meer levens gered dan jij waarschijnlijk zou kunnen tellen. Ik ben trots op mijn broer en hij is niet zo gek dat hij niet iemand herkend waar niets aan mankeerd. Hij ziet ondanks zijn blinde oog echt nog wel wie spijbelt en wie niet'' reageerde Madeline misschien iets te fel op Savador. Maar het kwam op haar over alsof Hatori zijn werk niet goed deed en als adeline ergens nijdig over kon worden was het als je haar familie beledigde. Ze keek op toen Norwood binnenkwam. ''Zo, besloten om ook nog maar te verschijnen'' zei ze kalm maar toch klonk het een beetje sarcastisch. ''Laat ook maar'' mompelde ze zacht en stond op. ''Ik zie geen rede om nog verder hier over door te gaan. Wat ik wou vertellen is bekend als iemand me zoek, ik ben in m`n kantoor'' zei ze en liep daarna de aula uit. Madeline voelde zich gewoon niet zichzelf.

Savador trok een wenkbrauw op toen Madeline uitgesproken was. Als ze zijn suggestie niet wilde begrijpen, fijn. Hij had zijn zegje gedaan dus hij vond het ook niet nodig om er verder over door te blijven gaan. Hij klaagde een zachte zucht toen Madeline opstond en de aula uitliep. 'De vergadering is al bijna ten einde gekomen, Norwood,' zei hij nijdig zodra hij er zeker van was dat Madeline buiten gehoorbereik was. Zijn strakke blik was op Norwood gericht. 'Wekker niet gezet?' vroeg Savador vervolgens spottend. Hij stond op en schoof zijn stoel aan. 'Ik heb ook weinig redenen meer om hier langer te blijven. Ik ga,' zei hij vervolgens kortaf tegen de andere leraren. Hij draaide zich om en liep kalm de aula uit. Om alleen met die idioten opgescheept te zitten zag hij totaal niet zitten, vooral niet om zijn dag mee te beginnen.

Norwoods blik verstarde toen Madeline op hem uitviel. Hij keek niet om toen ze weg liep. Savador maakte het er ook niet beter op. Hij keek hem nijdig aan. Hij kneep zijn hand samen waardoor het glas brak en een paar sneetjes vormde. Hij rende de aula uit terwijl hij zijn hand verbond. Wat er met madeline was wist hij niet, maar deze reactie was niet echt iets wat je snel van haar zult verwachten. Hij hield zijn blik nors vooruit en rende verder.

Kale had de hele vergadering zwijgend gevolgd. Hij was tot aan de uitbrander van Madeline stil geweest. Maar nu stond op en probeerde Madeline wat te kalmeren. Niet dat dat iets hield want ze stormde de aula al uit. Kale keek even naar Norwood. ''Trek het je maar niet teveel aan Norwood. Sinds dat gedoe met Donovan voelt Madeline zich niet zo goed'' probeerde hij dan maar op een vriendelijk toon tegen hem. Bijna te vriendelijk om Kale te kunnen zijn. Maar nog half in slaap was Kale altijd een stuk prettiger om mee te praten. Ook dat hielp weinig aangezien die ook meteen weg rende met een nors gezicht. Kale zuchtte zachtjes en keek toen naar de andere twee leraren die er nog zaten. ''Het lijkt erop dat de vergadering afgelopen is. Maken jullie je maar geen zorgen over Madeline. Ik ga wel even met haar praten'' zei Kale. Al was hij nou niet echt de beste persoon om een gesprek mee te hebben dus richtte Kale zich op Shong. ''Zou je het erg vinden om mee te gaan naar Madeline. Ik denk niet echt dat ik het alleen af kan'' zei hij.

Shong keek even verbaasd naar Kale maar glimlachte hem al gauw weer toe. 'Uiteraard,' zei hij opgewekt. Hij liet zich van zijn stoel glijden, die iets te hoog voor hem was, en keek Kale aan. 'Wel dan, als u ons zou willen excuseren,' zei hij beleefd tegen Joël. Shong richtte zijn blik weer op Kale en keek hem afwachtend aan.

Kale knikte enkel naar Joel. Kaarsrecht overeind en met zijn handen op zijn rug wachtte hij op Shong. Daarna liep hij de aula uit in een rustig tempo dat Shong hem makkelijk kon bijhouden. Voor zover wist was Shong nog niet in Madeline`s kantoor geweest dus wist Kale niet zeker of hij wist waar dat was. Vandaar dat hij wat langzamer liep.

PROFILE MAGICIAN

» Leraren Vergadering
» Voor de leraren
» Not all those who wander are lost. {Mr. Savador/Leraren}
» Aanvraagtopic || Leraren - Stagiaires - Schooldokter
» General check up. {Alle leraren en stagiaires}

Leraren Vergadering.

Leraren Vergadering.

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen