catching up

Ze glimlachte blij. Een keizersarend ontmoeten! Het dichtste bij een ontmoeting was in de dierentuin geweest, voor zover dat een ontmoeting kon zijn. Haar ouders hadden haar letterlijk voor het hok weg moeten slepen, anders had ze daar de hele dag staan staren tot het beest naar haar omgekeken had. Op de één of andere manier kwam ze steeds maar terug op de boeken. Het bleef haar ook maar overdonderen! Vierenvijftig? O, maar een klein beetje hoor. Ze snapte het wel als hij hoofdpijn zou krijgen! Servatius luisterde naar haar vage verhaal over haar verleden op de planeten. Niet interessant en ook best vaag, ze was voor zichzelf toch echt iemand van Puffoon. Razen zei haar vrij weinig, ze kende de omgeving niet meer, net zoals de gewoontes. Een plotse aardverschuiving trok haar aandacht. O, het waren de boeken die terugvlogen naar hun plaats, door een spreuk van Servatius. Handig. Anders had hij ze allemaal met de hand terug moeten zetten, dat was pas een monsterlijk werkje! De drie boeken die hij nog niet uit had pakte hij op. Wren pakte Siri op, iets wat de kat gewend was, waardoor ze rustig bleef zitten, en duwde haar stoel met één been achteruit, waarna ze onhandig de stoel weer aanschoof en haar tas pakte terwijl ze Siri vast bleef houden met één arm. 'Ja, tuurlijk!' zei ze vrolijk, waarna ze alvast naar de uitgang begon te lopen. Meath had een fan, zeker weten.

De glimlach van Wren had haar antwoord op Servatius' vraag eigenlijk al lang van tevoren beantwoord voordat Wren ja had gezegt. Bovendien had ze anders niet opgestaan met Siri in haar arm. Servatius grijnsde en liep achter Wren aan die al naar de uitgang was begonnen te lopen. Onderweg was hij nog wel even gestopt om de boeken volgens de regels uit te lenen en liep toen weer verder achter Wren aan. Servatius stond pas weer stil op het grasveld voor de school waarna hij nu met de boeken in zijn tas naar achter keek of Wren hem wel goed had kunnen volgen. Hij keek in de lucht en zag toen uiteindelijk Meath in de lucht vliegen. Servatius floot en hield zijn arm uit waarna de grote keizerarend op hen af vloog en landde op Servatius zijn uitgestrekte arm. Een kunsje dat niet bepaald moeilijk leek, maar dat zeer zeker was, als Servatius nu namelijk zijn arm verkeerd zou bewegen zouden de klauwen van Meath in zijn arm gezet worden. Bovendien was een keizersarend nou niet bepaald het lichtste om op je arm te hebben. Hij keek even naar Meath om zich te verzekeren dat hij niet zomaar weg vloog en zag dat die Wren aan keek, wat best logisch was aangezien hij haar niet kende. Ook Servatius keek Wren nu aan, met een glimlach op zijn gezicht deze keer. "En wat vind je van Meath?" vroeg hij aan haar ondanks dat hij wel kon raden wat ze dacht

~Ik post dit ook hier. Ten slotte zitten we nu in een nieuw gebied~

» Catching up || Roxanne
» Catching the sunlight... so to speak

catching up

catching up

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen