Ongemakkelijk

Avalana glimlachte toen Ryan haar terug zoende in haar hals. Ze vond het wel fijn van hem dat hij niet te ver wou gaan in dit soort dingen. Vooral na die aanvaring van Avalana. Avalana ging even met haar hand over haar rug, alsof ze Romeo weer voelde friemelen aan haar bandje. Daarna maakte ze zich klein door haar benen in te trekken en rolde zich op tegen Ryan aan. Ze voelde zich veilig zo dicht tegen hem aan. Ze draaide zich om en begroef haar gezicht toen bij zijn borstkas. Ze glimlachte en werd verleid door de geur, zijn geur, die van zijn vest afkwam. Ze keek toen een beetje verlegen naar boven, verlegen nog wel (!) en zag Ryan's blik. Haar hart sloeg sneller toen ze zijn ogen ontmoette. Ze besefte nu pas hoe blij ze was dat Ryan haar gered had van Romeo. 'Ik heb geluk gehad dat je dichtbij was,' zei ze. Ze keek Ryan in zijn ogen aan, verdronk even van die prachtige ogen, bloosde licht en keek toen naar de grond. Ze beet op haar wangen om de tranen in te houden. Om dit te maskeren, drukte ze haar hoofd tegen Ryan's borstkas aan en bloosde ze licht. Toch gingen er tranen over haar wangen, maar die kon Ryan niet zien omdat ze tegen hem aanlag. Misschien kon het hij het wel voelen bij een aanraking. Ze durfde niet te praten, bang dat haar stem trilde.

Ryan sloeg zijn armen om Avalana’s rug heen. Hij verzoop zowat in haar lichtblauwe ogen. Zo blauw als de zee. ‘Ik zal altijd dicht bij je blijven en je altijd tegen dat joch beschermen.’ Avalana drukte haar gezicht tegen hem aan. Hij voelde iets langs zijn hals lopen. Het waren tranen. Ryan schrok nu toch wel even. ‘Avalana… Wat is er aan de hand?’ vroeg hij geschrokken. Bang dat hij iets verkeerds had gezegd of de gedaan. ‘Wat is er?’ Ryan klonk erg bezorgd. Hij kwam iets overeind en keek haar bezorgt aan. ‘Wat heb ik verkeerd gedaan?’ Ryan raakte een beetje in paniek.

Ze glimlachte zwakjes. Ze voelde zich met hem meegaan toen hij half overeind kwam. Ze durfde het eigenlijk niet, maar keek hem toch aan. Een zwakke glimlach kwam over haar lippen heen. 'Niks... Ik...' zei ze en ze keek naar de grond. 'Ik ben gewoon heel erg hard geschrokken door dat gedoe met Romeo. Ik voel me alleen veilig als ik bij jou ben,' zei Avalana en ze begroef zichzelf tegen hem aan. De warmte van de kamer ging langzaam over haar blote benen heen. Ze wierp haar blik naar boven en keek Ryan aan. 'Je hebt helemaal niks verkeerds gedaan. Ik ben gewoon weer een mietje,' zei ze, waarna ze in de lach schoot en haar tranen afveegde. Haar rug prikkelde, alsof iemand hun aankeek en Avalana keek achter zich. Ze wreef over haar rug. Daarna keek ze Ryan weer aan en glimlachte. Ze zoende hem en zorgde dat hij zich weer ontspannend naar beneden kon laten zakken. Ze masseerde zachtjes zijn borstkas, ging er met liefkozende halen overheen met haar hand en zoende hem toen weer. 'Er is niks om je druk over te maken,' fluisterde ze zachtjes, bijna hypnotiserend. Ze kuste hem nogmaals op zijn zachte lippen. Haar ogen keken diep in de zijne. Haar tranen waren ondertussen helemaal gedroogd. Toen ging ze expres een beetje tegen hem aanliggen. Ze legde zich met een verliefde zucht tegen hem aan.

Ryan zuchtte opgelucht, het had dus gelukkig niets met hem te maken. Daar was hij namelijk wel erg bang voor geweest. ‘Je zal ook altijd veilig bij me zijn’ zei hij zacht. De laatste paar tranen veegde hij weg. Hij glimlachte. Avalana was ook zo mooi. Hij had zoveel geluk dat ze zijn meisje wilde zijn, en gelukkig niet die van macho-Romeo. Rustig liet hij zich weer op de bank zakken, gerustgesteld. Hij had niet veel vriendinnen gehad, in tegen stelling tot Romeo. Maar hij was altijd bang geweest om ze kwijt te raken, wat bij ze allemaal behalve Avalana was gebeurt. Hij sloeg zijn armen weer om haar rug heen, voorzichtig alsof ze een porseleinen poppetje was. Hij zoende haar terug en zijn tong zocht in haar mond rond.

Avalana nestelde zich in zijn houding, vond zijn tong en speelde er een spelletje mee. Ze liet hem rustig draaien, niet zo snel als hyperventilerend. Dat was echt een afknapper. Vond zij. Zij zou toch niet graag een mixer in haar mond hebben. Maar Ryan deed het zo.... zacht. Ze had echt geluk met hem, want wie weet voor wat hij haar had uitgemaakt bij het lanceringsplatform. Hun eerste ontmoeting... Toen was het voor Avalana allemaal al een beetje raak geweest. Ze trok haar tong terug en haar ogen glommen. 'Ik zat net te denken aan onze eerste ontmoeting,' knipoogde ze. Haar hart bonkte weer een flink stuk sneller. Hoe ze zichzelf belachelijk had gemaakt daar. Ze had echt geprobeerd om Ryan's vriend te zijn. Toen had haar hart al sneller gebonkt voor hem. Het was gewoonweg grappig geweest. Ze keek diep in zijn ogen en verzoop bijna. Hij had prachtige ogen. 'Ik verzuip gewoon van je ogen,' zei ze toen, waarna ze in de lach schoot. 'Oh, typisch ik weer om me zo belachelijk te laten maken,' zei Avalana, terwijl ze zo felrood werd als haar haren. Oh nee.. Niet dat deel. En ja hoor, een seconde later keek ze verlegen naar de grond. Ze schudde haar hoofd een beetje en probeerde zich te herstellen. Ze moest zo hard blozen, dat ze haar hoofd even bij Ryan verstopte en in de lach schoot. 'Sorry liefje,' mompelde ze en ze schoot in de lach. Ze zoende hem toen heel zacht. Ze liet haar hoofd tegen zijn hoofd rusten en haar witte tanden kwamen tevoorschijn, in een glimlach.

Ryan dacht ook na over hun eerste ontmoeting. Hij had haar toen zo’n bitch gevonden, zo’n bitch die enkel aan zichzelf dacht. Wat had hij dat verkeerd gehad. Met haar vogel was hij nog steeds geen dikke maatjes, Desley vond die raaf ook maar niets. Die bleef maar grommen en blaffen als hij de zwarte vogel zag. Ryan grinnikte toen Avalana zei dat ze zichzelf belachelijk maakte. ‘Natuurlijk niet liefje’ zei hij. Ze dacht veels te negatief over zichzelf. Ryan’s hart bonkte sneller toen Avalana hem weer zoende. Hij kreeg nog een keer een hartaanval, maar dat maakte hem niets uit. Zolang hij maar bij haar kon zijn.

Ze keek hem diep in zijn ogen aan. Toch was het geweldig dat zo'n jongen die op straat had geleefd, toch nog zo'n goede band kon hebben met haar. Avalana zou hem nooit meer laten gaan, daar was ze al zeker van. Zij en Ryan leken op vele manieren bij elkaar te horen. Om Ryan aan het blozen te maken, ging Avalana vlakbij zijn oor en zei: 'Mijn lekkere held.' Ze beet hem speels in zijn oorlel en glimlachte toen naar hem. Ze streelde zijn buik. Haar koude handen gingen even onder zijn shirt door. 'Oeps, sorry,' bloosde ze, maar ze schoot in de lach. En dat was de tweede keer van haar belachelijkmaking. Ze keek diep in zijn prachtige ogen en zoende hem nogmaals. Er kwam per ongeluk een kreun over haar lippen, omdat ze het fijn vond om hem te zoenen. Oh jee, wat een afgang! Avalana zelf deed niks en legde zich koel op Ryan's buik neer. Ze rolde zichzelf op als een balletje en liet haar hoofd op zijn borstkas leunen, terwijl haar handen zijn borstkas streelde. 'Je was al op het eerste moment leuk,' bloosde ze.

PROFILE MAGICIAN