Ongemakkelijk

Avalana stond zwakjes op, geholpen door de zuster. Haar maag deed ongelooflijk veel pijn en haar arm ook. Toch was ze nog altijd koppig van plan om te gaan zwemmen. Misschien als ze Ryan tegenkwam, dat ze hem ook uitnodigde. Ze had toetsen tegen de volgende dag, maar daar leerde ze 's avonds in bed wel voor of ze leerde gewoon helemaal niet. Ze zou het wel halen. Alles kwam goed. Ryan gaf haar de laatste tijd zo'n kick, dat ze alles aankon. Ook Romeo. Romeo deed de laatste tijd nogal gluiperig. Ze dacht af en toe aan hem en kreeg dan een onbehaaglijk gevoel, alsof Romeo naar haar zat te gluren. Het was een paar dagen geleden zo erg, dat ze huilend was weggerend. Misschien moest ze er maar is over praten met Ryan. Misschien dat Ryan haar dan wat beter in de gaten zou houden. Niet dat ze zelf haar boontjes niet kon doppen, maar het voelde veel veiliger aan met Ryan aan haar zijde. Ze had een zwarte bikini aan. Het was nog heerlijk zwemweer. Ze pakte haar handdoek. Ze had haar bikini stiekem aangetrokken toen de zuster even niet had gekeken. Toen ze uiteindelijk die verlepte ziekenzaal was uitgelopen, trok ze bij het meer haar t-shirt en haar broek uit. Ze huiverde even en nam toen een sprong. Het koude water voelde heerlijk aan. Ze voelde de koude nauwelijks. Een van haar nogal gekke kanten. Avalana kon heel goed tegen koude. Ze keek om zich heen. Het onbehaaglijke gevoel dat Romeo keek werd steeds sterker. Alsof hij elk moment bij haar kon springen en iets kon doen... Avalana rilde bij het idee. Was het wel zo'n goed idee geweest om te gaan zwemmen? Bang keek ze rond, hopend dat het Ryan was. Hopend dat Romeo ergens anders was. Haar handdoek lag nog veilig aan de kant. Ze zou zichzelf erin kunnen wikkelen, of met handdoek zwemmen. Ze moest niet zo stom doen! Er zou vast niemand zijn...

- Alleen Avalana, Romeo en Ryan -

Romeo had Avalana in de gaten gehouden. Hij wist hoe ze heette. Hij wist waar ze nu misschien naartoe ging, doordat hij haar volgde. Gedekt door de schaduwen volgde hij haar. Ze leek een beeld van hem te hebben, want ze draaide zich vaak om. Was ze zo bang? Dat maakte een grijns op Romeo's gezicht. Hij zou haar is flink laten schrikken. Hij ging het niet ongestraft laten. Ryan was er toch niet, dus had hij alle tijd en alle kracht. Het meisje, Avalana, dat zo dom was om te gaan zwemmen met gips aan, was toch een stuk zwakker. Zelfs in het water leek ze bang voor zijn verschijning te zijn. Hij grinnikte en liep toen het grasveld op, richting het meer. Hij keek haar aan en er verscheen een grijns op zijn gezicht. Een grijs die vertelde dat hij iets van plan was. Hij keek haar aan en zijn ogen glimlachten zelfs mee. Hier had hij zin in! Hij trok zijn shirt met een beweging uit. Zijn zwembroek had hij aangetrokken. Hij had heus wel doorgehad dat het meisje wou gaan zwemmen. Zijn broek vloog ook uit en hij sprong in het water. Hij dook tot vlakbij haar en pakte haar toen bij haar middel vast. 'Boe!' Ben ik weer. Heb je me gemist, schatje?' vroeg hij, terwijl hij met zijn lippen langs haar oor afging.

Avalana voelde zich steeds ongemakkelijker worden. Tranen welde langzaam op en ze wou ze bijna loslaten. Het water spatte opeens alle kanten op en Avalana slaakte een gil. Ze hoorde iemand zijn stem en een huivering schoot door haar heen. Kippenvel ging over haar lichaam en ze voelde zijn lippen bij haar oor. Romeo... Het duizelde Avalana allemaal. Ze keek richting Romeo, niets in staat om te doen. Toen kwam ze bij zinnen, duwde Romeo van zich af en snelde naar de kant. Ze viel zwak neer bij de kant van het meer en rukte de handdoek naar zich toe, die ze om haar lijf wikkelde en Romeo angstig aankeek. Tranen kwamen over haar wangen gerold en ze drukte zich bang tegen een boom aan. 'Ga weg!' riep ze uit. Haar stem trilde. Ze drukte zich dichter tegen de boom aan. Wat dacht Romeo wel niet van haar? Ze keek hem bang aan en moest bijna overgeven. Ze trilde helemaal van angst en snikte.

Ryan liep over de velden langs het meer heen. Hij hoorde een gegil. Hij draaide zijn hoofd in de richting van het gegil. Ryan bevroor. Het was Avalana en die vuile verrader van een Romeo. Woede vlamde door zijn hele lichaam heen. Hij rende naar het meer toe. Hoe durfde Romeo! Hij moest van Avalana afblijven. Aan de rand van het meer sprong hij met zijn kleren aan het water in. ‘En dat is de laatste keer dat je haar aanraakt!´ riep hij kwaad naar Romeo. Met een paar ferme slagen was hij bij Romeo. Hij greep hem bij zijn schouders en duwde hem onder water. Het maakte hem echt niets uit of Romeo nu zou verdrinken of niet. Maar hij hoorde Avalana snikken. Hij liet Romeo los en zwom snel naar de kant. Daar hees hij zichzelf omhoog en sloeg zijn armen om haar heen. Die Romeo moest nu eens manieren leren.

Romeo zag hoe Avalana geschrokken reageerde en weg zwom. De Avalana in de ziekenzaal was veel stoerder dan deze. Die drukte zich tegen de boom aan alsof die hem zou kunnen neerslaan en hij hoorde even later voetstappen die renden. Romeo's blik werd daardoor getrokken en het volgende moment zag hij alleen maar water en kreeg hij geen lucht. Het was Ryan waarschijnlijk. Wild probeerde hij Ryan te schoppen. Hij kreeg weer lucht en zag Ryan naar Avalana toegaan. Ryan had beschermend zijn handen om Avalana geslagen. Romeo was hier echter niet van onder de indruk. Hij zwom met krachtige slagen richting de kant toe. Hij hief zich overeind en trok zijn kleren in een snelvaart terug aan. Daarna keek hij naar Avalana. Zijn doel. Hij liep op de twee af en sleurde Ryan van Avalana af. Daarna duwde hij Avalana ruw tegen de boom en drukte zijn lippen op de hare.

- Dramatisch! XD -

Avalana keek geschrokken naar Romeo. Ze drukte zich snikkend dichter tegen de boom toen zij zijn grijns zag. Voetstappen en felle waterslagen trokken haar aandacht. Blond haar ook. Ryan! Die duwde Romeo ruw onder water. Ze keek geschrokken naar Ryan. Gelukkig was hij er! Ze kon het snikken maar niet ophouden. Ze was omgeven door angst. Toen ze Ryan terug zag zwemmen en zijn sterke armen om haar heen voelde, drukte zij zich angstig tegen hem aan. Ze begroef haar hoofd in zijn borstkas en keek toen naar Romeo. Ze spande haar spieren toen die hun kant opzwom. Ze voelde dat Ryan van zich af werd getrokken. 'RYAN!' krijste ze bang. Ze voelde zich tegen de boom geduwd en voelde Romeo's lippen op de hare. Ze trok haar hoofd weg en beet op Romeo's onderlip. Ze kon hem niet van haar afduwen om haar zwakke arm in de positie was gekneld. Ze probeerde hem een kopstoot te geven. 'Laat me met rust!' schreeuwde ze en ze snikte.

Hard viel Ryan met zijn hoofd tegen een steen aan. Hij had barstende koppijn nu. Een beetje verdwaasd kwam hij weer overeind, Avalana was weg. Opeens hoorde hij zijn naam hard geschreeuwd. Romeo kuste Avalana. Een waas kwam voor Ryan’s ogen. Hij schoot op Romeo af en sloeg hem tegen de grond. Vervolgens rolden ze vechtend over de grond. Ryan zou koste wat het koste Avalana beschermen. En als het even kon Romeo ook nog voor goed uitschakelen. Die straatrat moest manieren leren. Eerst zijn vriend ‘’verkopen’’ aan de politie en dan zijn vriendin proberen te stelen. Woedend was Ryan. Hij sloeg, beet en schopte Romeo. Vastbesloten om niet te verliezen. Romeo moest met zijn gore poten van Avalana afblijven.

Romeo voelde een beet op zijn onderlip die hard aankwam. Hij schreeuwde van woede en van pijn. Toen Avalana hem een kopstoot wou geven, gaf hij haar een flinke klap in haar gezicht. Daarna voelde hij zichzelf achterover geworpen worden. Het volgende moment rolde hij vechtend met Ryan over de grond. De jongen had flink wat kracht in zijn armen, maar Romeo kon er ook wat van. Hij beet Ryan een keer in zijn nek en keek de jongen woedend aan. Hij moest en zou Avalana hebben! Hij schudde Ryan van zich af door hem een trap tussen zijn benen te geven en ging op Avalana af. 'Wil je weten hoe erg ik naar je verlang?' vroeg hij, terwijl hij haar tegen de boom drukte en zijn lippen langs haar hals liet afglijden. Hij gaf haar een kus op haar boezem. Daarna probeerde hij haar mond te zoenen. Hij keek met een schuin oog naar Ryan. Die had gekregen waar hij om gevraagd had. Hij probeerde Avalana's topje uit te trekken.

Avalana voelde dat Romeo van zich werd getrokken en dankzij haar knikkende knieën viel ze zwak neer. Ze had de puf niet om Romeo aan te vallen. Hulpeloos keek ze naar Romeo die Ryan een trap tussen zijn benen gaf. Avalana wou erop afgaan, maar ze werd ruw tegen de boom geduwd. Tranen gingen over haar wangen toen ze hoorde wat Romeo zei. Ze sloeg hem, net zoals hij bij haar had gedaan, in zijn gezicht, maar het was een trillende, onharde klap. Toen ze dus kus op haar boezem voelde, huilde ze hard en probeerde ze Romeo van zich af te duwen. 'Nee..' fluisterde ze zacht. Straks zou ze hier nog misbruikt worden onder Ryan's ogen! Haar voeten trilden hard en ze voelde hoe Romeo aan haar bikinibandje friemelde. Ze probeerde hem van zich los te maken. Ze viel naar op de grond, waar ze terecht kwam op een steen. Omdat ze al zo levenloos was en ze zwak, kon ze nu niet meer handelen. Bloed droop langs haar hoofd af. Ze gaf met alle kracht die ze had Romeo een knietje en kroop naar Ryan toe. Ze viel naast hem neer en drukte zich bang tegen hem aan. 'Ryan? Gaat het? Ik ben zo bang!' jammerde ze zachtjes, terwijl ze zich tegen hem aandrukte.

Een paar wazige vlekken verschenen voor Ryan’s ogen. De klap tegen die steen was hem niet erg goed gekomen. Hij kreeg een trap tussen zijn benen en kromp even in elkaar van de pijn. Hij hoorde Avalana en dwong zichzelf om weer op te staan en te vechten tegen Romeo. ‘Blijf van haar af, rat!’ schreeuwde hij, meteen kreeg hij een pijnlijke steek van de hoofdpijn. Hij probeerde met al zijn kracht Romeo out te slaan. Het werd steeds moeilijker om te blijven staan. Zijn benen leken wel steeds zwaarder te worden. Eigenlijk zou hij allang opgegeven hebben maar hij moest Avalana beschermen. Hij haalde uit met zijn vuist en sloeg Romeo tegen zijn slaap, al had hij geen idee hoe hard hij had geslagen.

(laatste post vandaag)

Romeo zag Avalana ontsnappen en wou haar grijpen. Hij moest haar hebben! Toen hij bij Avalana en Ryan was, voelde hij een klap tegen zijn slaap komen. Hij schudde verwilderd zijn hoofd en keek Ryan aan, grijnzend om diens kracht. 'Wel ja joh, die was zwak, Ryan,' zei hij. Toen keek hij Avalana aan. Hij trok haar ruw aan haar haren achteruit, de grond op. Hij lachte naar haar en ging toen vervolgens op haar buik zitten, zodat ze nergens heen kon. 'Al moet ik je tanden eruit slaan, ik breng de boodschap heel simpel over. Jij bent van mij!' zei hij, terwijl hij zich over haar heen boog en haar in haar nek zoende. Hij keek naar Ryan. Die vormde geen gevaar meer. Wat zou hem nog kunnen tegenhouden? Hij zat ruw aan Avalana's boezems en keek haar aan, terwijl hij een lach vormde.

Avalana keek naar Ryan, die Romeo een rake klap op zijn slaap gaf. Romeo leek er echter zwak geraakt door te zijn en ontfermde zich weer over haar. Ze jammerde zachtjes toen ze aan haar haren weg werd getrokken. Ze wou bij Ryan blijven. Ze sloeg wild om zich heen. Haar rug werd op het harde grind gedrukt en Avalana jammerde. Toen ze zijn woorden hoorde en zijn zoen in haar nek voelde, begon ze wild heen en weer te bewegen. Ze was versteend door angst. Toen ze zijn handen aan haar boezems voelde, werd ze misselijk. Ze probeerde te ontsnappen. Op dat moment vloog iets zwarts hun richting in. Raven! Raven vloog volop tegen Romeo's gezicht aan en landde op die zijn schouder, om hem enkele stevige pikken in die zijn nek te geven. Avalana voelde zich vies. Ze had de kracht niet om Romeo van zich af te halen. Raven begon ondertussen op een woedende manier Romeo onder te pikken.

Het werd behoorlijk moeilijk om te blijven staan, zijn benen leken wel van lood. Hij zag iets zwarts naar Romeo toevliegen en hem aanvallen. Waarom had hij daar niet eerder aan gedacht? Ryan floot zijn wolf. Ergens ver weg klonken haastige stappen. Ryan schoot op Romeo af en beukte hem van Avalana af. Door de adrealine kreeg hij weer extra energie. Hij negeerde de knallende koppijn en sloeg met zijn vuist tegen de zijkant van Romeo’s gezicht. De grijze wolf was inmiddels bij hun gekomen en beet Romeo in zijn arm. Desley liet niet los en beet nog eens in de arm om beter grip te hebben. Romeo was een gevaar, een gevaar voor de hele school die uitgeschakeld moest worden. Op wat voor een manier dan ook.

Romeo hield Avalana stevig tegen de grond en zoende langs haar kaaklijn af, toen iets fladderens zijn aandacht trok. Het volgende moment voelde hij scherpe steken in zijn gezicht. Hij probeerde de vogel weg te slaan. Het leek hem te lukken, want hij voelde veren tegen zijn vuist aan barsten. Toen hij een fluit hoorde, keek hij op en het volgende moment vloog een geweldige wolf tegen hem die hem van Avalana afbeukte. Hij voelde een slag tegen zijn gezicht. Hij voelde ook een scherpe pijn in zijn arm. Hij gilde het uit en zette zijn voeten tegen de buik van de wolf, om die van hem af te stampen. Hij trapte door en rolde onder de wolf weg. Een nieuwe poging om Avalana te pakken deed hij niet. In plaats daarvan rende hij gauw weg. Als het gevaar weer een beetje weg was, zou hij pas terugkomen. Zijn ogen stonden vanaf een veilige plaats vol lust op Avalana's lichaam gericht. 'Ik krijg je wel meisje.'

Het volgende moment ging in een flits aan Avalana voorbij. Versteend en misselijk lag ze daar op de grond, terwijl Raven, Ryan en een gigantische wolf tegen Romeo tekeer gingen. Ze rolde zich versteend weg. Toen Romeo wegrende, zuchtte ze opgelucht, maar ze had de kracht niet om overeind te komen, dus bleef ze liggen. Ze was ontzettend bang en ze keek naar Ryan. 'G-Gaat het?' vroeg ze trillend en stamelend. Haar ogen keken elk hoekje van het grasveld af. Raven keek haar aan en kraste bezorgd, terwijl hij omhoog vloog naar een boom en naar de wolf staarde. Avalana drukte zich geschrokken tegen Ryan aan. 'Is h-hij weg?' hakkelde ze. Ze was nog nooit van haar leven zo bang geweest. En dit zou haar lang blijven achtervolgen. 'Ik wil niet dat je weggaat. Blijf alsjeblieft bij me,' zei ze toen, terwijl ze Ryan bang aankeek.

Ook Ryan bleef liggen, hijgend. Hij was behoorlijk moe. Steeds harder bonkte de hoofdpijn door hem heen. Desley wilde Romeo achtervolgen maar Ryan riep hem terug. Mokkend bleef hij grommend liggen, terwijl hij Romeo in de gaten hield. Ryan zag bloed langs Desley’s bek druppen, die had Romeo goed gegrepen. ‘Braaf beest’ zei Ryan tegen Desley. Vervolgens sprak hij weer tegen Avalana. ‘Romeo is gevaarlijk, hij laat zich echt niet zomaar tegen houden. Door niets en niemand. Hij is gewend alles te krijgen wat hij wil.’ Ryan haalde even adem. ‘Beter in de school blijven, hier ben je niet veilig.’

(inspi, waar zijt gij?)

Romeo keek vanaf een afstandje toe hoe Ryan zich moeizaam van de koppijn probeerde te redden. Dit was een o zo leuke show. Vooral Avalana, die nu echt bang voor hem was. Mooi. Hij haalde een wit zakje uit zijn zak en snoof. Nadat hij het spul had ingenomen, gloeiden zijn ogen vol haat en lust. Hij zou Avalana hoe dan ook krijgen. Ook al moest hij een eind aan Ryan maken, Avalana ging van hem zijn. Alleen was dat kind moeilijk mee te krijgen. Voor hij het wist zou heel de school wakker worden van haar gekrijs. Hij keek Avalana aan en glimlachte even. Toen liep hij weg, richting de school. Hij zou haar nog wel pakken, zodra hij zijn kans schoon zag. Hij zou haar pakken zodra Ryan haar even alleen zou laten. En Romeo zou hun goed in de gaten houden.

Avalana keek Ryan aan en knikte. Ze hees zich wankelend overeind. Raven vloog weg. Voor hem was het gevaar wel geweken. Avalana liep op de wolf af en aaide het dier voorzichtig. Daarna keek ze naar Ryan, zichzelf proberend te kalmeren. 'Ryan, ik wil vannacht niet op de ziekenzaal slapen. Ik slaap wel op de etage, daar in de woonkamer,' zei Avalana, terwijl ze hem bang aankeek. Als ze geluk had, zou Romeo nog een nacht moeten blijven de zaal van de ziekenzaal. Dan zou zij wel met een dekentje op de bank in die grote woonkamer blijven slapen. Ze sloeg haar armen om Ryan's hals en knuffelde hem toen, terwijl ze haar gezicht in zijn nek begroef. 'Als je maar weet dat jij de enige voor mij bent,' sprak ze, terwijl ze hem stevig vasthield. Na een tijdje maakte zij zich los en hield Ryan's hand vast. Ze pakte trillend de handdoek op en liep naar het gebouw. 'Waarheen? Naar de etage?' vroeg ze.

‘Dan blijf ik bij je. Vergeet niet dat Romeo ook van Razen komt en helaas dus ook op dezelfde verdieping slaapt. En ik vertrouw hem voor geen cent.’ Ryan keek om zich heen of hij Romeo nog zag. Nergens was meer een spoor van die straatrat te bekennen. ‘Komop, we gaan terug.’ Hij deed zijn arm om de schouders van Avalana heen en liep terug naar de school. ‘Desley, kom mee.’ Zei hij tegen de wolf. De wolf gromde nog in de richting waarin Romeo was verdwenen en liep daarna mee.
(inspi! Waar ben je?!)

Avalana voelde Ryan's arm om haar schouder en ze drukte zich tegen hem aan. Ze liepen het gebouw in en Avalana geleidde hun naar het Etage. Ze klom de trappen op, dat gelukkig nog net breed genoeg was voor hun en stopte soms even om te zien of Ryan het nog wel kon uithouden, vanwege zijn hoofdpijn. Toen ze de woonkamer zag, zuchtte ze even zachtjes. Ze ging de deur in en ging daar op een bank zitten. Ze keek Ryan aan. Daarna duwde ze hem zachtjes tegen de leuning van de bank en legde haar hoofd op zijn buik neer, terwijl haar hand bij zijn borstkas bleef haken en haar benen zich over de bank hesen. De bank was gelukkig breed genoeg voor hun tweeën. 'Bedankt dat je me beschermd hebt,' zei ze. Ze kwam er toen pas achter dat ze nog steeds in haar bikini lag. Ach ja. De bank zou wel een beetje nat zijn en Ryan zou niks doen wat zij niet wou. Tenslotte zou hij nu een beter zicht hebben op haar, wat haar hart harder liet bonzen. Ze gleed met haar vingers langs zijn lippen af en streelde zijn borstkas zachtjes.

Langzaam verdween het gebonk in zijn hoofd, eindelijk! Nog maar een paar traptreden en ze waren boven. Ryan stapte door de deuropening heen. Daar was de woonkamer, een stuk warmer dan daar buiten. De haard was aan, het hout knetterde terwijl het verbrandde.Ryan zakte neer op de bank in de woonkamer. Avalana liet haar hoofd op zijn buik rusten. 'Bedankt dat je me beschermd hebt,' ‘Natuurlijk bescherm ik je, zeker tegen Romeo’ zei Ryan zacht. Hij haalde zijn vingers door het vuurrode haar van Avalana, als zijde zo zacht. Romeo moest uitkijken, hij zou Avalana nooit verlaten en haar tegen iedereen en alles beschermen. Romeo was echt te ver gegaan, Ryan zou nog er wel eens wraak voor nemen als hij die gluiperd nog eens zag. Ryan was nog nooit zo verliefd geweest op een meisje. Avalana was alles voor hem. Ryan boog iets voorover en zoende haar op haar mond. Hij werd helemaal warm vanbinnen. Het maakte hem niets uit dat ze midden in de woonkamer van Razen zaten. Als iemand er niet tegen kon moest die maar hier niet komen.

Avalana genoot van Ryan's strelende vingers door haar haren. Ze keek onzeker in zijn ogen en glimlachte toen. Ze voelde zijn kus en een warm gevoel vloog door haar heen. Haar jongen. Hij had haar zo goed beschermd. Avalana wist nu zeker dat ze veel voor Ryan betekende. Ze sloeg haar armen om hem heen en zoende hem zachtjes terug. Ze had er geen erg in dat iemand wel is kon komen. Een huivering ging door haar heen. Als Ryan er niet geweest was, of niet toevallig in de buurt was geweest, dan was ze... Ze voelde nog steeds de vingers aan haar bandje friemelen van Romeo. Avalana huiverde zachtjes, hopend dat Ryan het niet zou merken. Ze vond het fijn om zo dicht tegen hem aan te liggen. Ze vond alles van Ryan fijn. Ze vond het ook fijn dat ze iets waard was in zijn ogen. Ze voelde de warmte helemaal over zich heen gaan. Ze vond het heerlijk als ze gekust werd door Ryan. Het gaf haar een soort overwinnend gevoel. Alsof niemand hun iets zou kunnen doen als ze met hun tweeën waren. Nog een snelle actie van Avalana: ze vond het nu wel is tijd voor een goed werkje. Ze rolde langzaam haar tong in zijn mond, om vervolgens met zijn tong te spelen. Haar handen streelden zijn wang en zijn haren.

Het enige waar Ryan nog echt bang voor was is dat hij Avalana zou kwijt raken. Dat zou zijn hart echt breken. Romeo was nu het grootste gevaar, die was gewend alles te krijgen wat hij wilde. En als hij drugs had gebruikt zou hij ook echt alles maar dan ook alles doen om te krijgen wat hij wilde. Dan zou Avalana echt gevaar lopen, Romeo zou voor niets terug deinzen. Zolang Ryan Romeo in de gaten hield en bij Avalana in de buurt bleef dan was ze hopelijk veilig. Ryan hing half over Avalana heen. Hij ging niet te ver aangezien hij Avalana niet af wilde schrikken na wat net met Romeo was gebeurt. Ryan voelde Avalana tegen hem aanliggen. De haren van Avalana begonnen al een beetje op te drogen door de warmte van de haard. ‘Ik zal jou nooit verlaten, nooit’ fluisterde Ryan zacht tegen Avalana.

Avalana voelde zich heerlijk toen Ryan half over haar heen hing. Van Romeo kon ze het niet hebben, maar van Ryan wel. Ryan... Dat was gewoon heerlijk. Toen ze Ryan's fluisterende woorden hoorde, glimlachte ze en kuste ze hem. 'Ik jou ook nooit, lieverd. Kan me niet schelen hoever Romeo gaat, wij blijven bij elkaar. Voor altijd,' fluisterde Avalana terug. Ze glimlachte en zoende Ryan opnieuw. Het was lekker warm, vooral door haar gevoelens voor Ryan. Ze opende haar ogen en glimlachte. Ze nestelde zich zo dicht mogelijk tegen Ryan aan. Haar hand gleed zacht naar zijn achterhoofd. Daar trok ze hem wat dichter tegen zich aan met zijn mond. Niet te hard. Ze zoende hem zachtjes. Een gevoel alsof ze alles kon overwinnen kwam in haar op. Een huivering schoot door haar heen. Ze vond dit gevoel zo fijn, dat ze allemaal kleine schokjes kreeg. 'Mijn lichaam shaked helemaal door jou,' fluisterde Avalana in zijn oor, waarna ze hem speels in zijn oorlel zachtjes beet. Ze zoende hem in zijn nek en daarvandaan naar zijn keel toe. Daarna gaf ze hem een kus op zijn mond. Wie hier niet tegen kon, keek maar de andere kant op.

‘Met Romeo reken ik morgen af, voorgoed als het even kan’ zei Ryan. Hij zou zijn woorden ook nog nakomen. Alleen Romeo moest je zowat compleet vermoorden voordat die zijn grenzen leerde kennen. Maar dat zou Ryan er ook voor over hebben om Avalana te beschermen en wraak te nemen voor wat Romeo hem had aangedaan. Af en toe voelde hij nog een felle steek van zijn hoofdpijn maar hij probeerde het te negeren. Ryan lette erop dat hij niet te hard tegen de gebroken arm van Avalana aankwam. Hij zoende terug en op haar hals. Verder wilde hij niet gaan aangezien Avalana dat misschien niet zo’n goed plan was nu net zo na wat Romeo probeerde uit te halen.

PROFILE MAGICIAN