Volle maan

(vervolg op Lucky)

Xalina genoot van de arm om haar heen van Sevalin en samen liepen ze richting de watervallen. Xalina trok zich dicht tegen hem aan. Ze was benieuwd wat hij allemaal had meegenomen, maar dat zou ze dan wel zien. Rustig keek ze bij de watervallen rond. Uiteindelijk zag ze een soort inkeping bij een of ander punt, goed verborgen onder de vele struiken en alleen zichtbaar als je er echt naar zou zoeken. Het zomaar zien deed je niet en als Xalina en Selavin helemaal achteraan zouden gaan zitten zouden ze niet gezien worden. Het werd langzaam donkerder, maar de zon was nog bezig met dalen, dus hadden ze tijd genoeg. Xalina ging zitten en trok Selavin verliefd naast zich. 'Ik heb gelukkig geen honger, alleen een beetje zenuwachtig,' grinnikte ze.

- Gelieve alleen Sevalin en Xalina plzzzzXD -

Toen Sevalin naast haar stond, bracht de zon hem op een idee. ''Ik maak een kampvuur.'' zei hij toen en vond met geluk een stapel brandhout. ''Heb ik nog 'ns geluk.'' zei hij toen en liep richting Xalina, van de stukken hout maakte hij een cirkel, die hij aanstak met vuurmagie. Vervolgens richtte hij zijn blik op Xalina, en gaf haar een kus op der wang. ''Je hoeft niet zenuwachtig te zijn hoor, en voor als je honger hebt, ik heb wat bij.'' zei hij charmant en sloeg een arm om haar heen.

Xalina verschoof zich een flink stuk dichter tegen Sevalin aan en grinnikte even kort. 'Ik heb ook wat meegenomen, hoor. Zes broodjes,' grinnikte ze, toen ze bedacht dat ze dat al gezegd had. Ze drukte haarzelf tegen Sevalin aan en genoot van zijn aandacht. Het was lekker door het vuurtje voor hun en Xalina had het gevoel dat dit wel is een perfecte nacht kon worden. 'We kunnen het vuurtje 's nachts beter uitzetten,' glimlachte ze. Toen deed ze haar hand open en het volgende moment slokte heel het vuurtje in haar hand. 'Ik heb het zo wel warm genoeg,' zei ze toen uitdagend en keek hem aan. 'Trouwens, ik zie ook genoeg,' zei ze. Ze trok Sevalin naast zich toen ze ging liggen.

Sevalin knikte, en lachte kort. ''Doe maar uit hoor, darling.'' zei hij toen charmant, en wanneer het uit was, gaf hij haar een zoen op der wang. Vervolgens lagen ze allebei tegen elkaar aan. Snel haalde hij uit zijn tas zijn MP3 en zette een romantisch lied op, zonder tekst. (Liedje) Vervolgens keek hij haar aan, en zoende haar, wat uitliep tot tongen.

Xalina genoot ervan en tijdens het hele liedje bleef ze met hem tongen. Uiteindelijk hield ze op toen het liedje gestopt was. 'Ik dacht dat jij van gloei harde rock hield. Nu heb ik me nogmaals vergist in je. Natuurlijk, je moet het ook voor het slapengaan nog even opzetten,' plaagde ze hem lachend. Al haar haartjes gingen opeens recht opstaan toen ze iets voelde kriebelen in haar nek. Wat het ook was, het ding kroop nu naar haar keel en ging vanaf haar keel langs haar hals af naar haar arm. Xalina zat te rillen. Ze liet een klein vlammetje zien... en zag tenslotte een spin even groot als een vuist op haar arm. Xalina was verlamd van schrik. Niet omdat ze bang was van spinnen, maar omdat de spin haar recht in de ogen aankeek. Het was niet zomaar een spin. Deze leek wel... giftig. Versteend keek Xalina erna en rilde. Ze durfde niks meer te doen. De spin leek haar wel te hypnotiseren.

- Ja, ik dacht, ik heb een ervaring met een spin gehad, dus doe ik dat hier ookXD -

- Dat is toevallig, in het topicje op het grasveld schoot ik ook een spin af. XD

''Vergissingen zijn Xalinalijk.'' zei hij toen plagend, terwijl hij nu écht genoot van de volle maan, die inmiddels al opkwam dagen. ''Pas op voor de weerwolven hé, Xali.'' zei hij toen, weer plagend. Hij merkte niks van de spin op Xalina, totdat ze een klein vlammetje liet zien. Hij keek er even neer, en zelfs deze kerel schrok van die spin. ''Zit stil.'' zei hij kalm, met een serieuze blik. De spin bewoog geen millimeter, na een paar enkele seconde geconcentreert te kijken, schoot hij een klein, zwart balletje op de spin af, die nu op de grond zat, maar hij stond op. Zonder na te denken schoot Sevalin een grotere bal af, ongeveer even groot als een voetbal. De spin leek dood te zijn nu, hopelijk was ie dat ook. ''Die was volgens mij dodelijk.'' zegt hij plagend, terwijl hij glimlachend naar Xalina keek.

Xalina werd uit haar trance gehaald en ze schudde haar hoofd. Ze rilde even en druk zich angstig tegen Sevalin. 'Ugh... Ik zat even in een soort trance. Ik ben niet echt bang voor spinnen, maar van die grote moet ik niet op me arm hebben. En al zeker niet als die ogen me ook zo aankijken,' zei ze terwijl ze rilde. Ze drukte zich dicht tegen Sevalin aan. Uiteindelijk tilde ze lachend zijn arm op en kroop daaronder. 'Ach ja... Als er weerwolven zijn, ben jij er om me te beschermen, niet?' vroeg ze plagend. Ze zocht even in het donker zijn mond. Daarna drukte ze haar mond op die van hem en begon te tongen. Na een tijdje liet ze los en grinnikte. Toen ze een beweging zag gaf ze een gil en het volgende moment schoot ze een snelle vlam naar de spin. Daar kwam nu rook vandaan. '1... 2... 3!' telde Xalina en ze gooide de spin met een beweging naar buiten. 'Die is weg,' grijnsde ze.

''Oké dan.'' zei hij toen uitdagend. ''Natuurlijk ben ik er om je te beschermen, en wat nou als ik lig te slapen?'' antwoord hij plagend terug. Het tongen was altijd genieten. Toen ze klaar waren, lachte hij ook, maar vervolgens schrok Sevalin echter wel toen Xalina een gil gaf. Hij keek en zag de spin weer. ''2... 3!'' telde hij mee en hij zag de spin wegvliegen. [/i]''Stoere meid van me.[/i]'' zei hij toen charmant, en hij gaf haar 'n zoen wat uitliep tot tongen.

Xalina genoot heel erg en duwde Sevalin om. Ze begon hem steeds inniger te zoenen terwijl ze allebei op de grond lagen. De zon was ondertussen op zijn laagste punt en iedereen was zich nu waarschijnlijk aan het verzamelen voor te eten. Xalina genoot van de aandacht die ze kreeg van Sevalin en liet dit ook duidelijk merken. Na de zoen keek ze hem lief aan. 'I love you my darling,' zei ze toen tegen hem. Ze kroop een beetje naar onder en legde haar hoofd toen op zijn buik. Haar armen legde zij naast zich, eentje op de grond naast zich, de ander plat op zijn buik naast haar hoofd. 'Het zou me geen slecht idee lijken om hier in slaap te vallen,' grinnikte ze, half bedoeld als grap, half bedoeld als serieus.

- Sorry voor late post :p

''I love you too.'' antwoordde hij terug. Hij genoot ervan als hij Xalina voelde, alleen van 'n vinger genoot hij al. ''Dat.. dat is eigenlijk best wel een goed idee..'' zei Sevalin toen serieus, over wat ze zei om hier in slaap te gaan vallen, ''Mikuto is wel leuk enzo, alleen de kamer is saai, en jij bent er dan niet als we op school slapen.'' zei hij toen weer charmant. Snel deed hij dat liedje van daarnet weer op op zijn MP3, en wreef over het hoofd van Xalina. Wat was dit genieten.

- Da's stafbaar XD -

Xalina genoot weer hoorbaar van Sevelin's aandacht. Ze hoorde het liedje nogmaals. 'Dan moeten we echt zorgen dat we niet opgemerkt worden. Misschien als we een flink eind achterin die grot kruipen we niet opgemerkt kunnen worden,' grinnikte ze even kort. Ze vond het wel leuk om tegen de regels in te gaan. De nacht doorbrengen met Sevalin zou heerlijk zijn. Dat zag Xalina wel zitten. Maar wat als ze gesnapt werd? 'Heb jij misschien een idee welke straffen er worden uitgedeeld als ze ons snappen?' vroeg Xalina glimlachend. Ze keek hem een tikkeltje bezorgd aan, maar glimlachte toen weer.

- XD

''Als de grot groot genoeg is, vind ik het best.'' zei Sevalin toen, en glimlachte naar haar. Tegen de regels ingaan deed Sevalin wel vaker, vooral s' nachts. Wat hij ook deed met Xalina, was voor hem een goud moment. ''Hmm, zweepslagen. Trouwens, wat dacht je van in de kerkers zitten? Grapje, ik denk strafwerk of een week of meer in onze kamers blijven. Maar zoals ik al zei, ben ik een meester in vermomming, ik kan je zo een andere look geven met de juiste kleding.'' zei hij van plagend naar opscheppend.

Xalina keek hem quasi bewonderend aan. 'Kan je dat echt?' vroeg ze met grote, goudkleurige ogen. 'Wauuuww.....,' zei ze toen terwijl ze zwijmelde. 'Wat ben je toch een held,' zei ze met nadruk op 'held' en ze grinnikte even. Ze lag wel fijn en ze keek hem aan. 'Je ziet me geen brave uit. Oké. Ik doe mee. Voor een weekje straf heb ik het wel over,' grinnikte Xalina. 'Maar ik denk niet dat we ontdekt worden tussen de honderden leerlingen. Trouwens... Ik denk niet dat iedereen hier braaf gaat slapen,' grinnikte Xalina even en ze keek Sevalin rustig aan.

Sevalin genoot ervan dat ze hem een held noemen, dat was hij wel in Xalina's ogen, dacht hij tenminste. ''Braaf ben ik als jij wilt dat ik braaf ben.'' zei hij kalm, terwijl hij zijn hoofd over Xalina's hoofd boog, en een knipoog gaf. Vervolgens gaf hij haar een zoen, en vervolgens ging hij weer liggen. ''Niet iedereen gaat slapen nee, ik kende hier eerst iemand, op me eerste dag, en die wou dat ik s' avonds met hem meeging om wat lekkers uit de Aula te stelen. Dat was echt een vreetzak.'' zei Sevalin toen, en begon te lachen.

Xalina grinnikte even en schudde toen lachend haar hoofd. 'Ik eet volgens verschillende mensen veel te weinig. Ik eet over de hele dag maar een boterham 's morgens en dan 's avonds nog iets. Ondanks dat ik honger heb, negeer ik het gewoon,' zei Xalina blozend. Dit was de eerste keer dat ze iemand de waarheid vertelde. 'Ik neem die broodjes gewoon mee voor Spirua. Ik eet er meestal zelf een als ik net uit bed kom en dan de hele dag niks meer tot 's avonds. Soms slaag ik het zelfs 's avonds over,' grinnikte ze even, alhoewel het nauwelijks grappig was.

- Je 100ste post!

''Tja, dat moeten ze zelf weten, gewoon negeren.'' zei Sevalin serieus. Hij was nu ook serieus, en luisterde aandachtig verder. ''Spirua eet dus geen vlees, denk ik. Achja, als je wil mag je ook bij mij komen eten, ik maak zelf altijd wel iets anders. Eerst Pizza, daarna Spaghetti, daarna broodjes, en zo door. Alhoewel, s' ochtends eet ik niks.'' antwoord hij op wat Xalina zei. Sevalin keek nu naar de volle maan, en zag Xalina erin. De maan was prachtig.

Sevalin ving het gelukkig niet zo nauw op. Xalina keek naar boven en zag zijn kin. Ze glimlachte naar de persoon die ze toen in de ogen keek. Ze bleef stilletjes liggen. Ze had het gelukkig lekker warm. Ze legde zich rustig neer in zijn armen en keek hem toen lief aan. Ze nestelde zich dieper in zijn armen en voelde een soort fijne, veiligheid over zich heen komen. Ze keek tegen de buik van Sevalin aan en toen keek ze naar boven, recht in de ogen van Sevalin. Zonder haar blik neer te slaan bloosde ze. Ze wist niks te zeggen. 'Heb jij al is eerder vriendinnetjes gehad?' vroeg ze en ze deed of ze jaloers was, maar grinnikte toch.

Sevalin voelde Xalina nu goed, wat hij erg fijn vond. Hij dacht nu na over vele dingen, over de toekomst, of ze straf kregen, wat hun straf zou zijn, en dat soort dingen. Sevalin keek op van de vraag die Xalina zei, hij blooste even en keek haar toen aan. ''Nou, om eerlijk te zijn.. Nee, jij bent de eerste en de laatste, hottie.'' zei Sevalin toen, en glimlachte breed. ''Heb jij al eerder vriendjes gehad?'' vroeg hij toen uit nieuwsgierigheid, en ook hij deed nu jaloers om haar aandacht te verhogen.

Xalina schudde grijnzend haar hoofd en keek Sevalin aan. 'Nee, je bent de enigste, tot nu toe,' zei ze en ze fronste drie keer met haar wenkbrauwen. 'Je bent NOG de enigste,' grinnikte Xalina en ze keek Sevalin grijnzend aan. 'Grapje, ik blijf altijd bij je,' zei Xalina en ze keek Sevalin grijnzend aan. Ze boog zich over hem heen en gaf hem lachend een kus. Toen keek ze naar de grond, blozend. Ze wist niks meer te zeggen en keek dus zwijgendn aar de grond, terwijl er rode blosjes verzamelde op haar gezicht.

- Weinig inspiratie -

- Geeft niks

Sevalin had vannacht ook niet geslapen, hij sliep amper toen op school. Ook hij was 'n beetje moe, maar hij keek op en schrok, maar het was gelukkig een grapje. Na een tijdelijke stilte moest Sevalin opeens lachen, uit het nieuws, alsof iemand het kietelde of hij iets grappigs zag. ''Ken jij trouwens Zhilo?'' vroeg hij uit het niets. ''Want ehm, daar staat hij.'' zei hij en hij wees naar een rots, die op een menselijk vorm leek, zo probeerde hij haar te misleiden, om snel zijn bosje bloemen uit zijn tas te pakken, en aan haar te geven. Dat deed hij en pakte snel een bosje bloemen uit zijn tas.

Xalina keek geschrokken naar de rots die Sevalin aanwees, terwijl ze beschaamd op hem bleef liggen. Haar hele lichaam verstijfde. 'Echt? Ik zie hem anders...,' ze keek weer voor zich en grinnikte en bloosde tegelijk. Ze nam het aan en bloosde. 'Oh... Wat lief,' zei ze en ze begon een lange zoen. Toen liet ze los en concentreerde zich toen op haar vuur. Het bosje bloemen legde ze buiten bereik en ze maakte een soort vaasje met haar vuur, waarnaar ze er heftig tegen begon te blazen. Toen het vuur weg was, was het een soort vaasje geworden en het was nog warm. Xalina liet de bloemen er voorzichtig mee in contact komen. Het brandde niet, dus zette ze het erin. Daarna zette ze het 'vaasje' tegen de rotswand aan. 'Knap van mij hè?' grinnikte ze toen.

Sevalin glimlachte, en keek naar het spektakel. Xalina maakte een vaas met vuur, iets wat hij nooit eerder had gezien. ''Wauw! Dat heb ik nog nooit gezien.. leer het me!'' zei hij toen, terwijl hij zijn gezicht op z'n schattigst zette, met grote ogen en een schuin hoofdje.

Xalina dacht even na. 'Nou, als je goed kan tekenen, maak je een soort vaasvormig teken, maar dan met je vuur. Vervolgens blaas je het vuur weg en klaar,' zei Xalina en ze grinnikte even. Ze keek Sevalin ondeugend aan en lachte toen een keer om wat ze ging zeggen. 'Nou ja zeg, je bent al zo oud en ik moet je alsnog dingen leren. Dat gaat ook niet goed komen met jou,' plaagde ze en ze gaf enkele kriebels in zijn buik. Ze grinnikte en legde zich toen neer. Ze had echt geen honger. Ze ging vanavond ook niet eten. Ze zei wel een of ander smoesje tegen Sevalin als hij ernaar vroeg. Ze keek hem diep in zijn ogen aan. 'Hé, die maan breekt al een stukje door in de hemel,' glimlachte Xalina, terwijl ze naar boven wees, naar de lucht. Ze legde zich toen tegen Sevalin aan.

''Een vaas tekenen is makkelijk, en wegblazen ook, easy dus.'' antwoord Sevalin op haar uitleg. ''Zo oud ben ik nou ook weer niet!'' lachte hij, terwijl hij keek wanneer Xalina eroverpraatte, naar de maan. Jup, ze had gelijk, hij brak al een stuk door. ''Jupjes.'' zei Sevalin simpel, en hij schoot in de lach. Jupjes, wat een woord. ''Als het volle maan is, mag je 'n wens doen, over wensen gesproken, heb jij nog een doel, of droom, voor later?'' vervolgde hij, terwijl hij keek naar de maan.

Xalina dacht na. Nee, niet echt. 'Vroedvrouw, nu goed?' grinnikte ze en ze keek hem aan. Ze kon ook echt nooit serieus zijn... Ze keek Sevalin aan en schudde toen haar hoofd. 'Nee, ik heb niet echt een doelstelling. Jij wel dan?' vroeg ze grijnzend en ze wreef even over haar benen. Een wens dus hè.... Xalina geloofde er nauwelijks in. Trouwens, Sevalin leek haar ook niet echt een type die dat deed. Xalina keek rustig naar Sevalin en grinnikte toen even. 'Je gaat me toch niet vertellen dat je later poetsvrouw wilt worden hè? Weet je waar ze ook een leuk baantje hebben? Bij de wc's. Goh, dat is nu echt iets voor jou, Sevalin,' lachte Xalina en ze moest haar buik vastpakken. 'Au! Ik ga nog is dood aan mijn eigen grappen,' jammerde Xalina lachend.

PROFILE MAGICIAN

» een volle maan (open)
» Gezelligheid, de volle maan, en een prachtige plek

Volle maan

Volle maan

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen