Yara's ogen schoten wild heen en weer toen ze wakker werd. Een hard kloppend geluid vervulde de toch al zo lege slaapkamer. Er waren gewoon niet veel meisjes op de Gren etage, leek het wel. Yara's benen gingen reikhalzend naar de grond. Ze stapte op de grond. Een kou schoot door haar heen. Zou ze vandaag schoenen aandoen of niet? Ze schoot in een wit, fluweel jurkje. Nee, daaronder geen schoenen. Dat stond gewoon niet. Wat waren die hartkloppingen? Ze zeiden dat je in de laatste vijf minuten je droom nog kon herinneren. En er waren nog maar twee minuten verstreken. Yara dacht terug. Oh ja, ze had Gebbeth gezoend. Heel innig allemaal. En toen was ze wakker geschrokken, toen die tong kwam. Ah ja... Yara schudde haar hoofd. Ze opende de deur om de overige meisjes niet wakker te maken. Richting het donkere bos ging ze. Of het duistere bos. Of hoe het ook mocht heten. Yara had geen les vandaag. Raar, maar waar. Yara's tenen waren koud. Logisch, ze liep hier verdorie zonder schoenen. Maar dat maakte Yara niet uit. Yara klom even later in een boom. Daarna keek ze naar beneden. Ze zat toch wel hoog. Ze klom hoger. Spirit, haar poes, was gelukkig binnen gebleven. Die was zo vroeg niet opgestaan. Yara bleef zo zitten, ondanks dat zij in een nogal pijnlijke positie zat. Haar bruine haar viel vanaf de tak waarop ze zat een beetje naar beneden. Tot een beetje onder de tak. Yara was trots op haar haren. Iets waar ze alleen maar trots op was. Voor de rest op niks.
PROFILE
Onderwerp: Onzeker 
wo dec 01 2010, 16:26
