Volle maan

Lachend keek ze Sevalin aan, terwijl ze het beest dat hem moest voorstellen een tik op zijn neus gaf. Daarna nestelde zij zich in zijn arm, maar keek hem waarschuwend aan. 'Als je een keer zwarte magie op mij uitoefent, kan je erop rekenen dat je ribben gebroken gaan zijn,' zei Xalina en ze keek hem met gefronste wenkbrauwen aan, maar gaf hem algauw een kus. Spirua legde haar kopje ondertussen tegen Mikuto en liet een genietend geluid horen. Xalina keek Sevalin aan. Iets warms sijpelde vanaf haar buik naar beneden. Xalina deed het vest uit en haar trui omhoog. Rood. Xalina keek verwonderd. Toen zag ze dat de wond op haar buik was opengesprongen. Het was een tamelijk grote. Xalina wikkelde haar vest, die ze had meegenomen, rond haar wond en kreunde. De wond deed immers nog pijn. 'Au,' zei ze zwakjes, waarna ze de trui weer aandeed en Selavin's vest ook. Ze snakte naar adem en ging toen hijgend liggen. 'De wond op mijn buik is opengesprongen... Geen zorgen. Het doet nauwelijks pijn,' zei ze, maar ze bleef toch liggen en keek Selavin kalm aan. 'Kom naast me liggen, darling.'

''Uh-oh.'' zei Sevalin gek, haar aan kijkend met gefronste wenkbrauwen. Mikuto legde zijn kopje op Spirua's kopje, en gaapte. Sevalin keek wat langer daarna naar de wond. ''Gaat het wel?'' vroeg hij kijkend naar Xalina. ''Ja vast, pijn is niks vergeleken met gevolgen.'' zei hij lachend, terwijl hij langzaam naast Xalina kwam liggen. ''Darling.'' herhaalde hij Xalina, en vervolgens in de lach schoot. ''Trouwens, hoe kom je eigenlijk aan die wond?'' zei hij, terwijl hij met zijn handen zichzelf omhoog drukte, en haar aankeek met gefronste wenkbrauwen. Tja, dat moest hij wel weten.

Xalina keek hem rustig aan en bedacht even het antwoord. 'Ik... Was op de stenen van de waterval aan het lopen ik viel, beetje dom, maar oké,' zei ze toen. Xalina dacht terug aan de ramp bij de waterval. Rosalie was in de waterval gevallen en Xalina had haar voet gebroken en haar ademhaling ging moeilijk. Toen had ze Sevalin trouwens ook gezien. Maar nu zat ze weer te liegen. Maar dat deed ze voor Rosalie. Ze wou liever de schuld op zich nemen dan dat ze Rosalie verried. Rustig keek Xalina naar Sevalin en ging toen weer liggen. Haar vest voelde plakkerig aan, maar Xalina negeerde de pijn. Ze keek hem aan en vond hem ontzettend leuk, hoe hij daar zo lag. Zachtjes met haar hand op zijn borstkas duwde Xalina Sevalin weer terug tegen de grond en ging ze tegen hem aanliggen. Ze keek hem aan en zoende toen even met hem. 'Niks om je zorgen over te maken,' fluisterde ze en ze zoende hem weer zachtjes. Spirua's staart streelde Mikuto ondertussen zachtjes. 'Bedankt voor het warm houden,' zei ze zachtjes in dierentaal tegen Mikuto.

''Slimpo.'' lachte Sevalin. Sevalin werd naar de grond geduwd en gezoend. ''Als jij dat zegt.'' zei Sevalin kalm terwijl hij haar een zoen gaf, en vervolgens even kijkte naar Mikuto en Spirua. ''Achja, ze zeggen toch altijd dat het om 12 uur gaat spoken..'' zei Sevalin met een duister stemmetje, lachend. Hij ging langzaam wat dichter tegen Xalina aanliggen, want tja, hij kreeg het best wel koud hier. Maarja, Xalina was lekker warm. ''Wat ben je lekker warm.'' zei Sevalin. Mikuto ondertussen, genoot ervan dat Spirua hem streelde met haar staart. ''Geen dank hoor.'' zei Mikuto tegen Spirua, terwijl hij haar over haar mond een lik gaf.

Xalina grinnikte even. 'Dat komt omdat ik bij jou in de buurt ben,' zei ze toen vol met charmes, terwijl ze hem een vette knipoog gaf. Spirua keek ondertussen dankbaar naar Mikuto. 'Je bent lief,' zei ze toen en ze liet een genietend geluid horen. Xalina keek naar Sevalin en zoende hem weer. Ze keek hem daarna verliefd aan en legde zich helemaal tegen hem aan. Hopelijk verdwenen de rillingen van hem nu. Xalina snakte even naar adem toen haar wond, die werd ondersteunt door haar vest, tegen Sevalin ging, maar beet door en legde zich dichter tegen Sevalin aan. 'Dadelijk mag je me morgen nog dragen naar de Academy! Oef... Het voelt niet erg lekker, maar ik ben meer gewend, hoor,' zei ze stoer.

''Pff.'' deed Sevalin met een glimlach, kijkend naar de ''beatifull'' Xalina. Mikuto knikte ondertussen naar Spirua, en de andere twee elkaar zoende. ''Tja. Als je dat wil, draag ik je wel hoor.'' zei hij. ''Ach, als je maar niet dood bloed, vind ik het goed dat het niet lekker zit. En oja, ik heb 'n plan om op school te blijven als ik uit de 5de klas zit. Wat dacht je van stagiaire worden?'' zei hij enthousiast, terwijl hij met zijn charmes zijn arm om Xalina heen sloeg, en haar een kus gaf op haar wang, en vervolgens haar diep in de ogen aankeek.

Xalina glimlachte om zijn enthousiasme. Zouden ze dan nog wel iets mogen hebben? Ze dacht van wel. Rustig keek ze in Sevalin's ogen. Kreunend trok zij zich hoger op en keek hem toen diep in zijn ogen aan. Ze glimlachte. 'Dat zou een fantastisch idee zijn. Alleen, dan ben ik wel bang dat je momenten met mij minder worden. Maar...,' zei ze, waarop ze hem bezorgd aankeek. 'Je werk is belangrijk dan dat ik ben. Je moet niks opgeven voor mij, oké?" vroeg ze, nu eindelijk eens serieus. 'Oh... Kus me maar gewoon, oké?' grijnsde ze en ze drukte vervolgens haar mond op de zijne. Haar ogen sloten zich automatisch en haar tong draaide ritmisch om de zijne. Een tijdje later hield ze op en haar ogen schitterden, toen ze in zijn ogen keek. 'Je bent fantastisch.'

''Hoeft niet hoor, ik blijf je tenminste zien. En tja, als ik ergens anders ga werken zie ik je niet. En stagiaire is best leuk.'' zei Sevalin glimlachend. Hij keek diep in Xalina's ogen en ging mee met de zoen. ''En jij hebt bezit genomen van mijn hart.'' zei Sevalin met zijn charmes en keek haar weer diep in haar goudgekleurde ogen. ''Ik denk niet dat als ze ons hier ontdekken, dat we dan veel straf krijgen. Ik ken iemand en die slaapt op het dak, dus tja.'' zei Sevalin lachend om degene die op het dak sliep, oftoewel. Ace, degene die hem leerde om iets uit een schaduw te schieten, gooien etc.

Xalina lachte. Op het dak? Ach ja, dan zou het haar ook maar weinig boeien. Ze ging er gewoon een leuke nacht van maken. Niemand zou haar tegen kunnen houden. Trouwens, haar grote mond zorgde dan wel weer voor kilo's huiswerk, maar ze kon het in elk geval in bijzijn van Sevalin maken. Want hun verbieden om samen in een zaal huiswerk te maken zat er niet in. Tenslotte maakte Xalina vaak huiswerk. Niet omdat ze braaf was. Oh nee, helemaal niet! Eerder omdat ze perfectionistisch was. Rustig keek ze in Sevalin's ogen, die waren moeilijk te vinden. 'Dan vind je het vast ook niet erg als ik dicht tegen je aanlig,' zei ze grijnzend. Er klonk ondeugendheid in haar stem.

''En wat is deze stoere meid van plan?'' zei Sevalin lachend. ''Ik hoorde je stem wel.'' zei hij, nogsteeds lachend, en vervolgens ging hij expres dichter tegen Xalina aanliggen. ''Probeer nu maar.'' zei hij lachend, terwijl hij even genoot van de maan. Sevalin dacht weer na over wat er zou gebeuren als ze werden ontdekt. Blijkbaar strafwerk, ligt eraan welke meester. Meester Norwood gaf je wel een waarschuwing, in tegenstelling tot Meester Savador is dat het beste wat je kan overkomen. Als het strafwerk zou zijn, tja, dan had je dat zo af. Althans, Sevalin dan.

Xalina voelde aan hoe Sevalin zich dichter verplaatste tegen haar aan en zij verplaatste toen haar volle gewicht tegen Sevalin. Ze maakte zich echter niet meer druk over wat er zou gebeuren als ze betrapt werden. Door die Master Savador wou ze liever niet betrapt worden. Dan zou ze diep achter Sevalin kruipen, als die hun ontdekte. Master Norwood leek haar niet zo'n strenge op dat vlak. Wat deden ze eigenlijk verkeerd? Ze hielden alleen een leuk nachtje samen, dat was alles. Xalina zou het onnozel vinden om daarvoor een paar dagen strafwerk te krijgen. Ze zou niet snappen waarom er zoveel stress in zoiets werd gestoken. Xalina legde haar lichaam steeds dichter tegen Sevalin en kuste hem toen innig.

Sevalin genoot van de warmte van Xalina, en ook hij maakte zich nu niet meer druk. Zolang hij haar warmte voelde, was hij in de wolken. Mikuto ondertussen, had zijn kopje nu tegen die van Spirua aangelegd, en verder werd Sevalin innig gezoend. Hij liet even los en ''Poesje miauw.'' zei Sevalin vlug, en vervolgens zoende hij Xalina verder. Och wat was dat fijn, ze kon het goed.

Als Sevalin's lippen de hare niet weer hadden gezocht, was Xalina nu in de lach geschoten. Maar een hoop speeksel hierdoor in zijn mond duwen was niet echt charmant, dus zij verbeet zich vanbinnen en bleef Sevalin toen kussen. Spirua genoot van Mikuto's kopje en ook zij voelde de veiligheid over zich heen. 'Moet je ons hier nu zien,' lachte Spirua dierlijk. 'Een wolf en een tijger die elkaar leuk vinden,' zei Spirua tegen Mikuto in dierlijke taal. Daarna legde ze haar kopje neer. 'Althans, ik vind je wel leuk,' vervolgde ze. Xalina leek het niet in de gaten te hebben tussen de dieren. Ze hield even later op. De volle maan had zich ondertussen helemaal onthuld en Xalina genoot van het maanlicht, die nu een mooi weerkaatsend licht liet zien in hun ogen.

Mikuto lachtte om Spirua. Eigenlijk is het best raar ja. Achja, als die twee het leuk hebben, moeten wij dat ook doen. zei Mikuto dierlijk, ''En of ik je leuk vind!'' vervolgde Mikuto dierlijk, en hij legde een poot van hem op een poot van Spirua, en vervolgens legde hij zijn hoofd nu op de twee pootjes die al op elkaar gestapelt waren, en vervolgens gaf hij een lik over heel Spirua's gezicht.

Spirua's staart maakte sierlijke bochten. Ze leek wel een hond. Maar je kon eraan zien dat ze het heel erg fijn vond. Spirua's kop verplaatste zich weer op Mikuto's kopje en Spirua liet een genietend geluid horen. Evenals Xalina, trouwens, die per ongeluk kreunde omdat ze Sevalin weer zoende. 'Oeps,' grinnikte ze, waarop ze hem vervolgens nog een zoentje gaf. 'Oh... Sevalin... Zie ik daar felle beharing?' vroeg ze en ze keek naar zijn been. 'Oh nee, het is je been maar,' zei ze toen lachend, waarop ze hem begon te kietelen. Ze legde haar knieën aan weerszijden van zijn lichaam om hem tegen de grond te houden en kietelde verder, terwijl Spirua zich helemaal tegen Mikuto aanlegde.

Sevalin begon te lachen om Xalina en sprak: ''Ja zeker, ik ben een weerwolf. Rawr. lachte Sevalin, die nu wat dichter tegen Xalina aanlag. ''En of het is me been maar, kijk maar eens naar mijn... GEZICHT!'' zei Sevalin met een enge toon. ''Boe.'' zei Sevalin droog, die nu Xalina een kleine zoen gaf. Sevalin lachte hard toen Xalina hem begon te kietelen, en kwam perongeluk met zijn elleboog bij de plek, ergens vlakbij of op de wond. ''Sorry Xali.. zei Sevalin serieus. Mikuto ondertussen, genoot van Spirua. ''Je bent mooi, Spirua.'' zei Mikuto dierlijk charmants.

Het volgende moment zat ze te lachen, het andere moment snakte ze even naar adem en voelde ze de warme vloeistof plakkerig tegen het vest gaan, maar Xalina schudde haar hoofd en keek verliefd. 'Daar kan jij toch niks aan doen?' vroeg ze en ze kuste hem. Daarna begon ze over zijn buik te kietelen, steeds harder en ze glimlachte erbij. Haar ogen twinkelden charmant. Spirua keek hem ondertussen aan (Mikuto). Ze had de opmerking gehoord en liet een genietend geluid horen. Ze wreef haar kop langs hem af. 'En jij bent.... Slim,' grinnikte ze dierlijk.

Sevalin lachte toen Xalina begon te praten, en hem verliefd aankeek, wat wel erg goed te merken viel. ''Eigenlijk wel, ik kon ook als een stijve henk blijven liggen en ik had kunnen trainen om tegen kietelen te kunnen, maar helaas, ik heb me hierop slecht voorbereid ik ben een slechte man, ik ben ziek en jij bent mijn medicijn. RED ME!'' zei Sevalin charmant, terwijl Mikuto een beetje flirtte met Spirua en haar vele complimenten gaf.

Xalina schoot in de lach, eerst niet wetend hoe ze moest reageren. Zoals ze al verwacht had reageerde haar hoofd als een tijdklok die overuren maakte. Ze had al snel een plan en ging toen op Sevalin liggen. Ze begon met hem te tongen en wat zeker vijf minuten later leek, hield ze op en keek ze hem grijnzend aan. 'Is het medicijn zo goed van start gegaan?' vroeg ze toen en ze keek hem lachend aan. Ze zakte een beetje van zijn lichaam af en begon hem toen rustig te strelen. Vanaf zijn zij naar zijn borstkas toe. Ze leek wel gehypnotiseerd toen ze zijn borstkas zoende. 'Sevalin?' vroeg ze fluisterend en ze keek hem in zijn lichtpaarse ogen aan. 'Heb jij...' ging ze heel langzaam verder. ... een sixpack?' vroeg ze, waarna ze in de lach schoot en hem toen grijnzend aankeek. 'Sorry, ik kon het weer is niet laten om een grapje te maken,' grijnsde ze lachend.

''Jupsels.'' zei Sevalin lachend, met een glimlach kijkend naar de goudgekleurde ogen van haar. Hij genoot van het zoenen, kussen, en tongen allemaal. ''Ja?'' vroeg Sevalin half slaperig, maar toch goed luisterend met gespitste oren. ''Misschien, skattie.'' zei Sevalin charmant, terwijl hij over haar hoofd heen wreef. ''Maakt niet uit hoor, als ik een grap ken, vertel ik 'm altijd.'' zei Sevalin lachend, terwijl hij met 'n big smile om zich heen keek, en met een schichtige blik weer naar Xalina. Vanwaar? The animals! Die waren volgens mij ook hier verliefd. ''Laten we eens bij die twee gaan kijken.'' zei Sevalin weer, half slaperig. Hij was best moe.

Xalina schoot in de lach, maar voegde Sevalin's woorden tot een daad en verplaatste zich een stukje ongezien naar Mikuto en Spirua. Spirua had het natuurlijk meteen door en ze keek naar Xalina. Ze legde haar kopje tegen Mikuto aan en keek Xalina aan. Xalina knikte en verplaatste zich weer een stukje bij ze weg. Ze was nog niet moe. Dat kwam waarschijnlijk door de honger. 'Liefje, als je wilt slapen, mag je wel op mijn buik rusten hoor,' sprak ze en ze ging alvast liggen, voor het geval dat. Haar ogen wenden langzaam aan de duisternis en ze kon verscheidene dingen al uit elkaar houden.

- School! -

- Same ;o -

Nadat Sevalin evenals Xalina wat dichterbij de twee dieren ging liggen, keerde hij, zoals Xalina, weer terug. ''Oké, als jij dat zegt schat.'' zei Sevalin charmant, terwijl hij de daad bij het woord voegde, en dus op Xalina's buik ging liggen met zijn ogen gesloten. ''Heerlijk kussentje hoor.'' zei Sevalin lachend met zijn ogen nogsteeds gesloten, wat er best absurd uit zag.

Xalina grinnikte en bloosde half en half toen ze Sevalin's opmerking daarop hoorde, maar ontving hem liefkozend. Ze legde haar hoofd plat neer op de grond en speelde met Sevalin's lokken, die nu vlak onder haar zicht hingen, wat het er niet minder leuk maakte om naar hem te kijken. Integendeel. Xalina maakte krulletjes door met haar vingers in zijn haren te draaien en liet ze dan weer zachtjes los. Ze wreef dan weer met nog een vinger over zijn hoofd, zodat het een beetje strelen moest voorstellen. Haar ogen sloten zich even. Ze trok Sevalin toen, wat ze lef noemde, wat dichter tegen haar boezem aan met zijn hoofd. Een korte huivering schoot door haar heen, maar Xalina negeerde het en kalmeerde zichzelf. Het was Sevalin maar. Die deed haar niks. Hij liefkoosde haar alleen maar zoals ze nodig had en zoals ze bijna nog nooit had meegemaakt. 'Lig je zo beter?' vroeg ze lachend.

Sevalin vond het fijn, waarop hij nu lach. ''Heel wat, dit is pas service.'' zei Sevalin kalm, die even terug dacht aan het gevecht met Zhilo, in 't duistere bos. Hij wreef even over de snee over zijn borstkas, en kuchte toen even. ''Niks aan de hand.'' zei Sevalin meteen na het kuchen. Hij draaide na een korte tijd zijn hoofd om, waardoor hij Xalina nu in haar ogen kon aankijken. ''Eigenlijk best gek, hoe ik je ontmoette, je speelde met een vlam, ik kwam door het vlammetje en even later zijn we verliefd.'' zei Sevalin nadenkend, terwijl hij langzaam zijn hoofd weer omdraaide, naar de momenteel volle maan, en zijn ogen weer rustig sloot.

Xalina grinnikte, met enige bezorgdheid. Ze keek naar zijn borstkas maar kon niet veel dingen daaraan ontdekken en keek hem toen weer verliefd aan. Ze grinnikte, maar ze knikte wel. 'Ja, soms kan liefde echt uit hele rare hoeken komen,' grinnikte Xalina. Xalina keek Sevalin toen aan, vanaf haar kant keek ze naar zijn hoofd. Daarna besloot ze het risico maar te nemen en ze trok Sevalin's hoofd toen helemaal op haar boezem. Ze keek hem verliefd aan. 'Het is oké.. Ik voel me heerlijk,' zei ze en enkele zenuwen braken door haar, vooral omdat ze nu het sterkst terugdacht aan vroeger, maar ze schoof die gedachten opzij. Ze had nog iets meegenomen in haar tas... Onbeschreven. Maar ze ging het niet zeggen. De zenuwen drongen al door haar lichaam bij het idee.

PROFILE MAGICIAN

» een volle maan (open)
» Gezelligheid, de volle maan, en een prachtige plek

Volle maan

Volle maan

Soortgelijke onderwerpen

Soortgelijke onderwerpen