Rang: Adviseur van Heer van het water en beschermheer van Cassia; Alaric Ëlmaere
Volledige naam: Echo Ilian Azgéda
Betekenis:
Echo - a sound or sounds caused by the reflection of sound waves from a surface back to the listener
Ilian - Big, spiritual (Arabic). The Lord is my God (Hebrew)
Azgeda – from Ice Clan
Roep naam: Echo
Leeftijd: 383
Geslacht: Mannelijk


Planeet van herkomst: Het brokstuk waar later starshine is opgericht. (Ordua)
Thuis planeet: Cassia, de water planeet
Magie: Water & Air


Grootte/lengte:
Echo is geen grote draak qua hoogte. Sterker nog, als je hem zou meten bij zijn schofthoogte zou hij nog niet eens een meter hoog zijn. Nee Echo moet het hebben van zijn lengte. Hij is maar liefst 9 á 10 meter lang als hij zich languit zou strekken. En hij is nog aan het groeien. Toch steekt Echo boven de gemiddelde persoon uit als hij naast iemand staat. Dit komt omdat hij zijn lange lichaam en nek automatisch in de krul en kronkels trekt.

Grote ten opzichte van een mens:

Bouw:
Echo is een erg slanke lange draak. Haast slangachtig en gestroomlijnd.  
Vachtkleur/kleur schubben: Zijn lange lichaam is bedekt met sneeuwwitte gladde schubben. Deze lopen van het puntje van zijn staart tot achter zijn kaak en oren. Alleen de schubben op zijn buik zijn wat donkerder van kleur en neigen meer naar beige bruin dan grijswit. Zijn hele kop daarentegen is bedekt met een zachte witte vacht, die plukt rond zijn kaken.  Verder heeft hij een opvallende turquoise gekleurde aalstreep van vacht. Deze loopt van zijn hooft tot aan de punt zijn staart uit in een dikke dos vacht. Zijn poten zijn ook lichtbruin geschubt met elk 3 voor tenen en 1 achter teen. Vergelijkbaar met klauwtjes van een kip of vogel.

Als draken jong die net uit het ei kwam was hij van top tot teen behaard met een witte donzige vacht, die naarmate hij ouder wordt steeds meer vervangen worden met de gladde schubben. Alleen zijn kop zal altijd bedekt blijven met een witte vacht. Het feit dat hij schubben heeft betekend overigens niet dat hij een koudbloedig dier is.

Kleur ogen: Dezelfde kleur als zijn turquoise aalstreep.

Andere uiterlijke kenmerken: Echo heeft twee puntige hoorns achter zijn grote fluffige oren, die langzaam met hem mee groeien. Ook heeft hij twee ontzettend lange witte snorharen vanaf zijn snoet lopen. En natuurlijk niet te missen, de rijen aan scherpe tanden en knipkiezen in zijn gebit

Soort:
Echo is van een drakensoort die niet meer op de gewone planeten van Kovomaka voorkomt. Zijn ouders en voorouders zijn namelijk afkomstig van de verloren planeet Ordua. Wat er precies mee gebeurd is weet niemand en voor veel mensen is het zo’n oude legende dat er maar weinig zijn die überhaupt geloven dat de planeet heeft bestaan. Toch is Echo het levende bewijs. Vóór de planeet verloren ging leefde zijn drakensoort daar namelijk in overvloed. Het waren inteligente dieren met een complex bestaan en een hoog aanpassingsvermogen, die wel een leeftijd van 2000 jaar konden bereiken. Echo heeft de mogelijkheid om net als mensen te spreken omdat het drakensoort een vergelijkbaar communiceer orgaan bezit. Net als de stembanden, tong, mond en lippen van de mens. Al spraken zij in oeroude talen. Compleet anders dan de talen die we in Kovomaka gewend zijn. Daarbij komt natuurlijk het feit dat Echo is opgevoed door mensen en hij hun talen en manier van communiceren eigen heeft gemaakt vanaf zeer jonge leeftijd.

Echo denkt dat hij de enige van zijn soort is in het kovomakaanse universum, wat natuurlijk best een deprimerende gedachte kan zijn. Hierdoor kun je zeggen dat hij struggled met zijn identiteit. Het verklaart ook meteen waarom de cassianen niet altijd even fijn op hem reageerde. Hij is iets vreemds en vaak is vreemd niet goed. Maar wat hij niet weet is dat toen zijn thuisplaneet, Ordua, verloren was, een kleine groep van zijn soortgenoten weg heeft kunnen komen. Zij leven nu voort in de verborgen steden van de verschillende planeten. En alleen zij die de eer hebben gehad om deze verborgen steden te bezoeken hebben zijn soortgenoten gezien.      

Stem: Ian Mckellen
- https://www.youtube.com/watch?v=qGzLszWYHW4
- https://www.youtube.com/watch?v=TlzeOr2LeJQ&t=84s

Thema’s:
- https://www.youtube.com/watch?v=UA91D7po6Bs
- https://www.youtube.com/watch?v=1T3k8sEGQmo
- https://www.youtube.com/watch?v=epciq2xhksU&list=PLE9F3A50A77700605

Afbeeldingen: https://nl.pinterest.com/maaikestrootman/echo/

Young Echo:

Faceclaim: Haku (dragon form) – Spirited away


+Plus
Protective || Playful || Curious || Diligent || Flexible || Mythical || Innovative || Social || Brave || Patient || Soft hearted || Wise || Keen/Smart || Adventurious || Hopeful ||

-Min
Know-it-all || Jealous || Clingy || Impulsive || A little melodramatic || Stubborn || Sarcastic || A little spoiled || Fickle || Timid ||

Iedereen kent de verhalen en de mythes wel. Sommige hebben ze zelfs hoogstpersoonlijk meegemaakt. De oeroude draken, die soms millenia’s in hun groten op hun nest van schatten en goud vertoeven. De wijsheden van het universum delend met ieder die waardig genoeg is deze te horen. Of de monsterlijke draken die onschuldige dorpelingen teisteren met hun vuurgespeeuw. En natuurlijk niet te vergeten de pittige en gedreven draken aan de zijde van de machtige Sarkas rijders. Behendig en vurig in hun races. Het ultieme bewijs van de magische band tussen mens en draak.

Ja… dus dat is Echo allemaal absoluut niet! Hij is alles behalve de gemiddelde draak. Niet alleen in uiterlijk is hij apart, met zijn lange slungel lijf die als een slang door de lucht kronkelt en suist in zijn vele zwierige vliegpartijen. Hij is een avonturier, die impulsief zijn nieuwsgierigheid volgt. Hij houdt van de verscheidenheid aan prikkels die het leven kan geven. De oneindige optie die het universum te bieden heeft. Altijd opzoek naar het volgende om zijn dorstige levenslust te verzadigen. In zijn hoofd is hij ook nog jong met de mentaliteit van een 25-jarige jongeman. Het maakt hem sociaal en speels naar de mensen die hij vertrouwd. En zij zijn ook het belangrijkste voor hem uiteraard. Hij is eigenlijk nooit slecht behandeld door de mensen die hem verzorgde en, ondanks de slechte periodes in zijn leven – misschien wel zelfs dankzij de mensen die hem goed behandeld hebben – heeft hij nog niet het vertrouwen in de mensheid verloren.

Toch kan hij ook eenkennig zijn en heeft hij tijd nodig om je te vertrouwen. Want het leven is hem, net als menig wezen, niet altijd even gunstig geweest. Maar er brand een hoopvolle vlam in zijn ziel die nimmer te doven is. Als hij eenmaal een sterke band met je heeft kan hij wel een beetje claimerig worden en heeft hij vaak issues met jaloezie. Hij wil je graag voor zichzelf houden en realiseert niet altijd dat hij zo doet. Vaak is dit snel opgelost met een duidelijk gesprek. Hij is namelijk absoluut geen ruzie zoeker en houd veel liever de vrede. Misschien dat hij wat melodramatisch reageert eerst, maar uiteindelijk zal hij je wensen accepteren.

Mentale leeftijd: Echo is voor zijn soort nog vrij jong. De gemiddelde leeftijd van dit drakenras ligt rond de vijftienhonderd tot de tweeduizend. Echo is nog geen vierhonderd jaar waardoor hij in mensen jaren rond de vijfentwintig is. Hij is al vrij volwassen en zelfs wijs, maar hij heeft ook absoluut nog zijn speelse momenten.

Dromen en wensen:
Echo is opgegroeid tussen mensen en is een groot deel van zijn leven als hun gelijken behandeld. Echo voelt zich dus erg verbonden met het magiër bestaan en zijn grootste droom en wens is daarom ook dat hij ooit mens kan worden. Dit is natuurlijk een onmogelijk iets, want zelfs de machtigste magiër zou dit niet voor hem kunnen verwezenlijken. Het zorgt wel voor de nodige gebroken harten als hij weer eens gevoelens krijgt voor een mens. Hij doet ook veel om zich zo menselijk mogelijk te gedragen, wat niet altijd lukt door zijn onmenselijke lichaam. En ookal droomt hij over een menselijk bestaan, hij is nog altijd een draak die zijn instincten niet kan ontkennen.

Angsten:
Tijdens een donkere periode in zijn leven is hij enkel en alleen behandeld als een voorwerp. Als een dier zonder verdere toegevoegde waarde. Het is zijn grootste nachtmerrie dat mensen hem weer zo zouden behandelen. Verder is hij uiteraard bang om ooit zijn geliefdes te verliezen. Hij heeft nog steeds nachtmerries over het verlies van Celebrian en wil zich niet voorstellen om dat nog eens mee te maken.

Likes: Magiërs || Natuur || De verscheidenheid aan culturen in Kovomaka || Dat er altijd meer te leren is || De oneindige informatie die om je heen te vinden is || Voorgelezen worden || Vliegen || Water (zoet/zout/warm/koud it's all great) || Magie || Regen || Avonturen beleven || Bliksem ||

Dislikes: Bloed || Behandeld worden als een dier || Zijn poten (hij wou dat hij duimen had) || Het feit dat hij zo nu en dan een ei moet leggen?!? || Dieren in gevangenschap || Dat hij soms te lang is ||

Hobby’s: Lezen || Zwemmen || Vliegen || Origami (waar hij heel hard in faalt, want hij heeft geen duimen. “I try hokai! ;-; let me be hooman!”) ||

Dieet: Echo is een carnivoor. Zijn dieet bestaat voornamelijk uit vis, al eet hij ook zonder problemen vlees. Rouw, gebaken, gebraden, gestoofd of gekookt. Het is allemaal prima. Hij kan ook zo nu en dan gras of groente eten, ook hij heeft zijn vezels en vitamines nodig natuurlijk, maar het is niet zijn favoriete voedsel.
Geaardheid: x
Partner: solo




:Voor geschiedenis:

“De geschiedenis van Starshine start ongeveer vierhonderd jaar geleden. Toen was Starshine nog niet veel meer dan een los zwevende planeet in het universum van Kovomaka. Niet veel meer dan een afgebrokkeld stuk rots. Er gaan verhalen rond dat het stuk planeet wat vandaag de dag Starshine is vroeger deel uit maakte van een achtste planeet: Ordua. Of de planeet ook daadwerkelijk heeft bestaan en hoe hij uit elkaar gespat is zijn een paar van de vreemde raadsels uit het Kovomakaanse universum. Een ding is zeker. Er zweefde een gigantisch stuk planeet in het universum wat nog bewoonbaar was ook.”
– Starshine Academy geschiedenis//Kovomakian Library

Iedereen kent de geschiedenis. De verhalen van de groep magiërs die zich als eerste op die los zwevende planeet hadden gevestigd. De legendes die de beschermheren en vrouwen van hun planeten legendarisch maakte. De eerste hoeders van de magische krachten in ons universum en de oprichters van Starshine Academy. Nu verdwenen. Al hebben ze allemaal hun sporen achtergelaten in hun legacy, voor de volgende genaraties. En Echo is een deel van die legacy.

:0-10 jaar:
Net als de geruchten en verhalen over Ordua en de oorsprong van Starshine’s planeet een groot raadsel is, zo is ook de oorsprong van Echo, en zijn soort, een groot raadsel. Alleen veel minder bekend. Zijn verhaal begint namelijk in de tijd dat de groep magiërs zich op de bijplaneet vestigde. Toen nog veilig verborgen in zijn ei die op het op magische wijze had overleefd, letterlijk. Alsof de oude magische geest van de planeet Ordua zich over het ei had ontfermd en beschermd had. Totdat het werd gevonden door een waardige beschermer. Celebrian, beschermvrouwe van de waterplaneet. Later bekend als de eerste Legendarische Magiër van Cassia. Zij was degene die het ei wist uit te broeden en zij was de eerste die het kleine drakenjong zag. Toen der tijd niet groter dan een eekhoorn en bedekt met een donzige witte vacht. Ze schonk hem zijn naam; Echo Ilian Azgéda. Vanaf dat moment week het drakenjong niet meer van haar zijde. Celebrian vulde de rol van zijn moeder en de groep magiërs werd zijn familie. Hij groeide op tussen de beginselen van de opbouw van de magische school. Spelend en lerend van en met de groep mensen op de planeet. Hij leerde hun talen. Hij leerde over hun magie. Hij leerde over hun geschiedenis. Hij leerde het bestaan van een magiër. Het was een gelukkige periode in zijn leven. Hij kende geen haat of pijn. Geen eenzaamheid of honger. Hij werd geliefd als een enigst kind of het jongere broertje. En hij werd gekoesterd en beschermd als de laatst overgeblevenen van zijn soort. Hij wordt zelden tot niet genoemd in de geschiedenisboeken, maar ieder die de beginselen van Starshine had meegemaakt en ieder die Celebrian had gekent in die periode wist van zijn bestaan af.  Hij was als een zoon voor haar en zij was zijn moeder.

”Màthair! Look!” zijn kleine witte snoet vol opkomende tandjes trok open in verbazing toen hij de grond onder zijn poten voelde verdwijnen. Airmid stond naast hem met een trotste grijns in haar handen te klappen. Het lukte hem! Het lukte hem! ”I can fly!” De groep mensen, die in de schaduw van de bomen aan het uitrusten waren na het harde werk, keken om naar het twee tal dat eindelijk vooruitgang had geboekt. Na maanden oefenen. Kronkelend in de lucht als een waterslang probeerde hij zijn evenwicht te bewaren en zich te concentreren. Zijn tong als een enthousiaste pup uit zijn bek hangend. Hoger en hoger draaide hij door de lucht. Er klonk geklap en zacht gejoel onder hem. “You’re a natural talent!” Hoorde hij Celebrian roepen. Trots als een pauw kronkelde hij rondjes boven het groepje, tussen de bomen door. Tot zijn hoogmoed té hoog werd en jawel hoor. Daar had je de val. Hij suisde als een losgeslagen projectiel naar beneden boven op de nietsvermoedende Ferost en zijn Leandra. Met zijn staart ongemakkelijk rond het hoofd van Ferost en zijn zachte snoet onder de arm van Leandra liet hij een gesnuif en gesnurk klinken, zoals zijn lach altijd klonk. ”Yeah.. definitly need some more practice..”

Jammer genoeg kon het niet eeuwig zo blijven. Niet als het aan de heer van het Duister en de heer van het Vuur lag. Deshas en Aiden hadden hele andere plannen met het lot van de magiërs op Starshine academy. Celebrian was één van de eerste die daar een stokje voor probeerde te steken en alle andere waarschuwde. Een hevig magische gevecht ontstond en de rest is geschiedenis…

Zijn twee groene ogen staarde angstig vanonder het houten bed vandaan, naar de gesloten eikenhouten deur. Zijn staart om zich heen gekruld. Mensen waren in paniek. Er klonk geschreeuw en haastige voetstappen. Maar niemand kwam binnen. Een razend gedonder klonk in de verte. Explosies en lichtflitsen achter de ramen zette de vertrouwde kamer, voor een kort moment, in verblindende en ongewone lichten. De vele flacons, kruiken en glazen flessen in de houten kasten rinkelend door de trillingen. Het drakenjong dook in een toen een harde klap klonk, niet veel verderop in de gang, gevolgd door de houten deur die open werd geslagen. ”Màthair!” zijn stem angstig maar opgelucht bij het zien van Celebrian. Achter haar één van haar vertrouwelingen die snel de deur sloot.  De vrouwe van het Water doofde het vuur in de haard en trok een kleed van het bed af. “Echo, thig an seo.” Haar onmiddellijk gehoorzamend kroop hij onder het bed vandaan. ”Dè thachras?” vroeg hij zacht en niet begrijpend aan de vrouw, die hem beschermend in het laken wikkelde. “Chan eil e sàbhailte an seo tuilleadh.” Haar altijd zo liefdevolle gezicht nu strak en gespannen. Hij liet een zacht en angstig gejank horen toen ze hem in de het laken oppakte en hem innig omhelsde. ”Màthiar?” Celebrian bracht het drakenjong naar haar vertrouweling en stopte hem haastig in diens zijtas, toen de stemmen op de gangen nog chaotischer werden. “Go now, go with Neala.. I’ll be with you again on Cassia... I promise..” En ze knikte naar Neala ten teken dat ze moest gaan. Alles ging opeens veel te snel en voor hij goed en wel doorhad wat er gebeurde was het al te laat. Nee. Wacht! ”Màthiar!” Hij probeerde nog uit de tas te komen, maar werd tegen gehouden door Neala, die hem de gang op voerde. Weg van de chaos en gevechten. Zich vastklampend aan de beschermende hand van zijn moeders vertrouweling. Zijn jonge stem galmend door de gangen, roepend om haar, die hem met tranen in de ogen nakeek, voor ze zich vastberaden omdraaide. En dat was de laatste keer dat Echo Celebrian zag.

Vertaling:

Tot de dag van vandaag heeft hij nog nachtmerries over het plotselinge verlies van de beschermer en moederfiguur in zijn leven. Pas jaren later leerde hij wat er daadwerkelijk die dag gebeurd was en hoe het een klap was voor heel Kovomaka.

:10 – 55:
Neala, de vertrouweling van Celebrian, bracht hem naar Cassia. De thuisplaneet van Celebrian. De plek waar de magie, die hij had leren gebruiken – water magie, was ontstaan. Een plek waar hij zoveel over had geleerd, maar waar hij nog nooit was geweest. Ondanks de plotselinge scheiding van zijn familie op de bijplaneet van Starshine groeide zijn nieuwsgierigheid al snel, bij aankomst op de planeet. Neala bracht hem naar een veilige plek. Een tempel verborgen in een half verzonken stad. Ver weg van de buiten wereld. Zoals Celebrian had gewild. Tot grote teleurstelling van Echo. Het werd hem verboden om buiten de tempel te treden. ”Uit zelfbescherming.” werd hem verteld door het handje vol vertrouwenlingen van Celebrian, haar volgers, die in de tempel huisde. Daar leefde Echo, de eerstvolgende 50 jaar van zijn leven. Het was natuurlijk de bedoeling dat hij hier op de terugkeer van Celebrian zou wachten. Net als de rest van haar volgers. In de tussen tijd zouden ze hem hier verder scholen in de leer van water magie, samen met de andere magiërs. Waaronder ook Neala. Zij was zijn meest vertrouwde persoon. Ze was als zijn oudere zus en samen met haar rouwde hij om het verlies van Celebrian, want na een aantal jaar werd wel duidelijk dat ze niet meer terug zou keren. De verhalen van die zwarte dag en de verdwijningen van de eerste legendarische magiërs in de geschiedenis van Kovomaka bereikte uiteindelijk ook de verborgen tempel op Cassia.

Het leven in de tempel was vredig, maar voor Echo kwam daar echter een einde aan toen Neala overleed van ouderdom. Zij was al die jaren de enige reden geweest voor Echo om te blijven. De enige familie die hij nog had. Zonder Neala, zonder Celebrian had hij geen enkele reden meer om in de tempel te blijven. Ze hadden hem niks meer aan magie te leren. Maar vooral; Echo wilde het avontuur achterna. Hij wilde de wereld leren kennen waarvan hij zolang verborgen was gehouden. Hij wilde de vele verhalen tot leven zien komen in de culturen die op de waterplaneet te vinden waren. Dus hij vertrok nog voor iemand hem tegen kon houden.

:55 – 160:
Eindelijk stond de wereld aan zijn voeten en kon hij de duik nemen in het onbekende. Hij volgde zijn instincten en neus van vissersdorp na vissersdorp. In de hoop nieuwe en interessante dingen te leren en mensen te leren kennen. Wat hij echter niet verwachtte was de haast vijandigheid die de wantrouwende dorpelingen vertoonde. Echo was opgegroeid met liefde en acceptatie van de mens. Hij was altijd één van hen geweest. Hij was zelfs best wel verwend door de magiërs die hij familie had genoemd. Daarom was het ook ontzettend verwarrend en een pijnlijke realisatie toen bleek dat dit niet bij iedereen het geval was. Ze waren niet zozeer bang voor Echo, hij was immers niet groter dan een golden retriever op dat moment, en erg indrukwekkend was hij nog niet. Maar hij was… vreemd, nieuw en onbekend. Dus overal waar hij kwam werd hij weg gejaagd als een ongewilde zwerfhond. De weinig mensen die hem hielpen was hij dankbaar, al kon hij nooit lang bij ze blijven.

Het duurde niet lang voor zijn bestaan werd opgemerkt door hogere heren op de planeet. Het was niet ongewoon voor de leiders van clans om magische en mythische wezens aan hun zijde te hebben. Om het aanzien van hun macht te vergroten. Echo was zeldzaam. Echo was nog nooit eerder gezien op de planeet, als enige van zijn soort. De strijders van een uitermate wrede clan wisten hem in de val te lokken, om hem – gevangen in een kooi – aan hun leider te bieden. Geïntrigeerd door de uniekheid van de draak werd Echo als zijn prijsvarken gehouden. Echo werd opgesloten of vastgeketend aan zware kettingen om te voorkomen dat hij zou ontsnappen. De clan sleepte hem overal mee naar toe. Ze onderschepte al zijn ontsnappingspogingen en kleineerde hem als een hond. Tot er nog maar weinig over was van zijn speelse, nieuwsgierige en vriendelijke geest. Hij werd behandeld als een voorwerp die het aanzien van de clan vergrootte. Meer niet. Zijn geest had geen waarde. Zijn mentale bestaan was nutteloos voor de strijders om hem heen. Hij stopte met praten. Dat was ‘te menselijk’. Het enige wat hij nog kon doen was braaf naast de leiders van de clan zitten.

Zo werd hij van generatie op generatie doorgegeven aan de zonen van elke nieuwe clanleider. Als een huisdier. Hij werd voldoende gevoed, maar afgezien van dat was zijn leven maar somber en onzeker. Tot er op een dag een nieuw gezicht verscheen voor de huidige leider. Een jonge vrouw genaamd Aura. Het duurde niet lang voor Echo door had wie zij was. Diezelfde pulserende magische krachten die ze uitstraalde. Dit kon niemand anders zijn dan de huidige Vrouwe van Water. Opvolgster van de eerste beschermvrouwe van Cassia en zijn moeder, Celebrian. Het was alsof hij wakker werd geschud door die pulserende herkenbare krachten. Haast als een magneet werd hij naar haar toegetrokken en ook in haar ogen spiegelde iets van herkenning terug. Hangend in de leren halsband aan de ketting die hem aan de clanleider bond. Met een harde ruk werd hij teruggetrokken en afgeblaft. Iets wat normaal was geworden. Die kleinering. Maar die dag was anders. Dit keer knapte er iets in Echo. Het was als de druppel die emmer eindelijk over liet lopen. Het was de eerste keer en meteen ook de laatste keer dat Echo een mens doodde. Iets wat hem verrassend makkelijk af was gegaan. En dat was zo’n beetje het enige wat hij zich kon herinneren. Aura vertelde hem later hoe hij op de leider was gesprongen en zijn hals had opgereten. Iedereen in de grote zaal was zo perplex geweest. Niemand had ooit verwacht dat de draak, die al die jaren nooit had aangevallen, in staat was tot zoiets. Zijn rust en onderdanigheid was te vertrouwd geworden onder hen en dat was de ondergang van de clanleider geweest. Natuurlijk barste er een gigantische chaos uit. Maar nog voor de strijders van de clan zich op de draak konden storten brak Aura zijn ketenen en verdween Echo in de nacht. Eindelijk, na bijna 100 jaar gevangenschap, was hij vrij.

:160 – 190 jaar:
Het duurde niet lang voor Aura hem vond. Verward, verslagen en nog onder de opgedroogde bloedresten. Ze nam hem mee naar haar thuis op Cassia. Waste en voedde hem. Schonk hem de liefde en vertrouwen die hij al die jaren gemist had en wist hem na een aantal jaar terug te brengen tot de draak die hij eens was. En net als bij Celebrian week hij ook niet meer van Aura’s zijde af. Ze beschermde hem en leerde hem nieuwe wijsheden. Ze vertelde over de clans op Cassia vanuit een compleet ander perspectief dan hij al die jaren had gezien. Hoe de verschillende clans al jaren met elkaar streden en hoe de dorpen op Cassia eronder lijden. Echo wist precies wat de dorpelingen doormaakte. Hij had het gezien en gevoeld en besloot om Aura te helpen in haar strijd om vrede op Cassia te creëren. Aura besloot echter anders. Celebrian had namelijk een bericht achter gelaten voor haar opvolger, al die jaren terug. Een bericht waar ook Echo in genoemd werd, met het verzoek om hem te vinden en te beschermen. Aura was al die tijd, dat zij als legendarische magiër over Cassia reisde, ook naar hem op zoek geweest. En nu kon ze eindelijk de belofte aan Celebrian voldoen. Dus hield ze Echo verborgen. Hij had immers nog steeds een van de grote leiders van de Cassiaanse clans vermoord en dat zou niet snel vergeten worden. Zo gebeurde het dus dat Echo wederom verborgen moest blijven voor de wereld. De eerste jaren was het eenzaam. Helemaal als Aura vertrok om haar taken als beschermvrouwe te volbrengen en Echo alleen achterliet. Tot Aura op een dag terugkeerde met een klein meisje; Fealwen. Hij en Fealwen groeide al snel erg close. Hij werd haar trainingspartner toen Aura haar als haar opvolger begon te trainen. En naarmate de jaren verstreken werden de twee onafscheidelijk. Ze waren elkaars steun en toeverlaat. En nog steeds, na al die tijd, is Fealwen alles voor Echo.

:190 – 240 jaar:
Aura was nog altijd hard bezig om het conflict tussen de clans op Cassia te beëindigen en had eindelijk een doorbraak, waardoor ze veel weg was. In die periode van zijn leven was Echo echter een beetje rebelser geworden. Je kon zeggen dat hij in de puberteit begon te raken. Hij vond het heerlijk als Fealwen hem verhalen voorlas uit oude boeken vol legendes. Maar één verhaal was hem altijd bij gebleven. Het verhaal van een zekere kristal roos. Zo zeldzaam als hij zelf en uniek aan magische krachten. Dit was rond dezelfde tijd dat Fealwen Kendal had ontmoet en Echo zich realiseerde dat hij sterke gevoelens had ontwikkeld voor Fealwen. Toen was hij nog hoopvol en idealistisch dat hij haar hart kon veroveren. Ondanks het feit dat hij een draak was en zij niet. Gevoed door zijn jaloezie, als Fealwen haar gevoelens voor Kendal weer eens bij hem luchtte, besloot hij een kans te wagen. Hij zou zijn liefde voor haar bekennen met de hulp van de kristal roos. Op een avond sloop hij weg uit de grot waar Aura hem verborgen hield en ging op zoek naar het magische relikwie.

Weken later keerde hij pas weer terug. Zonder roos. Hij had gefaald in zijn quest maar was onderweg wel iets anders tegen het lijf gelopen. Een ziekte die hem langzaam verteerde. Tegen de tijd dat hij op de drempel van Aura’s woning neerviel was hij ontzettend vermagerd en bezweek haast onder een dodelijke koorts. Het duurde maanden voor hij volledig hersteld was, maar herstellen deed hij. En dat was niet alleen te danken aan de zorg van Fealwen en Aura. Er had zich namelijk een derde persoon bij Aura gevoegd in de korte tijd dat Echo weg was geweest. Een strijder van clan Airthír; Alaric Ëlmaere. Een toegewijde talentvolle beschermer. Echo mocht hem graag, al was hij iets te serieus voor de puberende draak. Hoe kon hij ook weten dat Alaric op een dag zelf de rol van Legendrische magiër op zich zou nemen. Het was Alaric die hem uiteindelijk deed inzien dat hij zijn gevoelens voor Fealwen moest laten varen. Hoe moeilijk dat ook was. Het was alsof Alaric precies wist wat hij doormaakte en dat plaatste Alaric op een speciaal plekje in zijn hart.

Het plaatje was op die manier voor een aantal jaar compleet. Aura en Alaric die samen voor Fealwen zorgde met Echo als haar beste maatje. Echo maakte mee hoe Aura de leeftijden van Fealwen en Alaric stopzetten. Hoe Fealwen uiteindelijk trouwde met haar geliefde Kendal. En zelfs hoe Fealwen op een dag het stokje van Aura overnam. Maar Echo voelde zich steeds minder en minder in dat plaatje passen. Naarmate de tijd verstreek hunkerde hij weer naar avontuur en ontdekking. Zijn jonge draken geest nog altijd hongerig naar meer. Alsof hij nog niet genoeg had gezien. Dus met Fealwen’s toestemming nam hij afscheid van haar, Kendal en Alaric om rond te gaan reizen over Cassia.

:240 jaar – nu:
Fealwen was niet vaak meer op Cassia sinds haar thuis nu op de starshine academy lag. Een plek die Echo nog altijd niet durfde te bezoeken. Maar als ze terug keerde stond hij altijd weer naast haar zij. Regelmatig met een jaloezie voor haar adviseur die dan vaak mee kwam. Op een dag kwam Fealwen terug naar Cassia met een verzoek voor Echo. Ze had een meisje leren kennen met veel potentie en had haar aangenomen als opvolgster. Victoire, zoals het meisje heette, was nu bij Fealwen in training. Maar ze maakte zich zorgen om haar misbruik van bedwelmende en verdovende middelen. Daarom vroeg ze Echo om bij Victoire te blijven en haar bij te staan in moeilijke periodes.

En zo doende gebeurde het dat Victoire tijdens haar lange reizen vergezeld werd door Echo. Het ware avontuur tegemoed. Ze nam hem niet alleen mee door Cassia maar ook naar elke andere planeet. Echo leerde ontzettend veel over de jaren heen, samen met Victoire. Maar toen Fealwen Victoire opriep om de rol van legendarische magiër op zich te nemen besloot Echo te blijven waar ze op dat moment waren. Shadra, de planeet van duisternis. Hij wilde zich verdiepen in de mysteriën die de Shadraanse bibliotheek verborgen hield.

De magiërs die de bibliotheek bij hielden deden hem sterk denken aan de mensen in de verborgen tempel van zijn jeugd, waardoor het vreemd genoeg als een soort thuis voelde. Echo sloot een vriendschap met een opvolger van Queralena, de Vrouwe van het Duister van toen, die werkzaam was in de shadraanse bibliotheek. Een man, Leyali genaamd, met wie hij een speciale band kreeg en wie hij in veel situaties adviseerde. Gefascineerd door de vele perkamentrollen en stoffige boeken leek Echo te zijn verdwenen van de aardbodem, voor ieder die hem kende. Een enkel bewijs van zijn bestaan waren de brieven die hij liet schrijven, door de magiërs van de bibliotheek, voor Fealwen, Victoire en Alaric. Echo hoorde wel de verhalen van de nieuwe Heren die Victoire opvolgde, maar daar bleef het ook bij. En voor een lange tijd dacht ook hij dat hij voorgoed bedolven zou blijven in de vele historie, legendes en mythes die de Shadraanse bibliotheek hem te bieden had.

Tot hij op een dag wakker werd uit een diepe slaap en een droom. Een droom van een vrouw, aan het hoofd van een Cassiaanse clan. Een haar lijfwacht. Het was een verhaal over twee gedoemde geliefdes die hij de avond ervoor had gelezen. Maar pas tegen de ochtend realiseerde Echo over wie dat verhaal ging. Na een goed gesprek met Leyali, en de conclusie dat zijn leven in de bibliotheek hem te langdradig begon te worden, nam hij een paar dagen later afscheid van zijn shadraanse vrienden. Hij keerde terug naar Cassia, op de dag dat de dood van Helena Airthír, eerste van haar naam, werd geëerd. Echo was er alleen niet voor Helena. Nee hij was daar voor Alaric. De beschermer van beschermheren en vrouwen was eindelijk zelf legendarische magiër geworden en had nu de taak om de ceremonie te leiden. En door het verhaal van Helena en haar lijfwacht zag Echo eindelijk in waarom Alaric lang geleden zijn gevoel zo goed leek te begrijpen.

Het was vreemd om de man weer te zien, na zo’n lange tijd. Hele mensenlevens zou je zelfs kunnen zeggen. Iets wat te zien was aan de legendarische magiër. Nog altijd even serieus..
Het was vooral fijn om zijn oude vriend weer ter zien. Echo was in al die jaren ook veel veranderd. Hij was geen puber meer en dat kon Alaric niet alleen zien door zijn toegenomen grote en lengte. Echo was gekomen om Alaric te steunen op die moeilijk dag, eindelijk begrijpend wat deze al die jaren heeft moeten doorstaan. Maar voor ze goed en wel de kans kregen om bij te kletsen werden ze onderbroken. Niet ver van de ceremoniële locatie was een groep Puffoonse rebellen gesignaleerd. Een groep die al voor veel problemen zorgde op de planeet van lucht. Natuurlijk moest Alaric voorkomen dat ze die problemen ook naar Cassia overbrachten en conflict zouden veroorzaken tussen Puffoon en Cassia. Uit bezorgdheid dat het te veel voor Alaric zou zijn, op een van zijn moeilijkste dagen in het jaar, besloot Echo om met hem mee te gaan.

Het duurde niet lang voor ze de groep rebellen getraceerd hadden. Maar het monde uit tot een verhitte strijd tussen de legendarische magiër, de draak en de vluchtende rebellen. Twee van de rebellen probeerde te ontsnappen en namen Alaric mee de lucht in. Steeds hoger en hoger, tot ze hem lieten vallen. In een reflex schoot Echo de lucht in om zijn oude vriend te helpen. Maar hij hield het niet onder het gewicht van de machtige magiër. Hij was dan wel gegroeid. Hij was nog steeds niet groot genoeg om een man als Alaric op zijn rug te dragen (naast het feit dat hij nog nooit iemand had gedragen). Voor enkele angstaanjagende momenten lang tuimelde de twee naar beneden. Tot Alaric iets onverwachts deed. Hij greep Echo bij zijn hoorns en voedde hem met zijn magie waardoor Echo groeide en groeide. Tot hij groot en sterk genoeg was om de legendarische magiër te dragen. Hun perplexe uitdrukkingen op dat moment waren goud waard, want geen van tweeën had ooit geweten dat zoiets mogelijk was. Vastberaden schoten het tweetal achter de rebellen aan de lucht door om ook hen uiteindelijk te vangen. Eenmaal aan de grond keerde Echo weer terug naar zijn normale grote, wat overigens een hele aparte gewaarwording was, maar de twee hadden iets nieuws ontdekt in elkaar. Dat was het moment waarop Alaric voorstelde dat Echo de plek als zijn adviseur kwam opvullen, nu hij niemand meer naast zich had staan. En daar was het dan; zijn nieuwste avontuur die hem terug zou brengen naar the roots of his past. Starshine Academy.


Tijdlijn:
0 – 10: Echo leeft, leert en groeit op als de draak van Celebrian op de planeet waar Starshine Academy op gebouwd werd.
10 – 55: Echo leeft, leert en groeit op in de verborgen tempel van Celebrian samen met Neala en een handjevol van Celebrian’s volgers.
55 – 160: Echo leert de harde wereld van de Cassianen kennen en is zo’n 100 jaar de gevangenen/huisdier van een Cassiaanse clan, tot hij ontsnapt met de hulp van Aura.
160 – 190: Aura helpt hem weer tot zichzelf te komen naar zijn jaren van gevangenschap en krijgt Fealwen in zijn leven.
190 – 240: Hij leert Alaric kennen, leert levenslessen over liefde, vriendschap, menselijkheid en loslaten.
240 – 383: Echo gaat opzoek naar avontuur, reist rond met Victoire op verzoek van Fealwen. Hij blijft uiteindelijk hangen op Shadra, waar hij aan het werk/in de leer gaat bij en met een shadraanse opvolger van Queralena. Hij leeft een kluizenaars bestaan in de bibliotheek van Shadra. Besluit uiteindelijk terug te keren naar Cassia voor Alaric.