Bela Diri Academy tegenover Starshine Academy was als vlees tegenover vis. Bela Diri was als een rib-eye. Fatty, flavorfull and expensive. Vullend, onbuigzaam in bereiding en een klasse apart. Weet je niet hoe je dit heerlijk stuk vlees moet bereiden, dan heb je grote kans op een taai droog en verspilde lap wat niet weg te kauwen is. En zo was Bela Diri ook. Starshine daar in tegen. Elegant, veelzijdig en licht als de verste vis uit de Cassiaanse zeeën. Maar ook daarbij moet je goed weten hoe om te gaan met zo'n elegant en duur stukje vis. Eén ding was zeker. Bij allebei gold; Altijd op smaak brengen met de juiste specerijen. En daar kwam Bigby aan te pas.

De specerijmeester in kwestie liep op dat moment met een vlugge maar beheerste dribbel de trap op. Zijn weg werd verlicht door de duizenden kaarsen, verspreid door de schoolgangen, toen hij een conciërge tegen kwam die de laatste kaars aanstak. Hij vroeg zich onwillekeurig af of dit ook bij zijn werktaken zou horen, als het nieuwe schoolhoofd assistent. Hij vroeg zich sowieso af hoe Miss Eres de boel hier runde in vergelijking met Snow op Bela Diri. Zijn blik gloeide in het kaarslicht. Het was rustig op de gangen. De zon was immers net onder en hij vermoedde dat de leerlingen rond deze tijd op hun afdelingen verwacht werden. Dus toen de norse man een stel verliefde tieners in een donker hoekje van de gang tegen kwam - vingers verstrengeld, zacht fluisterend en lachend en iets te comfortabel in elkaars personal space.. if you asked him - kwam hij met over elkaar geslagen armen bij ze staan. Zijn keel brommend en hoorbaar schrapen. De twee schrokken op en keken betrapt om naar de voor hun nog onbekende man. "Move it," gromde hij stug, waarna de twee haastig maakte dat ze weg kwamen. Hij keek ze nors na. Hopelijk ging dat altijd zo makkelijk hier...

Even later kwam de norse man tot stilstand voor de kantoor deur van zijn nieuw bazin. Eres Rune. Even trok hij zijn zwarte stropdas recht en streek zijn bruine lokken netjes achter zijn oren. Met de knokkels van zijn lichtelijk behaarde vingers klopte hij drie keer op de deur. Tijd om kennis te maken met de vrouw waar hij, vanaf nu, nauw mee zou samen werken.

Ze hield van het geluid wat regendruppels maakte wanneer ze zacht tegen het raam tikte. Vooral op een winterdag als deze. Het was een voorbode dat de lente eraan zat te komen. Bij de regen voegde zich ondertussen de zachte tonen van een plaat die ze nog niet zo heel lang geleden had aangezet. Haar eigen stem neuriede half wat mee terwijl haar ogen over de regels schoten van de documenten die ze in haar handen had. Het zou een avond gevuld met administratie worden. Ze had er de hele dag eigenlijk al een beetje tegenop gezien maar, de muziek maakte het tenminste sfeervol. Ze was ondertussen op een kleine trap geklommen die met een rail verbonden was aan de boekenkast. De wieltjes eronder zorgde ervoor dat hij langs de volledige lengte van de kast heen en weer kon bewegen. Met één hand hield ze zich vast aan de trap. In de ander had ze de documenten nog vast. Met haar voet zette ze zich af om een meter of anderhalf verder langs de boekenkast te rollen. Vervolgens trok een een map van een van de planken om de documenten in op te bergen. Weer een gehad.. nog maar een paar te gaan. Ze wilde weer verder tot ze opkeek bij het geklop op haar deur. Had ze iemand verwacht deze avond...?
Ze kwam van de trap af en passeerde in het voorbijgaan de overige documenten op haar bureau. De bovenste las "Bigby". Wacht.. dat was waar. Hij zou vandaag aankomen toch? Of was het morgen..? Ze liep in elk geval iets sneller door naar de deur om deze te openen. Haar blik.. ging wat omhoog. En nog iets verder... net zo lang tot.. ah.. daar was zijn gezicht. Een zachte glimlach was op haar gezicht verschenen. 'Elliot Bigby I assume.. Please come in..,' Ze stapte bij de deur vandaan en terug het kantoor in om hem binnen te laten. 'Would you like something to drink?' Ze was al doorgelopen naar een tafeltje met glazen.

Hij kon zich herinneren haar eerder te hebben ontmoet. Eres Rune. Een aantal jaar terug, tijdens zo'n bijeenkomst voor magische scholen. Of was het een gala? Hij kon zich het schoolhoofd van Starshine academy in ieder geval voor de geest halen, gekleed in een elegante jurk en haar blonde lokken opgestoken. Snow had hen nog aan elkaar voorgesteld waarbij de beide vrouwen hartelijk hadden geglimlacht. Hij zelf had er maar afwezig bij gestaan. Ongemakkelijk, in het zwarte pak die hij aan had moeten trekken van zijn ex-vrouw, tussen al de collega's en bekende van Snow.
Een totaal andere setting natuurlijk. Toch was hij lichtelijk verrast bij het totaal andere voorkomen van zijn nieuw bazin. For some reason had hij verwacht haar weer zo elegant te zien. Niet dat ze niet elegant was nu.. hij kon moeilijk haar onmiskenbare gratie ontkennen.. maar ze was natuurlijk zoveel comfortabeler in haar persoonlijke kantoor. Misschien kwam dat wel omdat Snow altijd in mantelpakjes door de school liep. Eres was daar duidelijk niet het type voor en well... it was definitly an improvement if you asked him.

Zijn bruine ogen vonden haar groene kijkers, die hem een warm welkom schonken, gepaard met een zachte glimlach. Het verzachte zijn automatische norse gezichtsuitdrukking wat. Nog voor hij echter iets kon zeggen was het daar al. Die naam. Zijn kaken spande zichtbaar samen. Om zijn lichtelijke irritatie wat te verbloemen schraapte hij kort maar laag zijn keel en liet zijn blik door het kantoor achter haar gaan. "Please.. Call me Bigby," merkte hij kalm op, waarbij hij achter haar aan naar binnen stapte en de deur achter zich sloot. Hij nam het haar niet kwalijk. Maar god wat hoopte hij dat die naam niet zou blijven plakken...

"A whiskey neat. If you have one." Hij dacht er niet eens over na of dat wel gepast was tijdens hun eerste kennismaking. Er stond een zachte plaat te spelen.. hmm aangenaam. Ze wist wel hoe ze het zich gemakkelijk kon maken. Maar het deed absoluut niet onprofessioneel aan.. Zou hij binnen mogen roken..? Zijn aandacht werd al snel, en haas automatisch, getrokken naar het bureau.  Het lag vol met perkamenten en dossiermappen. "Did I interrupt you?" vroeg hij terwijl zijn ogen over de eerste paar regels van het bovenste document ging. Iets over een Fremont Rega-.. Reigall-.. Reighaillach? Wat een naam godsallemachtig! Hopelijk niet een naam die hij moest gaan onthouden.

Nu ze hem zo beter bekeek.. kwam hij haar bekender voor dan ze in eerste instantie had gezien. Inmiddels had ze zijn dossier al doorgelezen en wist dat hij voor Mathilda gewerkt had. In gedachten had ze even in haar vingers geknipt. Daar kende ze hem van. De jaarlijkse gala's en conferences tussen de verschillende scholen. Altijd meegetrokken door Mathilda en regelmatig.. niet al te blij daarmee als ze het zich goed herinnerde.
Ze merkte de verandering in zijn blik op toen ze zijn naam noemde. Had.. ze iets verkeerds gezegd? Haar ogen waren bij hem blijven hangen toen hij haar verzocht hem slechts bij zijn achternaam te noemen, al was het haar niet helemaal duidelijk waarom. Wat was er mis met Elliot? Ze vond het een prachtige naam. Maar goed, ze wilde hun eerste zakelijke ontmoeting ook niet op verkeerde voet beginnen. Haar glimlach herstelde zich. 'I shall try to remember,' beloofde ze daarom.
Ze was doorgelopen naar een tafeltje waar glazen en flessen stonden. 'Whiskey... I'll have to check,' Haar groene ogen gleden langs de flessen die er stonden terwijl ze een glas pakte. 'Oh, no. There has been a lot of new staff hired recently and new students enrolling and.. I still have to catch up with the paperwork,' glimlachte ze zacht terwijl ze de glazen volschonk en terug liep naar Elliot. Ze zette de donkere vloeistof neer op het bureau. Cassiaans. Hij had mazzel. Ze verzamelde ondertussen de documenten en legde ze op een nette stapel op de hoek van het bureau terwijl ze hem gebaarde te gaan zitten, ondertussen zelf ook plaatsnemend. 'I hope you had a nice trip. What do you think of the school so far E... Bigby..,' Ze glimlachte even schuldig. Oh, hier moest ze aan wennen.