Aloiysius ..
 PROFILE Real Name : Aylan Posts : 273 Points : 0 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Water en woudKlas: geenPartner: We are all broken. That's how the light gets in
 |  Onderwerp: Midnight studying  do feb 21 2019, 17:18 | |
| Het was nog redelijk vroeg in de avond. De meeste lessen waren afgelopen en het grootste gedeelte van de studenten waren naar hun kamers gegaan of zaten nog wat na te kletsen in de grote zaal. En.. ondanks dat het een doordeweekse schooldag was, had hij een handjevol ook giebelend het kasteel uit zien sluipen om de avond in Oaks Field door te brengen. Zelf had hij het grootste deel van de middag in de bibliotheek doorgebracht, elk boek over kunst en kunstgeschiedenis lezend wat hij kon vinden. Maar... veel wijzer was hij er niet van geworden. Misschien had hij zelf vroeger toch beter op moeten letten op school. Kunst was altijd meer Antoinette's ding geweest. Maar nu zijn discipline was samengevoegd met kunst... had hij hulp nodig. Professionele hulp. Gelukkig had hij een vriendin op de school lopen. Aardig, getalenteerd, vriendelijk en als hij op die manier bij haar zou slijmen zou ze hem misschien genadig zijn en willen helpen.
Om haar, hopelijk, extra over te halen was hij zelf nog even langs de grote zaal gegaan om een paar muffins mee te nemen en twee mokken thee. Met in elke hand een mok en de zak muffins ongemakkelijk tussen zijn vingers geklemd, keek hij even als een verloren puppy naar de dichte deur van haar kamer. Hoe.. klopte hij nou aan? Uiteindelijk.. tikte hij een paar keer met zijn voet tegen de deur. 'Em? You there?' Hij.. hoopte dat ze er überhaupt was. Ze leek nogal verwikkeld met de nieuwe gym stagiaire de laatste tijd.. @Emori |
|
Emori ..
PROFILEReal Name : Sansan Posts : 150 Points : 0 MAGICIAN✦ CHARACTER ✦Magic: Air & EarthKlas: -Partner: In your dreams whatever they be, dream a little dream of me
| | Onderwerp: Re: Midnight studying za maa 09 2019, 19:19 | |
|
“Aloy! Come in! The door is open,” klonk het zangerig vanuit de kamer. Op het moment dat de deur openging, stond Emori daar niet ver bij vandaan achter een groot doek opgesteld. Haar hand schetste vlug en vaardig een menselijk silhouet. En niet zomaar één. Oh nee… Het was realistisch. Té realistisch. Alsof ze iets aan het nabootsen was. Opnieuw ging haar hoofd even opzij om langs haar werk heen te kunnen kijken en daar de.. zeer ongeklede gedaante te vinden die voor haar poseerde in de vorm van een blonde jongeman van hun leeftijd. “Fabulous, Antoin! I think this should do it for today.” Eindelijk liet de ander zijn houding varen en glimlachte opgelucht. “No problem. Anything for art. When shall we schedule our next meeting?” Zonder te blikken of blozen reikte de stagiaire hem ondertussen zijn kleding aan. “Hm… I’m free Wednesday. Let’s say… around eight o’clock?” Hij knikte. “Works for me. Hey man,” Daarop waren de groene ogen even naar Aloiysius gegaan. “Oh, right. Sorry. This is Aloiysius, a friend of mine and fellow intern. Aloy, this is Antoin. He models for me sometimes.” Aansluitend gebaarde haar slanke hand even nonchalant naar de potloodschetsen op het doek. Terwijl het model zich kalm aankleedde, was zij alvast begonnen om haar spullen op te ruimen waarbij haar blik op de theemokken viel. “Oh good! You brought tea. Just what I needed.” Dankbaar had ze er één aangenomen. Nog geen twee meter bij haar vandaan strikte Antoin zijn veters alvorens richting de deur te wandelen. “See you next week then.” “Yes! Thanks again.” Een hand werd even geheven ten teken dat het geen probleem was voor de jongeman tenslotte de kamer had verlaten, de twee stagiairs alleen achterlatend. Haar hazelnootbruine ogen waren nu vragend op haar vriend blijven hangen. “How nice of you to visit. How have you been?”
@Aloiysius
|
|
